Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-23 22:49

Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-23 22:49

Hoi,

Ik ben benieuwd of er lotgenoten zijn..

Ik woon al een aantal jaren alleen in een studio maar ik heb erg veel moeite met de eenzaamheid. Ik kan mijzelf erg goed vermaken alleen, ik ben ook niet bang om alleen naar evenementen te gaan en ik probeer regelmatig met vrienden en familie af te spreken. Maar toch bekruipt mij heel vaak een heel rottig en eenzaam gevoel, vooral als het een paar dagen of soms langer niet is gelukt om met iemand af te spreken. En in de avond vind ik het lastiger. Dan mis ik echt wat gezelligheid of zoiets -O-

Soms voel ik me er gewoon heel rot door -O-

Hoe gaan jullie daar mee om?

**Geplaatst**: 15-03-23 22:59

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 15-03-23 22:59

Oeh ja lastig.

Ik woon ook alleen, maar heb hier totaal geen last van.
Ik ben vaak zelfs liever alleen. Terwijl ik vrienden en drukte ook gezellig vind hoor.

Maar ik geniet van het alleen thuis zijn ontzettend.
Ik moet wel zeggen dat ik huisdieren heb.

Mijn ouders wonen dichtbij, die spreek ik bijna dagelijks en zie ze meestal 1 x per week.

Zonder huisdieren zou ik alleen zijn wel moeilijker vinden denk ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-23 23:04

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-23 23:04

Ja, soms kan ik er ook wel echt van genieten hoor! Lekker rustig een filmpje kijken op de bank, zelf kiezen wat ik ga eten, geen drukte om je heen..

Maar soms mis ik erg de gezelligheid..

Ik heb wel eens een topic gemaakt waarin ik twijfelde om een kat te nemen, dat heb ik wel nog steeds

Ik zou heel erg graag een kat willen, maar ik ben bang dat mijn studio te klein is of dat ik misschien zijn dierenartskosten niet kan betalen of zo.

Maar ik denk dat een huisdier wel erg kan helpen.

Ik heb een paar vrienden die dichtbij wonen, maar familie wonen allemaal ver weg.. en met dat iedereen ook drukke schema's heeft met werk of studie, maakt zelfs afspreken met mensen die dichtbij wonen soms lastig. Laat staan ver weg

**Geplaatst**: 15-03-23 23:09

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 15-03-23 23:09

Zou een sport of hobby iets voor je zijn in de avonduren? Zodat je een vast moment in de week hebt waarop je anderen ontmoet?
Of kun je bijv. standaard eens per week met een vriend(in) eten?

Ik herken het zelf niet zo, ik geniet van de tijd alleen, maar dit soort dingen zou ik opzoeken als ik er behoefte aan had.

**Geplaatst**: 15-03-23 23:12

Geplaatst: 15-03-23 23:12

Ik woon ook alleen

En maar heeeel soms 'last' van een eenzaam gevoel. En exact dezelfde twijfels m.b.t. het nemen van een kat, haha!

Het alleen zijn vind ik meestal juist heel erg fijn, ik zie zo'n 2 á 3 avonden per week vrienden en dat is voor mij zat. Daarnaast maak ik het ook knus in m'n eentje; lekker koken, borrelplankje, wijntje, thee, filmpje, dekentje. En als ik een saaie avond heb op tijd naar bed :))

Misschien kun je 's avonds gaan sporten?

**Geplaatst**: 15-03-23 23:13

Geplaatst: 15-03-23 23:13

Ik woon ook alleen. Nooit echt last gehad van eenzaamheid, kon altijd al wel goed alleen zijn. Maar het heeft ook zeker geholpen dat ik na 5 maanden een kat nam. Dat doet echt zoveel, meer dan je denkt. Als hij er niet is, dan mis ik hem meteen (ik laat hem soms bij mijn ouders). Overal waar ik ben, is hij ook. Zoals nu ligt hij lekker bij me op de bank.

Ik woon ook klein, gaat echt prima. Nu neem ik hem wel vaak mee naar mijn ouders. Daar kan hij met hun katten spelen en ook naar buiten. Dat durf ik op mijn balkon niet aan.

Dus mijn tip: neem die kat :')

Verder woont een vriendin sinds kort letterlijk tegenover me, dus we kunnen heel laagdrempelig bij elkaar langs. Bijvoorbeeld gewoon even samen eten zonder gelijk de hele avond bij elkaar over de vloer te zijn.

