Wie ze niet kent - deze boeken gaan over WOII. Louis Boeckmans zat oa in het Fort van Breendonk, en is dus een getuige van de horror van WOII.
Eva Fastdag ging als Laatste getuige ook in zee met Pieter Serrien. Ik kan de boeken enorm aanraden, maar ze hakken er wel in hoor...
WOII is altijd al een passie van mij geweest. Vanuit alle invalshoeken - die van degenen die in concentratiekampen zaten, de "gewone burger" die met de oorlog moest leven, maar ook die van de bezetter, de kampcommandant, enzoverder.
Bij het beluisteren van Louis' boek kwam ik er achter dat zijn kleindochter rondleidingen geeft in het Fort van Breendonk. Dat is 10 minuutjes van hier. Ik ben er al eerder geweest, maar dacht toen "dat voegt toch zooo veel meer toe aan een bezoek daar, als je een rondleiding van haar zou kunnen krijgen?" Dus ging ik googlen. En kwam ik tot de hele gave ontdekking... dat ik me kan aanmelden voor de opleiding om daar zélf gids te worden!
Helemaal hyper dook ik nog meer dan anders in de boeken en audioboeken. Mijn passie werd een obsessie. Natuurlijk schreef ik me in voor de opleiding. Ik wil zowel in het Nederlands als in het Engels rondleidingen gaan geven. Dat kan, maar ik moet de opleiding wel taal voor taal volgen, niet tegelijk
Tijdens mijn zoektocht naar meer kennis kwam ik er achter dat mijn overgrootvader gestorven is in een concentratiekamp. In Gross-Rozen te Polen. De zoektocht naar zijn levensverhaal beschrijf ik in een ander topic, en is heel intens. Ik ben een gevoelsmens, en heb al vaak lopen huilen bij wat ik te horen/lezen krijg. Niet alleen bij de info over mijn overgrootvader (stel je dit voor - ik heb labo resultaten van hem van Auschwitz te pakken gekregen... slik), maar evengoed van "vreemden".
Het hakt er bij mij dus wel in. Maar ik vind het zooo interessant, en zo belangrijk ook! Het zou echt een droom zijn die uitkomt, als ik hier mensen iets over kan bijleren!
Natuurlijk is er het Covid-beestje. Dus de opleiding ging misschien wel, misschien niet door.
Gisteren kreeg ik dé mail.
Eind oktober start ik met mijn opleiding!!
Ik vind het zo spannend. Ik kijk er ontzettend naar uit.
Ik vind het super belangrijk dat deze kennis niet verloren gaat. Dat mensen zich bewust blijven van de holocaust, en van wat er kan gebeuren als men de andere kant opkijkt. Wanneer geschiedenis vergeten wordt, loopt men het risico op herhaling.
In tussentijd ben ik me blijven inlezen. Over de oorlog in het algemeen, maar Breendonk in het bijzonder. Ik ben er dus wel klaar voor, denk ik, maar hoop nog veel meer te mogen bijleren.
Na de opleiding volgt een examen. Als ik slaag, mag ik rondleidingen geven. Hoe ontzettend gaaf is dat...
Ik voel me er heel nederig onder, vind het een gigantische eer...
Eigen foto's van mijn laatste bezoek aan Breendonk:







