Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-10-20 12:02

Re: Verhuizen, in je eentje naar de andere kant van het land

Geplaatst: 23-10-20 12:02

Doen, ik heb gemerkt dat omdat ik een paard heb juist heel snel contacten had.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:02

Geplaatst: 23-10-20 12:02

En let op, wanneer er agrarische bestemming op zit kan een hypotheek wat meer werk zijn dus ook meteen informeren of dit gewijzigd mag worden tot woonbestemming , mocht het huis waarvan ik denk waar je naar toe gaat dezelfde zijn.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:03

Geplaatst: 23-10-20 12:03

Ach, 3 uur is niets.

Mensen weten niet hoe snel je je kan aanpassen. Je vind je eigen weg wel. Mensen die niet willen dat je weg gaat zijn geen goede raadgevers. Het is vanuit hen niet slecht bedoelt, maar ze bekijken het niet van een oogpunt waar jij het van het bekijkt.

Is het moeilijk, ja.
Is het wennen, ja.
Kan het niet bevallen? Ja.

Maar je zult het nooit weten als je t niet probeert.

Dit komt van iemand die van NL naar USA naar UK naar momenteel Australie en binnenkort waarschijnlijk naar Nieuw Zeeland verhuisd.
En dat is niet rondreizen maar echt wonen.

Je beland wel op je voeten joh. Je bent nog steeds een autorit weg.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:08

Re: Verhuizen, in je eentje naar de andere kant van het land

Geplaatst: 23-10-20 12:08

Als het goed voelt vooral doen. En ik denk dat het misschien nog wel makkelijker is dan met partner want dan ben je toch sneller genegen op jezelf te blijven en alleen ga je toch eerder zoeken naar sociale contacten. Zolang jij openstaat voor nieuwe contacten en daar ook de moeite voor wilt doen komt dat echt helemaal goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-20 12:08

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-20 12:08

Het werk is iets wat ik waarschijnlijk ook wel een beetje romantiseer, daar ben ik me van bewust. Als het moment daar is, is de kans groot dat ik me er toch op verkeken heb.

Qua mijn eigen werk, dat is ideaal. Ik heb afspraken door heel Nederland, maar het administratieve gedeelte doe ik vanuit huis. Ik ben dus evenveel van huis, als thuis.

Qua paarden, ik ben echt een recreatieruiter. Nu scheelt het misschien ook wel dat ik een trekpaard heb, tuurlijk vergen die net zoveel aandacht en (misschien nog wel meer) mestwerk als elk ander paard, maar een paar dagen niet rijden is geen probleem.

Sterker nog, ik ben zo iemand die 2 weken niet kan rijden en alleen poets en knuffel en dan opeens bedenkt om weer eens wat te gaan doen.. :-)

**Geplaatst**: 23-10-20 12:10

Geplaatst: 23-10-20 12:10

Yep, ik doe niet anders. Ik hoop wel dat ik nu mijn plek gevonden heb. Maar ik ben idd mijn droom achterna gegaan. Ik wilde mijn paard pertinent niet meer op een pension stal hebben maar thuis. Heeft mij mijn spreekwoordelijke kloten gekost, maar ik heb het voor elkaar en doe het allemaal zelf. En daar ben ik stiekem best heel trots op. Ik denk wel dat je daar een bepaald type voor moet zijn, als je heel slecht alleen kunt zijn ga je het als je nog geen nieuwe sociale contacten hebt op kunnen bouwen wel heel zwaar hebben, want je vrienden helpen je met verhuizen maar erna sta je er heel logisch wel alleen voor en dat moet je kunnen.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:12

Geplaatst: 23-10-20 12:12

Niet helemaal het zelfde, aangezien ik met mijn partner verhuisd ben, maar wij zijn 1 jaar geleden verhuisd van Rotterdam (niet zo ver bij jou vandaan dus

) naar Weert, Limburg. Heb dus in principe redelijk het zelfde "achter gelaten" als jij, op ongeveer 2 uur rijden.
Mijn vriend is afgestudeerd als autotechnisch ingenieur en zo'n beetje alle bedrijven waar hij aan de slag kon gaan zitten in of rondom Eindhoven. Zelf wilde ik graag aan de slag bij Transavia in Eindhoven (is het uiteindelijk niet geworden en ben ik gezien de huidige situatie en mijn huidige super leuke baan heel blij om _O-

). Daarnaast houden wij beiden niet van de drukke omgeving waar we vandaan komen dus we besloten te verhuizen.
Zoals gezegd wilde we allebei rond Eindhoven aan de slag en we zijn dus gewoon op Funda gaan kijken naar huizen. Het scheelde in de prijs echter ontzettend of je ten oosten of ten westen van Eindhoven zat, zo besloten we dus om ons te focussen op ten westen van Eindhoven en zijn we uiteindelijk in Weert (om precies te zijn Altweerterheide) terecht gekomen.

