Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Mars schreef:Zijn er dan echt zoveel narcisten onder ons?
Op basis waarvan (ver)oordelen/diagnosticeren we mensen zo snel?
En wat is het voordeel om een ander waar we mee in conflict zijn in dat hokje te stoppen, op basis van een onderbuikgevoel?
Ik ben benieuwd of dit jullie ook opvalt en de gedachten van anderen hierover.
Relaxed schreef:Voor mij momenteel een hot item want ik kom net uit een relatie met een narcist. En ook al ben ik geen psycholoog, ik durf de stempel wel te zetten. Ik herken er enorm veel van, maar zag dit pas achteraf.. Ik kan nu heel veel dingen beter plaatsen en begrijpen, dus in die zin helpt het mij. In een ruzie heeft hij het mij ook ooit voor de voeten gegooid, toen noemde hij zichzelf een narcist en ontkende ik het juist omdat ik het niet had herkend bij hem (open narcisme vs verborgen narcisme..)
Wat ik heel erg herken:
-Lovebombing, de 1e 2-3 maanden alle liefde en aandacht en ineens werd er een muur opgetrokken en was ik geen prioriteit meer
-Gaslighting "Je maakt van een mug een olifant" "Er gaan mensen dood en jij maakt je druk om.."
-Als ik boos was op hem om iets maakte hij dat klein/belachelijk en uiteindelijk werd hij zelfs boos op mij
-Driftbuien en daarbij dingen stukmaken/-gooien/-slaan (nooit naar mij of andere mensen overigens, ik heb me nooit onveilig gevoeld)
-Altijd het slachtoffer van alles en iedereen
-Enorm onzeker en onredelijk jaloers
-Mensen afzeiken en belachelijk maken, grapjes maken ten koste van andere mensen
-Altijd kritiek en commentaar, je kon 100 dingen voor hem doen, 99 dingen waren goed, maar op 1 'fout' kwam steevast kritiek
-Liegen, heel veel liegen..
In het einde van onze relatie kwam het heel duidelijk naar voren. Hij heeft mij bedonderd, daar heb ik hem op betrapt en mee geconfronteerd, maar ik ben degene die zijn hart heeft gebroken en "als ik er niet achter was gekomen was er niks aan de hand geweest" Oftewel hij is het slachtoffer, hij zegt ook tegen iedereen dat ik bij hem weg ben gegaan, maar zijn aandeel daarin zegt ie niks over.
En ik vind het oprecht heel erg voor hem, want hij is ook maar een product van zijn opvoeding. Heeft een slechte jeugd gehad ed.. Verder heeft hij namelijk een enorm goed hart en is het in de basis echt een goede man.. Helaas wil hij geen hulp.
Yv_ schreef:Dat is toch hetzelfde met ADHD/ADD/Etc? Vroeger was een kind gewoon erg druk, nu heeft zo ongeveer elk kind het stempeltje. Weet niet of het inderdaad gewoon gemakzucht is, of dat de medische kennis een stuk beter is en dingen daardoor ook sneller herkend worden.
Winged schreef:Relaxed schreef:Voor mij momenteel een hot item want ik kom net uit een relatie met een narcist. En ook al ben ik geen psycholoog, ik durf de stempel wel te zetten. Ik herken er enorm veel van, maar zag dit pas achteraf.. Ik kan nu heel veel dingen beter plaatsen en begrijpen, dus in die zin helpt het mij. In een ruzie heeft hij het mij ook ooit voor de voeten gegooid, toen noemde hij zichzelf een narcist en ontkende ik het juist omdat ik het niet had herkend bij hem (open narcisme vs verborgen narcisme..)
Wat ik heel erg herken:
-Lovebombing, de 1e 2-3 maanden alle liefde en aandacht en ineens werd er een muur opgetrokken en was ik geen prioriteit meer
-Gaslighting "Je maakt van een mug een olifant" "Er gaan mensen dood en jij maakt je druk om.."
-Als ik boos was op hem om iets maakte hij dat klein/belachelijk en uiteindelijk werd hij zelfs boos op mij
-Driftbuien en daarbij dingen stukmaken/-gooien/-slaan (nooit naar mij of andere mensen overigens, ik heb me nooit onveilig gevoeld)
-Altijd het slachtoffer van alles en iedereen
-Enorm onzeker en onredelijk jaloers
-Mensen afzeiken en belachelijk maken, grapjes maken ten koste van andere mensen
-Altijd kritiek en commentaar, je kon 100 dingen voor hem doen, 99 dingen waren goed, maar op 1 'fout' kwam steevast kritiek
-Liegen, heel veel liegen..
In het einde van onze relatie kwam het heel duidelijk naar voren. Hij heeft mij bedonderd, daar heb ik hem op betrapt en mee geconfronteerd, maar ik ben degene die zijn hart heeft gebroken en "als ik er niet achter was gekomen was er niks aan de hand geweest" Oftewel hij is het slachtoffer, hij zegt ook tegen iedereen dat ik bij hem weg ben gegaan, maar zijn aandeel daarin zegt ie niks over.
