Ik ben iemand met een enorme spinnenfobie. Het beïnvloed letterlijk mijn hele leven. Het is echt gewoon erg geworden, en waar de angst vandaan komt, weet ik niet. Afgelopen zomer ben ik op kamp geweest, waar we in stapelbedden sliepen. Ik had besloten om bovenin te slapen. Maar daar zaten spinnen op het plafond. Beide de eerste en de tweede nacht heb ik gewoon nachtmerries gehad over spinnen, omdat er gewoon 1 spinnetje boven me zat. Die tweede nacht had ik er 3 in 1 uur. Ik ben de rest van die nacht ook gewoon met een deken op de harde grond gaan liggen, omdat ik daar bij die spin echt niet kon slapen. De rest van dat kamp hebben de persoon die onder mij lag en ik geruild van slaapplaats. Zo diep zit de angst dus. Ik heb dit ook thuis. Als er savonds laat een spin boven mijn bed zit, lig ik op de logeerkamer. Ik durf echt niet met zo’n beest boven me te slapen. Ik heb zelf geprobeerd om naar spinnen te kijken en ze te bestuderen om wat van mijn angst af te komen, maar dat werkt niet, het rare is wel, ik ben voor beide hele kleine spinnetjes en grote vogelspinnen niet bang. Ik heb zelfs een vogelspin in mijn hand gehad. Een krulhaarvogelspin om precies te zijn. Maar alles er tussenin is dus wel heel eng.
Nu ben ik in het midden van een stageperiode van 6 weken. Ik loop stage op een geitenboerderij. Ik vind het daar enorm leuk, en ik heb het er ook naar mijn zin. Er is alleen 1 probleem; in elke hoek die je daar ziet zitten meteen een stuk of 10 spinnen. Kijk je in een klein kantoortje op het plafond. Zitten daar zeker een 30/40 spinnen. Ze zitten daar letterlijk overal. En dan kom ik aan met mijn spinnenangst. Ik heb tot nu toe ook echt af en toe met halve angstaanvallen en rare spastische rillingen en bewegingen dingen moeten doen, omdat daar dan een spin zat. Gisteren moest ik een zestal ramen wassen die in een hoek op de grond stonden. Die hebben de hele zomer liggen verstoffen. Ik zeg, in een hoek. Je raad het al: daar zat zeker een tiental dikke spinnen. En ook omdat die ramen er al zo lang stonden, moest ik elke raam checken voordat ik ze ging poetsen, om zeker te weten dat daar geen spinnen zaten.
Hoewel ik nu al veel gevallen heb dat ik last had van mijn angst, was vandaag toch wel het hoogtepunt. Ik moest een kleine ruimte wassen (de vloer en de muren), want daar was het enorm vies. Ik zou liever iets anders willen doen, maar mij hoor je niet klagen. Ik doe zoiets als iemand me daarvoor vraagt. Het hoort erbij als je met dieren werkt. Er was alleen 1 probleem. Ik had gezeldschap van zeker zo’n 50 spinnen in die kleine ruimte. Nouja, dan beginnen we maar. Dus ik ging eerst het minder enge werk doen: de vloeren en onderkant van de muren. Daar zaten bijna geen spinnen. Maarja, daarna moest ik ook nog de rest van de muren doen. Ik keek eens rond, keek nog eens rond. Was al half aan het huilen omdat ik bang was, en besefte dat ik iets moet gaan doen wat echt enorm eng is. Daardoor kreeg ik dus gewoon voluit een paniekaanval. Ik stond zeker 5 minuten te hyperventileren en Hysterisch huilen voordat ik überhaupt door had dat ik een paniekaanval had. En toen ik het me realiseerde probeerde ik mezelf kalm te maken, maar ik stond alleen maar nog 5 minuten meer een paniekaanval te hebben. Ik ben daarna gewoon naar de kantine gelopen om rustig te worden. Ik zat daar dus, maar ik wist wel dat ik over mijn angst heen wil, en dat ik die ruimte verdorie wilde poetsen. Dus ik had me voorgenomen om even rustig te worden, en daarna mijn angst te gaan trotseren en het te doen. Uiteindelijk kwam de stagebegeleidster binnen wandelen, en ze zag me dus terwijl ik nog half een paniekaanval had. Ik moest het dus aan haar uitleggen. Ze wist van mijn angst af, maar ze wist niet dat het zo heftig zou zijn. Ze reageerde er in ieder geval goed op, wat ik lief vond van haar.
Nou, heb er dus in totaal iets meer dan een half uur gezeten om rustig te worden. Daarna ging ik vol goede moed naar de ruimte toe om mijn angst te trotseren. En het mooie is dat het me ook nog is gelukt ook. Ik heb die hele ruimte heel mooi schoon gemaakt, en daarbij een stukje van mijn spinnenangst overwonnen! De stagebegeleidster was ook trots op me, en zei ook dat ik de ruimte heel mooi had gepoetst. 2 vliegen in een klap dus
Ik heb me dus nu voorgenomen dat ik de rest van deze 4 weken ga beschouwen als mijn kans om van mijn angst af te komen. Ik heb het echt nodig, want Het heeft gewoon enorm veel effect op mijn dagelijkse leven. Vooral in zo’n geitenstal waar je ze overal tegenkomt. Dit zal wel met vallen en opstaan gaan, maar ik wil dit, dus ik ga er ook voor. Ik hoop dat het zal lukken ook nog.
Nu weet ik dat er enorm veel mensen zijn met deze angst, dus ik heb besloten om dit met iedereen te delen, om hopelijk andere mensen te inspireren, en te laten zien dat je er vanaf kunt komen. Want ik heb echt de angst op een redelijk hoog niveau. Ik zal elke dag een update geven over hoe het gaat met mijn angst. En hoe het die dag is gegaan kwa spinnen. Ik hoop dag jullie me mee gaan volgen in dit hele proces. Dan doen we dit Samen
) kijk ik ernaar en probeer de mooie kanten aan de spinnen te ontdekken. Bij sommige spinnen lukt me dat wel, andere vind ik nog steeds lelijke en griezelige wezens. 
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
Ik bedacht me dan maar dat hij dacht dat er prooi was omdat ie honger had. 
Hebben jullie ook last van mensen die zich niet in kunnen leven? Mijn vriend pakt alle spinnen zo op en vind het grappig allemaal. Hij snapt dus ook écht niet waarom ik een glas drinken omstoot en was er eerst zelfs boos over. 'Het is maar een spinnetje hoor, dan hoef je toch geen glas om te gooien'? Pff! 