**Geplaatst**: 15-03-23 23:25

Geplaatst: 15-03-23 23:25

Ik woon al jaren alleen en vind het nu heerlijk. Daarvoor ook hoor, maar m'n dagrn zaten dan wel heel vol. Hele dagen kantoor, dan direct door naar stal. Dan stapte ik om 7 de deur uit en vaak pas na 20 uur weer thuis. En dan is op de bank ploffen geen straf en was ik wel klaar met gezellig doen.

Maar bij dagen ziek zijn, vakantie of bv als het hele dag regende in t weekend en ik niet hele dag op stal kon rondlopen (huis ontvluchten) , was ik thuis heel onrustig en werd ik ook down van het in m'n Remy te bank hangen.... Ik wilde en moest altijd bezig zijn of weg m'n huis uit.

Nu heb ik sinds 1.5 jaar een kat, en dat geeft zoveel meer rust.... Ik kan hele dagen thuis zijn en me prima vermaken, de onrust van 't alleen opde bank zitten is weg...

Dus ja, een huisdier was wel echt m'n redding.....

En ja. Ik voel me soms best nog eenzaam. Maar iig niet meer zo onrustig en veel meer een' thuis' gevoel met m'n zwarte haarbal

**Geplaatst**: 16-03-23 00:10

Geplaatst: 16-03-23 00:10

Ik heb ook zo'n 7 jaar alleen gewoond. Ik was weinig thuis, werkte fulltime en had 2 jobs ernaast

Maar mijn grootste steun was een huisdier inderdaad. Soms ging hij naar mijn ouders (bijvoorbeeld als ik nachtshiften had, dan was ik er niet of aan het slapen) en dat voelde altijd erg raar.
Ik voelde me dan ook minder op mijn gemak, want dan was ik echt alleen. Voor mij geeft een huisdier toch een veiliger gevoel

**Geplaatst**: 16-03-23 00:16

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 00:16

Ik herken het wel. Heb er niet heel vaak last van (kan redelijk goed op mezelf zijn, werk ook veel thuis voor de rust op het moment), maar zo af en toe wel. Is ook iets meer geworden nadat m'n vader een half jaar geleden overleden is.

Ook het gedoe rond een kat herken ik, maar ik wil eerst m'n huis en tuin (ben een jaar geleden verhuisd) op orde hebben :')

**Geplaatst**: 16-03-23 08:11

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 08:11

Ik herken dit wel. Ik woon voor het eerst echt alleen, hiervoor 10 jaar samen gewoond en daarvoor woonde ik nog thuis.
Heb een konijn is huis dat scheelt wel iets maar mis soms toch wel meer her menselijke contact

**Geplaatst**: 16-03-23 08:35

Geplaatst: 16-03-23 08:35

Ik woon sinds ongeveer 2 maanden alleen. Daarvoor altijd bij mn ouders gewoond. Ik merk wel dat er af en toe een gevoel van eenzaamheid is, maar meestal heb ik het veel te druk om me eenzaam te voelen. Ik heb wel mijn ouders in de buurt en heb wel veel te doen altijd, dus dat scheelt denk ik wel. Ik werk bijvoorbeeld fulltime en ga vaak in de avond naar stal dus dan is een groot deel van de week al gevuld.

Mijn advies zou zijn om een hobby/sport/activiteit te zoeken waar je met mensen in contact komt. Of inderdaad een huisdier. Maar dat vind ik vaak zielig als een kat in zo’n studio’tje moet leven.

**Geplaatst**: 16-03-23 08:44

Geplaatst: 16-03-23 08:44

Ik herken het als ik te lang alleen thuis rondwandel. Gelukkig slaap ik regelmatig bij mijn ouders. Dat vind ik fijn.

**Geplaatst**: 16-03-23 08:53

Geplaatst: 16-03-23 08:53

Ik heb nooit alleen gewoond.. Altijd samen.. Maar ik kan het me wel voorstellen, ik ben een babbelkous en zou snel eenzaam zijn denk ik!

Mijn broer woont al een paar jaar alleen, en die is soms ook echt eenzaam. Ik heb hem een kitten gegeven, en echt: dat werkt. Er is altijd iemand om tegen te babbelen, iemand die blij is wanneer je thuis komt van je werk, iemand die gezellig mee op de zetel kruipt als je de tv aanzet.

