Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-23 23:12

Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-23 23:12

Omdat bokt soms absurd veel weet en ik er zelf, met alle vage niet altijd duidelijke documenten en websites van universiteiten en mijn studieadviseur ook niet overal antwoord op heeft, niet uit kom en mijn 'tijd' een beetje lijkt te dringen.

Ik ga proberen het zo kort mogelijk te houden. Ik zit in het vierde jaar van mijn bachelor Humanistiek (extra jaar van vertraging door persoonlijke omstandigheden in het eerste jaar), een multidisciplinaire studie binnen de sociale wetenschappen waarin veel psychologie, sociologie, ethiek en filosofie aanbod komt. Prachtige en brede studie, die je kritisch leert nadenken over trends in de maatschappij en in het individuele leven. Maar ik merk dat ik het meest 'aan' ga op het vakgebied van ontwikkelingspsychologie. Humanistiek heeft me een hele goede basis gegeven als toekomstig professional, zowel academisch als praktijkgericht in het ontwikkelen van gespreksvaardigheden, groepswerk en zelfreflectie. Nu wil ik me verder gaan specialiseren in de richting van (ontwikkelings)psychologie, maar dat lijkt nog niet zo simpel te zijn.

Er is een groot aanbod aan masters in psychologie. Maar eigenlijk kom je bij allen enkel binnen met een bachelor psychologie.

Hierdoor ben ik eerst gaan uitwijken naar het buitenland, ik kwam het volgende tweejarige psychologie masterprogramma in Zweden tegen: https://www.su.se/english/search-courses-and-programmes/sipso-1.482775
Daar was ik enthousiast over (en eigenlijk tot voor kort heel zeker van dat ik dit ging doen), echter is het een breed programma en geen specialisatie. Het geeft veel kennis, maar de afgelopen weken begon ik me sterk af te vragen hoeveel mogelijkheden het bied qua carrière in Nederland. Het programma benadrukt ook: dit is niet klinisch, ook in Zweden kan je hier niet mee doorstuderen tot gezondheidszorgpsycholoog (wat wij kennen als GZ-psycholoog).

Nu weet ik ook niet zeker of ik wel GZ-psycholoog wil worden, maar een klinische of specialistische master in psychologie geeft wel veel meer mogelijkheden om me door te ontwikkelen en dat kan bij deze master in Zweden helaas niet...
Want ik dacht nog even, misschien kan ik na die master nog een meer specialistische master in Nederland doen. Maar helaas, psychologie masters in Nederland zijn behoorlijk dichtgetimmerd om de kwaliteit te waarborgen (wat ik uiteraard begrijp) en ze verwachten dat je voorkennis hebt in psychopathologie, diagnostiek en klinische psychologie. Ze bieden hier geen premasters in aan.
Er zijn wel premasters te vinden, maar die zijn meestal voor als je een verkeerde track/richting binnen een bachelor psychologie hebt gekozen.

Er leken een paar uitzonderingen te zijn op masters, zoals bij de Rijksuniversiteit Groningen https://www.rug.nl/masters/ontwikkelingspsychologie/, hier lijkt een premaster mogelijk te zijn als je een bachelor anders dan psychologie hebt gedaan, maar als je naar de trackvereisten voor aanmelding kijkt zijn die toch wel erg specifiek en krijg ik weinig hoogte van wat er nu eigenlijk wel en niet kan. Daarnaast is deze master weer een stuk minder klinisch dan bijv https://www.uva.nl/programmas/masters/psychologie-klinische-ontwikkelingspsychologie/klinische-ontwikkelingspsychologie.html?origin=znSrDUT%2BQ5uz6dso72fBmw, die me erg tof lijkt, maar dan moet je echt aan een hele berg vereisten voldoen.

Langzaamaan kom ik tot de conclusie dat mijn enige mogelijkheid een tweede bachelor is. -O-

