Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-23 19:09

Dieuwke_ schreef:
Wat een lastige situatie zeg. Heb je zelf ook hulp gezocht bij een therapeut? Misschien kan je daar handvaten krijgen hoe hier mee om te gaan. Want je verdient beter dan dit :(:)


Ik heb toevallig laatst een afspraak gemaakt, omdat ik me momenteel heel ongelukkig voel en het me de vorige keren nog niet gelukt was om er overheen te komen voordat hij weer contact opnam..

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-23 19:11

_lautje_ schreef:
Hoe zie jij je toekomst met deze man?
Wil je kinderen?
Wat doe je als je zwanger bent en hij gaat weg. Of als er een baby is die veel huilt en hij gaat weg?
Durf je er op te vertrouwen dat hij dan wel blijft?


Hele goede vragen, het erge is dat ik achteraf natuurlijk nu kan zeggen dat ik daar 0 vertrouwen meer in kan hebben, maar als we wel samen zijn en het is goed, dan geloof ik hem volledig in wat hij zegt. En ik denk ook dat hij het op dat moment allemaal meent, maar hij valt gewoon elke keer langzaam weer terug

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-23 19:15

VanHuisUit schreef:
Citaat:
En soms is er wel liefde tussen 2 mensen, maar soms is dat ook niet genoeg he...


Dat dus.

Misschien is dat wat jullie hebben een knipperlicht relatie het maximaal haalbare... de vraag is vooral of je dat wilt, of je toch altijd meer blijft verwachten. Wat als je het accepteert omdat je veel van hem / omdat jullie veel van elkaar houden?
Met acceptatie zijn er geen verwachtingen dat het anders moet maar acceptatie van de situatie zoals die is. En dat is dan genoeg.

Ik heb geen ervaring met een knipperlicht relatie maar wel met een zeer langdurige relatie (20 jaar..., waarvan 10 jaar 'toxisch') die uiteindelijk niet meer werd wat ik wilde cq in die 1e 10 jaar zeg maar had meegemaakt.
Enige wat restte was of vertrekken of accepteren. Want de persoon met wie ik de relatie had, veranderde niet.
Dus ben ik vertrokken.
Met heel veel pijn.
Ik hou nog steeds van hem. Maar een relatie, nee dat kan ik niet (meer).
Had ik hem wel geaccepteerd, zoals hij was, dan hadden waren we denk ik nog steeds bij elkaar.
Alleen ik weet dat ik er dan onderdoor was gegaan.
Dus soms is het niet anders...

Relaties zijn geen snelle fix. In de relatie waar ik over vertel hebben we ook relatietherapie gehad.


Ja, ik snap idd wat je zegt, het enige waar ik niet met mijn hoofd bij kan, is dat híj́ degene is die mij niet accepteert in de relatie en dus mij steeds verlaat. Terwijl ik hem steeds vergeef en nieuwe kansen geef, dat komt hard aan.

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-23 19:19

_San87_ schreef:
Ik denk dat je dit echt bij jezelf moet zoeken. Waarom kom je steeds bij hem terug? Een tweede keer, a la. Maar 4x?

Dat is echt niet gezond.


Ik weet het eerlijk gezegd ook niet, ik voel heel veel liefde voor hem, we hebben het altijd fijn en zijn echt beste maatjes, totdat hij van gedachte verandert en dit doet. Het is ook mijn eerste relatie geweest, maar ik wil niet denken dat het alleen daardoor komt.. Ik had echt het gevoel dat wij samen zouden eindigen

Suliko

Berichten: 4331
Geregistreerd: 06-12-14
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:25

Ik vind het knap dat jij hem op zo’n moment als het weer aan gaat nog volledig gelooft. Maar dat zeg ik als persoon met verlatingsangst, die dus altijd zeer skeptisch is over zulke beloftes en al anticipeert op teleurstelling. :+

Dit lijkt me een mooi patroon voortgekomen uit hechtingsproblematiek, en hij is niet het enige probleem, dat ben jij ook. Dat klinkt hard, maar door hem telkens weer toe te laten, hou je zo’n dynamiek in stand. Waarschijnlijk heeft hij een vermijdende hechting (bindingsangst), maar doordat jij je afhankelijk opstelt en hem eigenlijk heel veel controle geeft (door hem telkens terug te nemen en ook volledig vertrouwen te geven), blijft hij ook terugkomen. Want uiteindelijk wil iemand met bindingsangst ook gewoon liefde en bevestiging, en dat geef jij erg gemakkelijk al 4 jaar lang zonder dat hij een volledige binding aan hoeft te gaan. Ideaal!

