Geplaatst Nikass schreef:Ik geef dit topic een schopje omdat ik dit een waardevol topic vind, jammer dat het maar zo kort gelopen heeft, maar misschien willen er nog meer mensen hun ervaringen delen.
Ik vind het goed om op deze manier even aandacht te hebben voor de overledenen en nabestaanden.
Mijn tante is één van de eersten die overleden is aan corona. Ik had nauwelijks nog contact met mijn oom en tante, dus zo direct is het niet, maar mijn oom heeft mij uitgebreid verteld hoe verdrietig alles is verlopen, en het heeft zoveel indruk op hem gemaakt, en het verlies doet hem zoveel pijn, dat hij het eigenlijk nergens anders meer over kan hebben. Zij waren meer dan vijftig jaar getrouwd.
Wat heftig zeg! Zeker na zo’n lange tijd samen moet dat heel moeilijk zijn.
Mijn oom en tante waren ruim 40 jaar getrouwd, maar mijn oom heeft toevallig onlangs een ietsjes jongere vrouw ontmoet en ik heb het idee dat het hem helpt zijn verdriet om mijn tante een plekje te geven. Hij heeft nu weer een maatje waarmee hij kan praten en dingen mee onderneemt. Ze hebben het al over trouwen, wat ik zelf iets wat snel vond, maar ik snap het aan de andere kant ook wel weer.
Wat wel fijn is, is dat zijn nieuwe vriendin het echt niet erg vind en heel geïnteresseerd is als we samen herinneringen ophalen over onze tante.