Nu zit ik na dit studiejaar al aan mijn 5 nominale studiejaren van stufi (1 jaar P toegepaste psychologie, 4 jaar Humanistiek). Dus het laatste jaar van een tweede bachelor + erna nog een master zal ik zelf moeten betalen. Ik kan me wel inschrijven voor een tweede bachelor terwijl ik humanistiek nog afrond, dan hoef ik gelukkig alleen het wettelijk collegegeld te betalen.
Ondertussen kijk ik ook naar de Open Universiteit, zij hebben een bachelor psychologie en beweren geaccrediteerd te zijn om daarna verder te kunnen studeren in een klinische master, maar mijn studieadviseur heeft me wel op het hart gedrukt om bij masters aan de UvA, UU en dergelijke na te vragen of ze studenten van de OU aannemen. Het voordeel van de OU: daar zou ik komend kwartaal, in november, al aan kunnen beginnen. Ik heb dit jaar nog ruimte over naast de vakken die ik nog moet afronden en mijn eindthesis. Daarnaast kan je bij de OU vrijstelling vragen voor soortgelijke vakken die je in je bachelor al hebt afgerond. Dat zou kunnen betekenen dat ik, als ik al wat vakken afrond dit jaar, hierna nog maar 2 jaar bezig ben. Daarnaast kan ik het op mezelf doen en hoef ik niet nog een keer 3 jaar in de schoolbanken met 18-20 jarigen, terwijl ik zelf al 26 ben. Klinkt een beetje uit de hoogte, maar het is echt een verschil. En inmiddels heb ik alle vormen van peerfeedback en groepsopdrachten wel uitgespeeld.
Het nadeel van de OU: de kosten, ik kom niet in aanmerking voor stufi en zal zo'n 12.600 moeten ophoesten. Er zijn wel regelingen en kortingen, ik ga er deze week achteraan om te kijken waar ik voor in aanmerking kom. Als ik mijn stufi stopzet om een bachelor aan de OU te doen, kan ik die erna wel weer activeren voor een master en daarvoor lenen, dus dat is wel prettig.

Met een bachelor psychologie kan ik wel een klinische/specialistische master doen. Waarom ik dat wil? Omdat ik het idee heb dat ik mezelf hiermee de best doorgroeimogelijkheden heb om me te ontwikkelen een vakgebied, echt iets te kunnen betekenen in diverse functies binnen jeugdzorg, onderwijs, instellingen. Ik heb de indruk dat BIG, GZ, LOGO, al die registraties en postopleidingen toch best wel belangrijk zijn. Niet alleen om carrière te maken, maar ook om beschikbaar te zijn voor een grotere doelgroep, omdat de zorg dan vergoed wordt. Klopt dat? Of denk ik nu heel moeilijk? Ik ben opgegroeid met het idee dat je niet te veel waarde hoeft te hechten aan papiertjes, dat het meer gaat om je eigen inzet, ervaring en kennis en kunde opdoen, maar nu ik steeds meer meekrijg van de bureaucratie rondom de zorg en hoe snel je vastloopt, zowel als cliënt als zorgprofessional, begin ik daar wel aan te twijfelen en lijken papiertjes onoverkomelijk om voor mezelf de weg naar een toekomst met diverse mogelijkheden en ontwikkeling open te stellen.

Wat ik met dit topic wil? Het is me niet gelukt om het kort te houden. _O-

Het houdt me ontzettend bezig en het geeft me ook stress, vooral omdat ik de komende weken stappen moet nemen als ik bij de OU wil starten en ik gewoon niet zo goed weet waar ik goed aan doe en misschien denk ik veel te moeilijk. Ik ben benieuwd of er meer bokkers hier zijn die voor dezelfde keuzes hebben gestaan, die met een andere bachelor zich toch zijn gaan specialiseren in de richting van psychologie en hoe ze dat hebben aangepakt.

Voor de mensen die denken, hey, ontwikkelingspsychologie, waarom ga je geen orthopedagogiek/pedagogische wetenschappen studeren? Ik wil me niet beperken tot enkel kinderen als doelgroep. Ik vind ontwikkelingspsychologie inderdaad het meest interessant, maar juist ook om aan de slag te gaan met volwassenen met problematiek vanuit hun jeugd en opvoeding.

**Geplaatst**: 18-09-23 23:45

Geplaatst: 18-09-23 23:45

Aaargh frusterend he, deze reis! Ik stuur je morgen een PB'tje (help me eraan herinneren als ik het vergeet!) dan gaan we binnenkort wel een koffietje doen om te sparren als je dat nog steeds leuk vind. Want hier; zelfde probleem!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-23 23:50

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-23 23:50

VuurVleugels schreef:
Aaargh frusterend he, deze reis! Ik stuur je morgen een PB'tje (help me eraan herinneren als ik het vergeet!) dan gaan we binnenkort wel een koffietje doen om te sparren als je dat nog steeds leuk vind. Want hier; zelfde probleem!

Ja, vind ik leuk!

Wel mooie klöte om te horen dat jij er ook zo mee zit. Ergens zegt mijn hoofd: misschien blijkt het in de praktijk allemaal niet zo belangrijk welk papiertje je hebt. Maar ik weet dat het in veel gevallen toch wel zo is (al helemaal in de gezondheidszorg) en ik wil mezelf gewoon niet in de vingers snijden door nog 2/3 jaar aan een studie te spenderen (hoe leuk ook) om tot de conclusie te komen dat ik in het werkveld vastloop en geen poot heb om op te staan. -O-

**Geplaatst**: 19-09-23 02:53

Geplaatst: 19-09-23 02:53

Ik had dezelfde keus, heb gekozen om toch de bachelor psychologie (dus opnieuw 3 jaar) te gaan doen omdat de masters in Nederland dit inderdaad vereisen en ben daar erg blij mee, inmiddels ook de GZ afgerond.

