Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
lianne125 schreef:Ik heb echt precies het zelfde probleem. Naast mijn slaapkamer ligt een 2 jarige die het zowat elke nacht op een gillen zet. En ik word daar dus ook wakker van. En inmiddels ook een zeer ernstig slaaptekort hierdoor. Oordopjes is geen optie want dan hoor ik de wekker dus ook niet meer. En in gesprek gaan met de ouders ligt een beetje gevoelig. Gelukkig voor mij is er wel uitzicht op verbetering aangezien ik hier tijdelijk woon, maar het idee dat ik dit nog een half jaar moet doorstaan vind ik toch vrij heftig. Ik lees hier dus even mee voor goede tips.
Nimber schreef:Lianne ik heb een wake up light aangeschaft, mijn wekker hoor ik ook niet meer maar door t licht word ik wakker.
Een eenpersoons bed aanschaffen is ook een goede tip, ik gooi eerst daar wel een matras neer. Niet dat ik hem daar ook hoor.
Ik ben ook al op de bank gaan slapen maar als ze hem niet stil krijgen gaan ze naar de woonkamer en die is weer onder de mijne dus dat hielp maar iets. ( maar dat gebeurd minder vaak)
De oordopjes ga ik ook naar kijken, ik heb in t verleden een snurkende partner gehad en dan sliep ik met muziek aan of een luisterboek maar ik ben dan toch ook regelmatig wakker en onrustig
Fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
Sinds ik vorige week heb aangebeld is het spelen zo laat om voor afleiding te zorgen in en geval niet meer hoorbaar voor mij en dat vind ik al heel veel schelen.
Verder heb ik geen idee van wat normaal in de opvoeding is en wat wel/ niet hoort bij doorslapen bij een 3 jarige dus ik zal ze daar echt niet op aanspreken. Ik heb t idee dat ze het zelf ook echt wel rot voor mij vinden en dat is fijn dan voel je je wel gehoord zeg maar.
Ellekebr schreef:lianne125 schreef:Ik heb echt precies het zelfde probleem. Naast mijn slaapkamer ligt een 2 jarige die het zowat elke nacht op een gillen zet. En ik word daar dus ook wakker van. En inmiddels ook een zeer ernstig slaaptekort hierdoor. Oordopjes is geen optie want dan hoor ik de wekker dus ook niet meer. En in gesprek gaan met de ouders ligt een beetje gevoelig. Gelukkig voor mij is er wel uitzicht op verbetering aangezien ik hier tijdelijk woon, maar het idee dat ik dit nog een half jaar moet doorstaan vind ik toch vrij heftig. Ik lees hier dus even mee voor goede tips.
Een Apple Watch trilt als je wekker afgaat. Misschien kun je zoiets gebruiken zodat toch je oordopjes in kunnen?
lianne125 schreef:Ellekebr schreef:[quote="lianne125"
Ik heb echt precies het zelfde probleem. Naast mijn slaapkamer ligt een 2 jarige die het zowat elke nacht op een gillen zet. En ik word daar dus ook wakker van. En inmiddels ook een zeer ernstig slaaptekort hierdoor. Oordopjes is geen optie want dan hoor ik de wekker dus ook niet meer. En in gesprek gaan met de ouders ligt een beetje gevoelig. Gelukkig voor mij is er wel uitzicht op verbetering aangezien ik hier tijdelijk woon, maar het idee dat ik dit nog een half jaar moet doorstaan vind ik toch vrij heftig. Ik lees hier dus even mee voor goede tips.
Een Apple Watch trilt als je wekker afgaat. Misschien kun je zoiets gebruiken zodat toch je oordopjes in kunnen?
Ellekebr schreef:lianne125 schreef:Ik heb echt precies het zelfde probleem. Naast mijn slaapkamer ligt een 2 jarige die het zowat elke nacht op een gillen zet. En ik word daar dus ook wakker van. En inmiddels ook een zeer ernstig slaaptekort hierdoor. Oordopjes is geen optie want dan hoor ik de wekker dus ook niet meer. En in gesprek gaan met de ouders ligt een beetje gevoelig. Gelukkig voor mij is er wel uitzicht op verbetering aangezien ik hier tijdelijk woon, maar het idee dat ik dit nog een half jaar moet doorstaan vind ik toch vrij heftig. Ik lees hier dus even mee voor goede tips.
Een Apple Watch trilt als je wekker afgaat. Misschien kun je zoiets gebruiken zodat toch je oordopjes in kunnen?
Boras schreef:Ons kind had op die leeftijd last van night terror. Wij als ouders stonden we dan compleet machteloos.
Het is een heel naar verschijnsel voor alle partijen.
Ze is er uiteindelijk overheen gegroeid met de (kinder)jaren. In de eindfase had ze er alleen nog in voor haar spannende tijden last van, zoals de decembermaand.
Ze is nu net 11 geworden en het is nu al wat jaren voorbij. Daarvoor werd het steeds minder heftig, de aanvallen werden minder in aantal en heftigheid. Maar toch kwam ze afgelopen december nog een keer een soort van slaapwandelend naar beneden. Maar nu kunnen we haar rustig terug naar bed begeleiden. Ze lijkt dan wakker, maar is dat niet.
Bij night terror op afstand blijven en het kind niet proberen wakker of uit de toestand te krijgen. Dat is heel erg lastig. Het breekt je hart om je kind zo verschrikkelijk overstuur te zien. Iedere vezel in je wil je kind troosten. Zorg dat het zich niet verwond. Je kunt je kind op zo'n moment niet bereiken. Het lijkt wakker maar is het niet. Onze dochter liet zich niet benaderen, ze werd dan alleen maar bozer en raakte nog meer overstuur. Ze moest er zelf uitkomen, gaan liggen en weer normaal gaan slapen.
Ons kind had toen ze jong was last van spanningsklachten. Ze trof ook nog eens een kleuterjuf die daar niet goed mee om kon gaan. Het was een lastige periode. Ik denk dat de spanningsklachten de night terror aanvallen trigerden. Aan de huisarts hadden we weinig. Die had nooit gehoord van night terror. We zijn zelf actief op zoek gegaan naar hulp voor ons meisje dat niet goed in haar vel zat. Er moest wat gebeuren. Ze kreeg speltherapie, dat heeft haar geholpen.
Ze heeft zich vervolgens goed ontwikkeld, telkens stappen gezet. Nu is er niets meer van te merken, ze is een zelfbewuste jongedame geworden die weet wat ze wil.