Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-02-21 16:37

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 28-02-21 16:37

Ik ga voor je duimen!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-21 20:44

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-21 20:44

Sterkte en succes ook Arethe. :(:)

**Geplaatst**: 01-03-21 17:51

Geplaatst: 01-03-21 17:51

Mijn lieve trouwe 13 jaar lange bordercollie vriend ingeslapen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-21 19:34

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-21 19:34

Melvern schreef:
Mijn lieve trouwe 13 jaar lange bordercollie vriend ingeslapen.

Gecondoleerd.
Vreselijk zo'n verlies.
Jouw hond heeft wel een behoorlijke leeftijd behaald, al zal dat maar een schrale troost zijn.
Veel sterkte! :knuffel:

**Geplaatst**: 01-03-21 21:09

Geplaatst: 01-03-21 21:09

Myfairytale schreef:
Melvern schreef:
Mijn lieve trouwe 13 jaar lange bordercollie vriend ingeslapen.

Gecondoleerd.
Vreselijk zo'n verlies.
Jouw hond heeft wel een behoorlijke leeftijd behaald, al zal dat maar een schrale troost zijn.
Veel sterkte!

Dankjewel. Hij heeft zeker een mooie leeftijd gehaald en ik ben zo gezegend geweest met hem. Helaas kreeg hij een half jaar geleden een bottumer aan zijn kaak en dat groeide zo hard de laatste dagen, het was zo eng.

Ik ben gebroken maar hij mocht niet helemaal kapot gaan en pijn lijden voor mij.

**Geplaatst**: 01-03-21 21:12

Geplaatst: 01-03-21 21:12

Myfairytale schreef:
Gecondoleerd met je verlies. Kan me heel goed indenken hoe je je voelt helaas.
Veel sterkte!

Dankjewel

Melvern, sterkte. Wat is het moeilijk he, om afscheid te nemen van je liefste maatje

**Geplaatst**: 01-03-21 21:36

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-03-21 21:36

Sterkte Melvern

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-21 21:46

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-21 21:46

Melvern schreef:
Myfairytale schreef:

Gecondoleerd.
Vreselijk zo'n verlies.
Jouw hond heeft wel een behoorlijke leeftijd behaald, al zal dat maar een schrale troost zijn.
Veel sterkte!

Dankjewel. Hij heeft zeker een mooie leeftijd gehaald en ik ben zo gezegend geweest met hem. Helaas kreeg hij een half jaar geleden een bottumer aan zijn kaak en dat groeide zo hard de laatste dagen, het was zo eng.

Ik ben gebroken maar hij mocht niet helemaal kapot gaan en pijn lijden voor mij.

Dapper dat je hem toch losgelaten hebt, dat heb je uit liefde gedaan! Kan ik alleen maar respect voor opbrengen.
Ik weet helaas maar al te goed hoeveel pijn het doet als je je hond verliest. Hopelijk maakt het ergste verdriet binnenkort plaats voor al jullie mooie herinneringen samen. :knuffel:

**Geplaatst**: 01-03-21 23:46

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-03-21 23:46

Sterkte voor iedereen die het nodig heeft..

Ik voel me zo verschrikkelijk alleen, als ik savonds op de bank zit, maar ook als ik dingen wil delen, vriendinnen hebben het te druk met hun eigen leven & spreek ik bijna nooit meer. & ik mis zo erg de loopjes met de hond, maar ook de contacten met mensen die je tegenkwam..
Pfff gewoon weereven blegh vandaag.

**Geplaatst**: 01-03-21 23:52

Geplaatst: 01-03-21 23:52

Jessica_1998 schreef:
Sterkte voor iedereen die het nodig heeft..

Ik voel me zo verschrikkelijk alleen, als ik savonds op de bank zit, maar ook als ik dingen wil delen, vriendinnen hebben het te druk met hun eigen leven & spreek ik bijna nooit meer. & ik mis zo erg de loopjes met de hond, maar ook de contacten met mensen die je tegenkwam..
Pfff gewoon weereven blegh vandaag.

