Eerste even iets over het meisje:
Wat mij opvalt is dat ouders eigenlijk alles toelaten. Wilt het meisje van 4 chips, kruidnoten en chocolade in de middag is dat prima, terwijl ze van mij eerst fruit moeten eten uit school en daarnaast best iets lekkers mogen (1 ding kiezen) Ze zijn met haar bij de fysio geweest en blijkt overgewicht en een benedengemiddelde conditie te hebben, ben daar dus best strikt in. Omdat ze bij haar ouders eigenlijk alles mag en het als ik nee zeg gillen, huilen en roepen dat ik niet meer aardig ben.
Vanmiddag hadden wij weer een situatie. Ik kwam haar met de bakfiets uit school halen en ze wilde zelf perse op de loopfiets naar huis. Ze zitten midden in de stad op school en daarnaast is 5km dan best ver
. Ik zei dat ik het geen goed idee vond, maar dat ik als we thuis waren gerust de hele middag met haar wilde fietsen. Dit gesprekje hadden in de gang op school en ze begon weer te huilen, schreeuwen en zelfs mij te slaan. Ik werd wel even boos omdat ik haar nog geen minuut had gezien en geen zin had in een soap midden in de gang met heel wat ouders eromheen en hield voet bij stuk. Na een kwartier krijsen besloten dat ze dan een straat op de stoep wel mocht en daarna in de bakfiets ging. Na veel gemopper is dit gebeurt. Ook als ze valt (of ergens een blauwe plek heeft), of geen zin meer heeft is het huilen en schreeuwen dat ik nooit meer mag komen. Dan het jongetje van net 7. Jongetje mag alles kijken op YouTube en hij is vooral geintresseerd in alles met wapens, vermoorden en bloed. Ook mag hij van ouders fortnite spelen en vind verder alles zonder wapens stom en saai. Nu heb ik een verbod ingesteld op alles met wapens en mag hij van mij geen bloederige games op de iPad spelen. Ik werk zelf ook in groep 3 en probeer dingen met hem te doen, die ik ook met mijn leerlingen doe qua spelletjes en standaard in de speeltuin te spelen. Maar om buiten te komen is het al een strijd om de afstandsbediening te krijgen. Eenmaal buiten heeft hij het naar zijn zin, maar vanwege zijn bloederige interesses haken buurtgenootjes af.
Eerst gingen wij ook op woensdagmiddag naar voetbaltraining. Vader vond voetbal maar niets en was blij dat ik met hem daar naartoe ging. Hij probeerde er alles aan te doen dat zijn zoontje ging stoppen en dit is nu gebeurt omdat ze vonden dat de wedstrijden te verschillend qua tijdstippen waren. Dit terwijl het jongetje het super leuk vond en ook lekker sociaal bezig was.
Ik ben erg van structuur aan kinderen bieden, maar ouders totaal niet. Hoe kan ik dit met ze bespreken? Ik denk er soms over om te stoppen want ik merk dat de verschillen qua ideeen hoe je met kinderen omgaat zo verschillend zijn met mijn mening over kinderen. Daarnaast was het jongetje gisteren toen ik er was aan het overgeven (bleek ook koorts te hebben). Komt vader thuis en zegt hij ja je krijgt nu 10 euro omdat je hebt overgegeven
. Dit is toch ook niet normaal of zijn er meer mensen die dit doen?Edit: aangepast, drukte al op verzenden