Je kan gezamenlijk uit hechtingsproblematiek komen, maar dat vergt echt heel erg veel werk, veiligheid (beide kanten op) kunnen scheppen en elkaar kunnen confronteren en niet uit contact gaan ondanks enorme triggers. Maar eerlijk, ik denk dat jullie er beide baat bij zouden hebben om eerst op je eigen voeten te belanden, jezelf de ruimte geven en op je eigen leven en ontwikkeling focussen alvorens zoiets aan te gaan.
En het klinkt stom, maar als jullie al 4 jaar lang in zo’n dynamiek zitten, vraag ik me sterk af of jullie daar uit gaan komen. Als ik jou was, TS, zou ik bij mezelf nagaan waarom ik me telkens zo afhankelijk opstel aan iemand die je telkens zo laat zitten en pijn doet. Ik zou echt afstand nemen en de focus op jezelf leggen.

BeFunny

Berichten: 10647
Geregistreerd: 11-06-15
Woonplaats: Alleen maar rechtdoor

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:27

LaScar schreef:
Na meerdere keren mijn hart gelucht te hebben in een ander break-up topic, wilde ik toch zelf een topic starten.
Om een heeeel lang verhaal heel kort te houden: mijn (nu weer ex-) vriend heeft in totaal 4x onze relatie verbroken, steeds voorafgegaan door een periode waarin hij gaat malen, afstand neemt en voor zichzelf besluit dat het niet meer werkt, en hij er klaar mee is. De vorige 3x is hij steeds na een periode van max 3 weken geen contact met hangende pootjes teruggekomen, en heb ik hem vertrouwd en hem opnieuw de kans gegeven. Dan ging het weer een hele tijd goed, maar nu is het de 4e keer dat ik liefdesverdriet heb om dezelfde jongen. Inmiddels zouden we bijna 4 jaar een relatie hebben als je de break ups niet mee zou tellen. Er zit heel veel liefde tussen ons, dat is nooit verdwenen, maar elke keer vervallen we in hetzelfde patroon.

Over mijn persoonlijke situatie wil ik nu niet heel uitgebreid zijn, want dan kan ik een heel boekwerk typen.
Ik vroeg me vooral af: Wie heeft er ook ervaringen met dit soort relaties? Zijn er mensen die ook meerdere keren uit elkaar zijn geweest en weer terug zijn gegaan? En zijn er relaties waarbij dat is gebeurd en het nu wél goed gaat? Ik hoor graag jullie verhalen.



Nou daar zou ik nu toch echt helemaal klaar mee zijn hoor en dat zou ik hem laten merken ook.

Sababber

Berichten: 2712
Geregistreerd: 21-09-11
Woonplaats: Living on the edge of Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:28

Mijn ex flikte dit ook, je leest al ex.. de eerste keer werd zonder duidelijke reden ook ineens 3 weken al het contact verbroken, hij zat in de knoop met zichzelf en moest nadenken. Toen stond hij weer met bloemen voor de deur. Daarna betrapte ik hem op contact met een ander, toen heb ik afstand genomen en toen ik het gesprek aan wilde gaan, ging hij ineens praten over zijn gevoelens, ik had hoop dat de communicatie beter werd, toen zijn we weer samen gekomen. Ik had constant het gevoel dat hij zomaar kon vertrekken zonder aanleiding. Ik ben me toen inderdaad af gaan vragen of ik mezelf op deze manier nog 60 jaar door zag gaan en wat er zou gebeuren als er kinderen in het spel zouden komen. Dat was voor mij het punt om de knoop door te hakken en er een punt achter te zetten, al waren we toen wel samen en kwam dat voor hem heel hard binnen. Wat als hij dit de rest van jullie leven samen blijft doen TS? Hou je dat vol?

