Bokt.nl

Roosch schreef:

Je blijft in cirkeltjes praten, TS. Je laat de grote lijnen onbesproken en blijft mierenneuken over onnozele details. Ik ga me aansluiten bij voorgangers en hier ook geen moeite meer in steken.

Ik wens je veel succes met de keuze maar wens je kind(eren) vooral een goede basis en educatie toe!

VogeltjeM schreef:

Suliko schreef:

Maar hoe kan je van één ervaring in een 'school setting' concluderen dat je kind geen behoefte heeft aan onderwijs? Wat voor schoolse settings worden er gegeven aan kinderen jonger dan 4? Dat is toch niet te vergelijken en daarnaast is elke school weer anders, maar kan je daar pas een uitspraak over doen als een kind het voor een tijd ervaren heeft.

Ik vind het heel rot dat je zoon zo'n vervelende ervaring heeft gehad, maar op zo'n jonge leeftijd kan een kind echt nog wel flexibel omgaan en leren van andere ervaringen en het is totaal niet te voorspellen hoe hij een andere schoolse setting zal beleven.

Ik vind het een vaag verhaal, omdat ik nog steeds nergens uit je verhaal kan lezen, wat nu de directe aanleiding is om hem niet te laten ervaren hoe een school daadwerkelijk is. Richtingsbezwaard lees ik als een reden die je gebruikt om hem niet naar school te hoeven sturen, maar is volgens mij niet de daadwerkelijke reden, klopt dat? Zo niet, kan je dat toelichten?
Ik begrijp de keus voor een andere vorm van onderwijs met een ouder in het buitenland, maar kan dit niet in een samenwerkende vorm? Meer hybride? Ik werk zelf in de zorg met kinderen, waarvan de meeste cliënten moeite hebben met het fenomeen school an sich om diverse redenen, en mijn ervaring is dat veel scholen, de gemeente en andere betrokkenen enorm meedenkend en meewerkend zijn.
Dat de reden enkel is dat je kind van 4 het niet wilt, vind ik een erg onwaarschijnlijke reden. Elk kind zal na een slechte ervaring zeggen dat hij het nooit meer wil, maar dan leert hij ook niet fietsen, veters strikken, opstaan na vallen en weer doorgaan. Slechte ervaringen horen erbij in het leven.

Verder krijg ik een aantal alarmbellen bij je eigen berichten. Je beroep is orthopedagoog. Maar je bent ook moeder. Je kan vanuit die positie nooit een objectieve conclusie trekken vanuit je beroepspet over je eigen kinderen en ik lees wel dat je dat doet. Natuurlijk zet je die kennis in als moeder, maar je kan niet als behandelaar dergelijke conclusies trekken over je eigen kind zonder te erkennen dat die enorm gekleurd zijn vanuit je positie als moeder. Verder lees ik dat je in je omgeving veel mensen hebt verzameld die met de neus dezelfde kant op zijn, fijn, maar vooral om bevestiging te vinden in je gedachtegoed en niet meer de andere kant ervan te zien. Je start van je topic was om die andere kant ook te lezen, als ik dat goed heb begrepen. Maar je gaat op niemands weerwoord inhoudelijk in, terwijl mensen hun best doen om argumenten en onderzoeken aan te dragen. Je reageert stellig en passief-agressief, totaal niet vriendelijk en ondermijnt behoorlijk wat mensen. Niet gek dat anderen jou en je visie dan ook gaan ondermijnen, want die komt behoorlijk discutabel over.

Om er nog aan toe te voegen. Iemand zette mooi uiteen hoeveel tijd het kost, thuisonderwijs. Daarop gaf je als weerwoord dat alles online makkelijk te vinden is, dat scheelt tijd. Dat is toch een nonsens antwoord? Alle informatie ter wereld is beschikbaar online, zorgt dat ervoor dat mensen opeens ergens kennis over hebben en nog beter, dit ook daadwerkelijk kunnen overbrengen? En laat staan alle niet geverifieerde kennis die beschikbaar is, hoe ga je daarop filteren? Hoe kies je welke perspectieven van geschiedenis en de wetenschap je overbrengt?

Hier ben ik het helemaal mee eens. Vooral om als moeder mogelijke hechtingsproblematiek te kunnen (h)erkennen als factor in de problematiek van je kind.

Ik vind het ingewikkeld. Enerzijds: heel mooi hoe je als moeder kan staan voor de behoeften van je kind. Anderzijds: door een gekleurde bril en van daaruit een zeer sterk gekleurd pad kiezen voor je kind kan juist heel verwaarlozend zijn. Want wie weet had je kind de mooiste stappen kunnen maken met gerichte behandeling en een fijne school. Het angstige van opvoeden: je kan ze hun blauwdruk maar één keer meegeven..

Dan laat ik de factor "je kind weghouden van school zodat hij meer bij vader kan zijn" buiten beschouwing. Persoonlijk vind ik dat misdadig en vind ik dat je als ouder de plicht hebt zelf te zorgen dat je bij je kind kan zijn.