En ik vind het oprecht heel erg voor hem, want hij is ook maar een product van zijn opvoeding. Heeft een slechte jeugd gehad ed.. Verder heeft hij namelijk een enorm goed hart en is het in de basis echt een goede man.. Helaas wil hij geen hulp.
Met mijn ex heb ik dit idee ook gehad. Maar inmiddels denk ik gewoon dat hij een poedersuiker-karakter heeft ipv een narcist te zijn. Hij heeft imo nog steeds hulp nodig, maar dat gaat hij never nooit niet doen want hij is geweldig. Ah well
purny schreef:Yv_ schreef:Dat is toch hetzelfde met ADHD/ADD/Etc? Vroeger was een kind gewoon erg druk, nu heeft zo ongeveer elk kind het stempeltje. Weet niet of het inderdaad gewoon gemakzucht is, of dat de medische kennis een stuk beter is en dingen daardoor ook sneller herkend worden.
En dan vooral de ritalinnetjes erin stoppen... ADHD medicatie is gewoon troep
Avalanche schreef:Nee hoor, ik heb gediagnosticeerd ADHD en Ritalin is nog steeds wat me het beste helpt. Ritalin is alleen troep als je het niet nodig hebt. Maar sommige mensen hebben medicatie nodig om te functioneren en daar is imo niets mis mee.
Het is een probleem op het moment dat bij ieder druk kind wordt geroepen dat die ADHD heeft en er maar lukraak medicijnen in gestopt worden, en dat is wat je bedoelt denk ik.
Niet ieder kind dat druk is, heeft ADHD, er zijn nog meer symptomen van ADHDen kinderen met ADHD zijn ook niet altijd hyperactief.
Maar dat maakt niet dat ADHD maar onzin is.
purny schreef:En dan vooral de ritalinnetjes erin stoppen... ADHD medicatie is gewoon troep
purny schreef:Avalanche schreef:Nee hoor, ik heb gediagnosticeerd ADHD en Ritalin is nog steeds wat me het beste helpt. Ritalin is alleen troep als je het niet nodig hebt. Maar sommige mensen hebben medicatie nodig om te functioneren en daar is imo niets mis mee.
Het is een probleem op het moment dat bij ieder druk kind wordt geroepen dat die ADHD heeft en er maar lukraak medicijnen in gestopt worden, en dat is wat je bedoelt denk ik.
Niet ieder kind dat druk is, heeft ADHD, er zijn nog meer symptomen van ADHDen kinderen met ADHD zijn ook niet altijd hyperactief.
Maar dat maakt niet dat ADHD maar onzin is.
Ik vraag me af of er ooit onderzoek gedaan is naar bijvoorbeeld gedragstherapie bij ADHD/ADD.
Ik ben zelf ook gediagnostiseerd met ADD maar ik ben gestopt met die medicatie.
Er zou bijvoorbeeld onderzoek kunnen komen.
150 mensen met ADHD/ADD
50 mensen krijgen gedurende tijd een placebo
50 mensen krijgen gedurende tijd echte medicatie
50 mensen krijgen gedragstherapie.
En dan ben ik heel benieuwd of er dmv gedragstherapie ook resultaat te behalen is.
En idd er wordt tegenwoordig te snel geroepen dat een kind ADHD is. Vroeger was het kind gewoon druk en ongeconcentreerd, tegenwoordig heeft het ADHD
purny schreef:Avalanche schreef:Nee hoor, ik heb gediagnosticeerd ADHD en Ritalin is nog steeds wat me het beste helpt. Ritalin is alleen troep als je het niet nodig hebt. Maar sommige mensen hebben medicatie nodig om te functioneren en daar is imo niets mis mee.
Het is een probleem op het moment dat bij ieder druk kind wordt geroepen dat die ADHD heeft en er maar lukraak medicijnen in gestopt worden, en dat is wat je bedoelt denk ik.
Niet ieder kind dat druk is, heeft ADHD, er zijn nog meer symptomen van ADHDen kinderen met ADHD zijn ook niet altijd hyperactief.
Maar dat maakt niet dat ADHD maar onzin is.
Ik vraag me af of er ooit onderzoek gedaan is naar bijvoorbeeld gedragstherapie bij ADHD/ADD.
Ik ben zelf ook gediagnostiseerd met ADD maar ik ben gestopt met die medicatie.
Er zou bijvoorbeeld onderzoek kunnen komen.
150 mensen met ADHD/ADD
50 mensen krijgen gedurende tijd een placebo
50 mensen krijgen gedurende tijd echte medicatie
50 mensen krijgen gedragstherapie.
En dan ben ik heel benieuwd of er dmv gedragstherapie ook resultaat te behalen is.