
Al bijna 2 jaar woon ik in een Mongoolse yurt in de bergen, zonder toilet, douche en zonder stromend water. Een houtkacheltje houdt de yurt warm in de winter en dankzij m´n zonnepanelen heb ik precies genoeg stroom voor m´n telefoon, laptop, internet, en wat lampjes.
Het idee was om in 1 jaar het huis te bouwen, en wonen in een yurt tijdens de bouw daarvan leek een mooi avontuur.
Maar ik wist natuurlijk ook niet wat 2020 de wereld zou brengen...
Ik wilde verandering, iets voor mezelf opbouwen, m´n dieren om me heen op m´n eigen berg, dat was mijn droom. ´Roots´ planten en een huis bouwen op de plek die ik al meer dan 10 jaar ´thuis´ noem; Sobrarbe, een stukje Spaanse Pyreneeen waar ik me thuis voel, al vanaf het eerste moment dat ik er aankwam.
Dus toen een oud engels echtpaar hun droom opgaf om een eigen huisje in Spanje te bouwen en hun berg te koop zette, nam ik de sprong in het diepe en kocht de 5 hectare met een ´proyecto´, dwz de tekening van een huis wat erop gebouwd mocht worden. De enige reden waarom ik me deze finca kon veroorloven was omdat het geen toegangsweg, geen stromend water en geen electriciteit had. Anders was het 5 x zo duur geweest en al lang verkocht...
En als je dan toch van scratch gaat bouwen, dan wilde ik mijn huis een minimale impact op mijn omgeving laten hebben: zoveel mogelijk natuurlijke materialen dus. En ik besloot om een ecologisch strobalen huis te gaan bouwen!
Het ligt op nog geen 10 minuten van het dorp, maar tegelijkertijd helemaal vrij van buren en wegen, en met eindeloze vergezichten over de bergen en alleen de geluiden van de wilde dieren en mijn eigen dieren om me heen...

Even voorstellen, dit ben ik met Donkey, 1 van mijn 5 ezels

Eerst een pad maken tot waar het huis gebouwd gaat worden

Fundering en platform maken voor de yurt

De yurt in opbouw...
En zo begon mijn avontuur, nu bijna 2 jaar geleden, en wie het leuk vindt zal ik meenemen in foto´s en verhalen.