Suliko schreef:

Waarom is veerkracht een rot woord? Ik zie veerkracht als iets dat je ontwikkeld, in samenspel met alle beschadigingen die je hoe dan ook tegenkomt in het leven en met de hulpbronnen die je intern en extern hebt. Ja, scheidingen kunnen schadelijk zijn. Ondertussen is bij elkaar blijven vanuit ouders soms nog veel schadelijker. Het is niet zo zwart-wit. Kinderen slaan inderdaad alles op en als volwassene ben je altijd bezig met allerlei patronen weer te doorbreken en heling te vinden. Dat is het leven. Elke ouder maakt fouten en elk kind zal dat moeten oplossen. Fantastisch als er een netwerk is dat een kind opvangt, de een heeft dat beter voor elkaar dan de ander. Maar dat is ook waar het vaak fout gaat, want dat netwerk dat je als ouder probeert te creëren, komt vaak voort uit eigen pijn uit het verleden en projecties die je op je eigen kind maakt. Vooral vanuit een systemisch oogpunt, vind ik het zorgelijk dat je als moeder vanuit je deskundigheid er op deze manier bovenop zit. Je bent er veel te veel in verwikkeld en verweven om vanuit een afstand een goed zicht op de situatie te hebben. De wijsheid van een moeder is niet heilig helaas, want je zit zelf ook verwikkeld in generaties aan hechting en beschadiging. Hoe vaak ik wel niet zie dat een kind puur het ongemak en de pijn van een ouder draagt en dit constant op het kind wordt geprojecteerd door de ouder.
Ik kan niet invullen hoe dat voor jou zit, maar ik wil het wel teruggeven, want dit is wat ik, vanuit mijn ervaring aan studie en als zorgverlener, schrikwekkend vaak zie. De pijn van de ouders weerspiegelt in het kind, wat helemaal niet de pijn van het kind zelf is. Soms onoverkomelijk, (bijna) elke ouder doet zijn best en waar de schuld ligt in de generaties is soms lastig te herleiden.

VogeltjeM schreef:

Kimmie235 schreef:

Ja dat is een mooie plicht waar de ouder niet veel aan kan doen. Dat is een beetje verwijten dat kinderen onderdak moeten hebben maar de ouders geen geld hebben voor een (huur)huis. Maar bekijk het eens anders, zou het kunnen dat alle orthopedagogen, omdat we studeren over de ontwikkeling van kinderen en hun behoeften, daarom zeggen dat ik de juiste keuze maak? De gemeenschappelijke kennis en kunde?

Je lijkt je nu te beroepen op je autoriteit als expert, maar ik heb een vergelijkbare functie als jij TS en kan je vertellen dat ik het toch niet hetzelfde zie.

Ik ken uiteraard de details van jullie situatie niet. Maar ik kan me slechts zeer weinig scenario's indenken waarbij je al bij een kind van 4 concludeert dat school niks voor hem is, zonder dat je eerst een pad van minimaal diagnostiek en behandeling zou bewandelen (en daarbinnen zijn uiteraard nog vele richtingen te kiezen naar je eigen goeddunken). Dat geeft eerder een vermoeden dat hechtingsproblematiek een factor is in dezen.

Avalanche schreef:

Kimmie235 schreef:

Maargoed het curriculum van kleuters is echt niet zo complex. Online kun je het helemaal vinden en je behandelt de stukken welke je passend vindt

En waar baseer je op dat die stukken passend zijn en de andere niet?
Door wie is het curriculum samengesteld, en met welke reden? Welke gedachte zit daar achter?

Als je dat blijft doen, laat je dus hele stukken liggen, die later misschien wel heel belangrijk blijken.

Avalanche schreef:

De bedoeling is dat je dus wel alles onderwijst. Dat is het idee achter een curriculum

Brainless schreef:

Kimmie235 schreef:

Ja dat is altijd, we kunnen helaas niet alles onderwijzen. Over Palestina zijn op de middelbare school heel veel stukken blijven liggen. Er zijn veel zaken die ik op kan zoeken die ik niet geleerd had. Ik denk dat dat vooral een belangrijke vaardigheid is voor kinderen om te leren

Dat is dan toch "fijn" dat deze taak thuis kan komen te liggen, dat jij als ouder daar over kan vertellen?
Ze kunnen niet alles bespreken op school en sommige scholen willen juist neutraal blijven en sommige ouders verwachten dat juist ook van een school.

KSHancox schreef:

Suliko schreef:

Ik mis reflectievermogen, al helemaal als je professionele achtergrond klopt.

Hier wil ik me graag bij aansluiten.

Ik vind het goed om kritisch na te denken over wat school je kind kan bieden en wat juist niet. Ik vind het gevaarlijk om te denken dat je het allemaal zelf wel beter kan doen. Vooral bij een kind dat nog helemaal niet naar school is geweest en niet wil.