Situatie is dus niet 100 procent vergelijkbaar met die van jou, maar mocht je vragen hebben: stel ze gerust.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-20 12:15

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-20 12:15

bigone schreef:
En let op, wanneer er agrarische bestemming op zit kan een hypotheek wat meer werk zijn dus ook meteen informeren of dit gewijzigd mag worden tot woonbestemming , mocht het huis waarvan ik denk waar je naar toe gaat dezelfde zijn.

Nu ben ik toch benieuwd of we het over hetzelfde huis hebben haha..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-20 12:17

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-20 12:17

neetoch schreef:
Yep, ik doe niet anders. Ik hoop wel dat ik nu mijn plek gevonden heb. Maar ik ben idd mijn droom achterna gegaan. Ik wilde mijn paard pertinent niet meer op een pension stal hebben maar thuis. Heeft mij mijn spreekwoordelijke kloten gekost, maar ik heb het voor elkaar en doe het allemaal zelf. En daar ben ik stiekem best heel trots op. Ik denk wel dat je daar een bepaald type voor moet zijn, als je heel slecht alleen kunt zijn ga je het als je nog geen nieuwe sociale contacten hebt op kunnen bouwen wel heel zwaar hebben, want je vrienden helpen je met verhuizen maar erna sta je er heel logisch wel alleen voor en dat moet je kunnen.

Ik ben een doorzetter, niet bang om hard te werken en heel zelfstandig. Misschien dat ik daarom ook het "probleem" niet zo zie zoals veel anderen in mijn omgeving.

Ik vraag me oprecht af waar hun zich zo druk om maken, ben er zelf van overtuigd dat ik het prima red in mijn eentje.

Knap dat jij ook deze stap hebt gemaakt!

**Geplaatst**: 23-10-20 12:25

Geplaatst: 23-10-20 12:25

Vorig jaar dezelfde stap gemaakt. Vanuit net onder Rotterdam naar Stadskanaal verhuisd alleen.
Enige wat ik denk is dat ik dit 20 jaar eerder had moeten doen.
Mensen leer je vanzelf wel kennen.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:27

Geplaatst: 23-10-20 12:27

Ik heb het gedaan, in mijn eentje vanuit het westen verhuisd naar de 'overkant', de Achterhoek. Ik had 1 vriendin die daar al woonde, maar familie en overige vrienden bleven achter en ik had ook nog niet eens werk in de nieuwe omgeving.
Toen ik de kans kreeg om een huis te huren met mogelijkheid om mijn paarden aan huis te hebben, heb ik nooit getwijfeld en ik heb ook nooit 1 seconde spijt gehad! Ik heb mijn baan opgezegd en mijn eigen huis in het westen nog wel een poos verhuurd voor het geval dat ik spijt zou krijgen.

Ik heb me eigenlijk nooit zorgen gemaakt om het feit dat ik niemand kende. Ik vond snel leuk werk, leerde daar mensen kennen. Ik ging jureren, les geven, les nemen en via via kwam een sneeuwbaleffect op gang.

Inmiddels zijn we 6 jaar verder, heb ik mijn eigen netwerkje hier en zelfs mijn huidige vriend leren kennen waarmee ik inmiddels samen een boerderijtje met stallen, rijbak en weitje heb gekocht. Ik wil nooit, nooit, nooit meer terug. Natuurlijk vond ik het lastig mijn moeder achter te laten (mijn vader woont in het buitenland), maar ze komt nu regelmatig een dagje of een weekendje logeren. Verder bellen we bijna dagelijks.

Een deel van mijn oude vriendschappen is verwaterd, maar een deel is er nog steeds. En ik heb hier ook weer heel veel nieuwe mensen/vrienden leren kennen.

Ik zou het gewoon proberen!

