Bokt.nl

xPabloBokt schreef:

xPabloBokt schreef:

Mijn vriend die gewoon niet naar mij luistert ofzo?

Heb gister of eergister nog tegen hem gezegd. Was meteen opvouwen en wegleggen als je het van de lijn haalt.

Was gister laat thuis dus in het donker thuis gekomen.

Sta ik net op, staat er dus een volle wasmand met niet opgevouwen wasgoed midden in de slaapkamer.

Ik heb hier een paar weken terug de hele dag staan zwoegen om die slaapkamer rustig en leefbaar te maken en hij LUISTERT GEWOON NIET.

Verdomme, ik word hier zo niet goed van. poedersuiker dat je ADD hebt maar ik zeg al zeven jaar dezelfde dingen en ik word het echt een beetje zat.

Hij heeft sorry gezegd en lijkt het echt vervelend te vinden. Dus ik trek mijn frustratie een beetje in.

Maar vind het soms zo lastig, ondanks dat ik weet hoe ADD werkt en je soms letterlijk geen keus hebt in wat je wel en niet kan doen of onthoudt. Ik vind het soms zo moeilijk dat hij op zijn werk altijd zo hard gaat en op handen gedragen wordt en ik voor mij de simpelste dingen thuis kan vragen (zoals dit, of afspraken die hij maakt in de gezamenlijke agenda zetten, of zulke dingen) en hij die dus amper onthoudt. Zeker nu ik weer stage loop en zelf moe ben is het niet super wenselijk dat ik hem continu aan vanalles moet herinneren..

Ugh. Blijf dit zo moeilijk vinden.

xPabloBokt schreef:

Marcella schreef:

Is een memo bord niet iets.

Daar vergeet hij op te kijken.

Ik denk dat ik maar overal post-its ga neerhangen dat hij taken niet vergeet. Dus bijvoorbeeld bij de wasmachine dat hij de was gelijk moet opvouwen. Maar dat moet hij zelf ook fijn vinden.

Lugea schreef:

Een vriendin die geïrriteerd is omdat ik een afspraak afzeg vanwege mijn moeder die vanavond in het ziekenhuis opgenomen is omdat er weer veel vocht rondom haar hersentumor zit en er een bloeding heeft plaatsgevonden. Ik weet nu even niet of ik boos, verdrietig of geïrriteerd ben, maar het schiet me in ieder geval in het verkeerde keelgat.

Soepblik schreef:

Ik herken dat heel erg. Hier ook een vriend die 80 keer gevraagd moet worden of hij zoiets simpels als z'n vuile sokken opruimen wil doen. Of het overgebleven eten in een bakje. Of de was ophangen. Of... you get it.

Het vervelende hieraan vind ik geeneens dat ik het dan vaak uiteindelijk maar doe. Het allervervelendste vind ik dat ik het moet zeggen, en dat het hem als ik het niet had gezegd gewoon niet opgevallen was. Hij plaatst mij hier onbewust mee in een moederrol die ik helemaal niet wil hebben. Ik wil gewoon dat hij zélf ziet wat er gedaan moet worden en het ook doet. Dat hij het niet erg vindt om in die zooi te zitten is zijn probleem. Maar we wonen hier samen, ik heb er last van, en hij weet dat als er zooi ligt ik eerst die zooi op ga ruimen en dan niet aan de dingen die ik toekom die ik echt wil doen.

Dan gaat het na een "uitbarsting" drie dagen goed, en dan begint het hele verhaal weer opnieuw.

Grote zucht.

Soepblik schreef:

Ik herken dat heel erg. Hier ook een vriend die 80 keer gevraagd moet worden of hij zoiets simpels als z'n vuile sokken opruimen wil doen. Of het overgebleven eten in een bakje. Of de was ophangen. Of... you get it.

Het vervelende hieraan vind ik geeneens dat ik het dan vaak uiteindelijk maar doe. Het allervervelendste vind ik dat ik het moet zeggen, en dat het hem als ik het niet had gezegd gewoon niet opgevallen was. Hij plaatst mij hier onbewust mee in een moederrol die ik helemaal niet wil hebben. Ik wil gewoon dat hij zélf ziet wat er gedaan moet worden en het ook doet. Dat hij het niet erg vindt om in die zooi te zitten is zijn probleem. Maar we wonen hier samen, ik heb er last van, en hij weet dat als er zooi ligt ik eerst die zooi op ga ruimen en dan niet aan de dingen die ik toekom die ik echt wil doen.

Dan gaat het na een "uitbarsting" drie dagen goed, en dan begint het hele verhaal weer opnieuw.

Grote zucht.

MarlindeRooz schreef:

Dat was bij mij heel snel mijn ex geweest, ik ben niet zijn moeder.

Godzijdank is mijn vriend erg opgeruimd en netjes 90% van de tijd.

xPabloBokt schreef:

Oh ja die van mij heeft daar dus ook een handje van. Pas dingen gaan doen als ik bijna thuis ben. Ik rij al dik een jaar paard op maandag om 20.00 en ben dan van 19.00 tot 22.00 weg. En het dan nog presteren om te vragen als ik van het paard af kom "hoe laat was je ook alweer thuis?"

Dan weet ik gewoon dat hij in die 20 minuten dat ik onderweg ben nog een speedrun gaat proberen te doen op wat ik gevraagd had om te doen. Ik kan het waarderen dat hij het alsnog doet maar ik wil ook wel eens gewoon thuis komen dat alles aan kant is en dat we gewoon dan samen nog even rustig op de bank kunnen zitten ofzo. Of eens een keer wel op tijd naar bed kunnen en de tijd kunnen nemen om rustig af te schakelen i.p.v. dat hij nog loopt te stressen om de dingen die ik gevraagd heb af te krijgen.

Fly_high schreef:

Ik kom dankzij dit topic telkens tot conclusie dat ik stiekem een man ben

Niobe schreef:

Fly_high schreef:

Ik kom dankzij dit topic telkens tot conclusie dat ik stiekem een man ben

Ik ook