Als je met patiënten wil werken zou ik absoluut een traject volgen om de GZ-opleiding te kunnen doen later. Het biedt je enorm meer kansen in het arbeidsveld en qua salaris juist omdat dit de enige manier is om BIG geregistreerd te raken. Als basispsycholoog zijn er enorm veel organisaties (waaronder ziekenhuizen) die je nooit een vast contract aan zullen bieden waardoor je elke twee jaar een nieuwe job zult moeten zoeken, een baan vinden als basispsycholoog is lastiger dan als GZ (waar de banen voor het oprapen liggen) en daarnaast waarborg je op deze manier ook je eigen kunde en kwaliteit. Ook moet je als basispsycholoog altijd onder supervisie van een GZ moeten werken - inderdaad vanwege de vergoeding van zorgverzekering. Dat is leuk als je jong bent, maar niet als je straks 20 jaar ervaring hebt en niet verder komt omdat je niet de juiste vooropleiding hebt.

Verder kan je met de GZ altijd nog verder als KP/KNP.

Nu de eerste drie jaar bachelor doen is echt een investering in de toekomst.

Ik zou absoluut niet je studie volgen aan de OU. Tenzij het curriculum gewijzigd is, kom je hier niet mee in aanmerking voor de GZ-opleiding en zowel stagiaires als basispsychologen die van de OU komen hebben (vwbt mijn ervaring bij drie organisaties) vele malen minder kans op een baan. De kwaliteit van de opleiding wordt als heel minder gezien.

**Geplaatst**: 19-09-23 06:13

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 06:13

Heb je ook gekeken naar masters Pedagogiek? Daar is ontwikkelingspsychologie ook een belangrijk onderdeel in en wellicht zijn de toelatingseisen net anders. Het zou je via een andere weg naar hetzelfde of een gelijkaardig werkveld kunnen brengen.

**Geplaatst**: 19-09-23 07:14

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 07:14

Ik zie dat je orthopedagogiek uit sluit omdat het zich alleen op kinderen zou richten; dit lijkt misschien zo, maar is niet zo! Met orthopedagogiek wordt je opgeleid om de persoon en diens systeem en omgeving te bekijken, waarbij psychologie zich meer alleen op de persoonskenmerken richt.

Ik heb zelf na pedagogische wetenschappen een psychologie master gedaan, maar vond dit heel ingewikkeld, die focus op vooral de persoonskenmerken.

Ik werk in de gehandicaptenzorg en orthopedagogiek is dan juist een hele mooie basis om naar het hele systeem te kijken! Ik denk dat je voor orthopedagogiek wel een premaster en een master zou kunnen doen.

Voor psychologie durf ik helaas niet te zeggen of ze een premasterjaar aan bieden.

**Geplaatst**: 19-09-23 07:43

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 07:43

Ik ben zelf geen psycholoog, maar werk wel al bijna 10 jaar in de GGZ. BIG/LOGO zijn inderdaad belangrijk als je in de GGZ wil werken, anders wordt jouw zorg niet vergoed vanuit de zorgverzekeraar. Je zou zoals dmuts schrijft kunnen kijken naar orthopedagogiek, wij hebben bijvoorbeeld op de poli waar ik werk (volwassenenpsychiatrie) een orthopedagoog generalist werken.

**Geplaatst**: 19-09-23 08:25

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 08:25

Ik heb zelf psychologie gedaan, daarna gewerkt in de revalidatie en ondertussen heel hard getwijfeld of ik een gz opleiding wilde doen. Ik ben nu blij dat ik dat niet gedaan heb. Opleiding is bizar duur, en vormt daarna een gouden kooi: je MOET je behandel uren draaien om je registratie te houden.

Veel psychologische behandeling is protocollair, wat voor mij betekende dat ik er na een jaar of twee klaar mee was (elke dag zelfde riedeltje), maar om dan tussendoor bv een jaar als leidinggevende of docent te werken betekende ook het verlopen van je dure GZ.

Ik geef inmiddels bijna tien jaar les aan de universiteit, die me niet hadden willen hebben als ik GZ had gedaan. Veel werkplekken die GZ betalen stellen wurgcontracten op (terug betalen als je weg gaat binnen drie jaar).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-23 09:13

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-23 09:13

Bedankt iedereen voor de reacties!

Ik weet dat de adviezen over orthopedagogiek/pedagogische wetenschappen goed bedoeld zijn, maar ik heb er echt al heel veel uren uitzoekwerk op zitten en wil de focus leggen op psychologie en psychologiemasters. Ik weet dat pedagogiek zich richt op het systeem rondom ontwikkeling en opvoeding en je hiermee heus niet enkel met kinderen hoeft te werken, toch vind ik de specialisatie te veel focussen op opvoeding/het gezin. Ja, contradictie, ik wil juist geen verbreding, maar een specialisatie, maar dan weer niet een te specifieke specialisatie.

