Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
LWDaisy

Berichten: 4810
Geregistreerd: 26-03-18
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 11:33

Damber2 schreef:
Hier ben ik het wel mee eens. Vond het ook redelijk eenrichtingsverkeer.

Een man van 31 die single is heeft echt wel kansen. Dat is heel anders als je al jaren probeert en de diagnose onvruchtbaar krijgt.
Dus ik vind dat voorbeeld niet echt passen.


Welke kansen heeft een man van 31 volgens jou?
- Een leuke vrouw leren kennen, en daar een kindje mee maken.
Dat is het zowat.

Een single vrouw kan op verschillende manieren toch nog een kindje krijgen.
One night stand. Een seksuele relatie aangaan met iemand, zelfs een vriend, met de bedoeling haar zwanger te krijgen maar dan als alleenstaande moeder. Via een kliniek met behulp van een donor zwanger geraken (wat overigens ook wel een traject is, maar wat voor een vrouw toch makkelijker zal zijn dan als man).

Natuurlijk heeft mijn broer nog een kans! Maar - hij had ondertussen wel graag dat huisjeboompjebeestje gehad. Hij zou ook niet vandaag iemand leren kennen en volgende maand "wij zijn zwanger" roepen, hij zou eerst echt een stabiele relatie willen, zeker willen weten dat hij de moeder van zijn kinderen heeft leren kennen. Voor je het weet ben je dan alweer 2 jaar ouder voor je vader wordt - en dat is dan als hij in het kort iemand leert kennen. Voor hem persoonlijk tikt het klokje, hij had graag een jongere papa willen zijn dan de leeftijd die hij nu heeft.

Natuurlijk is het een ander geval dan de diagnose onvruchtbaar, daar geef ik je gelijk in.
Maar het is van hetzelfde laken een broek: namelijk een onvervulde kinderwens.

Urbanus

Berichten: 44959
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 12:45

Zit je te trollen?

secricible

Berichten: 25710
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 12:52

Ja net zoals je been breken hetzelfde is als een dwarslaesie: beide kunnen niet lopen }:0

DuoPenotti

Berichten: 30108
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 12:58

Wat ik dan wel weer bijzonder vind om te lezen dat er zo gemakkelijk over het gevoel van musiqolog heen gestapt word.
Je mag dit zelfde (al helemaal als kindervrije) niet doen over de vrouwen die graag een kind willen.
Maar in dezelfde berichten word er keihard over de gevoelens van musiqolog heen gewalst.
Wie heeft het recht te zeggen dat zijn gevoel minder erg is?

Dat voor jullie het gevoel minder erg is wat hij ervaart (vaak met partner) dat geloof ik direct.
Maar ik vind het niet kunnen dat zo te bagatelliseren.
En eigenlijk vond ik zijn bericht erg "mooi" om te lezen.

Zo heb ik een moeder die erg jaloers is op iedereen die lang getrouwd is en zij dus alleenstaand is.
Toevallig vandaag de dag dat mijn vader in '83 overleed.
Nog steeds is zij niet over dat verlies heen en kan echt gemene opmerkingen maken over andere die bijvoorbeeld 40 jaar getrouwd zijn.
Snappen doe ik het niet, naar mijn idee heeft ze zelf haar hele leven vergooid door zo bitter te zijn en te blijven hangen in het verdriet. Verstandiger was geweest juist blij te zijn voor die het wel mag halen.
Toch is haar verdriet echt.
Wie ben ik om dat te veroordelen?

En zo is dat met ieders verdriet.
Dat het verdriet van geen kinderen kunnen krijgen verschrikkelijk is en dat je daar je hele leven mee geconfronteerd word geloof ik echt.
Maar er zijn meer mensen die hun hele leven met dingen geconfronteerd worden, denk bijvoorbeeld aan chronisch zieken en gehandicapten.
Niet 1 ding is perse erger. En dat lijkt wel zo te moeten in dit topic...heel bijzonder wel.

Jis_

Berichten: 11673
Geregistreerd: 13-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 13:39

Voorbij gaan aan het verdriet van een ander is niet goed, dat geldt wat mij betreft alle kanten op.

spoekie

Berichten: 2407
Geregistreerd: 23-02-03
Woonplaats: Den bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 13:47

Je hebt gelijk hoor DuoPenotti
Een ieders verdriet mag er zijn en voor de een is iets heftiger dan het voor een ander zal zijn.
Wat blijft voor alle situaties: je weet niet hoe zoiets voelt totdat je het zelf echt daadwerkelijk mee maakt.