Maar ik moet wel meegaan in wat Zeepsop zegt.. Voor een kat is alleen ook maar alleen.. Ik heb heel lang geprobeerd mijn broer te overtuigen om 2 katten te nemen, maar dat is me niet gelukt. Het kost natuurlijk letterlijk dubbel zo veel, en je staat er alleen voor om de rekeningen te betalen en om voor ze te zorgen. Dus ik snap het wel hoor! Maar als ik zie hoeveel mijn katten aan elkaar hebben, zou ik het niet anders meer willen.. Wij hadden eerst ook maar 1 kat, en 6 weken later hebben we alsnog haar zusje ook geadopteerd. Ik had niet perse de indruk dat onze Sansi eenzaam was, maar ik kreeg 5 weken later een smsje met de boodschap dat het zusje nog steeds geen huisje had gevonden. Sansi begon toen net op onze schoot te kruipen - van zodra Arya hier ook woonde, was dat over en uit :')

Maar: dat moet ik er maar voor over hebben vind ik. Want wij werken, zijn soms hele dagen van huis, gaan ook al eens op weekend en 1x per jaar 2 weken op reis - en dan ben ik ZO blij dat ze elkaar hebben! Ik heb natuurlijk wel het geluk dat ze elkaar fantastisch vinden en heel vaak samen liggen te slapen, spelen, ... En Arya is een enorme knuffel geworden haha. Ze liggen ook altijd dicht bij ons in de buurt, Arya op mijn schoot en Sansi naast ons in de zetel; als we aan tafel zitten komen zij er ook altijd bij, dus ze vinden ons ook wel leuk. Als ik denk aan alle uren dat ze alleen thuis zijn, ben ik intens gelukkig dat ze elkaars gezelschap hebben

En hoe hard ik het ook probeer: ik ben een mens, geen kat. Ik kan niet met hen spelen zoals zij dat met elkaar doen, dus ze hebben echt super veel aan elkaar

Je zou dus 2 katten kunnen nemen :')

Of idd een hobby in de avonduren zoeken. Lees je graag? Misschien (zelfs online) een boekenclub oid?

**Geplaatst**: 16-03-23 10:14

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 10:14

Ik woon al mijn hele leven alleen, maar moet eerlijk toegeven dat ik heel goed alleen kan zijn. Maar de laatste jaren vind ik het lastiger geworden. Want onderhoud huis? Doe ik alleen. Onderhoud tuin? Doe ik alleen. Altijd alles maar alleen moeten doen, alles maar zelf alleen moeten oplossen. Niemand om mee te overleggen. Geen vangnet in vorm van familie, want iedereen is dood. Dat begint er nu wel in te hakken. Ben nu ook bewust meer aan het afspreken met vrienden om dat gevoel een beetje op afstand te houden.
Helaas is een huisdier voor mij niet mogelijk. Huis te klein voor een kat. Knaagdieren heb ik niks mee, en in de zomer wordt het huis erg heet. Hond mag officieel niet (wordt wel toegestaan, mits het klein is en niet op de lijst staat)

Wel ben ik verslaafd aan mij laptops en de spelletjes die erop staan. Dus in de ochtend vaak bezig met huishouding en rondje spelletjes langslopen. Tussen 1 en 3 moet ik naar mijn werk/pony en tussen 20.00 en 22.00 ben ik weer thuis. En dan kan ik heel goed bankhangen.

Wel staat vaak de tv aan. Zoals nu bijvoorbeeld. Zit op mijn laptop, spelletjes langs gelopen. Mijn favo sites en op de achtergrond is tv geluid aan het maken. Dit kan ik heel goed afsluiten maar geeft toch het idee dat er wat om mij heen gebeurt. Zonder tv vind ik het al snel te "stil"

**Geplaatst**: 16-03-23 13:40

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 13:40

Ik heb hier totaal geen last van, heerlijk alleen en anders spreek ik iets af of ga ik iemand bellen. Misschien is een extra hobby iets voor je? sporten, groepslesje, een vereniging.

