Weer een buren-topic om te smullen als je het mij vraagt...
Zes jaar geleden kocht ik mijn tussenwoning. Mijn tussenwoning is een voormalige huurwoning in een blok van vier. Drie van de vier zijn koopwoningen geworden.
Ik ben even aan het knoeien geweest in Paint, want de situatie is wat lastig te bevatten


Het rode perceel en woning is van mij en in het geel zie je mijn overpad (en dat van de buurman in het groen).
De ongekleurde woning is een koopwoning, hierin wonen hele lieve oude mensen van 85+. Ook de groene woning is een koopwoning, deze buren zijn tevens hele goede vrienden van mij geworden.
Enkel de blauwe woning is nog een huurwoning.
Vermoedelijk was de grond achter het overpad ten tijde van de bouw niet van de woningcoörporatie, maar van de gemeente. Omdat men niets met deze grond kon zal het ooit zijn overgegaan naar de woningcoörporatie. Het betekent dat ik in principe door twee tuinen loop, maar dat maakt niet zoveel uit want dat is gewoon vastgelegd in de notariële akte. Tot zover ook nog niet echt bijzonderheden aan de situatie.
Ware het niet dat mijn ergernissen naar de buurman in de blauwe woning behoorlijk beginnen te worden. Deze woning heeft de coörporatie nog steeds in het bezit, want deze mensen zullen nooit in staat zijn de woning te kopen. De man is afgekeurd, maar werkte daarvoor al bij een sociale werkplaats en de vrouw werkt ook bij een sociale werkplaats. Het is een behoorlijk bijzondere situatie, want de een woont beneden en de ander boven heb ik gehoord. Uit de zeldzame gesprekken die ik met ze heb gevoerd blijkt ook wel dat ze niet bovengemiddeld intelligent zijn. Maar ook dat hoeft geen probleem te zijn.
Laat ik voorop stellen dat ik heel erg fijn woon waar ik woon. Ik heb een behoorlijk royale tuin en de buurt is erg fijn en netjes. Alleen de blauwe buurman begint een dingetje te worden.
Toen ik zes jaar geleden hier kwam wonen, was hij erg vriendelijk en mochten we de auto met aanhanger op het overpad zetten om rommel op te laden of spullen uit te laden. Hij kwam dan ook vaak even een praatje maken en uit die gesprekken leerde ik wel aardig dat hij wel in de richting van PTSS zit. Hij vertelde dat hij erg slecht slaapt en 's ochtends vroeg al aan het fietsen is om de zinnen te verzetten. Dat was mij niet ontgaan, ik hoorde het slaan van de deuren om die tijd wel en werd er standaard wakker van. Maar ik ben de beroerdste niet, ga naar het toilet en slaap dan wel weer verder. Mooi dat hij met fietsen een uitlaatklep heeft, was mijn idee.
Iets minder leuk was het wanneer zijn vriendin bij zomerdag in de tuin zit naar een of andere schlagercd luisterend en meezingend. Ze kan absoluut NIET zingen, en als er dan een Engels nummer tussendoor komt wordt er heerlijk fonetisch meegezongen. Maar hé, ik doe een koptelefoon op en klaar.
In 2019 kreeg ik contact met mijn directe buren, doordat de vriendin van mijn buurman bij hem introk. Hij was vaak bij haar, dus ik zag en sprak hem weinig. Daarnaast gamet hij vrij veel en geeft weinig om het huis. Iets wat mij nogal vreemd is, maar hé, prima. De vriendin van mijn buurman komt van Curacao en heeft dus een kleurtje. Voor de gemiddelde Nederlander geen probleem, maar de blauwe buurman zei nooit wat tegen haar. Vond zij ook geen enkel probleem

Hij blondeert ook af en toe zijn haar (man van midden/eind vijftig is het), waar ik eerst weinig van maakte, begon een belletje te laten rinkelen toen hij stopte mij te groeten zo rond de tijd dat mijn buurvrouw en ik closer werden. Maar hé... Dat zal wel toeval zijn.