De hulpvragen die als orthopedagoog bij je belanden focussen nu eenmaal op opvoeding, onderwijs, je gezin en dat vind ik te beperkend en ga ik niet blij van worden op de lange termijn.

Daarnaast zijn zowel de bachelor als masters in psychologie een stuk diverser geworden en kijkt het niet alleen maar naar persoonskenmerken, maar meer het hele plaatje eromheen (zo volg ik nu bijvoorbeeld een extra vak bij de UU binnen de faculteit psychologie over Interdisciplinary Perspectives on Child Development).

Dus waar ik naartoe wil: het brede van psychologie, daarbinnen de specialisatie opzoeken naar meer klinisch en ontwikkelingspsychologie. Met de mogelijkheid om door te studeren tot GZ-psycholoog of een PhD te behalen. Ik heb niet de ambitie om direct door te gaan voor GZ-psycholoog, maar ik wil de mogelijkheid niet uitsluiten.

Ik zie mezelf ook niet tig jaar lang als GZ-psycholoog in een kamertje behandelingen en diagnoses geven, daarvoor zijn er te veel dingen die ik interessant vind en belangrijk om te betrekken in de gezondheidszorg. Misschien helpt het als ik iets meer toelicht wat ik nu precies interessant vind en waar ik mee wil werken (dat hoeft dus niet in 1 uitgekristalliseerde baan, dat mogen best meerdere projecten, banen, onderzoeken en dergelijke zijn). Waar ik me mee wil bezig houden:
- Ontwikkelingspsychologie, hechtingsproblematiek, invloed van systemen (achtergrond, SES, herkomst gezin, gender, etc) aanleg voor stoornissen (brein & genen), (generationele) trauma's
- In- en uitsluitingsproblematieken binnen de maatschappij, diversiteit binnen de gezondheidszorg, gemarginaliseerde groepen
- Overgangsfasen, van kind naar adolescent, naar volwassene, maar ook geboorte-, stervens- en rouwprocessen op persoonlijk vlak en interpersoonlijke relaties, rituelen en transities
- Zingevingsvraagstukken en de uitdagingen die de moderne tijd met zich mee brengt
- Werkveld: onderwijs, instellingen, eigen/gezamenlijke praktijk, onderzoek, crisisgebieden, noem maar op.

Voor bovenstaande interessegebieden wil ik verder studeren en mezelf mogelijkheden geven om door te groeien. In een deel van die interessegebieden komt mijn bachelor Humanistiek al fantastisch van pas, wat ik nog mis is (ontwikkelings)psychologie.

@Odysseus, jij hebt dus het hele traject doorlopen. Hoe 'oud' was je toen je aan de 2e bachelor begon? Hoe heb je dat ervaren? En in wat voor organisatie/praktijk werk je nu als gz-psycholoog?
De OU beweert inmiddels met hun bachelor en (klinische) masters wel de weg te zijn naar gz-psycholoog, maar ik ben ook echt sceptisch over de kwaliteit van onderwijs en de kans om in aanmerking te komen voor een klinische master bij een andere universiteit. Daarnaast blijven ze ergens heel vaag, want ze beweren dus toegang te geven tot gz opleidingen, maar ondertussen zeggen ze dat de OU geen practica, stage of diagnostiekcasussen bied (wat wel vereisten zijn). En dat is waar ik zo gefrustreerd van raak, er wordt van alles beweerd (niet alleen door de OU), maar eigenlijk blijven ze belachelijk vaag in wat er wel en niet kan. Dit is de pagina die ik gelezen had en misschien ben ik dom, maar ik vind het erg vaag wat ze nu precies zeggen :')

https://www.ou.nl/en/-/toelating-gz-opleiding.
En ik ken mezelf, ik ben best wel kritisch. Ik vond mijn propedeusejaar toegepaste psychologie echt vies tegenvallen qua niveau en daar kan ik me echt aan ergeren en motivatie op verliezen.

@zazaza, bedankt voor je ervaring! Dat is inderdaad hetgeen wat me tegenstaat van de GZ opleiding, de protocollen en alle documentatie waar je je aan moet houden nadien. Ondertussen trekt het andere uiterste me ook niet, dan zou ik de master humanistiek doen en geestelijk verzorger worden. Dan heb je al die protocollen niet, maar ben je enkel dienend en een luisterend oor en kan je geen behandelingen opstellen. Gelukkig zijn er ook wel mogelijkheden daartussen. Ik heb niet de ambitie om gelijk voor de GZ titel te gaan, maar ik wil het ook niet uitsluiten voor de toekomst. Zoals ik hierboven al aangeef zijn mijn interessegebieden best breed en zie ik mezelf in verschillende posities werken (waar les geven ook zeker een optie in is) en ik denk ik wel dat een master psychologie daar het beste bij aansluit.