Je kunt niet echt snappen hoeveel je van een kind houdt totdat je er zelf 1 hebt. Dat is zo’n bizar oerinstinct en daar refereren nu veel bokkers aan.
Net zoals je het gevoel niet snapt van geen kinderen kunnen krijgen totdat je zelf die wens hebt gehad en in een traject hebt gezeten en/of ongewenst onvruchtbaar bent.
Ik heb in zo’n traject gezeten en ik gunde iedereen zijn geluk die toen wel zwanger raakte.
Maar op bepaalde momenten is het verdriet zo intens dat je het even niet kunt opbrengen.
Zo ben ik niet naar de genderreveal geweest van mijn schoonzus. Ik heb heel die avond lopen huilen om mijn eigen verdriet en tegelijkertijd ook echt omdat ik dus op dat moment het niet kon opbrengen daar naartoe te gaan, want ik gun en deel hun blijdschap zeker wel. Dat zat hem ook echt in de timing. Datzelfde verdriet wordt echt wel op andere momenten wel wat minder, waardoor ik het dan wel had kunnen opbrengen.
Als je net het nieuws deelt dat je definitief niet zwanger kunt worden, dan is het nog zo vers dat situatie 2 gewoon echt niet tactisch is. Ze hadden hen op zijn minst even apart kunnen nemen en waarschuwen.
Dat heet gewoon rekening houden met elkaars gevoelens..

Ik denk dat het voor iedereen goed zou zijn als men iets meer beseft dat men niet kan weten hoe iets voelt voor een ander en respecteert dat het voor een ander voelt zoals het voelt. Of jij dat nou onzin of aanstellerij vindt of niet.
Daar een beetje rekening mee houden zou de wereld zoveel mooier maken.

Damber2
Berichten: 188
Geregistreerd: 21-09-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 14:39

LWDaisy schreef:
Damber2 schreef:
Hier ben ik het wel mee eens. Vond het ook redelijk eenrichtingsverkeer.

Een man van 31 die single is heeft echt wel kansen. Dat is heel anders als je al jaren probeert en de diagnose onvruchtbaar krijgt.
Dus ik vind dat voorbeeld niet echt passen.


Welke kansen heeft een man van 31 volgens jou?
- Een leuke vrouw leren kennen, en daar een kindje mee maken.
Dat is het zowat.

Een single vrouw kan op verschillende manieren toch nog een kindje krijgen.
One night stand. Een seksuele relatie aangaan met iemand, zelfs een vriend, met de bedoeling haar zwanger te krijgen maar dan als alleenstaande moeder. Via een kliniek met behulp van een donor zwanger geraken (wat overigens ook wel een traject is, maar wat voor een vrouw toch makkelijker zal zijn dan als man).

Natuurlijk heeft mijn broer nog een kans! Maar - hij had ondertussen wel graag dat huisjeboompjebeestje gehad. Hij zou ook niet vandaag iemand leren kennen en volgende maand "wij zijn zwanger" roepen, hij zou eerst echt een stabiele relatie willen, zeker willen weten dat hij de moeder van zijn kinderen heeft leren kennen. Voor je het weet ben je dan alweer 2 jaar ouder voor je vader wordt - en dat is dan als hij in het kort iemand leert kennen. Voor hem persoonlijk tikt het klokje, hij had graag een jongere papa willen zijn dan de leeftijd die hij nu heeft.

Natuurlijk is het een ander geval dan de diagnose onvruchtbaar, daar geef ik je gelijk in.
Maar het is van hetzelfde laken een broek: namelijk een onvervulde kinderwens.


Echt?
Denk dat ik meer medelijden heb met je broer omdat zijn zusje hem met 31 geen/kleine kans geeft. Met zo’n instelling ga je er ook niet komen.

Wereld ligt nog aan zijn voeten, alles wat nog komen mag is een kado! En ja er zijn zat leuke dames die relatiemateriaal zijn!