Ook mijn vader (waar hij een soort van tegenop leek te kijken in het begin) groette hij niet meer. Ik heb al het een en ander aan verbouwingen gedaan samen met mijn vader, dus die is wel regelmatig hier. Ik gokte er op dat hij gewoon niet lekker in zijn vel zat, gebaseerd op eerdere gesprekken met hem.
In 2021 gebeurden er een aantal dingen vrij kort op elkaar. Zo kwam hier ineens een gemeenteambtenaar langs die mijn buren een kaart in de deur deed dat hun auto's te ver op de stoep stonden (we hebben veel te weinig parkeergelegenheid en aan onze kant niet eens een eigen parkeervak), terwijl de buren gewoon thuis waren en die man nota bene in de ogen keken. Buren hebben contact gehad met andere buren die die gemeenteambtenaar wel hadden gesproken en er zou geklaagd zijn dat er geen rollator langs kon. Gek, want ik kon er prima langs met een kruiwagen.
Dat weekend zat mijn buurvrouw bij mij met nog een vriendin en had de buurman vrienden over de vloer. Wij hadden muziek op en stonden wat te dansen in de woonkamer, toen aan het eind van de avond er een auto voorreed wat dus politie bleek te zijn. Die stapten uit en keken wat vragend om zich heen. Toen ik heen liep, vertelden ze dat er klachten waren van geluidsoverlast.
Ja, wij hadden de muziek aardig hard staan, maar alle ramen dicht gedaan en de groene buurman hoorde het amper. We hebben de muziek uit gedaan en zijn gaan slapen.
De volgende ochtend ging ik naar mijn andere directe buren, de 85+ers, en bood mijn excuses aan en gaf ze mijn telefoonnummer zodat ze in vervolg niet de politie hoefden te bellen. Ik ging er vanuit dat ik mijn deurbel niet had gehoord. De oude mensjes waren met stomheid geslagen: "Ik lag om half 11 al te slapen en mijn man is hartstikke doof, wil je dit alsjeblieft nog eens doen, we willen graag weten wie er voor zoiets de politie belt!"
Andere buren wisten te vertellen dat dit maar van één buurman afkomstig kon zijn. De blauwe buurman. In dat jaar vond mijn groene buurman ook elke keer dat hij ging grasmaaien (met zijn nieuwe en vooral dure grasmaaier) nieuwe stenen op zijn grasveld. Zowel in de voor- als achtertuin. Nadat hij de blauwe buurman hier indirect op aan heeft gesproken (heeft hij zeer taktisch gedaan!) is dit opgehouden.
Maar is hij de nieuwe buren aan de andere kant van het overpad gaan pesten. Aan de andere kant van het overpad zit nog een blok huurwoningen. Deze mensen waren vrij nieuw en hebben de hele tuin aangepakt. De blauwe buurman heeft constant foto's lopen maken van wat ze deden en belde constant met de woningcoörporatie over wat ze aan het doen waren met het huis en de tuin. Waarop die mensen weer werden gebeld door de coörporatie met controlevragen. Hier heeft buurtbemiddeling op gezeten.
Daarna is er ineens op zijn schuur een bouwlamp geplaatst. Deze schijnt bij de halve straat in de slaapkamer. Er zijn buren verderop die mij vragen of ik weet van wie dat ding is want hun slaapkamer is zo helder verlicht (wij hebben geen achterburen dus het is normaal gesproken echt aardedonker aan de achterkant). Maar ook daar durft volgens mij niemand wat van te zeggen.
Net als het feit dat de buurvrouw elke ochtend om stipt 6.50 naar haar kat toetert ("Want dan weet hij dat ik aan het werk ga."), of dat wanneer ze thuis komt eerst een kwartier om haar kat loopt te roepen en het niet schuwt om dan bij andere buren de tuin in te lopen.
