Wintu schreef:Ik kan me in sommige delen van je tekst vinden, echter om te zeggen dat mensen zeggen het niet te kunnen betalen, maar het gewoon eigenlijk niet willen. Dat vind ik iets te gemakkelijk. Ja, sommige mensen zullen zo zijn, men heeft andere prioriteiten, maar of die andere prioriteiten ook perse een luxe zijn.
Bijvoorbeeld, ik ben geen mensen mens, geef niet aan goede doelen bestemd voor de mens, sommigen vinden dat krenterig, prima, ze zien echter niet hoeveel ik wel geef aan goede doelen voor dieren. Mijn prioriteiten liggen daarin anders.
Hetzelfde met mijn voorbeeld over shampoo, kan het prima betalen, maar met de hoeveelheid die er hier gebruikt wordt, dan spendeer ik dat liever aan iets anders, ik betaal liever iets meer voor goede en biologische kwaliteit eten, dan voor shampoo.
Dat je het een niet wilt betalen, wil natuurlijk niet zeggen dat je niks luxe wil laten staan, Prioriteiten en interesses bepalen vaak de voorkeur waar je je geld aan uit wilt geven, ik geef liever meer uit aan producten waar dierenwelzijn hoog in het vaandel staat, proefdier vrij, kleding waarvoor geen dieren zijn mishandeld, onbespoten groente vind ik ook belangrijk. Tuurlijk vind ik het erg dat er misbruik van mensen wordt gemaakt, maar dat raakt me nu eenmaal niet zoveel als wreed zijn voor dieren, daar wordt mijn keuze ook vaak door bepaald.
Maar deze voorbeelden laten toch zien wat ik zeg? Je kiest niet te willen betalen voor iets. Dat is mijn punt, het is in de meeste gevallen een keuze, en niet een onmogelijk onvoorkoombare situatie waar zelfs als men iets zou laten het niet mogelijk is.
Wintu schreef:Verder als je een gezin hebt met pubers bijvoorbeeld, nou ga er dan maar aan staan, dan is duurzaam eten al enorm duur. Voor je hele gezin duurzame kleding kopen, duurzame shampoo van minimaal 20 euro de fles. Want ik ga er dan ook vanuit dat het hele gezin in het stramien mee gaat? Dus ik vind het te gemakkelijk geroepen, "ze willen voor een duppie op de eerste rij zitten" , soms is het leven nu eenmaal keuzes maken en kan niet alles.
Een fles shampoo van 200 ml voor 32,50....... een conditioner voor 41,50 ik vraag me ook sterk af in hoeverre dat een eerlijke prijs is en in hoeverre er gruwelijk wordt verdiend aan mensen die het goed willen doen.
Ik heb nooit gezegd dat het goedkoop was, niet eens dat het niet enorm duur kan zijn, enkel dat als men echt zou willen het mogenlijk is. Als men dat niet wil, om wat voor overweging dan ook, prima. En dat we bij veel producten aan té goedkope prijzen gewend zijn geraakt, welke niet realistisch zijn als je ethies produceerd. Maar ik heb niet gezegd dat alle ethische producten niet te duur zijn.
Maar ik wordt gewoon moe van hoe sommige mensen (die ik rl ken, niet specifieke Bokkers) altijd maar alles afschuiven met "kan ik toch niet betalen" en zichzelf bijna als een soort slachtover opstellen, maar vervolgens wel regelmatig fast-fashion kopen, elke dag vlees eten en elk jaar een nieuw high-end mobieltje hebben.
"Kan niet" en "wil niet doen wat nodig is", zijn in mijn ogen 2 heel verschillende dingen. Die 2e is ook prima, maar wees dan wel eerlijk en schuif het niet af. Zoals jij in je voorbeelden aangeeft bepaalde keuzes te maken, heb ik dan echt geen moeite mee.
divided schreef:Daarnaast (en dit is natuurlijk een generalisatie op basis van de mensen die ik ken) .. ik vind veel minder welvaren mensen die ik ken (al dan niet onbewust) milieubewuster dan bv veel collega's die ik ken die niet heel erg met duurzaamheid bezig zijn.
Grappig, dan kennen wij heel andere mensen. En dat kan natuurlijk! Juist fijn om te horen dat het ook anders kan, en een goede reminder dat wat we om ons heen zien slecht een klein deel van de massa is.
Ik ken juist onder de lage inkomens relatief veel "is allemaal toch duur dus waarom zou ik überhaupt een poging doen" types, waar ik in de middenklassers en hoger meer "zo bespaar ik op termijn" en "waarom nieuwe meubels als mijn oude nog goed zijn" mensen ken.
Geplaatst: 26-09-23 12:15 
). 