PB staat zeker voor je open hoor als je gewoon even wilt kletsen

--

Dat mijn oma zo flink ziek is van corona.... Morgen komt eindelijk de huisarts ( zelf te eigenwijs om al eerder te bellen) voor een antibiotica injectie. Het zit gelukkig nog niet in haar longen maar slaat nu meer op haar voorste luchtwegen. De cruciale dagen is dag 5 , 7 en 10. Dag 5 zijn we gepasseerd dus dat is weer een beetje een opluchting. Mijn opa voelt zich nog steeds prima. Tante gaat nog hetzelfde maar geen verslechtering vergeleken met gisteren.

Zoveel zorgen om je opa en oma's is niet leuk... Andere oma heeft longkanker en krijgt allemaal kwaaltjes en ligt om de haverklap in het ziekenhuis en nu wordt mijn andere oma ook zo zwaar getroffen en is het gevaar nog niet geweken.

Mijn opa en tante maak ik mij minder zorgen om. Mijn opa is al door zoveel ziektes heen gekomen dat is gewoon verbazingwekkend. Mijn tante is nog relatief jong en is verder gezond dus die komt er wel door en heeft milde klachten die nog op zich wel meevallen.

**Geplaatst**: 02-03-21 23:58

Geplaatst: 02-03-21 23:58

Ik duim voor je familieleden Zebrasteep!

Hier even intens verdrietig de laatste dagen. Ik ben nogal een eenzaad en ben het liefst veel alleen. Maar soms overvalt het mij zo erg en kan ik mij zo heel erg eenzaam voelen. Die dualiteit is met momenten best moeilijk om mee om te gaan. Ik hoop dat het snel terug over is, zat de laatste maanden best goed in men vel.

**Geplaatst**: 03-03-21 00:10

Geplaatst: 03-03-21 00:10

Jessol schreef:
Ik duim voor je familieleden Zebrasteep!

Hier even intens verdrietig de laatste dagen. Ik ben nogal een eenzaad en ben het liefst veel alleen. Maar soms overvalt het mij zo erg en kan ik mij zo heel erg eenzaam voelen. Die dualiteit is met momenten best moeilijk om mee om te gaan. Ik hoop dat het snel terug over is, zat de laatste maanden best goed in men vel.

Dankjewel dat vindt ik lief!

Soms is alleen zijn ook wel even goed! Maar dan dat eenzame gevoel erbij ken ik wel en dat is echt heel rot. En daar kun je inderdaad heel verdrietig om worden. Maar huil lekker uit het helpt om de scherpe randjes er even af te halen. En pak je rust ook al moet je je daarvoor tijdelijk even terugtrekken. Ik ben nu ook veel meer op mijzelf na gewoon al 2 maanden non stop slecht nieuws. Ik merk dat ik ook geen behoefte heb om constant te appen met bepaalde mensen. Paar goede vriendinnen die ik al jaren ken vindt ik dan prima. De rest heb ik gewoon geen zin in.

Veel sterkte en het komt goed echt waar :knuffel:

Ook al voelt dat misschien nu even niet zo!

--

Oma gaat nog slecht , opa heeft weer klachten gekregen... Tijdens het werken heb ik er geen last van maar als ik het daarna thuis weer hoor gaat het mij toch dwars zitten. Tante heeft echt de typische milde klachten dat gaat wel goed komen daar heb ik 100% vertrouwen in. Maar ik weet dat de 2de week een enorm omslag punt kan zijn en daar begin ik mij nu echt wel zorgen om te maken

En dat ik echt zo'n steek gevoel krijg als ik die zogenaamde wat ik dacht vriendin wat zie posten op Facebook. Ik wil haar niet meer volgen maar ik heb nog wel het idee dat we nog met elkaar gaan praten. Maar het voelt nu echt als een steek dat ik denk stuur wat we lossen het op... Ik hoop dat ze weer bij zinnen komt en ik in ieder geval de ruimte ga krijgen om afscheid te nemen zodat ik het af kan sluiten. Het voelt vreemd als iemand een vreemde voor je wordt waar je eigenlijk heel erg gehecht aan bent geraakt...