WowAmigo
Berichten: 4819
Geregistreerd: 22-07-05

Re: Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:31

En zulk gedrag is uiteindelijk ook gewoon schadelijk voor jou hè, hoe fijn het ook is als het goed is…

BeFunny

Berichten: 10647
Geregistreerd: 11-06-15
Woonplaats: Alleen maar rechtdoor

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:32

LaScar schreef:
Ja, ik snap idd wat je zegt, het enige waar ik niet met mijn hoofd bij kan, is dat híj́ degene is die mij niet accepteert in de relatie en dus mij steeds verlaat. Terwijl ik hem steeds vergeef en nieuwe kansen geef, dat komt hard aan.


Natuurlijk komt dat hard aan.
Maar het kwartje moet bij jou vallen. Want anders gaat het steeds uit en aan en als het uit is kan hij ook weer even een ander liefje hebben hè. Volgens mij verdien jij beter en volgens mij weet je dat zelf ook heel goed.

Hutcherson

Berichten: 7383
Geregistreerd: 21-07-13
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:34

Ik heb ervaring. De drempel om de relatie te beëindigen wordt steeds lager. Bij iedere ruzie is het dan: 'dan kappen we er toch gewoon mee?' of 'als het je niet zint ga je toch gewoon weg?' iets wat je niet wilt in een stabiele relatie. Ik zocht in ieder geval stevigheid en onvoorwaardelijke liefde. Ook als ik een truthola ben of hij een l*l de behanger.

_San87_
BKB 2024 winnaar 2D

Berichten: 41706
Geregistreerd: 18-05-09
Woonplaats: Het bos

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:43

LaScar schreef:
Hij is niet manisch depressief maar heeft wel periodes (gehad) dat hij met zichzelf in de knoop zat.
En ik wil relatie therapie graag op een goed moment nog eens voorstellen, maar dat lijkt me ongepast aangezien we nu uit elkaar zijn en hij de relatie niet wil. Ik denk niet dat dat dan goed overkomt, want eigenlijk heeft hij dus al(weer) de banden verbroken.
Het ergste is nog, dat hij vroeger zelf eens heeft gevraagd of ik open stond voor relatie therapie als het weer slecht zou gaan. Maar als hij zo ver heen is wil hij niks meer..

Klinkt als een uitgelezen moment om hem te vergeten en verder te gaan met je leven zonder hem. Hoe moeilijk ook.

Dorine92
Berichten: 5339
Geregistreerd: 21-04-12
Woonplaats: Schagen

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 19:52

Wat mij betreft is het heel simpel. Als jij er iets uit haalt kun je het doen. Als je enkel wordt leeggezogen dan beter stoppen.

Ik beland de laatste jaren zo nu en dan wel eens in een situatie die je zou kunnen omschrijven als toxic, maar het is altijd wel een bewuste keuze. Dat ik nog altijd liever met dan zonder door wil. Zodra dat niet meer zo is stop ik er overigens wel mee. En dan achteraf geen spijt want dingen geleerd en leuke momenten gehad. Zonder dieptepunten geen hoogtepunten

Olikea

Berichten: 5459
Geregistreerd: 19-08-07
Woonplaats: InUlst

Re: Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 20:08

In mijn ogen.. de liefde. Dat is een groot deel van je leven. Daarin moet je krijgen wat je wilt, waar je gelukkig in verdient te zijn.
Daarin moet je geen consessies doen als je daardoor jezelf verliest.

Je bent het waard om gelukkig te zijn.

Suzanne F.

Berichten: 49304
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 20:29

Zo te horen houd je minder van jezelf dan van hem.

Hhilde

Berichten: 7459
Geregistreerd: 24-12-08
Woonplaats: Op de Veluwe

Re: Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 21:12

Aantal jaar terug ook in zo’n relatie gezeten. Één keer maakte hij het uit omdat ik chocolade had gegeten en vanillevla in huis had, terwijl hij had gezegd dat ik moest afvallen. Vier jaar iets gehad en het is meerdere keren uit geweest, met heel veel dalen tussendoor. Na hem ben ik pas gaan zien hoe toxisch die relatie was en hoe ik mezelf opofferde voor hem. Ik zou je echt aanraden om heel goed na te denken over de situatie. Natuurlijk doet verlies pijn, maar je komt daar overheen en beter uit.