Je met 31 jaar al kansloos wanen is gewoon flink de boot hebben gemist in mijn beleving. En als je omgeving daar ook nog aan meedoet dan Zul je bijna echt denken dat het zo is…

Ik heb met precies 33 jaar mijn partner leren kennen. En niet omdat ik in een hoekje zat.
Ben straks 38 moeder, bijna 39 maar dat was helaas zo gegaan omdat het zolang niet lukte anders was het wel eerder gekomen.

Mijn zwager is voor het eerst met 38 vader geworden. Mijn moeder in haar 2e huwelijk (nest) op 40 jaar nog.
Mijn broer voor het eerst met 36. Moet ik doorgaan?

Voordeel is dat als je op latere leeftijd een relatie krijgt je veel doortastender bent. Veel sneller elkaars doelen weet. Minder om elkaar heen draait. Weten wat je wil. Ik zie veel laatbloeiers die ineens snel samenwonen en een huis kopen.

Ik twijfel in die gevallen niet aan ze of het wel een goede basis heeft.

En… na in je profiel te hebben gekeken. Je broer mag er zeker wezen!

Onali

Berichten: 18512
Geregistreerd: 16-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:02

Verschil tussen mannen en vrouwen is dat een man in principe altijd kinderen kan maken.
De vrouw heeft echter een houdbaarheidsdatum.
Dus om te zeggen dat hij met zijn 31 jaar niks meer kan, nee dat vind ik niet.

Tiggs

Berichten: 7536
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:25

De meeste van mijn vriendinnen krijgen/kregen pas halverwege de 30 hun eerste kind, met 31 zou ik daar dus echt nog niet over piekeren hoor.

LWDaisy

Berichten: 4810
Geregistreerd: 26-03-18
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:28

Damber2 schreef:
LWDaisy schreef:


Welke kansen heeft een man van 31 volgens jou?
- Een leuke vrouw leren kennen, en daar een kindje mee maken.
Dat is het zowat.

Een single vrouw kan op verschillende manieren toch nog een kindje krijgen.
One night stand. Een seksuele relatie aangaan met iemand, zelfs een vriend, met de bedoeling haar zwanger te krijgen maar dan als alleenstaande moeder. Via een kliniek met behulp van een donor zwanger geraken (wat overigens ook wel een traject is, maar wat voor een vrouw toch makkelijker zal zijn dan als man).

Natuurlijk heeft mijn broer nog een kans! Maar - hij had ondertussen wel graag dat huisjeboompjebeestje gehad. Hij zou ook niet vandaag iemand leren kennen en volgende maand "wij zijn zwanger" roepen, hij zou eerst echt een stabiele relatie willen, zeker willen weten dat hij de moeder van zijn kinderen heeft leren kennen. Voor je het weet ben je dan alweer 2 jaar ouder voor je vader wordt - en dat is dan als hij in het kort iemand leert kennen. Voor hem persoonlijk tikt het klokje, hij had graag een jongere papa willen zijn dan de leeftijd die hij nu heeft.

Natuurlijk is het een ander geval dan de diagnose onvruchtbaar, daar geef ik je gelijk in.
Maar het is van hetzelfde laken een broek: namelijk een onvervulde kinderwens.


Echt?
Denk dat ik meer medelijden heb met je broer omdat zijn zusje hem met 31 geen/kleine kans geeft. Met zo’n instelling ga je er ook niet komen.

Wereld ligt nog aan zijn voeten, alles wat nog komen mag is een kado! En ja er zijn zat leuke dames die relatiemateriaal zijn!

Je met 31 jaar al kansloos wanen is gewoon flink de boot hebben gemist in mijn beleving. En als je omgeving daar ook nog aan meedoet dan Zul je bijna echt denken dat het zo is…

Ik heb met precies 33 jaar mijn partner leren kennen. En niet omdat ik in een hoekje zat.
Ben straks 38 moeder, bijna 39 maar dat was helaas zo gegaan omdat het zolang niet lukte anders was het wel eerder gekomen.

Mijn zwager is voor het eerst met 38 vader geworden. Mijn moeder in haar 2e huwelijk (nest) op 40 jaar nog.
Mijn broer voor het eerst met 36. Moet ik doorgaan?

Voordeel is dat als je op latere leeftijd een relatie krijgt je veel doortastender bent. Veel sneller elkaars doelen weet. Minder om elkaar heen draait. Weten wat je wil. Ik zie veel laatbloeiers die ineens snel samenwonen en een huis kopen.

