Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
kwestie van ouders die het moeilijk vonden om zomaar uit zichzelf toe te geven en ik die de fantasie niet wilde loslaten. Klasgenootjes waren op die leeftijd wel al met elkaar aan het praten over "geloven of niet geloven", maar ik hield stellig vast. Uiteindelijk toch maar uit onzekerheid aan m'n ouders gevraagd, en toen was de aap uit de mouw.
.
.
Suzanne F. schreef:Persoonlijk vind ik sowieso het ‘liegen’ tegen kinderen voor zoiets echt heel onzinnig en zielig maar dat terzijde. Mijn dochter was een jaar of 4, ze zat in de kleuterklas, toen ze aan mij vroeg: Mama, legt Sinterklaas de cadeautjes nou neer of doe jij dat? En toen heb ik gewoon gezegd dat ik dat deed en toen was het prima. Ze zei: dat dacht ik al.
Ik zou dit echt zo snel mogelijk uit de wereld helpen. Vreemd dat hij zelfs met hints de link niet legt. Hij ziet niet dat het inpakpapier dat om de cadeaus zit hetzelfde is wat jullie in de kast hebben liggen ofzo?
Kelly_ann schreef:Ik kan me herinneren dat op de basisschool mijn leraar een prachtig verhaal heeft verteld over de echte sinterklaas.
Dus de Bisschop van Myra, wie hij was en wat hij deed.
En dat de beste man nu niet meer leeft maar dat we zijn goede daden nog ieder jaar vieren.
Ik vond dat als kind een fijne verklaring, want hij was dus wel 'echt'
Kelly_ann schreef:Ik kan me herinneren dat op de basisschool mijn leraar een prachtig verhaal heeft verteld over de echte sinterklaas.
Dus de Bisschop van Myra, wie hij was en wat hij deed.
En dat de beste man nu niet meer leeft maar dat we zijn goede daden nog ieder jaar vieren.
Ik vond dat als kind een fijne verklaring, want hij was dus wel 'echt'