Ik heb een collegaatje, paar jaar jonger dan ik (zij is 23 en ik ben 26). We doen samen de opleiding en studeren samen af, dus zijn daarin vrij close. Toch, wantrouw ik haar, mijn gevoel is niet oké en kan mij niet openstellen naar haar. Ik vraag mij af of het deze vriendschap wel waard is… Is deze vriendschap toxisch? Hoe kap je iets af? Ik vind het altijd lastig om dingen bespreekbaar te maken.
Paar dingen die in 3-4 jaar gebeurt zijn:
- Ze heeft mij laten vallen op een bedrijfsfeest terwijl ik bij haar zou slapen, ik was niet bekend in de omgeving en ze liet mij alleen. Daarna ruzie gehad (iets met alcohol

- Als ze iemand “populairder” vind dan is ze gelijk all in voor diegene, ik ben geen popi jopi en hoef dit ook niet, ben ik veels te nuchter voor. Kortom ze laat je dan vallen en alle aandacht gaat naar die ene persoon.
- Ze is opvliegend: maar, nooit is iets haar fout en ze zou het nooit toegegeven.
- Alles draait om haar, mijn problemen boeien niet ze zal het altijd zwaarder hebben.
Vandaag even klaar mee. Kreeg een appje van haar dat ze iets voor mij had geregeld op werk qua planning en ze zei letterlijk: “Jij zou mij zo dankbaar moeten zijn hè wat ik allemaal voor je doe”. Uuh een wijziging in de planning waar ik niet om gevraagd heb, dus heb bedankt maar wel gezegd van joh had niet gehoeven en kan zelf dingen wel regelen als het moet (ik ben geen klein kind). Vervolgens gaat ze nu helemaal te keer dat ik ondankbaar ben, haar niet waardeer en een hele preek.
Hoe kap je een vriendschap af? Hoe kan ik dat goed overbrengen zonder al teveel gezeik? Ze overdrijft heel erg met alles, maakt van elke mug een olifant… wil het netjes houden vanuit mijn kant. Ik ben communicatief niet te sterk..