Moderators: Giolli, ynskek, Mjetterd, Hanmar, Dani, Maureen95, Polly
rien10 schreef:Het kind wordt duidelijk niet begeleid in het stellen en respecteren van grenzen. Je kan van een kind van 6 niet verwachten dat hij dat zichzelf aanleert. Stap 1 is met de moeder gaan praten. Ongeacht de uitkomt daarvan kan je het kind aanspreken waar moeder bij is. "Pietje, je mag bij mij spelen maar dan gaan er wel een paar afspraken gelden. Als de poort openstaat, kan je de tuin binnen lopen en komen spelen. Als de poort dicht is, kan je niet komen spelen. Ook als je gaat staan roepen, zal ik de poort niet voor je opendoen. Als je speelgoed meeneemt naar ons toe dan moet je dat ook weer mee terug nemen. Als je dat vergeet, kom ik je even ophalen en zullen we het samen in een doos stoppen zodat je dat weer mee naar huis kunt nemen en het niet kwijt raakt. " Het is lastig. Ik heb ook zoiets aan de hand gehad. Bij ons lukte het om grenzen te stellen aan het kind. Naarmate hij ouder werd, kwam hij minder. Succes
Storm schreef:Ik begrijp dat je niet 'on speaking terms' bent met je buurvrouw?
Je zet speelgoed in een doos bij de kliko zodat ze het daar kan pakken, maar je brengt het niet binnen.
Dan zou ik ook de deur op slot doen, en met het mannetje afspreken dat hij alleen mag komen als we poortdeur open is.
Ik zou proberen om geen hekel te krijgen aan het jochie, hij kan hier niks aan doen. Thuis krijgt hij misschien geen duidelijke regels. Blijkbaar voelt hij zich fijn bij jullie en kijkt hij erg tegen jouw zoon op. Probeer positief te blijven tegen hem, misschien heeft hij het thuis lastiger dan je denkt. Gedrag komt vaak ergens vandaan.
daffodil schreef:Ik heb een soort medelijden met het joch......krijg zomaar het gevoel dat ie nogal "arm" opgevoed wordt, arm in relaties, gevoel, aandacht etc. Geld kan ik niet over oordelen maar dat vind ik een heel stuk minder belangrijk dan voorgaande dingen.
Kijk ook echt uit met zomaar de poort afsluiten, dit moet je echt een beetje anders aanpakken denk ik. Ik snap wel dat dit tever gaat maar probeer het kind hier niet de dupe van te laten worden.
superpony schreef:Ik snap je probleem, maar heb ook te doen met het jongetje.
Er is altijd wel een reden dat hij liever bij jullie is, dan thuis. Natuurlijk ben jij geen maatschappelijk werker, maar herken wel dat kinderen met hun gedrag duidelijk aangeven dat er iets mis is en niemand reageert.
Hoeveel kinderen wonen in de buurt verder? Hoe reageert je eigen zoontje op hem? Is er geen speelplaats in de buurt verder?
Hij hoeft ook niet echt iets tekort te komen. Maar net datgene wat ze zelf niet hebben zoals een trampoline, kan aantrekken. Dat is lastig te bepalen, waar het hem nou in zit.
Als het een kindvriendelijke en sociale buurt is snap ik wel dat de ouders denken dat hun zoontje lekker vrij kan zijn in de buurt.
moonsparkle schreef:Je had misschien eerder kunnen ingrijpen want het lijkt voor jou nu al heel hoog opgelopen en de jongen is zich denk ik niet echt bewust van wat hij ervan vind. Ik zou inderdaad in gesprek gaan met zijn moeder en inderdaad eventueel een slot op de poort als dat mogelijk is. Je kunt dan ook nog zeggen is die open dan ben je welkom, is die dicht dan kun je hier niet spelen.
Gebruikers op dit forum: Cemlys, dezzie, dolor, DreamGuide, Evito_06, fleurtjeuh, Flew, Freyr, Jade91, koenlover, Noukie123, Pabie, Sandyislief, Saranghea, xJitskee en 22 bezoekers