TS trapt af : Ik heb nu 6 jaar een LAT-relatie met een Italiaanse man die werkt als zelfstandig kok en pizzaiolo in, uiteraard, een Italiaans restaurant.
In de start van de relatie werkte ik zelf nog wisselende diensten, maar toen ik eenmaal kantooruren ging werken hebben we echt wel moeten zoeken hoe we dit konden laten werken. Inmiddels hebben we daar onze weg in gevonden, met name omdat mijn vriend inmiddels zelf de personeelsplanning doet en soms ook wel eens nee zegt tegen de baas, maar ook omdat ik heb geleerd om me vaker neer te leggen bij de omstandigheden. En een voordeel is dat ik soms geen zin heb om te koken en vraag om iets mee te nemen uit het restaurant. Oké, ik eet het pas tegen ten vroegste 23 uur, maar dan heb je ook wat.

Wie nog?