**Geplaatst**: 23-10-20 12:28

Geplaatst: 23-10-20 12:28

kimendana schreef:
neetoch schreef:
Yep, ik doe niet anders. Ik hoop wel dat ik nu mijn plek gevonden heb. Maar ik ben idd mijn droom achterna gegaan. Ik wilde mijn paard pertinent niet meer op een pension stal hebben maar thuis. Heeft mij mijn spreekwoordelijke kloten gekost, maar ik heb het voor elkaar en doe het allemaal zelf. En daar ben ik stiekem best heel trots op. Ik denk wel dat je daar een bepaald type voor moet zijn, als je heel slecht alleen kunt zijn ga je het als je nog geen nieuwe sociale contacten hebt op kunnen bouwen wel heel zwaar hebben, want je vrienden helpen je met verhuizen maar erna sta je er heel logisch wel alleen voor en dat moet je kunnen.

Ik ben een doorzetter, niet bang om hard te werken en heel zelfstandig. Misschien dat ik daarom ook het "probleem" niet zo zie zoals veel anderen in mijn omgeving.

Ik vraag me oprecht af waar hun zich zo druk om maken, ben er zelf van overtuigd dat ik het prima red in mijn eentje.

Knap dat jij ook deze stap hebt gemaakt!

Omdat die anderen veel honkvaster zijn wellicht. Mijn schoonfamilie verklaarde ons ook voor gek toen we emigreerden maar die wonen dan ook zo’n beetje allemaal binnen 4 dorpen rondom elkaar... mijn familie zag die problemen totaal niet maar die verhuizen zelf ook de wereld rond.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:38

Geplaatst: 23-10-20 12:38

kimendana schreef:
bigone schreef:
En let op, wanneer er agrarische bestemming op zit kan een hypotheek wat meer werk zijn dus ook meteen informeren of dit gewijzigd mag worden tot woonbestemming , mocht het huis waarvan ik denk waar je naar toe gaat dezelfde zijn.

Nu ben ik toch benieuwd of we het over hetzelfde huis hebben haha..

Heb je een pb gestuurd.

**Geplaatst**: 23-10-20 12:44

Geplaatst: 23-10-20 12:44

Ga lekker kijken en volg je eigen hart lijkt mij! Spannend kan ik me voorstellen. Wij zijn ook naar Drenthe verhuisd jaren terug (inmiddels wel weer weg, maar vanwege werk) en dat beviel ons prima. Wel verhuisde ik met mijn man samen. Maar het punt van daar geen vrienden etc, dat bouw je vanzelf weer op! Wel lijkt het mij pittig alleen in de zin van onderhoud van een eigen woonboerderij. Ik hunker best nog wel eens terug naar de dagen van pension, haha, hooi en voer regelen zelf regelen, weide en bak onderhoud, het erf, wij hebben een ouder huis en daar zit toch ook wel regelmatig werk aan. Indien je handig bent en je houd daar wel van, gewoon doen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-20 12:45

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-20 12:45

Morpheus81 schreef:
Ik heb het gedaan, in mijn eentje vanuit het westen verhuisd naar de 'overkant', de Achterhoek. Ik had 1 vriendin die daar al woonde, maar familie en overige vrienden bleven achter en ik had ook nog niet eens werk in de nieuwe omgeving.
Toen ik de kans kreeg om een huis te huren met mogelijkheid om mijn paarden aan huis te hebben, heb ik nooit getwijfeld en ik heb ook nooit 1 seconde spijt gehad! Ik heb mijn baan opgezegd en mijn eigen huis in het westen nog wel een poos verhuurd voor het geval dat ik spijt zou krijgen.

Ik heb me eigenlijk nooit zorgen gemaakt om het feit dat ik niemand kende. Ik vond snel leuk werk, leerde daar mensen kennen. Ik ging jureren, les geven, les nemen en via via kwam een sneeuwbaleffect op gang.

Inmiddels zijn we 6 jaar verder, heb ik mijn eigen netwerkje hier en zelfs mijn huidige vriend leren kennen waarmee ik inmiddels samen een boerderijtje met stallen, rijbak en weitje heb gekocht. Ik wil nooit, nooit, nooit meer terug. Natuurlijk vond ik het lastig mijn moeder achter te laten (mijn vader woont in het buitenland), maar ze komt nu regelmatig een dagje of een weekendje logeren. Verder bellen we bijna dagelijks.

Een deel van mijn oude vriendschappen is verwaterd, maar een deel is er nog steeds. En ik heb hier ook weer heel veel nieuwe mensen/vrienden leren kennen.

Ik zou het gewoon proberen!