Ik snap gewoon niet wat er opeens veranderd is de dag voordat ze mij negeerde hebben we nog contact gehad en daarna compleet van de radar. Net alsof haar 'goede voornemen' was om te doen alsof ik compleet onzichtbaar ben. Ze doet mij veel meer pijn op deze manier dan dat ze naar mij toe kwam en zou zeggen ik wil geen vrienden meer zijn om dit en dit. Geen antwoorden krijgen doet pijn.

**Geplaatst**: 03-03-21 00:17

Geplaatst: 03-03-21 00:17

Ik voel mij verdrietig omdat ik weer een conflict heb met iemand die mij dierbaar is, zal vast wel weer goed komen maar het doet wel iets met mij elke keer weer.

Laatst bijgewerkt door Sica op 03-03-21 17:30, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Op verzoek aangepast

**Geplaatst**: 03-03-21 07:06

Geplaatst: 03-03-21 07:06

Myfairytale schreef:
Dapper dat je hem toch losgelaten hebt, dat heb je uit liefde gedaan! Kan ik alleen maar respect voor opbrengen.
Ik weet helaas maar al te goed hoeveel pijn het doet als je je hond verliest. Hopelijk maakt het ergste verdriet binnenkort plaats voor al jullie mooie herinneringen samen.

Bedankt voor de berichtjes, dat is wel fijn. Ik heb 1 reactie geqoute, maar bedank iedereen hoor, ik snap niet goed hoe het werkt.

Het is zo vreselijk moeilijk. De afgelopen dagen kan ik alleen maar huilen en ik denk elke seconde aan hem. Ik hoor soms nog zijn geluiden in de keuken.

Het stomme is dat ik nu zo twijfel of ik het juiste heb gedaan. Zou hij niet boos zijn dat ik hem heb laten inslapen en voelt hij zich in de steek gelaten ?

Het kon echt niet meer, hij was zo slecht en kon niets meer, maar was altijd nog blij als hij mij zag, als was ik maar een minuut uit zijn zicht.

Zijn hondenbroertjes hier missen hem. 1 jackrussel x chihuahua slaapt al ruim 12 jaar elke nacht bij hem in de bench. Hij snapt het nu niet goed, maar slaapt nu bij mijn zusje. De verwarring en onrust zien bij de kleine hondjes breekt mijn hart.

Afbeelding

Ik wil ook iedereen sterkte wensen die het nodig heeft.

**Geplaatst**: 03-03-21 15:25

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 03-03-21 15:25

veel sterkte iedereen. virtuele knuffels van mij als je het nodig hebt

**Geplaatst**: 03-03-21 16:23

Geplaatst: 03-03-21 16:23

Melvern schreef:
Myfairytale schreef:
Dapper dat je hem toch losgelaten hebt, dat heb je uit liefde gedaan! Kan ik alleen maar respect voor opbrengen.
Ik weet helaas maar al te goed hoeveel pijn het doet als je je hond verliest. Hopelijk maakt het ergste verdriet binnenkort plaats voor al jullie mooie herinneringen samen.

Bedankt voor de berichtjes, dat is wel fijn. Ik heb 1 reactie geqoute, maar bedank iedereen hoor, ik snap niet goed hoe het werkt.

Het is zo vreselijk moeilijk. De afgelopen dagen kan ik alleen maar huilen en ik denk elke seconde aan hem. Ik hoor soms nog zijn geluiden in de keuken.

Het stomme is dat ik nu zo twijfel of ik het juiste heb gedaan. Zou hij niet boos zijn dat ik hem heb laten inslapen en voelt hij zich in de steek gelaten ?

Het kon echt niet meer, hij was zo slecht en kon niets meer, maar was altijd nog blij als hij mij zag, als was ik maar een minuut uit zijn zicht.

