Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-24 08:58

Geven en nemen

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-24 08:58

Al mijn leven lang ben ik een enorme pleaser, ik wil het heel graag goed doen en doe dus heel veel voor andere mensen. Dit gaat heel lang goed tot het echt gevoelsmatig uit balans raakt en dan kan ik heel verongelijkt reageren omdat ik voor mijn gevoel niks terugkrijg.. Zo heb ik al eens een burnout gehad door een leidinggevende die van de 100 dingen die ik deed die ene fout wel kon benoemen, maar nooit eens die 99 dingen die ik wel deed en goed deed waardeerde. Ik mis dan dus echt het stukje waardering dan..

Ook met mijn ex hadden we hier veel gedoe over. Ik deed enorm veel voor hem, was veel bij hem, deed dan veel in huis en klusjes bij zijn huis als hij ondertussen aan het hobbyen of bijbeunen was.. Nooit eens kreeg ik waardering ervoor, wel de liefde, maar nooit eens horen hoe fijn het was dat ik dat allemaal deed. Het was gevoelsmatig gewoon niet in balans.. Maar ik doe het zelf, dus eigenlijk was het helemaal niet eerlijk om dan om waardering te vragen. Hij verplichte en vroeg me niks, ik deed het, maar mis dan na een tijdje dus toch iets van waardering..

Hoe houd je dit in balans? Hoe voorkom je dat anderen voor jouw en hun gevoel bij je in de schuld staan? Of dat ik anderen dat gevoel geef omdat ik zoveel doe dat een ander het nooit kan compenseren?

**Geplaatst**: 13-09-24 09:01

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 09:01

Juist omdat je ( ongevraagd) al die dingen doet nemen mensen dat gewoon aan. Je kunt alleen jezelf aanpassen, niet die ander.
Dus stop met pleasen. Die iets wanneer een ander dat vraagt en kijk eens hoe dat bevalt, want wanneer je dan iets doet valt het wel op !!

**Geplaatst**: 13-09-24 09:02

Geplaatst: 13-09-24 09:02

Grenzen aangeven en hulp vragen. Alleen is dit lastig voor andere te begrijpen als dit niet structureel doet. Mensen houden van voorspelbaarheid in gedrag en bij jou (en veel andere) is dit voorspelbare gedrag het tevreden houden van anderen geworden. Maar je verdient het om grenzen aan te mogen geven en hulp te vragen als iets te veel is voor jou alleen. Dit is wel iets wat je zelf moet oefenen. Durf de ruimte te pakken! Als iemand structureel over je grenzen gaat mag je dit ook aangeven als je dat durft. Succes want het is niet makkelijk.

**Geplaatst**: 13-09-24 09:03

Geplaatst: 13-09-24 09:03

Kijk eens naar codependentie, please gedrag is iets wat daar bij hoort.

Vaak zijn die mensen vooral gericht op de behoeften van anderen en niet op hun eigen behoeften waardoor dit logischerwijs gaat schuren op den duur.

De oplossing ligt in jou, niet in anderen.

**Geplaatst**: 13-09-24 09:12

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 09:12

Heel herkenbaar. Wat hierboven al gezegd wordt:niet verwachten dat een ander gaat veranderen. Het enige waar je invloed op hebt ben jij.

Sowieso goed nadenken waarvan/van wie JIJ energie krijgt. En wat/wie alleen maar energie kost.

**Geplaatst**: 13-09-24 09:14

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 09:14

FF gespiekt in je profiel

Ik ben twee keer zo oud als jij en ik leer het nu los te laten. Het is bliksems moeilijk. Wat mij betreft heeft het met waardering voor jezelf te maken. Maar als ik dat voor jou zeg zou dan mijn invulling zijn

Je herkent het, dat is al heel veel waard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-24 09:18

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-24 09:18

Tango1979 schreef:
Heel herkenbaar. Wat hierboven al gezegd wordt:niet verwachten dat een ander gaat veranderen. Het enige waar je invloed op hebt ben jij.

Sowieso goed nadenken waarvan/van wie JIJ energie krijgt. En wat/wie alleen maar energie kost.

Ja dat laatste zeg je wel goed, in vriendschappen ben ik daar echt wel al beter in geworden.. Vroeger bleef ik achter mensen aanlopen, dat doe ik niet meer.. Nu kan ik echt de bal bij mensen neerleggen en hem daar laten zolang het nodig is. Ook heb ik wel afscheid van mensen genomen die me geen energie (meer) geven of ik neem (tijdelijk) afstand..

Elisa2, dat codependentie is echt ontzettend herkenbaar, thx! Ga me er eens in verdiepen

**Geplaatst**: 13-09-24 09:24

Geplaatst: 13-09-24 09:24

Graag gedaan

Heb het zelf ook moeten leren om beter bij mezelf te blijven.

