Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-20 01:41

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 11-01-20 01:41

Ik ben zondag/maandag in Heiloo, laten we even daten.

Dikke vette knuffel.

**Geplaatst**: 11-01-20 09:07

Geplaatst: 11-01-20 09:07

Renee1991 schreef:
Ik moest ook meteen aan NAH denken, net als Pien. Je kunt om dit uit te sluiten een neuropsychologisch onderzoek laten doen in het ziekenhuis. Mocht je vragen daarover hebben, stuur gerust een pb. Het is mijn werk. Buiten dat ontzettend veel sterkte met deze frustrerende situatie

Lief aanbod Renee, ben er blij mee want ik denk dat dit als 1ste moet gebeuren on dit uit te sluiten of te bevestigen.
Succes TS.

**Geplaatst**: 11-01-20 10:22

Geplaatst: 11-01-20 10:22

pien_2010 schreef:
Kan het zijn dat er bij jou sprake is van Niet Aangeboren Hersenletsel? Dit vanwege die 2 vallen indertijd achterelkaar. Een hoop klachten die jij beschrijft kunnen daar vandaan komen zoals:

Citaat:
Slaapproblemen
Vermoeidheid
Angst en paniek
Depressie, negatieve stem in het hoofd
Last van het geheugen, dingen vergeten, slechte concentratie, niet kunnen leren

Sterkte en wellicht iets om uit te zoeken.

Dat was ook wat in mijn hoofd op kwam. Eventueel in combinatie met een chronische overbelasting.

**Geplaatst**: 11-01-20 10:31

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 11-01-20 10:31

1 Week heel rustig aan doen bij een hersenschudding is veel te weinig. Plus dan na 2 weken nog een keer een klap op het hoofd, wat nog niet hersteld is van de eerste hersenschudding is het begin van wat je nu ervaart.

**Geplaatst**: 11-01-20 22:41

Geplaatst: 11-01-20 22:41

Ik weet niet waarom, maar misschien zou je eens op aerial yoga kunnen googlen. Misschien is het wat voor je..

**Geplaatst**: 12-01-20 02:22

Geplaatst: 12-01-20 02:22

Katja schreef:
pien_2010 schreef:
Kan het zijn dat er bij jou sprake is van Niet Aangeboren Hersenletsel? Dit vanwege die 2 vallen indertijd achterelkaar. Een hoop klachten die jij beschrijft kunnen daar vandaan komen

Sterkte en wellicht iets om uit te zoeken.
Dat was ook wat in mijn hoofd op kwam. Eventueel in combinatie met een chronische overbelasting.

Het zou op zich kunnen door de voorgeschiedenis maar ik spreek helaas uit ervaring ivm dezelfde symptomen en geen val vooraf..

**Geplaatst**: 12-01-20 03:10

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 12-01-20 03:10

NAH kan heel goed, en hoewel het eerste herstel advies 6 weken is, kunnen restverschijnselen als bv hoofdpijn, concentratie, etc. zo nog 3-5 jaar aanhouden en lang niet alles gaat ooit helemaal over (hersenkneuzing nu bijna 13 jaar geleden).
Naast alles wat hier langskomt over lyme en vit/min tekorten, slaap je lang genoeg (aantal uren/etmaal) en diep genoeg m.a.w. rust je ook echt uit van slapen?
Hier naar aanleiding slaapgedoe/stress/last lijf dat naast van slecht matras (vervanging onderweg) ook eens gaan kijken naar een verzwaarde deken (besteld en onderweg) wat nogal eens wat doet voor aantal vage klachten. Iets met oerveiligheidsgevoel en dan dieper en meer ontspannen kunnen slapen. Ben benieuwd wat ik daar van ga merken. Misschien iets om naar te kijken? Veiliger dan pillen en niet schadelijk mocht het niks zijn voor jouw enkel opletten welke zwaarte je nodig hebt, advies is 10-15% lichaamsgewicht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-20 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-20 14:15

fransje23 schreef:
Nista_RX schreef:
Bedankt voor je informatie. Jij bent er weer helemaal bovenop gekomen, de ziekte van lyme?