Zijn hondenbroertjes hier missen hem. 1 jackrussel x chihuahua slaapt al ruim 12 jaar elke nacht bij hem in de bench. Hij snapt het nu niet goed, maar slaapt nu bij mijn zusje. De verwarring en onrust zien bij de kleine hondjes breekt mijn hart.

[ [url=m/OiofG6.jpg]Afbeelding[/url] ]

Ik wil ook iedereen sterkte wensen die het nodig heeft.

Je hebt het juiste gedaan. Ik heb een keer gehad dat we dachten nog twee daagjes afscheid nemen. Achteraf gezien hadden we dat niet moeten doen. Ze ging in een dag zo hard achteruit dat we haar de volgende dag in hebben laten slapen. Ik had haar die laatste dag graag bespaard.

Het is al jaren geleden maar tot op de dag van vandaag denk ik ik ben te laat geweest.

Hij is niet boos en voelt zich niet in de steek gelaten. Tuurlijk was hij blij als hij je zag, Hij wist dat jij de enige was die hem van zijn pijn kon verlossen.
Hij weet dat je uit liefde voor hem zo gehandeld hebt.
Dikke knuffel :knuffel:

**Geplaatst**: 03-03-21 20:39

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 03-03-21 20:39

Onwijs bedankt voor je lieve berichtje YvonneV.

Ik moest hem ook erger besparen. Het was al erg. Dat weet ik, dat was te zien aan hem en door wat er gebeurd met zijn lijf. Toch blijf ik maar denken aan die paar goede momentjes doe hij nog had en daardoor ga ik twijfelen. Nou waren die goede momenten echt wel minder dan de slechte momenten.

Het is beter voor hem, dat geloof ik wel. Ik hoop alleen zo dat hij het daar mee eens was/is.

**Geplaatst**: 03-03-21 20:46

Geplaatst: 03-03-21 20:46

Draai het eens om: zo fijn dat hij toch nog goede momenten heeft gehad en niet pas ingeslapen is terwijl hij echt alleen maar leed.. dat gun je je lieve hondje toch ook niet? Je hebt hier echt goed aan gedaan, maar pijn doet het wel, nu het zo definitief is :(:)

**Geplaatst**: 04-03-21 07:42

Geplaatst: 04-03-21 07:42

Dankjewel Marocje,
Ik heb bewust gekozen om hem niet te laten lijden tot hij helemaal op was lichamelijk en geestelijk. Ik weet ook dat het voor hem niet meer kon. Hij was waarschijnlijk ook veel zieker en pijnlijker dan hij liet zien. Hij was zo stoer en hard voor zichzelf en liet geen pijn enzo zien, maar de rechterkant van kaak zat vol met tumorweefsel, ook zijn tanden waren bedekt waardoor hij met eten de laatste dag ineens onwijs veel bloedde. Zijn hoofdje was ook zo mager. Zijn mooie bekkie zag er eng uit op het laatst. Net zo dik als van die foto's van door bijen gestoken honden.

Ik mis hem vreselijk, maar ik krijg maar ik wordt rustiger in mijn hoofd qua negatieve gedachten over mijn keuze.

Bedankt voor jullie de lieve woorden hier, dat helpt me echt.

**Geplaatst**: 04-03-21 09:43

Geplaatst: 04-03-21 09:43

Heel begrijpelijk Melvern, heb vorig jaar voor de keuze gestaan met mijn pony. Die had melanomen en uiteindelijk begon ie te hoesten: scopie laten maken en in zijn keel een bult.. daar was dus niks meer aan te doen. Heb hem binnen twee maanden laten inslapen, op het moment van afspraak maken was ie best slecht (wel heel levendig maar hoestte veel, was ook zonnig/stoffig weer). De week voor de dierenarts kwam voor het spuitje, was echt een goede week. Maar daar was ik juist blij om: hij heeft nog een fijne laatste tijd gehad, samen in het bos gelopen op de laatste dag, echt even genoten samen.

