Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
GUSTIxBILL schreef:Zit volgens chirurg en mama tussen mijn oren. Maar de zeer na de operatie zou ook tussen mijn oren zitten tot bleek dat ze een spier geraakt hadden.
xDenies schreef:Weer mijn wekelijkse (?) baal moment over alles wat er gaande is Ik erger me gewoon aan alles wat ik niet (meer) kan. Ik erger me aan de sufheid die al de hele dag in mijn kop hangt door de medicijnen. En als het nou ook nog eens de pijn liet verdwijnen dan was het niet zo erg …..
Lestrange01 schreef:Mijn werk. Echt man man man, wat een mierengeneuk weer
Je zou zeggen dat wanneer een filiaal failliet dreigt te gaan en er een tekort aan werknemers is, ze de werknemers die er nog zijn en daar al enkele jaren werken (zoals ik), met gouden handschoentjes behandelen zodat wij niet ontslag nemen. Maar nee hoor.
Marocje schreef:Geërgerd klopt niet echt, meer verdrietig:
Mijn moeder zit nu een aantal weken in een Hospice, en vandaag zag ik echt hoe slecht het eigelijk gaat. Maar ze ziet het zelf niet, dus er gebeuren gevaarlijke dingen. Zo is ze dus voor mijn neus uit de rolstoel gevallen. Ze wilde wat pakken uit de kast en ze stond zo op: dat kan ze dus helemaal niet meer..
Het besef dat het zo snel gaat, en eigelijk ook alweer te lang duurt.
En dan thuis de opmerking krijgen dat ‘ik het er het minste moeite mee heb’. Nee, ik kan het relativeren, dit is de situatie (ze gaat dood). Maar dat betekent toch niet dat ik dit niet moeilijk vindt?
Adelaide71 schreef:Dat sommige mensen teren op treiteren... bijzonder vind ik dat altijd. Ben je dan zelf ongelukkig of onzeker? Vind het eigenlijk ook rete interessant wat de beweegredenen zijn van zo iemand... Maar houd me er aan de andere kant liefst verre van.