Electra63 schreef:Ik was gisteren op kantoor en kwam een collega van de boekhouding tegen.
Een man van 62 jaar, hij had al die tijd volledig thuis gewerkt. Geen partner of kinderen. Hij trok het niet langer en had gevraagd of hij voor een deel op kantoor mocht werken. Hij was zo emotioneel, ik had echt medelijden met hem.
Terwijl ik zelf helemaal happy ben, met het thuis werken.
Ah zo sneu . Het is ook echt heel zwaar, zie ik hier ook met de wat andere mensen.
Ik las hier al regelmatig mee maar kom nu ook maar mee kletsen. Hoe gaan jullie om met buren die in een totaal ander ritme hangen? Echt lastig en afleidend merk ik. Sowieso heb ik weinig focus sinds ik bezig ben met afstuderen. Een echte dag structuur heb ik niet en naar kantoor zit er gewoon niet meer in.
Oh wat rot Cubone . Mensen zijn ook niet gemaakt voor alleen maar thuis zitten. Probeer leuke dingen te doen waar mogelijk. Hopelijk kunnen we snel weer wat meer naar buiten