**Geplaatst**: 19-09-23 10:03

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 10:03

"Er leken een paar uitzonderingen te zijn op masters, zoals bij de Rijksuniversiteit Groningen https://www.rug.nl/masters/ontwikkelingspsychologie/, hier lijkt een premaster mogelijk te zijn als je een bachelor anders dan psychologie hebt gedaan, maar als je naar de trackvereisten voor aanmelding kijkt zijn die toch wel erg specifiek en krijg ik weinig hoogte van wat er nu eigenlijk wel en niet kan. "
Ik zou even contact opnemen met de RUG. Die weten vast wat wel/niet kan.

Mijn ervaring; ik ben van het HBO naar de pre-master orthopedagogiek gegaan. Ik wil niet op een school werken, maar heb bewust voor de gehandicaptenzorg gekozen. Mijn collega's zijn zowel orthopedagogen als psychologen. En je krijgt na 2 maanden proefperiode gewoon een vast contract, maakt niet uit of je een orthopedagoog of psycholoog bent, je doet hetzelfde werk. Ik heb orthopedagogiek gekozen omdat daar een pre-master (SPO) voor werd aangeboden. Een LOGO verklaring heb je nodig om aan de GZ-opleiding te mogen beginnen, maar ik heb deze verklaring ook met orthopedagogiek kunnen krijgen.

Bij je opsomming herken ik alle punten in ieder geval ook in de gehandicaptenzorg. Ook kan je bij grotere organisaties vaak onderzoek doen.

Paar andere dingen:
- De GZ opleiding is duur, maar dat betaalt de organisatie voor je. En die krijgen weer subsidie. Dat werkt bij de OG opleiding anders ivm het (nog) ontbreken van subsidies.
- Als je wel orthopedagogiek gaat doen, is het straks niet meer mogelijk om door te stromen naar de GZ-opleiding. En er zijn minder OG plekken ieder jaar in verhouding met de GZ.
- Over alle protocollen etc. tijdens de GZ-opleiding; dit valt mij reuze mee. De therapeutische relatie is het meest belangrijk en er wordt echt vaak genoemd dat iedereen het protocol kan volgen. Maar juist om daar vanaf te wijken wanneer een behandeling niet goed verloopt, daar heb je alle kennis voor nodig. En ik wijk zelf ook vaak af van protocollen

Dus zo zwart-wit is het niet.

Mocht je nog vragen hebben, pb gerust

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-23 14:47

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-23 14:47

LienC, bedankt voor je reactie, erg waardevol! Ook via pb heb ik een aantal waardevolle reacties gehad.

Ik werk momenteel in de gehandicaptenzorg, ik vind het leuk, maar ik merk dat het niet volledig bij me past. Ik ben sinds kort hoofdbegeleider op een andere groep, met ASS/hoogbegaafdheid en andere problematiek en dat ligt me echt beter.

Ik heb inderdaad ook begrepen dat ze wijzigingen aan het doorbrengen zijn, die het vooral voor orthopedagogen moeilijker maakt om tot GZ-psycholoog door te studeren, dus daardoor valt die keuze voor mij ook al af, omdat ik de mogelijkheid van GZ-psycholoog of Klinisch psycholoog niet wil uitsluiten.

De OU blijft niet helemaal lekker voelen, ondanks dat ze beweren de juiste accreditatie te hebben, blijf ik van meer kanten horen dat de inhoud kwalitatief slechter is, verder geven ze geen stage of diagnostiekcasus mogelijkheden, en dat zijn wel voorwaarden waar je aan moet voldoen. Daarnaast kost het 12.600, ik ben nog geen 30 en heb nog geen diploma, dus kom nog niet in aanmerking voor een levenlanglerenkrediet, daarvoor moet ik de opleiding ook deeltijd volgen en dat is niet mijn plan. Ik zou niet weten waar ik 12.600 vandaan moet toveren met mijn schamele inkomen. :')

Mijn plan neigt nu naar de bachelor psychologie op de UU. Ik woon in Utrecht, maar daarnaast ben ik daar al bijvakstudent en zou ik de komende 3 periodes al 3 vakken van de bachelor kunnen volgen, want die ruimte heb ik. Verder kan ik ervoor zorgen dat ik mijn huidige bachelor 'vertraagd' afrond, waardoor ik enkel het wettelijk collegegeld hoef te betalen van 2314,- per jaar. Samen met wat onderzoeksvakken waar ik vrijstelling voor zou kunnen krijgen, zou dat betekenen dat ik naast de bachelor al wat meer kan werken of zelfs een halfjaartje eerder klaar zou kunnen zijn. Erna dan een één jarige klinische master. En waarschijnlijk ooit ergens het traject tot GZ-psycholoog afleggen.