Ik twijfel in die gevallen niet aan ze of het wel een goede basis heeft.

En… na in je profiel te hebben gekeken. Je broer mag er zeker wezen!


Knappe vent toch he <3

Ik schrijf dit vanuit hoe hij het ervaart. Hij praat er met mij over. Hij voelt zich erg eenzaam - een groot deel daarvan ligt aan Corona hoor, tussen de lockdowns door was hij veel happier toen hij weer iets kon gaan drinken met vrienden en mensen leerde kennen etc.

Hij is single, en daar is hij niet blij mee. Hij wentelt niet in zelfmedelijden, maar heeft het er niet makkelijk mee. Laatst belde hij "ik moet naar de Ikea, maar beh, daar lopen altijd stelletjes en ik loop daar dan ik mijn eentje". We zijn samen gegaan, en achteraf nog naar de MacDo gereden.

Hij is eenzaam. Heeft een boel kennissen, en een paar echt goeie vrienden. Allemaal stelletjes, en hij zit daar in zijn uppie tussen.

Evengoed heb ik 2 vriendinnen, ook beide singles (ja, ik heb al proberen koppelen daar haha) die dus ook in een leeg huis thuis komen, maar het daar minder zwaar mee hebben. Zij hebben echter hobby's, (oa "de paarden", zoals we hier zeggen haha), waarbij zij veel mensen tegen komen en daar een praatje mee kunnen doen. Dat is bij mijn broer veel minder, en daardoor voelt hij zich eenzamer.

Voor hém tikt het klokje. Dat is hoe hij het ervaart. Ik vind dat hij nog een zee van tijd heeft hoor! Maar hij had ondertussen graag al papa geweest, terwijl hij zoiets heeft van "joh, ik heb niet eens een partner..." Onze ouders waren halfweg de 20 toen ze ons kregen (en zijn al jaar en dag gescheiden, om je gelijk te geven!).

God sta me bij, ik wil absoluut geen kinderen, ik wil het mijn lichaam niet aandoen, maar ik zweer het je: als het er voor hem over 5 jaar nog niet van komt, zou ik voor hem draagmoeder willen zijn. Echt waar. ZO graag wilt hij een gezinnetje. En ZO hard gun ik het hem.

Ik vertel hem keer op keer: mijn vriend was 39 jaar toen hij mij leerde kennen, je hebt echt nog tijd! Maar hij ervaart dat toch net iets anders, voor hem tikt dat klokje heel hard. Hij had graag jong papa willen zijn. Het "probleem" is ook dat iedereen rondom ons - klasgenoten, vrienden, leeftijdsgenoten - allemaal huisjeboompjebeestje hebben. Dat de helft daarvan ondertussen uit elkaar is, zien wij natuurlijk ook wel.

Weet je wat het ook is, voor hem? Hij hééft een gezinnetje gehad. Een vriendin die 2 heel jonge kindjes had, de jongste was destijds 9 maanden toen mijn broer iets met hun moeder kreeg. Hij had zijn gezinnetje, en was daar dolgelukkig mee. Helaas was zij een domme koe, die vooral op zijn centjes uit was, en liep die relatie na iets meer dan een jaar spaak. Zij is toen in hun gehuurde appartement blijven wonen - mijn broer is weer bij onze mama moeten gaan wonen. Ondertussen staat hij al lang terug op eigen benen hoor, maar hij heeft naar zijn gevoel erg veel verloren destijds. Dat was trouwens ook zijn laatste relatie. Hij heeft wel dates gehad daarna hoor, maar niet hét meisje leren kennen.

Hij waant zich niet kansloos hoor! Maar hij hoort zijn biologische klok wel kei hard tikken. Hij had gehoopt zijn gezinnetje en huisjeboompjebeestje nu al lang te hebben.


Onali hoe zie je dat voor je? Want op zijn eentje kan hij geen kinderen maken. Random een griet oppikken, haar bezwangeren en dan maar met haar moeten leven ook al voelt hij hét niet? Als hij zo in elkaar zou steken, had hij dat wel al gedaan.
Volgens mij is het net andersom.. Als single vrouw kan je (indien je vruchtbaar bent) volgens mij makkelijk een kindje maken dan als man maken.

secricible

Berichten: 25710
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:30

Weet je broer dat je zijn leven zo op het wereldwijde web gooit?

