Maar goed, ik lees altijd behoorlijk enthousiast mee in dergelijke topics, dus leek het me alleen maar leuk om er zelf ook maar eens een te openen. Want ja hoor, zoals de titel luidt; ik heb een jongen ontmoet bij de trein.
Afgelopen donderdag besloot ik mijn laatste uurtje Duits op school maar eens over te slaan, en ben ik eerder dan normaal naar huis gegaan. Ik had wel even zin om te kletsen, dus besloot ik maar één van mijn vriendinnen te bellen. Met oordopjes in en mijn telefoon in mijn jaszak liep ik dus mooi de trappen van het station op, en was ook lekker gezellig met mijn vriendin aan het kletsen.
Nou ja, kletsen... De stereotypische overdramatische tiener zijnde, was ik natuurlijk volop aan het klagen over hoe warm het was met dergelijke uitspraken als “ik ga kapot” en “ik wil dood”. Natuurlijk zat er toevallig een behoorlijk aantrekkelijke jongen op het bankje, die mij toevallig weer moest horen

Maar in plaats van raar weg te kijken en in gepaste stilte te oordelen, trok hij zijn oordopjes uit zijn oren en begon zelfs terug te kletsen! Ik was behoorlijk overdonderd natuurlijk, want hij bleek dus niet alleen knap te zijn, maar ook nog eens aardig en gezellig. Je raadt het vast al... Ik durfde hem absoluut niet te vertellen dat ik aan het bellen was.

Dus bleef ik gezellig met hem kletsen, aangezien we beide op dezelfde trein moesten wachten. Mijn vriendin hing al redelijk snel op, gelukkig, die had meteen door wat er aan de hand was.
Nou van het een kwam het ander, en eenmaal aangekomen op het volgende station zouden onze wegen scheiden. Hij vroeg me om mijn Instagram, en sindsdien kletsen we daar gezellig verder. En hij is nog leuker dan verwacht! We hebben veel van dezelfde interesses, redelijk dezelfde humor, en praten gemakkelijk met elkaar. Natuurlijk zie ik hem met mijn stomme tienerkop dan ook best wel zitten

Maar natuurlijk moest hij zojuist even laten weten, dat ‘die enorme spontaniteit waarmee ik met hem in gesprek kwam’ hem deed vermoeden dat ik een rasechte social butterfly ben. Ik ben dus echt precies het tegenovergestelde, en zou normaal nooit zomaar iemand aanspreken gewoon ‘voor de gezelligheid’

Zal ik het hem vertellen? Of zal ik zijn ego sparen, en hem in de waan laten?
