Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
Britta31 schreef:Het anatomisch museum in Nijmegen is ook een aanrader.
Vumana89 schreef:Vanochtend wilde ik naar mn werk rijden maar de snelweg was dicht...
De oprit en afrit dan.
Balen, maar ik hoop dan altijd dat de mensen betrokken bij het ongeluk afkomen met weinig.
Dus omrijden.
Op de zaak kwam een collega naar me toe.
Het ongeluk was gebeurd met de auto die voor hem reed.
Hij heeft zijn wagen in de berm gezet, veiligheidsjas aan (hebben wij allemaal in de auto gelukkig)
En rende maar het geschreeuw.
Er was een man uit voertuig 1 gekomen, die rende naar de bijrijderskant en pakte zijn vrouw, vriendin, een vrouwelijke collega eruit.
Mijn collega riep dat hij haar moest laten zitten waar ze was.
De vrouw schreeuwde onwijs.
De man zei maar: ze moet staan, ze móét staan, ze moet stáán.
Mijn collega keek naar haar benen, beiden gebroken.
Hoe hij dat vertelde... het was donker (we starten al vanaf 06 uur) koud, amper licht.
Heel eng... vooral dat die man compleet buiten zichzelf maar riep en herhaalde dat ze moest staan...
Vjestagirl schreef:Ik kijk regelmatig op youtube filmpjes van de death positivity movement / order of the good death
https://www.youtube.com/user/OrderoftheGoodDeath
Daarin werd dit ook besproken
wendy1987 schreef:Komen bijzondere dingen voorbij.
Wat mij vooral bij blijft is auschwitz. Maar dan vooral de gaskamers. De eerste in het originele kamp. De nagels in de muren. De kleine ruimte. Je voelde de angst. De benauwdheid. Het opgepropte van veels te veel mensen in een kleine ruimte.
En daarna de ruimte erna. Ovens. (Niet van daar maar wel van die tijd, origenele vernietigd ) wat een sfeer daar hing... Kan er nog stil van worden. Van het hele kamp. Ook de ziekenboeg en het grote 2e kamp met de mega ovens. De ruimtes met alle haren. Bezittingen. Bedden. Maar vooral het eerste kamp waar ze gestart zijn met het gas ( ik weet dat het niet echt gas was) die ruimte blijft me altijd bij.
wendy1987 schreef:Komen bijzondere dingen voorbij.
Wat mij vooral bij blijft is auschwitz. Maar dan vooral de gaskamers. De eerste in het originele kamp. De nagels in de muren. De kleine ruimte. Je voelde de angst. De benauwdheid. Het opgepropte van veels te veel mensen in een kleine ruimte.
En daarna de ruimte erna. Ovens. (Niet van daar maar wel van die tijd, origenele vernietigd ) wat een sfeer daar hing... Kan er nog stil van worden. Van het hele kamp. Ook de ziekenboeg en het grote 2e kamp met de mega ovens. De ruimtes met alle haren. Bezittingen. Bedden. Maar vooral het eerste kamp waar ze gestart zijn met het gas ( ik weet dat het niet echt gas was) die ruimte blijft me altijd bij.
Onali schreef:wendy1987 schreef:Komen bijzondere dingen voorbij.
Wat mij vooral bij blijft is auschwitz. Maar dan vooral de gaskamers. De eerste in het originele kamp. De nagels in de muren. De kleine ruimte. Je voelde de angst. De benauwdheid. Het opgepropte van veels te veel mensen in een kleine ruimte.
En daarna de ruimte erna. Ovens. (Niet van daar maar wel van die tijd, origenele vernietigd ) wat een sfeer daar hing... Kan er nog stil van worden. Van het hele kamp. Ook de ziekenboeg en het grote 2e kamp met de mega ovens. De ruimtes met alle haren. Bezittingen. Bedden. Maar vooral het eerste kamp waar ze gestart zijn met het gas ( ik weet dat het niet echt gas was) die ruimte blijft me altijd bij.
Ik ben in Therinstadt geweest in Tjechië na mijn middelbare schoolexamens. Wat mij meest is bijgebleven zijn de eindeloze witte kruizen voor het kamp en de galg en schietmuur.
Ik woon zelf in Rhenen dus wij hebben hier een oorlogsbegraafplaats op de Grebbeberg. De leeftijden van de overleden soldaten doet mij veel verdriet. Meeste zijn 18-22 jaar met enkele uitschieters tot 45 jaar.
Op het station hangt een plaat met tekst en uitleg dat de hoogste officier (sorry weet de termen niet) het bevel gaf om de spoorbrug op te blazen met nog zijn eigen manschappen erop omdat de Duitsers dreigden door de breken.
Uiteindelijk heeft het niet mogen baten en zijn de Duitsers alsnog op een andere manier gekomen.
Ik ga over enkele weken naar Kamp Amersfoort en naar het museum in Oosterbeek.