Onali

Berichten: 18512
Geregistreerd: 16-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:46

Biologisch gezien kan je broer zijn hele leven kinderen 'maken'.
Ja hij zal er een vrouw voor nodig hebben. Maar die 31 jaar is natuurlijk flauwekul.


Volgende keer als hij bang is voor stelletjes of een vriendin wilt stimuleer je hem om alleen naar de Ikea te gaan.

Als ik een man/ vrouw samen zie zal ik nooit naar de man stappen met goh wat ben jij leuk zullen we een keer daten. Man met vrouw trek je toch vaak de conclusie dat is een stel.
Een vent alleen is veel toegankelijker.

Damber2
Berichten: 188
Geregistreerd: 21-09-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:46

Onali schreef:
Verschil tussen mannen en vrouwen is dat een man in principe altijd kinderen kan maken.
De vrouw heeft echter een houdbaarheidsdatum.
Dus om te zeggen dat hij met zijn 31 jaar niks meer kan, nee dat vind ik niet.


Met het eerste deel ben ik het dan niet eens. Een man kan net zo goed onvruchtbaar zijn. Bij een fertiliteitskliniek vinden ze bij controles ook vaak dat de man het ‘probleem’ is. Dat komt vaker voor dan je denkt.

En in zijn eentje lukt het ook niet.

Met het tweede deel ben ik het wel eens. Maar niet gebaseerd op het eerste deel.

Damber2
Berichten: 188
Geregistreerd: 21-09-20

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:50

Maar je broer mag er zeker wezen… zou zeggen laat hem een profiel aanmaken op bokt.

Geloof dat bokt nog nooit een man niet massaal heeft besprongen ;-).

Onali

Berichten: 18512
Geregistreerd: 16-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 17:51

:roll:

Er vanuit gaande dat een man vruchtbaar is.
De man, met werkende zwemmertjes, is zijn hele leven vruchtbaar.
De vrouw niet.

Ik snap dus dat vrouwen meer wanhopig zijn dan mannen als het om kinderen willen hebben gaat.
Dat het bij een man dan niet op zijn gekozen leeftijd lukt om een partner te vinden is totaal anders.

Damber2
Berichten: 188
Geregistreerd: 21-09-20

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 18:12

Vrouwen kunnen eicellen in laten vriezen. Een goede cyclus is op latere leeftijd nog wel op te wekken. Vraag is of je dat wil.
Inmiddels zijn er al wel vele vrouwen op een leeftijd moeder geworden die in de jaren 50 al oma waren.

Zelf wist ik wel dat als het veel langer niet ging lukken ik het liet gaan. We hadden zelfs al een einddatum besproken.

Mannen hebben wel meer mogelijkheden als het gaat om hun aandeel in de bevruchting. Echter heb je als alleenstaande man minder keuzes dan een alleenstaande vrouw.

joyce83

Berichten: 5241
Geregistreerd: 03-10-06
Woonplaats: Vlodrop, limburg

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 18:19

Het eerste voorbeeld is toch wel echt heel erg.

Bij de tweede denk ik, tja stel dat ze het kado nog weg hadden kunnen krijgen was daar misschien een vraag over gekomen. En dan zijn er ook genoeg mensen die perse willen weten waarom het kado weg is en wat er dan wel in zat. Ook daar had je misschien scheve gezichten voor kunnen krijgen. Maar dan had je ook uit kunnen leggen van nou het is niet zo gepast om het nu te vertellen nav....
Dingen lopen soms eenmaal zoals het gaat. Maar om zolang boos op elkaar te zijn om zoiets? Als de ene niet wist dat het bij de andere echt niet meer ging lukken. Dan doe je het toch niet bewust?

Kinke

Berichten: 20576
Geregistreerd: 20-02-04
Woonplaats: Overijssel

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 18:25

Ik lees hier meerdere keren dat wanneer je zelf niet zo'n diepgewortelde kinderwens hebt, je het je niet kunt voorstellen hoe dat voelt.
Vervolgens wordt er wel verwacht dat anderen precies op de juiste manier reageren/dingen wel delen/niet delen. Maar dat is dan toch ook niet eerlijk?