**Geplaatst**: 13-09-24 09:44

Geplaatst: 13-09-24 09:44

Wederkerigheid. Er is niks mis mee om iets voor een ander te doen namelijk, als het jezelf een goed gevoel geeft. De grens tussen doen omdat je het zelf wilt, of dat het voelt als moeten om bv aardig/ gezien te worden of waardering terug te verdienen maakt het iets anders.

Het zou best interessant en ook leerzaam kunnen zijn dit eens te onderzoeken met een psycholoog en/ of coach om inzicht te krijgen waar dit voor jouw vandaan komt n.a.v wat ervaringen die je nu hebt. Om ook evt. voor de toekomst qua werk/ relaties handvaten te krijgen betreft zelfwaardering :-)

**Geplaatst**: 13-09-24 10:10

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 10:10

Zoals ik het lees en interpreteer, doe je vanuit goede bedoelingen veel voor een ander, ook zonder dat daarom gevraagd wordt en ga je daarmee over je grenzen.
Ga steeds bij jezelf na waar je grenzen liggen en geef je grenzen duidelijk aan. Tuurlijk is het fijn als een ander waardeert wat je doet en dat is wellicht ook wel het geval, maar vriendschappen, een relatie,... horen niet gebaseerd te zijn op wat je voor de ander doet. Anderen kunnen je ook waarderen en met je bevriend zijn, een relatie met je hebben,... om wie je bent als persoon.
Daarnaast verwacht je naar mijn gevoel dat anderen bepaalde dingen voor je terug doen, maar in hoeverre maak je zelf duidelijk wat de ander voor je kan doen?

Om heel eerlijk te zijn, als een ander zelf iets voor mij doet of mij aanbiedt iets te doen wat achteraf gezien over zijn/haar grenzen ging, daarvoor dingen terug verwacht die niet uitgesproken zijn en/of ik niet kan bieden en vervolgens boos is dat ik niet tegemoet kom aan die verwachtingen en het mij kwalijk neemt dat er over zijn/haar grenzen gegaan is, dan is het voor mij na een tijdje toch echt wel klaar. Het is aan eenieder zelf om zijn/haar eigen grenzen te bewaken en je kan niet in het hoofd van de ander kijken om te weten wat verwachtingen zijn.

**Geplaatst**: 13-09-24 11:04

Geplaatst: 13-09-24 11:04

Lijkt me lastig, want ik kan wel zeggen dat moet je niet meer doen, maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Het is denk ik wel al goed dat je je bewust bent van je gedrag en je verdiept in hoe je dit kan veranderen.

Zelf ben ik niet zo'n pleaser. Ik ben een goede vriendin voor de mensen die ik lief heb, maar zet mezelf wel altijd op de eerste plaats. Dat houdt voor mij dan ook in dat ik mezelf even weg kan cijferen voor een ander hoor, verwar het niet met egoïsme. Het gaat mij dan ook heel natuurlijk af om een keuze te maken waar ik mezelf goed bij voel. Toen ik jong was heb ik natuurlijk ook wel eens mijn neus gestoten in vriendschappen en relaties. Dat hoort er denk ik ook wel bij. Maar de laatste jaren gaat het eigenlijk heel goed en voel ik me nooit gebruikt of te kort geschoten.

Ik hoop ook dat jij je balans hierin zal vinden.

**Geplaatst**: 13-09-24 11:26

Geplaatst: 13-09-24 11:26

In wat vroegah heette 'het vrouwenwerk' spraken we veel over 'de reddingsdriehoek'.
Dat gaat exact over deze balans.

Hoe blijf je uit de reddingsdriehoek...?
Onder andere: geef niet meer dan goed voelt. Of: ieder doet 50% van het werk. - En vraag jezelf af: aandacht willen is prima, maar je hoeft dat niet per se te verdienen met hard werken - soms spelen er dat soort dingen.

De 'reddingsdriehoek', komt uit Transactionele Analyse en heet daar de dramadriehoek.
Er zijn drie posities:
de redder die op één of andere manier denkt/ vindt/ voelt dan de ander iets echt niet kan (waar die ander doorgaans belang bij heeft!)
de zielepiet: dreinend kind 'Maham, doe jij het nou....!' (Eigenlijk: "kind" heeft geen zin.)
(Oej, schuldgevoel! 'Ik ben geen goede moeder als ik niet...' Klopt niet, een goede moeder stelt ook grenzen en eisen. Uiteraard is het ruimer dan moeder - kind.)
... en de aanklager: het is om principele redenen nooit goed! Zo waardeloos, al dat gedoe hier! Wat een troep! ("En ze moesten dit en doen maar dat en het is nooit goed of er mankeert nog van alles aan!!")
(En de redder - die gaat 'vliegen'!)