Dat is wel nog een paar jaar flink aan de bak gaan. Ik weet dat 30 en afstuderen niet per se oud is of raar, maar het voelt toch wel een beetje omslachtig. Ik ben wat later begonnen en heb ook gewerkt en een particuliere opleiding gevolgd in stervens- en rouwbegeleiding. Dus niet stilgezeten, maar het voelt toch als een hoop omzwervingen om ergens te komen waarvan ik nog niet weet wat dat ergens precies is. _O-

Hopelijk kan ik over 5 jaar terugkijken op een route die het allemaal waard is geweest.

**Geplaatst**: 19-09-23 14:50

Geplaatst: 19-09-23 14:50

Als je zo duidelijk weet wat je wilt zou ik ook voor de UU gaan. Daar kan je in je 2de jaar bachelor al een specialisatie kiezen en bijbehorende vakken. En je vakken van de huidige studie kan je gebruiken in je vrije ruimte, ik geloof iets van 30-45 ECTS die je mee kan nemen. Als je nu al een paar vakken doet zou je met een beetje hard werken de bachelor misschien zelfs wel in 2 jaar kunnen doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-23 14:58

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-23 14:58

Eef_Bam schreef:
Als je zo duidelijk weet wat je wilt zou ik ook voor de UU gaan. Daar kan je in je 2de jaar bachelor al een specialisatie kiezen en bijbehorende vakken. En je vakken van de huidige studie kan je gebruiken in je vrije ruimte, ik geloof iets van 30-45 ECTS die je mee kan nemen. Als je nu al een paar vakken doet zou je met een beetje hard werken de bachelor misschien zelfs wel in 2 jaar kunnen doen.

Ja precies, door dit jaar 3 vakken af te ronden (die beschikbaar zijn voor bijvakkers, had al gekeken, en die zijn er wel), de vrije ruimte op te vullen met mijn huidige studie en daarnaast denk ik dat ik de inleidende onderzoeksvakken (zijn er 2) niet hoef te volgen, omdat ik exact zulke vakken over sociaal wetenschappelijk onderzoek al gehad heb. Dan zit je volgens mij aan zo'n 60 studiepunten.
Alleen de vrije ruimte is me wel een beetje onduidelijk, want volgens de site ziet hierin ook je profileringsruimte waarbij je je specialisatie kiest? Maar mijn plan is om contact op te nemen met een studieadviseur van de sociale wetenschappen, hopelijk kunnen zij me verder helpen.

**Geplaatst**: 19-09-23 17:10

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 19-09-23 17:10

Wat goed dat je dit allemaal zo uitzoekt!
Ik sluit mij aan bij oa Odysseus, zorg dat je iig voldoet aan de eisen om ooit wellicht de GZ opleiding te gaan doen.
Verzekeraars doen steeds moeilijker qua vergoedingen en de NZa stelt ook meer eisen. Zo moet je per 1 jan 2024 (tenminste daar staat nu de deadline, die is al 3x verschoven ofzo

) voldoen aan bepaalde eisen. Eerder was je masterdiploma psychologie voldoende. Het zou best kunnen dat ooit de GZ opleiding minimaal eis wordt. Maar dat is natuurlijk speculeren. Wel merken wij dat er steeds kritischer gekeken wordt naar vooropleidingen. Ik heb steengoede collega's die opgeleid zijn als vaktherapeut, en zij zijn hun "bestaansrecht" als behandelaar niet 100% zeker. Sommigen kijken (of zijn zelfs bezig) naar de mogelijkheid om alsnog psychologie te studeren om hun positie te verbeteren. Hoe het zit met de premaster aan de OU zou ik je niet kunnen vertellen. Wellicht dat je daarover bij LOGO kan navragen. Al zijn zij wel wat stug in het geven van antwoorden.

Ik heb zelf sociale psychologie (UU) gestudeerd, met een boel klinische vakken in de vrije ruimte. Helaas nét niet genoeg om aan de verklaring vooropleidingseisen te voldoen. Ik had nooit de ambitie om dit werk te doen, en hier zit ik toch, en met veel plezier!
Gelukkig kan ik dit opvangen met de CGT basiscursus. Hier ben ik nu mee bezig. Eigenlijk komen die vooropleidingseisen overeen met de LOGO verklaring. Wellicht dat ik ooit door ga voor de GZ opleiding maar voorlopig eerst eens deze stap.

Ik zou me ook zeker niet rot gaan voelen over de route die je gevolgd hebt. Ik denk dat er weinig mensen in één streep en recht op hun doel af zijn gegaan. Vroeger wist je nog niet wat je nu weet

. Want dan had ik ook die 3 klinische vakken wel gekozen ipv andere vakken haha.

**Geplaatst**: 19-09-23 17:31

Geplaatst: 19-09-23 17:31

Suliko schreef:
Bedankt iedereen voor de reacties! Voor bovenstaande interessegebieden wil ik verder studeren en mezelf mogelijkheden geven om door te groeien. In een deel van die interessegebieden komt mijn bachelor Humanistiek al fantastisch van pas, wat ik nog mis is (ontwikkelings)psychologie.