Damber2
Berichten: 188
Geregistreerd: 21-09-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 18:39

Kinke schreef:
Ik lees hier meerdere keren dat wanneer je zelf niet zo'n diepgewortelde kinderwens hebt, je het je niet kunt voorstellen hoe dat voelt.
Vervolgens wordt er wel verwacht dat anderen precies op de juiste manier reageren/dingen wel delen/niet delen. Maar dat is dan toch ook niet eerlijk?


Zit een punt in.
Maar iedereen heeft toch wel wat empathie meegekregen toch?

De genoemde situaties zijn wel erg ongelukkig.

En toch vind ik dat je wel een punt hebt. Daarom heb ik veel opmerkingen in mijn situatie maar gelaten voor wat het was. En ook mijn verdriet weggecijferd. Meer om mijn schoonzusje een onbezorgde baby tijd te gunnen.

Of ik dat lang had getrokken? Gelukkig hoef ik daar niet meer achter te komen.

_San87_
BKB 2024 winnaar 2D

Berichten: 41827
Geregistreerd: 18-05-09
Woonplaats: Het bos

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 18:41

Kinke schreef:
Ik lees hier meerdere keren dat wanneer je zelf niet zo'n diepgewortelde kinderwens hebt, je het je niet kunt voorstellen hoe dat voelt.
Vervolgens wordt er wel verwacht dat anderen precies op de juiste manier reageren/dingen wel delen/niet delen. Maar dat is dan toch ook niet eerlijk?

Ik denk niet dat verwacht wordt dat anderen precies juist reageren of dingen delen. Ik denk dat enkel empathie/meedenken/je best doen verwacht wordt. En eerlijk, dat is bij heel gevoelige onderwerpen niet te veel gevraagd, toch :o .

secricible

Berichten: 25710
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-11-21 19:07

Kinke schreef:
Ik lees hier meerdere keren dat wanneer je zelf niet zo'n diepgewortelde kinderwens hebt, je het je niet kunt voorstellen hoe dat voelt.
Vervolgens wordt er wel verwacht dat anderen precies op de juiste manier reageren/dingen wel delen/niet delen. Maar dat is dan toch ook niet eerlijk?


Sterker nog, wat mensen ook deden, het was toch niet goed want ik was boos op de hele wereld. En iedereen heeft behoefte aan wat anders.
Vragen waar de ander behoefte aan heeft werkt in de meeste gevallen het best, of je ze nou begrijpt of niet :D

Daphara

Berichten: 7211
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-21 19:41

Snadrem schreef:
@Daphara:
Ik denk dat waar het fout gaat in jouw situatie, het hem zit in de wijze van de reactie op slecht nieuws. Zoals het hoort staat dan hè, ik weet niet of dit de letterlijke gebruikte bewoordingen zijn. Maar zoals vriendin 1 reageerde op vriendin 2, impliceert "ik heb exact hetzelfde meegemaakt, dus ik kan het me voorstellen". Terwijl dat niet zo is. Want inderdaad, hoe AFGRIJSELIJK het ook is wat zij heeft meegemaakt ook is, zij kan wel weer opnieuw natuurlijk zwanger worden. En een eigen kind krijgen. Wordt dat een leuke zwangerschap na wat ze heeft meegemaakt? Nee, waarschijnlijk 9 maanden van angst en onzekerheid. Maar dat is een ander proces.

Vriendin 2 krijgt geen "herkansing" om een kind te krijgen (even heel bot gezegd), die heeft zelf geen middelen ondanks dat de wens er wel heel sterk is.

Beide vriendinnen dragen iets bij zich wat verschrikkelijk is. Maar verlies van je ongeboren kind en niet zwanger kunnen raken zijn in wezen echt heel verschillend. Sterkte met de situatie, ik zou het voorzichtig brengen bij vriendin 2 en oog hebben voor hoe vriendin 1 haar zwangerschap doorstaat.


Hoezo fout? En waarom haal je er weer een weegschaal bij? Als iemand zo’n beetje letterlijk zegt “ik begrijp dat dit heel moeilijk voor jou moet zijn” is dat een teken van medeleven en niet dat iemand letterlijk zegt precies te begrijpen hoe de ander zich voelt (immers beleeft iedereen gevoelens anders).
Vriendin kan zich namelijk prima inleven in een kinderwens, in de hoop en verwachting en in immens verdriet als het niet lukt ofwel helemaal mis gaat.
Het feit dat zij ooit weer zwanger zou kunnen worden doet toch niet af aan het verdriet dat ze heeft gehad en nog heeft om het verloren kindje. Ze krijgt geen herkansing, ze krijgt namelijk nooit het verloren kindje meer terug. Alsof je het ene kind kan vervangen door een ander kind. Jammer joh dat je kind is doodgegaan, maar hey, je kunt zo weer een nieuwe maken.