Er staat vrij veel over op het internet, maar let wel op voor het woord slachtoffer: soms zit iemand "gewoon" in de hoek waar de klappen vallen. In termen van de reddingsdriehoek zijn dit vaak de redders...!!!
De zielepieterol is een keuze. Het zijn de mensen die vinden dat jij flink aan de bak moet, want zij (volgt een excuus). (En de aanklagers met de zweep er achter aan!)
Vaak is het een onbewuste keuze, maar het is te veranderen.
Je kunt uit elke rol van de reddingsdiehoek stappen!

(Het moge duidelijk zijn dat de posities kunnen wisselen. Een zielepiet speelt slachtoffer zonder dit dus echt te zijn, en eist. En wordt vervolger als de redder niet hard genoeg vliegt.
Een uitgeputte redder wil ook nog wel eens vervolger worden, maar IS slachtoffer, en kan daar een zielepieterol van maken. En zo kan het jarenlang doorgaan.
Doe maar niet.)

**Geplaatst**: 13-09-24 13:21

Geplaatst: 13-09-24 13:21

Door meer om jezelf te gaan geven. Vaker te kijken naar wat jij wil, nodig hebt, zin in hebt. Beredeneren vanuit jou en niet vanuit 'voor die ander'.

Ik vraag me trouwens af of je dat pleasen echt voor een ander doet. Meestal is het een soort defect waardoor je dit als copingsmechanism bent gaan hanteren. Als het je dwars zit in het dagelijks leven (en zo klinkt het wel) is het een training/begeleiding/coaching/therapie waard.

Laatst bijgewerkt door Doubtless op 13-09-24 13:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-09-24 13:21

Geplaatst: 13-09-24 13:21

Waarom doe je vanalles voor mensen en wordt je boos als ze daar niet voor op hun knieën vallen van dankbaarheid

? Misschien kun je proberen bewustere keuzes te maken.
Als je oprecht graag iets voor iemand wilt doen, dan hoef je daar ook niet iets voor terug. In feite die je het dan voor jezelf en dat kan een hele goede reden zijn!

Als je iets voor een ander wilt doen omdat je iets van diegene terug wilt, (zoals aandacht, een complimentje of wat dan ook), dan zit daar een heel andere reden achter. Probeer dan bv eens te vragen wat diegene graag zou willen, misschien zit je er wel naast?

Als het gaat om schoonmaken en dergelijke, dan hebben verschillende mensen vaak een heel verschillende kijk op wat echt nodig is en wat niet. Niet iedereen wordt er gelukkiger van als de ramen elke week worden gewassen in plaats van eens per jaar, ik zeg maar wat

Dus ja, voor wie doe je het eigenlijk en waarom zijn denk ik goede vragen om jezelf te stellen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-24 13:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-24 13:29

Janneke, de dramadriehoek ken ik idd en ik ben denk ik wel vaak de redder, mijn ex was altijd vooral het slachtoffer

En vanuit dat redderen ga ik idd over mijn eigen grenzen heen

Ben ook wel een controlfreak, mag alles wel graag op mijn manier doen en dan doe ik het dus daarom gewoon liever zelf. Ook dat was deel van mijn burnout, teveel zelf doen omdat ik vond dat het dan beter ging en dat ging sneller

Maar dat helpt natuurlijk niet echt..

Doubtless, ik denk niet dat ik het voor een ander doe, mensen waar ik om geef ga ik wel voor door het vuur, maar mensen die wat verder van me af staan kan ik wel echt mijn schouders voor ophalen. En die mensen waar ik voor door het vuur ga daar speelt dit niet echt

**Geplaatst**: 13-09-24 13:35

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 13:35

Omdat je het voorbeeld van je manager geeft. Lijkt me niet iemand waarvoor je door het vuur gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-24 13:43

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-24 13:43

Doubtless schreef:
Omdat je het voorbeeld van je manager geeft. Lijkt me niet iemand waarvoor je door het vuur gaat.

Klopt, maar dat is dan wel het goed willen doen/zijn in je werk (en hoge werkdruk) en dat is denk ik nog wel weer iets anders dan in privéomstandigheden waarin sprake is van belangrijke mensen en minder belangrijke mensen.

**Geplaatst**: 13-09-24 13:44

Geplaatst: 13-09-24 13:44

Het is wel een verschil of je iets doet omdat je het zelf wilt. Of dat je iets doet, omdat je de waardering ervoor van een ander wilt.