Pardon, ik dacht dat ik alles goed had gelezen, maar had dus gemist dat je niet de hoek van pedagogiek in wilde. Beschouw mijn opmerking als niet geplaatst :Y)

.

Wat hierboven gezegd wordt, klopt als een bus. Ook via kronkels en zijwegen kun je op je doel uitkomen. En soms verandert dat doel zelf radicaal. Ik heb me na ruim 20 jaar in het theater omgeschoold richting zorg, en ben nu bezig met vervolgopleidingen. Vind het allemaal leuk en had niets in mijn carrière vooraf kunnen voorspellen. Niet toen ik 18 was, niet toen ik 30 was en niet toen ik 40+ was. Laat staan dat ik weet wat de toekomst brengt. Niet panikeren!

**Geplaatst**: 19-09-23 19:45

Geplaatst: 19-09-23 19:45

zazaza schreef:
Ik heb zelf psychologie gedaan, daarna gewerkt in de revalidatie en ondertussen heel hard getwijfeld of ik een gz opleiding wilde doen. Ik ben nu blij dat ik dat niet gedaan heb. Opleiding is bizar duur, en vormt daarna een gouden kooi: je MOET je behandel uren draaien om je registratie te houden.

Gelukkig valt dit mee. Ik heb al twee keer geherregistreerd zonder individuele behandeling te geven. Indirecte behandeling telt ook net als diagnostiek. En aangezien het om gem. 12 uur per week gaat om aan de eisen te voldoen heb ik tijd genoeg voor andere leuke werkzaamheden. Of je de kans hiervoor krijgt hangt uiteraard van je werkgever af.

zazaza schreef:
Veel psychologische behandeling is protocollair, wat voor mij betekende dat ik er na een jaar of twee klaar mee was (elke dag zelfde riedeltje), maar om dan tussendoor bv een jaar als leidinggevende of docent te werken betekende ook het verlopen van je dure GZ.

Het gaat om het totaal aantal uren in vijf jaar, een jaar iets anders doen is geen probleem meer. Is veranderd sinds Corona.

zazaza schreef:
Ik geef inmiddels bijna tien jaar les aan de universiteit, die me niet hadden willen hebben als ik GZ had gedaan. Veel werkplekken die GZ betalen stellen wurgcontracten op (terug betalen als je weg gaat binnen drie jaar).

Dit is lang niet overal en met de huidige tekorten nemen andere organisaties vaak de kosten van de opleiding over.

De Gz opleiding geeft veel kansen, maar is zeker niet zaligmakend. Je moet vooral kijken of het bij je past en wat de eisen in je werkveld zijn. De huidige veranderingen in de beroepenstructuur kan hier wel het nodige in gaan veranderen.

**Geplaatst**: 19-09-23 19:53

Geplaatst: 19-09-23 19:53

Ik had zelf een bachelor pedagogische wetenschappen aan een gewone universiteit gehaald en heb een premaster Levenslooppsychologie gedaan bij de OU. Doe daar ook de master nu. Het is ook bij deze, niet-klinische master (met extra vakken) gewoon mogelijk om een diagnostiekstage te doen, je BAPD te halen en uiteindelijk je LOGO verklaring te krijgen. Ik heb zelf verder nog geen master opleiding en betaal daarom het wettelijke collegegeld. Daar zou jij volgens mij ook voor in aanmerking komen. Ik ben echt maar iets meer kwijt dan aan een ‘reguliere’ uni, en daar staat veel vrijheid tegenover.

Edit; overigens is het ook een hele ontwikkelingspsychologie gerichte master, dus misschien sowieso interessant om naar te kijken

**Geplaatst**: 29-09-23 19:55

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 29-09-23 19:55

zazaza schreef:
Ik heb zelf psychologie gedaan, daarna gewerkt in de revalidatie en ondertussen heel hard getwijfeld of ik een gz opleiding wilde doen. Ik ben nu blij dat ik dat niet gedaan heb. Opleiding is bizar duur, en vormt daarna een gouden kooi: je MOET je behandel uren draaien om je registratie te houden.

Veel psychologische behandeling is protocollair, wat voor mij betekende dat ik er na een jaar of twee klaar mee was (elke dag zelfde riedeltje), maar om dan tussendoor bv een jaar als leidinggevende of docent te werken betekende ook het verlopen van je dure GZ.

Ik geef inmiddels bijna tien jaar les aan de universiteit, die me niet hadden willen hebben als ik GZ had gedaan. Veel werkplekken die GZ betalen stellen wurgcontracten op (terug betalen als je weg gaat binnen drie jaar).