Na mijn laatste antibioticakuur van drie maanden, eerste was twee maanden, en een revalidatuetraject en ik al zes jaar geen klachten. Wel nog restschade wat waarschijnlijk blijvend is maar dat neem ik op de koop toe. Of ik helemaal genezen ben is onduidelijk aangezien Borellia in je lichaam kan blijven maar dat niet te testen is.
Ik had ook een neuro-borelliose inclusief verlamming van een hand en voet.

Over Lyme kan ik je wel wat vertellen, ook over de frustratie van onbegrip en onkunde in de medische wereld.
Stuur maar een on als je wat wilt weten.

Jeetje, heftig zeg ook die uitval. Bij mij lijkt het ook de neurologische versie te zijn. Alleen eens zonder gevoel in een paar vingers gezeten maar dat trok weer bij uiteindelijk.

MarcoBorsato schreef:
Ik ben zondag/maandag in Heiloo, laten we even daten.

Dikke vette knuffel.

Katja schreef:
Dat was ook wat in mijn hoofd op kwam. Eventueel in combinatie met een chronische overbelasting.

Niet eerder van gehoord, maar van wat ik lees zou dat ook een mogelijkheid kunnen zijn. Heb veel om uit te zoeken in ieder geval.

FriesWytske schreef:
1 Week heel rustig aan doen bij een hersenschudding is veel te weinig. Plus dan na 2 weken nog een keer een klap op het hoofd, wat nog niet hersteld is van de eerste hersenschudding is het begin van wat je nu ervaart.

Heb wel na de tweede klap meer rust genomen, als ik er achteraf op terugkijk, was dat voor mij destijds rustig aan omdat ik gewend was met een volle planning de dag door te gaan. Maar echt volledig stil zitten is niet gebeurd. Maar het is al zo lang terug, het lijkt mij dat het inmiddels wel bijgetrokken zou moeten zijn. Ook na mijn operatie heb ik niet veel gedaan namelijk.

Humpiedumpie schreef:
Ik weet niet waarom, maar misschien zou je eens op aerial yoga kunnen googlen. Misschien is het wat voor je..

Goeie!

Farjen schreef:
Katja schreef:
Dat was ook wat in mijn hoofd op kwam. Eventueel in combinatie met een chronische overbelasting.

Het zou op zich kunnen door de voorgeschiedenis maar ik spreek helaas uit ervaring ivm dezelfde symptomen en geen val vooraf..

Farjen, bij jou is er sprake van chronische overbelasting? Hoe ga jij hier mee om, heb je hulp?

tamary schreef:
NAH kan heel goed, en hoewel het eerste herstel advies 6 weken is, kunnen restverschijnselen als bv hoofdpijn, concentratie, etc. zo nog 3-5 jaar aanhouden en lang niet alles gaat ooit helemaal over (hersenkneuzing nu bijna 13 jaar geleden).
Naast alles wat hier langskomt over lyme en vit/min tekorten, slaap je lang genoeg (aantal uren/etmaal) en diep genoeg m.a.w. rust je ook echt uit van slapen?
Hier naar aanleiding slaapgedoe/stress/last lijf dat naast van slecht matras (vervanging onderweg) ook eens gaan kijken naar een verzwaarde deken (besteld en onderweg) wat nogal eens wat doet voor aantal vage klachten. Iets met oerveiligheidsgevoel en dan dieper en meer ontspannen kunnen slapen. Ben benieuwd wat ik daar van ga merken. Misschien iets om naar te kijken? Veiliger dan pillen en niet schadelijk mocht het niks zijn voor jouw enkel opletten welke zwaarte je nodig hebt, advies is 10-15% lichaamsgewicht.

Er is bij mij destijds wel een MRI gemaakt, liep op dat moment bij een neuroloog wegens migraine klachten (die spelen al sinds voor dit hele verhaal). Er was bij mij geen hersenkneuzing geconstateerd.
Ik neem genoeg uren aan slaap, ik slaap alleen heel licht. Vaak slapeloze nachten, moeilijk inslapen en snel wakker. Ik heb een vrij nieuw matras, zo ver ik weet is dat een goed matras. Een verzwaarde deken zou nog een optie kunnen zijn. Ook denk ik dat de grootte van het bed een rol speelt. Ik woon samen en heb een bed van 1.40 breed. Mijn voorkeur gaat naar een bed van 1.60. Heb alleen absoluut geen grote slaapkamer. Maar ik ben wel aan het kijken of het op de een of andere manier toch mogelijk is...