**Geplaatst**: 16-03-23 14:18

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 14:18

Ik herken je gevoel ook helemaal. Zeker toen corona kwam vond ik het echt heel erg heftig om alleen te wonen. Toen had ik overigens wel mijn kat al.
Als ik naar mijn (of ja onze, want ik woon nu wel samen) kat kijk, vindt die mijn ritme heerlijk. Ook als ik thuiswerk wil ze 's ochtends knuffelen, dan gaat ze slapen en ze slaapt de hele dag. Rond 1600/1700 wordt ze wakker. Dan wil ze soms wat aandacht, maar echt niet de hele tijd. Ze slaapt ook gezellig in bed (had een studio).
Zij doet het trouwens heel erg slecht met andere katten, dus ik zou op zoek gaan naar zo'n kat.

Wat ik zelf ook miste is een heel hard ritme als ik alleen ben. Ik kan er zeker 's avonds echt een puinhoop van maken. Vergeten te eten, veel te laat eten, veel te vroeg eten, gewoon helemaal geen structuur en dan om 2230 denken oliebol, ik moest nog xyz.
Dat heb ik eerlijk gezegd ook niet zo heel erg goed opgelost, maar mijn vriend heeft een duidelijk ritme, dus dat volg ik netjes haha

**Geplaatst**: 16-03-23 14:20

Geplaatst: 16-03-23 14:20

LoveBodin schreef:
Ik herken je gevoel ook helemaal. Zeker toen corona kwam vond ik het echt heel erg heftig om alleen te wonen. Toen had ik overigens wel mijn kat al.
Als ik naar mijn (of ja onze, want ik woon nu wel samen) kat kijk, vindt die mijn ritme heerlijk. Ook als ik thuiswerk wil ze 's ochtends knuffelen, dan gaat ze slapen en ze slaapt de hele dag. Rond 1600/1700 wordt ze wakker. Dan wil ze soms wat aandacht, maar echt niet de hele tijd. Ze slaapt ook gezellig in bed (had een studio).
Zij doet het trouwens heel erg slecht met andere katten, dus ik zou op zoek gaan naar zo'n kat.

Mag ik vragen hoe groot jouw studio dan was en hoe je het leuk had ingericht voor de kat? En kwam ze ook buiten, en hoe dan?

**Geplaatst**: 16-03-23 14:22

Geplaatst: 16-03-23 14:22

Ik woon alleen zou niet anders willen. Heb wel al jaren 2 katten. Geeft inderdaad wat meer leven in huis. En ze liggen altijd op schoot als ik op de bank zit. 2 tegelijk ook nog wel eens.

Een volgt me ook overal en miauwen kan die ook veel meer dan andere katten die ik ken.

**Geplaatst**: 16-03-23 14:33

Geplaatst: 16-03-23 14:33

Vrij eenvoudig. Ze was dat ook gewend van vroeger uit. Ik heb 1.5 jaar met haar daar gewoond, daarna nog een half jaar op een grotere flat en nu in een rijtjeshuis. Zal op 30m2, 55m2 en nu dan 100m2? zijn geweest. Enige is dat ze nu sinds een jaar niet meer compleet verstopt wil zijn overdag. Maar of dat met huis of met steeds langere tijd echt veilig voelen te maken heeft, geen idee. We hebben ook niet heel veel bijzondere dingen, ze houdt van zich verstoppen, maar dat vindt ze ook heel fijn in bed (ik krijg daar stress van, want ze ligt echt diep weggestopt overdag).
Ze komt nu ook wel buiten, maar zoals altijd (ik heb haar al 7 jaar) alleen met mooi weer en het liefst ook niet vol overdag. Ze gaat rustig weken niet naar buiten, en vaak niet veel langer dan 5 minuten.
Het enige wat ik eerder had moeten aanschaffen was een grote krabpaal, we hadden altijd alleen een kleine. Maar verder merk ik op de verkeerde plekken weinig verschil.
Het is een kat, dus een bijzonder en lichtgestoord dier, we zeggen altijd dat deze een angststoornis heeft en een zeer rijke fantasie (ze kan ook heel erg leuk alleen spelen, het liefst met plantstengels. Dus met de juiste plant is ze gelukkig). Ze is ook echt mijn beste vriendinnetje

Maar, dit was wel de enige kat van mijn ouders die ik mee kon/mocht/moest meenemen. De andere twee zouden echt niet gelukkig zijn in zo'n huis. Deze wel, die vindt het leven over het algemeen wat heftig en vindt het wel fijn dat het wat 'beperkt' is, vreemde dingen zijn gewoon heel eng. De andere twee zijn veel chiller, makkelijker en vinden buiten fantastisch, dus die zou ik leven op een flat niet aan willen doen

**Geplaatst**: 16-03-23 14:46

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 14:46

Ik heb ook jaren alleen gewoond en eigenlijk altijd dieren gehad, dus was vaak op stal met andere meiden om me heen en thuis had ik mijn katten en konijnen. Hoe ziet jouw dag er uit? Werk je ook?