Absoluut niet mee eens. Het leuke is juist dat je als GZ psycholoog vrijheid en geen GZ psycholoog boven je hebt staan die je vertelt wat je moet doen. Als je je registraties op orde krijgt (wat ook weer jaren werk is, maar het meer dan waard) zoals EMDR, CGT, schematherapie, ACT en hierin andere stromingen/technieken in verwerkt (oplossingsgericht, positieve psychologie etc) kun je juist heerlijk 'spelen' in je behandelingen. Protocollair werken kan (in mijn ervaring) meestal niet binnen de specialistische ggz; mensen passen niet in een protocol of een hokje. Elke casus is anders en vereist een andere aanpak.

En hetgeen wat jij wurgcontracten noemt, dat is echt aan het veranderen. Steeds meer instellingen bieden een plek aan waarbij de GZ volledig betaald wordt en je na 2 jaar weg 'moet' (tenzij je een baan wordt aangeboden).

Mbt tot de OU: wij hebben afgelopen jaren aantal stagiaires gehad van de master OU. Top stagiaires (mogelijk ook omdat ze wat ouder waren en zowel werkervaring hebben (in bijv de jeugdzorg als HBO’ er) als levenservaring. BAPD is behaald tijdens de stage bij ons. Eentje start nu met de GZ.

**Geplaatst**: 29-09-23 20:05

Geplaatst: 29-09-23 20:05

In Groningen zou een pre-master inderdaad mogelijk moeten zijn. Ik vind het gek dat ze het alleen hebben over pre-masters voor HBO-studenten. Bij de faculteit waar ik werk hebben we pre-masters voor allerlei vooropleidingen van universiteiten, niet alleen HBO. Je kan het beste contact opnemen met de studieadviseurs van de opleiding om te vragen wat de opties zijn. Zie https://www.rug.nl/gmw/psychology/educa ... upervision

**Geplaatst**: 29-09-23 21:23

Geplaatst: 29-09-23 21:23

zazaza schreef:
Ik heb zelf psychologie gedaan, daarna gewerkt in de revalidatie en ondertussen heel hard getwijfeld of ik een gz opleiding wilde doen. Ik ben nu blij dat ik dat niet gedaan heb. Opleiding is bizar duur, en vormt daarna een gouden kooi: je MOET je behandel uren draaien om je registratie te houden.

Veel psychologische behandeling is protocollair, wat voor mij betekende dat ik er na een jaar of twee klaar mee was (elke dag zelfde riedeltje), maar om dan tussendoor bv een jaar als leidinggevende of docent te werken betekende ook het verlopen van je dure GZ.

Ik geef inmiddels bijna tien jaar les aan de universiteit, die me niet hadden willen hebben als ik GZ had gedaan. Veel werkplekken die GZ betalen stellen wurgcontracten op (terug betalen als je weg gaat binnen drie jaar).

Zazaza:
Als je je niet verder ontwikkelt ( de GZ niet doet), kom je inderdaad nooit verder dan protocollair behandelen. Een ervaren GZ psycholoog doet echt wel meer dan protocollen draaien. En daarnaast: je kunt je door scholen he, tot psychotherapeut of de specialisten opleiding tot klinisch psycholoog.

Die wurgcontracten waar je het over hebt?
Dat zijn dan werkgevers die jouw GZ opleiding betalen en faciliteren.. Dus ja: daar willen ze wel wat voor terug zien natuurlijk, voor die investering. Dus ze proberen je vast te leggen. Echter: als je eerder weg wil, spreek je gewoon met je volgende werkgever af dat zij de resterende studiekosten op zich nemen. En ja... dat wordt in de huidige tijden van GZ krapte gewoon gedaan.

De gouden kooi is onzin.
Als GZ psycholoog met de bijbehorende BIG registratie heb je het redelijk voor het uitkiezen hoor.

En ik weet niet waar je les in geeft..
Maar het praktijkveld van de GZ psycholoog of klinisch psycholoog ken je toch echt onvoldoende vrees ik

**Geplaatst**: 30-09-23 03:08

Re: Radeloos over vervolgstudie, masters in (klinische) psychologie

Geplaatst: 30-09-23 03:08

OU-student hier, master klinische kind & jeugd. Bevalt goed!

Als je alles bij de OU doet (bachelor en master), met in je bachelor een aantal keuzevakken en in je master een verlengde stage, dan voldoe je aan de eisen voor de LOGO-verklaring. Als je vrijstellingen hebt, komt het soms niet helemaal uit en moet je nog wat extra's doen om deficiënties weg te werken. Er is in de bachelor geen keuzevak diagnostiek (bij andere universiteiten wel), daarmee mis je dan de aansluiting met andere masters.

Je kunt trouwens op elk moment starten met een variabel vak -- dat is niet gebonden aan de start van een kwartiel. Ontwikkelingspsychologie en sociale psychologie zijn beide bachelorvakken met een variabel startmoment die prima als eerste vak te doen zijn.