BarbaLala

Berichten: 9618
Geregistreerd: 13-11-04
Woonplaats: Omgeving Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 22:15

Och meisie toch.
Uit alles maak ik op hoe weinig zelfrespect en zelfliefde je bezit.
Ga alsjeblieft met jezelf aan de slag om dat te leren hebben, want het is zonde om je zo te laten misbruiken door anderen. Daar is het leven ècht te kort voor!

Daphara

Berichten: 7211
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 22:28

Ik heb 4 jaar lang een knipperlicht relatie gehad, van mijn 24e tot mijn 28e (misschien zelfs 29e) denk ik zo ongeveer. We zijn vaker uit elkaar gegaan dan dat we officieel weer bij elkaar waren.

Het lastige was dat ik me nooit goed genoeg voelde, feitelijk was ik dat ook niet, want ik paste niet in het ideale plaatje van de toekomst die hij in zijn hoofd had. Zijn oudere broers hadden beide een doctoraal en hun partners waren ook hoog opgeleid. Ik ben op mijn 19e al fulltime gaan werken en heb ondertussen bijgeleerd, maar ik had nul ambitie om verder dan een HBO opleiding te gaan en wilde fulltime blijven werken in de levensmiddelenindustrie. Afijn we leerde elkaar kennen toen hij tijdens zijn studie een avond/weekend baan had als uitzendkracht in de fabriek waar ik een beginnend leidinggevende was (niet zijn leidinggevende). We scheelden 3 weken in leeftijd en bleken van dezelfde muziek te houden en zo raakte we eens aan de klets, van het één kwam het ander…

Afijn, vanwege mijn functie en gewoon voor de handigheid besloten we onze relatie eerst geheim te houden op het werk. Er waren maar een handje vol collega’s (vrienden van hem die daar ook weekenddiensten draaiden) die er vanaf wisten.

In die jaren was het een rollercoaster aan emoties en we zaten gewoon op hele verschillende punten in ons leven, door de week zagen we elkaar niet, want hij studeerde 80 km verderop en ik werkte fulltime naast een deeltijd studie, een eigen huis, paarden enz.

Hij had een ideaalbeeld van de toekomst; de bul, de goede baan, huisje-boompje-gezinnetje met een vrouw die in dat plaatje paste. Maar toch was hij bij mij, of niet, of wel, of niet, toch wel….

Ik voelde me nooit goed genoeg, want ik paste niet in zijn plaatje, maar ik was dol op hem, als we samen waren was het geweldig, we klikten echt, dachten over heel veel hetzelfde, muziek, politiek, religie, wetenschap, noem maar op. We konden echt uren en uren met elkaar praten over allerlei onderwerpen, of juist dingen doen waarbij praten overbodig is ;) en het was echt fantastisch…

Maar de momenten-dagen en soms weken dat we elkaar niet zagen werden langer en langer. Ik voelde letterlijk en figuurlijk dat hij afstand van mij nam. We hebben om en om er beiden regelmatig een punt achter gezet en toch kwamen we vroeg of laat altijd weer bij elkaar uit. Maar het gevoel verdween nooit bij mij, het gevoel dat ik niet goed genoeg was.

Achteraf gezien denk ik echt dat hij heel veel om mij gaf en ik eigenlijk misschien wel zijn soulmate was. Ware het dat ik nooit zou worden/zijn wat hij als toekomst in gedachten had. Hij was bewust of onbewust in competitie met zijn broers, of dat iets was wat hij zichzelf oplegde, of dat bij zijn broers of ouders weg kwam… ik weet het niet.

Op een gegeven moment was het alleen nog een lat relatie en ik herkende na een tijdje een patroon. Kort nadat hij weer eens een lang weekend met mij doorgebracht had, kwam vrij snel de aankondiging op FB dat hij een vaste relatie had. Tijdens zijn relaties hadden we geen contact, maar hij kwam altijd bij me terug en ik liet hem terug komen (wanneer ik zelf ook weer vrijgezel was). In die tussentijden dat hij andere relaties had, heb ik ook twee relaties gehad, waarvan één serieus en eentje wat losser, maar ik zat ergens ook nog vast aan mijn gevoel voor hem.