**Geplaatst**: 16-03-23 16:18

Geplaatst: 16-03-23 16:18

Ik woon alleen, heb geen huisdieren en vind het heerlijk! Voel me gelukkig nooit eenzaam. Heb gelukkig ook genoeg betekenisvolle contacten.

Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn dus heb je enig idee waar je gevoel van eenzaamheid vandaan komt? Voel je je alleen niet veilig in huis? Vind je het lastig om activiteiten voor jezelf te bedenken? Mis je iemand om de dag mee door te nemen? Als je helder krijgt waar het door komt kan je misschien gerichter oplossingen bedenken.

In elk geval veel sterkte want eenzaamheid is een enorm rotgevoel!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-23 18:13

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-23 18:13

Veel reacties al!

Ik moet toegeven, momenteel heb ik niet echt een routine, omdat ik net terug kom van een 4 maanden lange reis (en ik heb nu geen werk). En op reis deed ik ook heel veel leuke dingen en was ik zelden alleen (ik reisde wel alleen maar ontmoette overal nieuwe mensen). Dan is het moeilijk terugkomen om weer alleen in een studio te zitten zonder routine en zonder dagelijkse contacten/activiteiten.

Ben overigens wel weer op zoek naar werk. Maar ik herinner mij wel dat ik voor mijn reis veel dagen naast mijn werk ook alleen was. En dan voelde ik me even rot. Routine helpt wel een beetje, maar uiteindelijk miste ik vooral gezelligheid en even praten over je dag of zo. Ik sprak soms een week lang geen vrienden (dus wel collega's of zo, maar verder ook niet).

De kwestie van de kat moet ik nog maar even over nadenken

ik denk dat een kat die binnenzitten gewend is en niet samen hoeft met een andere kat misschien wel kan. Een oude kat lijkt me ook leuk.

Hobby erbij zit ik ook aan te denken ja. Ik loop hard, maar dat doe ik altijd alleen. Misschien iets creatiefs zoals schilderen in een groepje ofzo.

**Geplaatst**: 16-03-23 18:21

Geplaatst: 16-03-23 18:21

Ik kan het soms juist zo missen haha maar daar heb jij niets aan. Ik ben jaren alleen geweest met meerdere aanhankelijke honden. Deze gingen ook mee werken en wij deden alles samen. Wel een zeer goede vriendin die ik eigenlijk dagelijks wel zag of sprak. Echter ook avonden alleen met mijn dieren.

Dusss toch advies, neem passende huisdieren. Heel gezellig

**Geplaatst**: 16-03-23 18:25

Re: Alleen wonen en eenzaam?

Geplaatst: 16-03-23 18:25

Heel erg herkenbaar. Scheelt wel dat ik een baan heb en daar het best druk mee heb en andere mensen zie, maar bijvoorbeeld een week vakantie nemen is echt lastig. Ik vind het ook moeilijk om in mijn eentje erop uit te trekken, en bijvoorbeeld met mooi weer dan denk ik van oh zou zo graag dit doen of naar het strand gaan of weet ik veel wat, dan heb ik echt wel zin om erop uit te trekken, maar ik durf dan niet alleen. Heb wel een aantal goede vrienden, maar die hebben ook hun eigen leventje en wonen bijvoorbeeld wel samen.

Heb wel 2 katten, dus toch altijd fijn als er iemand blij is als je thuis komt.

En zijn ook echt wel momenten dat ik er van geniet, maarja soms gewoon lastig.

**Geplaatst**: 16-03-23 18:27

Geplaatst: 16-03-23 18:27

Denk dat het er dan wel extra inhakt als je zo lang gereisd hebt en veel met anderen opgetrokken bent. Hier ben ik na een drukke sociale periode juist blij als ik weer een weekendje voor mezelf heb.

Ik heb er met name in de coronaperiode (eerste jaar voornamelijk) veel last van gehad, maar toen werkte ik een periode volledig thuis en zag ik op m'n ouders na echt vrijwel niemand.