Ik hoop zo dat mijn verhaal ook zo gaat lopen! Super dat jij die stap gemaakt heb. Ik krijg helemaal kriebels van alle succesverhalen en positieve berichten hier :-)

**Geplaatst**: 23-10-20 12:49

Re: Verhuizen, in je eentje naar de andere kant van het land

Geplaatst: 23-10-20 12:49

Ik heb het gedaan 6 jaar geleden en heb er geen moment spijt van gehad

. Ik verhuisde van Enschede, naar België en daarna naar Zeeuws-Vlaanderen.

Ik had geen familie en vrienden om op terug te vallen, toch heb ik mij prima gered, ik heb in het dorp waar ik woonde snel genoeg mensen leren kennen en met collega's een leuke band opgebouwd. Ik zou inderdaad wel kijken of je lid kunt worden van een sportvereniging of zo, op die manier leer je het snelste mensen kennen en bouw je een leuke kring op.

Ik zou om de afstand en het achterlaten van familie en vrienden absoluut je droom niet laten varen. Vrienden maak je nieuw, en familie kun je opzoeken of uitnodigen. 3 uur is ver en spontaan niet echt een optie, maar te doen (spreek uit ervaring).

**Geplaatst**: 23-10-20 12:55

Geplaatst: 23-10-20 12:55

Als het echt je droom is, dan zeker de kans wagen. Maar makkelijk zal het denk ik niet worden. Je hebt helemaal alleen de zorg over je paarden, het huis, de grond. En dan nog je werk. Dan klinkt lid worden van een (sport)vereniging om contacten op te doen wel leuk, maar waar haal je in feite de tijd (en wellicht ook nog de energie) vandaan.

**Geplaatst**: 23-10-20 13:01

Geplaatst: 23-10-20 13:01

Ik wil dit ook gaan doen, zelfs richting dezelfde regio. Alleen paarden aan huis hoeft niet ( heb geen paard meer)

Ik ben bezig met een opleiding om een carrière switch te gaan maken. Die wil ik eerst afronden ( nog 2 jaar) voor ik de echte stap wil gaan zetten om te verhuizen.

Succes, ik lees verder mee

**Geplaatst**: 23-10-20 13:10

Re: Verhuizen, in je eentje naar de andere kant van het land

Geplaatst: 23-10-20 13:10

Drenthe is echt heel fijn wonen dus denk dat je het zeker naar je zin kunt hebben. Ik denk trouwens wel dat je voor ietsje meer ook wel iets soortgelijks kan vinden dichter bij je in de buurt! Wellicht Brabant of Gelderland (bij de duitse grens achter Arnhem).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-20 13:11

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-20 13:11

Ineke2 schreef:
Ik wil dit ook gaan doen, zelfs richting dezelfde regio. Alleen paarden aan huis hoeft niet ( heb geen paard meer)

Ik ben bezig met een opleiding om een carrière switch te gaan maken. Die wil ik eerst afronden ( nog 2 jaar) voor ik de echte stap wil gaan zetten om te verhuizen.

Succes, ik lees verder mee

Als het bij allebei doorgaat mag je bij mij met de paarden komen knuffelen en rijden haha..

**Geplaatst**: 23-10-20 13:13

Geplaatst: 23-10-20 13:13

kimendana schreef:
Ineke2 schreef:
Ik wil dit ook gaan doen, zelfs richting dezelfde regio. Alleen paarden aan huis hoeft niet ( heb geen paard meer)

Ik ben bezig met een opleiding om een carrière switch te gaan maken. Die wil ik eerst afronden ( nog 2 jaar) voor ik de echte stap wil gaan zetten om te verhuizen.

Succes, ik lees verder mee

Als het bij allebei doorgaat mag je bij mij met de paarden komen knuffelen en rijden haha..

Haha dat is lief

**Geplaatst**: 23-10-20 13:15

Geplaatst: 23-10-20 13:15

Gewoon doen! Ik ben voorheen ook alleen verhuisd vanaf het noorden naar brabant, duitsland en zelfs in engeland gewoond...beetje sociale contacten heb je echt zomaar gelegd hoor...gooi je droom niet weg omdat een ander denkt dat je het niet red...met 33 jaar ben je volwassen genoeg om zelf te bepalen of je het gaat redden of niet.
Via fb kan je altijd lid worden van een pagina om mensen in de buurt te ontmoeten, via bokt kan je altijd wel paardenmensen in de omgeving leren kennen, een sportclub heb je zomaar contacten gelegd.