Weer bedankt voor alle reacties!! Ik heb ook heel wat PBs ontvangen met zeker veel nuttige informatie. Ik neem de tijd om daar even rustig op te antwoorden, maar ik heb ze ontvangen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-20 15:00

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-20 15:00

Heb een afspraak ingepland bij de huisarts om een paar goede tips van hier te bespreken. Helaas pas eind vd maand, wilde deze keer een betere huisarts en die zit onwijs vol. Ik dacht er aan om de volgende onderwerpen te bespreken:

- Niet aangeboren hersenletsel
Via de PB kreeg ik deze link, hier wil ik ook wat informatie over vragen
Klik

- Bloedonderzoek, met in ieder geval: B12, schildklier, vitamines + mineralen, hormonen

- Mogelijk slaapapneu maar ik weet niet of dit een oorzaak zou kunnen zijn. Moet ik me nog wat meer in verdiepen.

Verder vandaag ook een gesprek gehad, voor een verwijzing richting het AMC psychiatrie. Om toch met bepaalde klachten beter om te leren gaan.
Ook is er een dysthyme stoornis vastgesteld (een vorm van depressie) met als oorzaak parentificatie.

Bij de fysio en ergotherapeut vandaag besproken dat de pijn in mijn voet om chornische pijn gaat. Het probleem in mijn voet is opgelost dmv een operatie, maar mijn zenuwen blijven pijnprikkels doorgeven aan mijn hersenen. Hier was ik al wel mee bekend, maar dit blijkt nog een best lange periode te zijn om hier van af te komen, minstens een jaar. Daar schrok ik wel erg van. -O-

Ik moet door de pijn heen gaan, maar ook meer rustmomenten inlassen als ik ergens mee bezig ben. Moeilijke tussenweg voor mij.

Ben er allemaal druk mee bezig, en ben heel blij met jullie tips!!

**Geplaatst**: 14-01-20 17:30

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 14-01-20 17:30

Mag ik je nog als tip meegeven om de uitslagen van het bloedonderzoek zelf ook te vragen aan de arts en dus geen genoegen te nemen met 'alles was goed'. Zeker B12 is behoorlijk wat over te disussieren wat 'goed' dan precies betekent

**Geplaatst**: 14-01-20 17:42

Geplaatst: 14-01-20 17:42

Even heel kort: ben je bekend met Hersenz.nl?

**Geplaatst**: 14-01-20 18:15

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 14-01-20 18:15

Wat goed en dapper dat je dit deelt ts. Er zijn al veel opties gegeven. Wat nog zou kunnen helpen voor je stemming is een positiviteits of dankbaarheids dagboek bijhouden. Er is ook een topic geopend door een bokker voor dit jaar, elke dag iets positiefs. Verder schrijf je al hulp te hebben van een psycholoog, maar het helpt niet. Je mag vragen om iemand anders hè? Als je het idee hebt dat deze persoon jou niet kan helpen, kan iemand anders daar misschien wel iets in betekenen.

Ik wens je alle goeds toe Y;(

**Geplaatst**: 14-01-20 18:41

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 14-01-20 18:41

Wat een heftig verhaal!

De zin die mij het meest triggert, is de volgende: Zo'n beetje alle klachten die spelen, vormen stress. Absoluut waar, maar andersom is net zo hard waar. Stress veroorzaakt/verergerd net zo goed de klachten die spelen.