Heb toen ook tegen de dierenarts gezegd: hij ziet er nu goed uit, maar ik wil niet afwachten tot het echt te laat is. En daar was zij het helemaal mee eens. Dat is echt uitstel van executie en wachten tot ie echt gaat lijden: dat moet je gewoon voor zijn. (En hij leed dus al op de slechte momenten).

Nogmaals sterkte, je hebt gekozen in het belang van jouw dier, je verantwoording genomen. :(:)

**Geplaatst**: 05-03-21 11:38

Geplaatst: 05-03-21 11:38

Je hebt ook gewoon gelijk hoor. Het is fijn dat hij nog blij was als hij me zag en enthausiast als zijn tuig gepakt werd. Hij speelde al niet meer met de pup, wat hij eens wel geleden nog deed. Hij stal een broodje, maar kon die niet opeten. Dat was ineens en echt een duidelijk dingetje dat het slechter ging. Van de ene op andere dag kon hij niet meer een stukje zachte cake of broodje eten, alleen gewerkte brokken likken. Hij was zo'n knager, dus de volgende dag wa shet lijden over voor hem.

Hik kreeg een frietje in kleine stukjes en deed daar zo lang over. Dat was heel sneu. Ook zijn oogje trainde aan de kant van de tumor de dag van inslapen. Het was de juiste tijd en hij is het daar vast mee eens, hij kon wat hij altijd wilde niet meer.

Gister is hij gecremeerd en vandaag komt hij weer thuis.

Het is nu wel echt helemaal definitief. Alles is nu klaar.

Zo dankbaar dat ik dit beeldje nog kon maken.
Afbeelding

En deze ketting met ashanger, zo is hij altijd nog bij me.
Afbeelding

Onwijs bedankt voor alle steun hier. Dat heeft me goed gedaan.

**Geplaatst**: 09-03-21 20:55

Geplaatst: 09-03-21 20:55

Ik voel me slecht. Op werk kan ik om elk klein ding wat tegen zit, of als collega's aangeven dat ik het anders had moeten doen, alleen maar huilen. Er speelt ook iets medisch, waar ik ook enorm mee zit, dus dat kan het wel verklaren. Maar ik ben zo gruwelijk onzeker... het wordt ook niet beter. Het wordt alleen maar erger. En ik weet niet meer wat ik eraan moet doen (ik heb al hulp ervoor gezocht).
Verder voel ik me eenzaam. Deels door corona, niets kan en mag. Deels omdat ik mijn vrienden niets vertel. Dat is mijn eigen schuld, want ik vertel het ze niet. Deels omdat ik ook graag iemand wil om tegenaan te kruipen en ik ervan overtuigd ben dat dat niet gaat gebeuren.
En ik voel me dik. Want jeeh voor emotie eten. :')

En als ik in zo'n bui ben, heb ik totaal geen zin om te bewegen. Dus op een keer sporten in de week na, beweeg ik buiten mijn werk om, amper. Op werk ongeveer 6000 stappen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-21 21:51

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-21 21:51

Je hebt het beste gedaan wat je kon doen Melvern, loslaten uit liefde, voordat het leven lijden werd. :knuffel:

Zertab dikke knuffel voor jou! :(:)

Misschien is het toch verstandig om wederom hulp te zoeken of bij iemand anders?
Het is nu gewoon ook een klote tijd vanwege dat virus, je mag en kan zo weinig.

En gewoon tegen je vrienden zeggen hoor, want als ze niet weten dat er wat is, kunnen ze je ook niet helpen. En daar zijn vrienden immers voor!

**Geplaatst**: 13-03-21 18:10

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 13-03-21 18:10

Ik voel mij gewoon K vandaag. Niks lijkt te lukken.

**Geplaatst**: 13-03-21 18:14

Geplaatst: 13-03-21 18:14

Ik heb een nest met prachtige mechelaars, vandaag zijn er 2 opgehaald en is mijn huis ineens erg stil en leeg.