Ik zou zeggen doen...ga kijken bij het huis en luister naar je gevoel en hart. Als die niet goed zijn hoef je over de rest niet eens na te denken...is het gevoel hardstikke goed, dan vooral je niet tegen laten houden door anderen.

**Geplaatst**: 23-10-20 13:19

Geplaatst: 23-10-20 13:19

het was ook mijn droom om in een huis te wonen met ruimte voor dieren, paarden, geiten, kippen etc, waar de kinderen lekker buiten konden spelen en niet de hele dag auto's langsrazen.

Ik vond nu 23 jaar geleden een huis in noordoost Groningen. Wij woonden in Haaksbergen, onder Enschede, in een rijtjeshuis, een huurhuis. Het 'nieuwe' huis was een boerderij (woonbestemming) met veel achterstallig onderhoud en een halve hectare grond. Naast een bos. Wel buren, maar nergens aangrenzend. En een rustige weg langs het huis.

Ik had het gevoel dat we gingen emigreren. Had geen idee hoe de mensen in Groningen zouden zijn, wist dat het landschap niet bosrijk was en zou de Twentse bossen gaan missen.

Toch verhuisd. Was wennen in het begin; ik verstond vooral oudere inwoners niet. Veel regionale radio geluisterd en toen ging het snel beter. Het huis was slecht, moest veel aan gebeuren.

Voor de kinderen was het heerlijk, ze konden rustig hutten bouwen en spelen en al snel hadden we landgeiten, een paard, een pony, kippen en dergelijke. De mentaliteit hier is fijn. Ik heb nooit spijt gehad van deze beslissing.

Ver reizen voor van alles, ook familiebezoek, maar aan de andere kant ben je toch meestal thuis en waar je woont moet je je toch prettig voelen.

Kijk goed, informeer je goed en ga er gewoon voor als je dat wilt.

**Geplaatst**: 23-10-20 13:33

Geplaatst: 23-10-20 13:33

Ik heb jarenlang, als alleenstaande, in de wintermaanden mijn gepensioneerde paard bij huis gehad. En vanuit de grond van mijn hart: paard(en) bij huis is fantastisch! Maar ook net zo uit de grond van mijn hart: het is ook echt heel veel werk.
En denk bij het aspect “veel werk” niet alleen aan het fysieke deel als binnen- / buitenzetten, voeren, mesten, enz. Maar ook het mentale deel van de planning: zorgen dat je voldoende voer en strooisel hebt en dat het tijdig wordt bezorgd of gehaald, afvoer van de mest. De zorg als er eentje ziek is, enz.

En terecht wordt hierboven opgemerkt dat dit allemaal op jouw schouders terecht komt. Mijn ouders hebben er al die jaren echt ook heel veel aan gedaan. Anders had het niet gekund. Als je naast een drukke/fulltime baan ook nog tijd en energie wil vinden om te rijden en een beetje een sociaal leven op te bouwen en te onderhouden zul je hulp moeten inhuren. Iemand die je huis schoon houdt, en een tuin-/klusjesman (m/v) voor het onderhoud buitenom. En dat kan allemaal, maar het is niet gratis. Hou daar dan rekening mee met je hypotheekruimte.

Samenvattend: ik vond het fantastisch, maar ik begin er niet weer aan. Mijn andere paarden staan in pension.

Advies aan jou: ga gewoon kijken. Kijken is nog geen kopen hè. Je houdt er in elk geval een leuk dagje uit aan over, en je kan er altijd wat van leren.

**Geplaatst**: 23-10-20 13:37

Geplaatst: 23-10-20 13:37

Ik denk dat je goed moet kijken maar hoe jij in het leven staat. Ben je iemand die makkelijk contacten maakt, dan zul je je misschien niet zo snel eenzaam voelen.

Voor onderhoud kun je natuurlijk oplossingen vinden. Zoek eventueel iemand die recreatief rijd en laat iets minder stal geld betalen in ruil ervoor dat ze helpen met onderhoud aan wei/stal.
Misschien is er wel een buurjongen van 13/14 die wil helpen grasmaaien/snoeien van heggen oid.

Het belangrijkste in dit verhaal is zie je het zitten om alleen te zitten (of verder weg van je bekende/familie)

Ga gewoon kijken bij huizen en denk verstandig na en probeer niet met een roze bril te kijken.

Uiteindelijk maakt het niet uit wat een ander ervan vindt, jij moet gelukkig zijn. Ach en laten we eerlijk zijn, verkopen na een aantal jaar kun je ook wel weer. Soms moet je door schade en schande wijs worden.