De laatste keer dat hij hier op de bank zat wist ik het, dus ik vroeg “Hoe heet ze? Diegene met wie je op het punt staat een vaste relatie aan te gaan?” Hij schrok van de vraag, maar gaf eerlijk antwoord. Dus ik vroeg hem wat hij mij mij deed, of hij het eerlijk vond wat hij mij aandeed, wat ik hem al die jaren had toegestaan om mij aan te doen. Ik ben echt zo flink uit mijn slof geschoten, maar dan op een hele hele rustige toon. Hij zat op de bank, ik stond met mijn achterkant tegen de eettafel aan (een salontafels en wat meters tussen ons in. Ik had mijn armen over elkaar, ik was boos, verdrietig, maar ook heel rustig en hij liet mij praten. Ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen, dat ik me gebruikt voelde, dat ik me niet goed genoeg voelde, dat ik hem niet kwijt wilde, maar dat ik wist dat ik hem nooit echt had gehad.

Toen hij me wilde troosten heb ik hem verzocht te vertrekken en bij de deur heb ik hem gezegd dat hij maar beter van deze relatie (omdat hij dus op het punt stond een vaste relatie met iemand aan te gaan) het beste kon gaan maken, want nadat ik de deur achter hem dicht zou doen, zou ik die nooit meer voor hem open doen. Hij is vertrokken, ik heb een dag gejankt en ben daarna verder gegaan met mijn leven.

Hij is trouwens getrouwd met de dame in kwestie, een arts. Hij lijkt super succesvol te zijn (ik kwam hem laatst toevallig op LinkedIn tegen en heb hem daarna nog even gegoogled), maar ik ben hem in de 10 daarop volgende jaren nooit meer tegen gekomen en heb hem nooit meer gesproken.
Ik hoop echt dat hij gelukkig is en zijn ideale beeld van de toekomst heeft kunnen vervullen. Een heel klein deel van mij hoopt dat hij soms, heel soms nog terug denkt aan mij en weet dat hij ongelooflijk stom is geweest. Maar misschien ook niet.

Hij bepaald al lang niet meer mijn geluk, sinds die tijd heb ik mijn gevoel van eigenwaarde nooit meer van een vent af laten hangen.

Ik weet niet of je hier wat aan hebt TS, maar dit is mijn verhaal en ik hoop dat jij ooit ook nog eens op het punt komt dat je tegen hem kunt zeggen; “Genoeg is genoeg, nu last ik mijn geluk en gevoel van eigenwaarde niet meer van jou afhankelijk zijn! Nu kies ik voor mezelf en in dat plaatje pas jij niet meer.”

Sterkte en succes!

Janneke2

Berichten: 22803
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 22:30

LaScar schreef:
Ja, ik snap idd wat je zegt, het enige waar ik niet met mijn hoofd bij kan, is dat híj́ degene is die mij niet accepteert in de relatie en dus mij steeds verlaat. Terwijl ik hem steeds vergeef en nieuwe kansen geef, dat komt hard aan.


Ehm, het ging toch uit omdat hij met zichzelf in de knoop zat...?

Maar als hij jou niet accepteert in jullie relatie,
dan is er geen liefde.
Vast wel allerlei andere gevoelens en processen, maar geen liefde.

Mars

Berichten: 33270
Geregistreerd: 15-03-05
Woonplaats: Vld

Re: Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 22:37

Dit is geen liefde hoor, jullie maken elkaar alleen maar ongelukkig.

Je hebt 4 dreunen gehad, ga je echt klaar staan om een 5e te krijgen? Jullie zijn beiden even toxisch voor elkaar. Dit gaat zo door tot 1 van beiden zo verstandig is om nooit meer in de draaimolen te stappen.