Een hele aanloop en nu zijn we in 2023... Mijn vader en ik hebben mijn tuin opgeknapt. Daar is behoorlijk wat bij komen kijken, een schuurtje afbreken, puin afvoeren, ophogen van de grond, een kuub of 5/6 aan zand van voren naar achteren kruien. En dan niet te vergeten alle bestrating die van voor naar achteren moest, dit alles in de avonduren, meestal van half 7 tot maximaal half 10.
Op een van deze avonden kwam mijn vader met zijn bedrijfsauto en een aanhanger vol zand, deze zette hij keurig neer achter de auto van de buurvrouw in het groen, maar hij kon niet goed zien hoever hij van haar auto af zat. Dus hij kwam naar achteren, pakte een kruiwagen en zei mij dat ik hem even moest helpen geleiden zodat de buurman (die hij onderweg al had zien rijden in zijn scootmobiel) er langs kon. Maar toen we met twee kruiwagens naar voren liepen was de buurman er al langs gekomen. Dus mijn vader schept even een kruiwagen vol en zet onder mijn begeleiding de auto zo neer dat er meer ruimte komt. De auto van de buren kon er echter nog niet weg. Maar aangezien we constant heen en weer liepen hoefden ze zich maar te melden en maakten we ruimte.
Maar als mijn vader naar achteren gaat met de kruiwagen komt de blauwe buurman uit de schuur: "Ja appelflap zo kan er toch niemand meer langs en nu ligt hier overal zand en moet ik dat ook nog aanvegen." (lees dit trouwens maar in capslock, ik kon het voor bij de weg zelfs horen)
En toen ik naar achteren liep met een volle kruiwagen begon hij met de deuren te slaan en schold ook nog even op mij, maar echt heel verstaanbaar was het niet.
Een kwartier later kwam de vriendin ons poeslief vragen of ze er wel langs mocht met de auto, wat we natuurlijk meteen hebben gedaan. En wat betreft het zand, elke kar vol zand die ik leegde, volgde ik op met de bezem over het overpad. Het overpad dat door zijn eeuwige gehark daar trouwens behoorlijk slecht in elkaar zit.
En toen kwam afgelopen week echt het ultieme toppunt! Ik ging naar stal, mijn stalschoenen staan altijd in de bijkeuken en ik loop dan altijd achterom over het overpad. Hij kwam weer terug van een van zijn vele fietstochten en stond op het overpad zijn zadel af te vegen ofzo. Ineens ziet hij mij, hij bedenkt zich niet en spuugt naar me (!!!), beukt met zijn fiets zijn tuindeur open (weet niet waar die fiets dat aan te danken had) en in mijn voorbijgaan scheld hij: "appelflap poedersuiker."
Needless to say dat ik de hele avond zo'n gezicht had:

Gistermorgen om kwart over vier werd er ook weer hard met de deuren geslagen, deuren in huis bedoel ik daar dan mee. Er zit een complete woning tussen, maar ik hoor hem met de deuren slaan. Kan ook niet anders, want de groene buren zijn op vakantie. En ook op dit moment is het weer feest.
De groene buren hoor ik nooit als ze thuis zijn, ja hooguit hoor ik een keer een blender draaien, maar that's it... Maar de blauwe buurman maakt zijn aanwezigheid wel kenbaar

En nu ben ik hem eigenlijk wel een beetje zat. Ik vind hem eng, wil een camera in mijn tuin plaatsen en verwacht dat de groene buren dat ook wel gaan doen. Maar ik ben ook bang dat hij zijn vriendin een keer wat aandoet. Goed, die is ook niet heilig... Die zeurt bij mij dat het zwembad van de groene buren lawaai maakt (kabbelend water door het filter), maar vergeet dat ze zelf elke ochtend voor 7 uur al loopt te toeteren.
Ik weet alleen niet welke kant ik hiermee op moet. Hoe kan ik als huiseigenaar een woningcoörporatie bereiken? Hebben jullie misschien ervaring met gelijkwaardige situaties?
En als jullie niet kunnen helpen, dan hoop ik vooral dat jullie smakelijk hebben kunnen lachen hierom. Dat doe ik namelijk ook maar met mijn buren, dat verlicht de ergernis wel wat