Zelf kan ik alleen meepraten over de lyme. Ik had al jaren vage klachten, vermoeidheid, veel pijnlijke gewrichten, blessures die gewoon niet over gingen ondanks gerichte fysiotherapie/accupunctuur/osteopathie/etc, mijn geheugen werkte niet mee en ik had altijd last van hersenmist waardoor ik 4 jaar langer over mijn havo diploma heb gedaan. Op mijn 15e werd fibromyalgie vast gesteld (op basis van mijn verhaal) maar een jaar later kwam de borrelia bacterie naar boven via het alternatieve cirquit, met exact dezelfde symptomen als fibromyalgie maar eigenlijk nog passender.
Mijn schildklier kwam ook naar voren als niet goed werkend waardoor je mineralen en vitaminen niet meer goed opneemt.
Met behulp van bioresonantie, cat's claw en andere supplementen zijn de klachten zo goed als verdwenen. Daar naast ben ik plantaardig en suikervrij gaan eten om ervoor te zorgen dat mijn weerstand hoog blijft en zo stressvrij mogelijk gaan leven (de reden dat ik mijn havo heb uitgesmeerd over meerdere jaren).
En dat werkt! Ik zit verder niet aan supplementen of therapie behalve B12 en D (die laatste met name in de winter). Alleen stress is echt funest, vooral nu ik aan een HBO studie ben begonnen, begin van de kerstvakantie toch een grens aangetikt en nu al weken vermoeid, hoofdpijn en pijnlijke gewrichten, maar het gaat weer de goede kant op gelukkig, dat zal een kwestie blijven van balans vinden.

Kijk naar je stress gehalte, probeer dagelijks iets te doen waar je van ontspant en energie/voldoening uit haalt, zoals de paarden. Toen ik echt nog flink ziek was, ging ik vaker naar de paarden dan naar school, en dat is wel iets wat ik nodig had. Maak het voor jezelf behapbaar, je zit in een flink pakket, probeer niet alles in een keer te willen veranderen.

En ik weet hoe moeilijk het is om je lijf belangrijk te vinden en waardevol, vooral als het altijd tegenwerkt. Maar probeer te kijken naar waar je je lichaam mee voed (probeer je zeker eens te verdiepen in een suikervrij en zoveel mogelijk plantaardig dieet), wat het nog wel kan, leer te luisteren naar de grenzen die het aangeeft.

Goed idee om je bloedwaardes te laten checken en je schildklier hierbij mee te nemen. Hopelijk geeft dat wat meer duidelijkheid of handvaten waar je iets mee kan.

**Geplaatst**: 14-01-20 20:15

Geplaatst: 14-01-20 20:15

In eerste instantie, wat een pech heb je de afgelopen tijd gehad! Dat is ook niet niks om allemaal te verwerken.

Ik heb ook zo'n 'periode' in mijn leven had. 3 jaar lang thuis gezeten met een hardnekkige pfeiffer, 2 hersenschudding en een dubbele beenbreuk. Wat eindigde in een beste depressie en angststoornis..

Uiteindelijk ook concentratieproblemen, niet uit mijn woorden komen/hele andere woorden zeggen dan dat ik eigenlijk bedoel, ik kon niks meer onthouden, snel moe als ik op moest letten, sliep slecht, continu ervaarde ik een vorm vans stress.

De combi van doorzettingsvermogen en rust is toch wel het belangrijkste geweest in mijn herstel. Doe wat je kan doen qua werk en school, doe ook vooral dingen waar je blij van word (paarden) maar neem ook op tijd rust als je voelt dat je over je grenzen heen gaat. En die grenzen kan je alleen zelf aangeven

Mijn concentratie, dingen onthouden, vreemd praten en energie niveau zijn nu veel beter. Ik kan gewoon 3 a 4 dagen werken en mijn paard erbij rijden. Maar moet gewoon altijd op mijzelf blijven passen. En dat leer je alleen maar door tijd.

Heel veel sterkte, maar je komt er zeker weten weer bovenop.

**Geplaatst**: 14-01-20 21:30

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 14-01-20 21:30

Ik ben heel benieuwd naar je vorderingen. Houd je ons op de hoogte?

**Geplaatst**: 14-01-20 21:43

Re: Leven weer oppakken, maar hoe?

Geplaatst: 14-01-20 21:43

Neem rustig de tijd om te helen. Ik wens je ontzettend veel sterkte, kracht liefde en beterschap toe.