VanHuisUit

Berichten: 6688
Geregistreerd: 06-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 22:38

Citaat:
Ja, ik snap idd wat je zegt, het enige waar ik niet met mijn hoofd bij kan, is dat híj́ degene is die mij niet accepteert in de relatie en dus mij steeds verlaat. Terwijl ik hem steeds vergeef en nieuwe kansen geef, dat komt hard aan.


Dus jij bent voor hem de veilige haven en hij niet voor jou.
Wellicht kan hij dat gezien hoe hij is ook nooit worden.
Aan jou de grote vraag: kan en wil je daar de rest van je leven mee dealen?

Overigens kun je ook relatietherapie volgen zonder dat je direct een 'relatie' hebt als in 'stelletje bent'.

In mijn geval kapte de relatietherapeut trouwens de therapie af want volgens hem had mijn ex dermate persoonlijkheids-problematiek dat dat werken aan een relatie niet zinvol was -O-

WowAmigo
Berichten: 4819
Geregistreerd: 22-07-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-23 23:04

Dat komt me bekend voor }:0

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Re: Knipperlicht relatie / meerdere keren terug bij ex - ervaringen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-23 00:29

Ik waardeer al jullie reacties & meedenken enorm, het werkt voor mij bijna een soort ‘helend’ om dit allemaal te lezen..

@suliko ik denk dat alles wat je hier zegt inderdaad klopt. Ik ben ook elke keer mijn best aan het doen om te accepteren dat het nu klaar is en die dynamiek er ook niet meer is, maar ben nog nooit op tijd op het punt gekomen dat ik voor mezelf kies als het zover kwam.

@daphara dankje dat je je verhaal met mij wil delen, en wát pijnlijk ook. Ik vind het heel sterk hoe je dat heb beëindigd, en ik ben me ook bewust dat ik totaal nog niet op dat punt ben.

@befunny dat is ook precies wat er regelmatig is gebeurd, niet dat we lang genoeg uit elkaar waren voor nieuwe relaties, maar hij is wel met anderen ‘bezig geweest’ en ik totaal niet. Zelfs deze afgelopen dagen voordat het officiëel uit was, is hij gaan afspreken met een voor mij totaal nieuwe meid, dat deed me nog bijna het meeste pijn. Dat ik zó kapot kan zijn om iemand, en hij zijn aandacht alweer bij een ander heeft (hoe onserieus dat ook mag zijn). Ik weet dat het alleen maar afleiding is om het niet te voelen, maar toch doet het enorm zeer.

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-23 00:33

Suzanne F. schreef:
Zo te horen houd je minder van jezelf dan van hem.


Oef, ja, je hebt waarschijnlijk wel gelijk.. Ik ben mezelf ook echt een beetje kwijtgeraakt hierdoor.

LaScar
Berichten: 282
Geregistreerd: 08-05-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-23 00:39

Janneke2 schreef:
Ehm, het ging toch uit omdat hij met zichzelf in de knoop zat...?

Maar als hij jou niet accepteert in jullie relatie,
dan is er geen liefde.
Vast wel allerlei andere gevoelens en processen, maar geen liefde.


Nee, dat was een van de redenen waarom hij in therapie is gegaan. En ook omdat hij wilde snappen waarom hij met dingen omgaat zoals hij doet.
De terugkerende reden dat hij het uitmaakte was steeds dat hij zich om een of andere reden niet meer goed gaat voelen over de relatie, ziet steeds meer beren op de weg, ziet alleen maar verschillen en gelooft dat we elkaar niet gelukkig gaan maken (in dat laatste heeft hij dus op zich een punt als het gaat om alle break ups). Het eindigt altijd met ‘ik wil het gewoon niet meer’ of ‘ik geloof er niet meer in’

BigOne
Berichten: 38350
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-23 00:44

Laten gaan, vooral na je laatste opmerking dat hij gewoon met anderen bezig is in die weken dat hij van jou even genoeg heeft, lijkt wel een puber die z’n banketstaaf achterna loopt. Jij ben meer waard dan een bedwarmer wanneer de er even niets anders is. Waarschijnlijk heb je elke keer meer moeite gedaan om hem te pleasen zodat hij bleef maar dat is fout en zeker geen basis voor relatie. Dus laat gaan, jank een dag of een week maar houdt hem buiten de deur!!