Geplaatst 6 november willen we het gaan uitpraten. Alleen ik wil wel kijken en met jullie hulp hoe ga ik dit uitpraten ook in goede banen begeleiden. Vooral omdat wat in mijn families kant zit en vooral vanuit mijn vaders kant zijn het toch ook wel heet hoofden (gelukkig heb ik dat niet geërfd), maar mijn vriend is dat namelijk ook, maar ook nog erg koppig en eigenwijs. Ik probeer mij ook zo neutraal mogelijk op te stellen, want naar mijn inzien hebben ze beide wel gelijk. Ik heb die avond voor het mis ging ook niet alles mee gekregen, want naar mijn inzien zaten we gewoon lekker te kletsen. We zijn trouwens allemaal volwassenen.
Laten we vanaf het begin beginnen.
Een tijdje terug op zaterdag avond hebben mijn ouders, mijn broertje, mij en mijn vriend voor mijn moeders verjaardag meegenomen uit eten. Eigenlijk waren we gewoon gezellig aan het kletsen tot ineens uit het niets mijn broertje tegen mijn vriend roept kan je ook g*dv*rd*mm* eens die telefoon wegleggen!?!?! het duurde aan tafel ongeveer ook een 10 seconde voor iedereen door had wat er gebeurde. tjah.. en toen was het hek van de dam...
maar moet ook wel zeggen als je zoiets ineens tegen mij zou zeggen zou ik op dat moment ook iets hebben van doe eens normaal.. alleen mijn vriend sprong gelijk uit zijn vel. Die begon ook en kan je **** dat ook niet normaal zeggen. Op dat moment voel ik de gehele spanning omslaan, waardoor ik in paniek raak.. vervolgens begint mijn broertje ja, maar ik heb het net al vaker aangegeven, maar je hoort mij niet! tegen mijn vriend. Alleen ik moet eerlijk zeggen.. ik heb ook niks gehoord dat mijn broertje dat aangaf.. Die zei ik heb het geprobeerd ook met stille hints als in gezellig hé? die telefoon. Nu moet ik wel even goed terug denken. Toen zei mijn broertje iets in die trant van ja, je moet eens stoppen met dat kinderspel (pokemon go) en we zijn hier als volwassenen onder elkaar. Waar vervolgens vriendlief zich helemaal voelt gekleineerd.. (dit zei hij later thuis) en die begon ook met ja, maar pokemon go is geen kinderspel het grootste gedeelte zijn volwassenen die het spelen en als we dan als volwassenen onder elkaar zijn dan moet je dat *** gewoon zeggen in plaats van op deze manier en het is dat ik met je zus ben meegereden, anders was ik nu naar huis gegaan vervolgens zei mijn vriend dat door pokemon go hij mij heeft gestrikt en daarop was broertjelief op dat weer helemaal over zijn toeren, want dat zeg je niet. Op dat moment raakte ik ook helemaal overstuur en heb ik kei hard door het restaurant STOP!!! geroepen.. gelukkig was het toen wel over..(Alleen ik had dus niet in de gaten dat mijn vriend eigenlijk steeds op zijn telefoon zat met pokemon go, anders had ik er zelf ook wel wat van gezegd.) Toen heeft mijn vriend en dat vind ik eerlijk gezegd ook niet netjes de hele avond zowat met zijn ogen dicht aan tafel gezeten.. Ik baal zelf ook ontzettend en vind het ook heel erg voor mijn ouders, omdat die ons zo lief uiteten nemen voor mijn moeders verjaardag.. en dan gebeurt er dit.. Vervolgens een paar dagen later thuis heb ik het met mijn vriend besproken. Die was gelijk weer helemaal boos, maar ik kwam er eigenlijk op geen enkele manier tussen en heb toen ook gezegd dat ze beide wel gelijk hebben. Mijn broertje had het beter duidelijk en op een normale manier kunnen zeggen. Vervolgens heb ik ook tegen hem gezegd dat hij mij dan niet heeft gestrikt, maar als het daarop aan komt ik hem. Hij vond het dan weer raar dat mijn broertje daar zo boos over werd, maar toen zei ik dat dat mijn broertje mij op dat moment in bescherming? nam. Alleen toen kwam er vanuit hem wat ter spraken waar ik eigenlijk niet goed mee weet wat ermee aan te moeten. Mijn vriend begon er toen ineens over ja, maar ik moet wel mezelf kunnen zijn en als ik dan niet kan doen wat ik wil kan ik niet mezelf zijn. Toen dacht ik wel je bent 42... dit zeg je nu gewoon omdat je je zin niet krijgt.. dit heeft niks te maken met niet jezelf mogen zijn, maar met gewoon fatsoen als je dan steeds op je telefoon zit. We zitten soms wel eens ergens anders te grappen waar mensen steeds op hun telefoon zit en vooral ook jeugd.. en dan denk ik nu doe je precies hetzelfde..
Maar dus.. dit was de situatie.. en 6 november gaan we het uitpraten.. Alleen hoe!!! ga ik dit toch proberen in goede banen te leiden, zonder dat het escaleert en de vuisten op tafel komen. Ik heb ook tegen mijn vriend gezegd dat we dit uit moeten praten of hij het nu leuk vind of niet, want ik heb geen zin dat ik dadelijk altijd alleen maar naar mijn ouders ga of moet gaan kiezen. Dit moet gewoon uitgesproken worden. Mijn vriend valt er vooral over dat mijn broertje het niet op een normale manier heeft gezegd en vervolgens heeft gezegd dat hij een kinderspel speelt. Daar heeft hij ook gelijk in, dat had ook zeker op een andere manier gekund. Daar en tegen heeft mijn broertje ook gelijk dat als we uit eten zijn of bij ons thuis aan tafel zitten of na het eten en we gezellig zitten na te kletsen, om dan niet de hele tijd op de telefoon te zitten.
Hopelijk snappen jullie het een beetje?
Help?!
Je bedenkt er imo van alles bij dat helemaal niet aan de hand is (op de vuist gaan, moeten kiezen, alleen naar je ouders gaan) dus probeer een beetje te ontspannen en hen dit samen te laten oplossen. 
) en broertje niet zo’n grote waffel.
Wie wil nou zo'n vent? 