**Geplaatst**: 13-09-24 13:47

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 13:47

Wat is voor jou de onderliggende reden waarom je wilt pleasen?

**Geplaatst**: 13-09-24 14:20

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 14:20

Meestal zit er inderdaad een onderliggende reden waarom je dit doet. Meestal komt het voort uit een angst, een onveilig gevoel. Want je kunt het niet bij jezelf zoeken, dus zoek je het bij anderen.
Zaak is om te achterhalen wat de oorzaak is, en aan de hand daarvan kun je verandering inzetten.
Het kan bijvoorbeeld weg komen aan een verstoorde ouderrelatie, ernstig gepest zijn of een kwetsbare persoonlijkheid waardoor je weinig tot geen zelfvertrouwen hebt.

**Geplaatst**: 13-09-24 14:39

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 14:39

Misschien valt er ook anders te kijken naar het geven en nemen. Iets geven of doen voor anderen kan juist ook nemen zijn. Al ervaart de gever het dus als geven... En over grenzen gaan bij die ander door ongevraagd dingen te doen. Wat neem je door anderen te pleasen?

**Geplaatst**: 13-09-24 15:15

Geplaatst: 13-09-24 15:15

Josien je bent me voor. Ik doe graag iets voor anderen of ik ben behulpzaam. Het geeft mijzelf een goed gevoel nl. Bedankje hoeft niet.

Een tijd geleden had ik erg veel voor mijn man gedaan. Kwamen we bij de balie van het ziekenhuis voor vertrek, zei de medewerkster tegen mijn man dat ze vond dat hij een fijne vrouw had die veel voor hem gedaan had die dagen. Mijn man bevestigde dit aan alle kanten en ik schoot vol van die vrouw. Dus ja het is wel leuk als daar ook eens waardering voor komt. Sindsdien is mijn man minder vanzelfsprekend aan het ontvangen want hij realiseerde zich later dat ik hem altijd blij bedank als hij iets fijns heeft gedaan in het huis of voor mij.
Dus het is de balans zoeken van alles wat. Maar soms een bedankje vind ik ook leuk ook al verwacht ik het niet. En hoeft het ook niet. Altijd vanzelfsprekend aannemen zorgt ook voor onbalans en is niet leuk. Het elkaar zien is fijn voor de balans.

**Geplaatst**: 13-09-24 16:12

Geplaatst: 13-09-24 16:12

Het zou interessant zijn om erachter te komen waarom je dit gedrag vertoont. Is dat echt omdat je een pleaser bent of is het omdat je graag erkenning wil, waardering en gezien wil worden? Wil je horen hoe gewaardeerd je wordt? En waarom is dit belangrijk voor je? Ben je onzeker van aard? Of misschien zit er zelfs wel verlatingsangst onder.
Jezelf leren kennen is hierin stap 1. Wie ben ik eigenlijk, wat vind ik belangrijk, wat zijn mijn normen en waarden, waar ben ik goed in, wat zijn mijn valkuilen, wat vind ik leuk (om te dragen, te doen, dromen). Wat hieruit voortkomt is zelfacceptatie. Oké, dit ben ik met mijn sterktes en zwaktes en het is goed zo.
Dan zal je merken dat je minder tot niet meer ‘zoekt’ bij anderen. En als je dan mensen helpt dan doe je het vanuit een intrinsieke motivatie. Omdat jij het wil en niet omdat je iets terugverwacht.
Mijn vader zei altijd: Je moet geen verwachtingen hebben, want wie verwachtingen heeft van een ander wordt altijd teleurgesteld. Ik vond dat toen vrij negatief klinken maar ik snap nu heel goed wat hij bedoelde.

**Geplaatst**: 13-09-24 16:16

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 16:16

Je vader was een wijs man en ik ben het met hem eens.

**Geplaatst**: 13-09-24 23:09

Re: Geven en nemen

Geplaatst: 13-09-24 23:09

Ik merk heel erg dat ik me hier minder druk om maak, nu ik meer en meer leer om van mezelf te houden en mezelf te accepteren zoals ik ben. Het boeit me steeds minder (maar nog vaak te veel

) wat anderen vinden van wie ik ben en wat ik doe, of dit nu voor mezelf is of voor een ander.

Na jaren van narcistisch misbruik en het wegstoppen van dat litteken, kost me dit al twee jaar regelmatig wat tijd bij de psycholoog, maar dat is enorm waardevolle tijd. Ik voel me veel relaxter in het leven staan.

En probeer dingen voor de ander te doen omdat jij het graag wilt doen en omdat jij jezelf er meer om gaat waarderen. Niet in de hoop dat een ander je meer gaat waarderen.