Als de ander dan letterlijk het verdriet van een doodgeboren kindje als “minder erg” bestempeld dan haar verdriet dat ze geen kinderen kan krijgen en dat in het gezicht gooit van een vriendin die alleen maar haar medeleven uitte, dan gaat er iets goed mis, waar is daar het empatisch vermogen?
Dat is kwetsen omdat je zelf geketst bent, ik heb pijn, dus heb ik het recht een ander pijn te doen, want mijn pijn/verdriet is erger dan dat van een ander.

Snadrem

Berichten: 4501
Geregistreerd: 24-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-21 04:58

Rustig maar, ik denk dat je me niet goed begrijpt of dat ik het niet juist heb verwoord. Ik noem het een "fout gaan" omdat de situatie toch is misgelopen? De ene wil empathisch reageren op de andere en krijgt dat vervolgens keihard terug in haar gezicht. Het was goed bedoeld, maar het wordt anders geïnterpreteerd en als dit de letterlijke troostende woorden waren dan kan ik begrijpen dat hij verkeerd viel. Moet je dan zo uitvallen, nou nee. Daar mag je ook best wat van vinden. Maar verdriet doet ook hele lelijke dingen met mensen.

En zoals IK het zie, maar dat kwam kennelijk niet over, is dat de situatie van je ene vriendin niet erger is of minder erg is dan de andere: het zijn twee totaal verschillende heel verdrietige situaties die je niet met elkaar kan vergelijken. Het verloren kind komt nooit meer terug en dat is vreselijk. Aan de kinderwens kan ze hopelijk nog wel voldoen, want ik hoop dat haar huidige zwangerschap voorspoedig verloopt en dat ze ondanks hun trauma kan uitkijken naar de geboorte van hun kindje. Maar dat is niet het kindje dat hun is ontvallen en dat is een vreselijk, hartverscheurend verdriet. Ik denk alleen dat het verliezen van een kind niet hetzelfde is als het nooit kunnen krijgen van een kind. Het is een heel ander verdriet, niet erger of minder erg maar in mijn optiek wel in wezen heel anders.

Daphara

Berichten: 7211
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-21 09:21

Natuurlijk is het anders. Ik reageer ook wat heftig op je bericht omdat ik de situatie erg lastig vind. Ik zit letterlijk tussen 2 vriendinnen in (samen met nog een vriendin) en wil niet af doen aan het verdriet van de ene, maar vind wel dat we er als vriendinnen met z’n allen moeten kunnen zijn voor de ander. Als ik terug denk aan de situatie een paar maand terug, dan ben ik echt bang dat de ongewenst kinderloze vriendin deze zwangerschap niet echt als “goed” nieuws zal ontvangen, hoe voorzichtig het ook gebracht wordt.

Zwangerschaps HG is ook geen grapje en het is niet alsof de zwangere vriendin nou zo’n leuke zwangerschap gaat krijgen. Dat zij opziet om het (op welke manier dan ook) te vertellen aan de ongewenst kinderloze vriendin is ook begrijpelijk.

Maar hoe vertel je zoiets als alleen al medeleven uiten zo’n heftige reactie op roept, deze mededeling zal nog een veel zwaardere klap zijn.

Ik begrijp verdriet, ik begrijp dat het heel heftig kan zijn. Ik begrijp alleen niet de wil om een ander dan ook te kwetsen en vriendschappen te laten klappen (of familie ruzie/fete om dit) . Puur omdat een ander zwanger kan worden en jij niet.

pmarena

Berichten: 48318
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-21 09:38

Ik zal dan wel een botte boer zijn maar ik zou gaan voor de optie van aan zwangere vriendin vragen "wil je dat ik het tegen haar zeg...?" en daar misschien zelfs een beetje op aandringen dat ik dat geen enkel probleem vind, zodat zij het niet hoeft te doen :(:)

En dan kan dat vaatje buskruit lekker tegen mij aan alles er uit flappen in plaats van tegen de zwangere :(:)