Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-18 18:00

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 30-07-18 18:00

Wat voor mij altijd hielp/helpt: bedenk je wat LoveGlove-over-twee-maanden je zou adviseren. Oftewel, probeer je voor te stellen dat deze situatie 2 maanden geleden is, en bedenk je wat je had gewild dat je zou doen. En ga dat doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 18:08

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 18:08

Magrathea schreef:
Wat voor mij altijd hielp/helpt: bedenk je wat LoveGlove-over-twee-maanden je zou adviseren. Oftewel, probeer je voor te stellen dat deze situatie 2 maanden geleden is, en bedenk je wat je had gewild dat je zou doen. En ga dat doen.

Dat vind ik zelf heel moeilijk. Halve jaren gaat beter :')

Een half jaar terug zou ik echt nog zoiets hebben van: ik ga echt nog niet op mezelf wonen!
Nu zit ik zo’n: wil ik het wel of niet situatie.

Ik weet wel dat er altijd meer in mijn mars zit dan ik laat zien aan mijn ouders. Meestal komt het er ook pas echt uit als de situatie er om vraagt. Als ze nu een maand weg zouden gaan, is de kans heel groot dat ik die hele maand me heel goed kan redden. Dus ja, misschien kan ik het toch. Meestal als ik een ding ook 1 keer heb gedaan, weet ik het. Als je 1 keer uitlegt hoe je ramen wast, weet ik hoe het moet. Dus misschien zou het toch kunnen?

Her nadeel is dan wel dat ik waarschijnlijk echt het hele weekend moet gaan werken ofzo. Of heel veel doordeweeks. Terwijl ik echt doordeweeks savonds en in het weekend minstens 1 dag echt de tijd voor mezelf moet kunnen nemen om te ontspannen, anders raak ik helemaal overspannen. Dat is dus wel een nadeel. Of ik moet een baantje vinden waar ik heel goed verdien. Maarja, ik ben dan weer heel kieskeurig met bijbaantjes. Iets wat ik wel heel leuk zou vinden is babysitten. Dan heb je meestal na een uur of 8 wel tijd voor jezelf. Daarbij houdt ik veel van kinderen. Dat zou dus iets kunnen zijn?

Oké dit zijn gewoon alle gedachten die dagelijks door me heen gaan sinds dit jaar _O-

Ik ben volgens mij wel echt aan het plannen. Dat zegt wel heel veel geloof ik :')

**Geplaatst**: 30-07-18 18:17

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 30-07-18 18:17

Vervelend dat je je zo onbegrepen voelt door je ouders. Hopelijk kun je voor jezelf steeds meer een plan trekken hoe je je leven wil inrichten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 18:32

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 18:32

Sizzle schreef:
Vervelend dat je je zo onbegrepen voelt door je ouders. Hopelijk kun je voor jezelf steeds meer een plan trekken hoe je je leven wil inrichten.

Sterker nog. Ik heb mijn hele toekomst al zo’n beetje gepland. Nu alleen nog kijken of het uitkomt. Ik ben namelijk nogal ambitieus :')

Maar, als ik iets wil, ga in er ook echt 200% voor

**Geplaatst**: 30-07-18 18:35

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 30-07-18 18:35

Mooi dat je die plannen al hebt

Wat nog kan helpen is je grote doel in kleine opstellen en dan kijken wat je moet doen om het te bereiken. Dat vind ik altijd heel motiverend!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 18:55

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 18:55

Eske_B schreef:
Mooi dat je die plannen al hebt Wat nog kan helpen is je grote doel in kleine opstellen en dan kijken wat je moet doen om het te bereiken. Dat vind ik altijd heel motiverend!

Dat doe ik ook. Een groot hoofddoel, en met kleine stapjes er naartoe werken. Als een soort trapje. Dan ben je er zo

**Geplaatst**: 30-07-18 20:18

Geplaatst: 30-07-18 20:18

LoveGlove schreef:
Ja, ik moet nu nog ongeveer anderhalve week met deze strip, en dan ga ik maar weer eens proberen om te stoppen. Maar mam zal er niet blij mee zijn.

Net aan tafel met mijn ouders over gehad. Het eerste wat ze zeiden: het ligt aan de vakantie. Je werkt niet. (Ik werk trouwens wel. Alleen niet zoveel. Dat heb ik nu voor mijn gevoel ook nog niet nodig) Je hebt geen structuur in je dag. Ik zo: ja maar ik had dit voor de vakantie.... mam en pap: neee blablablablabla!
Daarom irriteer ik me dus enorm aan ze. Ze laten me 9 van de 10 keer niet uitpraten. Vooral mijn vader. En dan zit ik maar ja te knikken daar omdat ik geen gevechten wil. Soms vraag ik me af of ik het dan voor mezelf zou moeten opnemen of niet. Want meestal als ik dat doe, eindigt dat in een gevecht, omdat mijn ouders altijd gelijk willen hebben, aangezien ik pas 17 ben. Maar ik ken mijn eigen lichaam en hersenen toch nog wel het beste of niet dan

Pap irriteert zich er ook dood aan dat ik mijn eigen plannetje begin te trekken. Met dieet is dat bijvoorbeeld een issue. Omdat ik heel graag zo gezond mogelijk wil gaan eten. Nou ben ik niet iemand die meteen helemaal niet meer volgens de dingen van mam en pap eet, maar het zit hem meer in de kleine dingetjes. Ik drink nu bijna heen ranja meer. Als ik daar wel zin in heb, pak ik nu diksap. Dat is een veel gezondere keuze. En her smaakt bijna hetzelfde. Ipv koeienkaas en -melk en -yochurt, eet ik liever geitenkaas, -yochurt en sojamelk. Ook omdat dat veel gezonder is, en daar minder hormonen aan zitten. Aangezien ik er eentje ben die dat niet kan gebruiken. Ook ivm puistjes. Verder eet ik veel meer fruit, en de grootste verandering is nog dat ik vegetarisch ben geworden. Buiten dat laatste zijn het echt maar kleine dingetjes. Maar nee, pap vindt dat ik erin doorsla enzo enzo. Ik moest er bijna om lachen. Kom op joh, ben nu 17. Ik ben ondertussen zo oud dat ik die beslissingen voor mezelf mag gaan makenIk eet toch nog steeds mee aan tafel? Daar gaat het toch om? Ik betaal al die kleine dingetjes eventueel zelf wel. Daar heb ik echt geen moeite mee. Maar kom op joh, overdrijven is ook een kunst.

Dus ja, dat gesprek ging nergens heen. Mam wilde enigszins nog wel een beetje meegaan met mij, maar zij snapt me ook beter dan pap. Maar nee, pap moest er niks van hebben. En als pap zijn mond open trekt, durft mam niet meer aan mijn kant te staan, want dan krijgt zij ook een hoop gezeur over haar heen. Dan beland ze in dezelfde situatie als ik: gewoon stil zijn. Dan gebeurt er niks. Volgens mij heb ik het niet van een vreemde

Ik ben ook nooit echt een erge puber geweest ofzo. Ik ga ook niet uit enzo. Ik ben altijd lief op school, en thuis ook. Alleen af en toe van die ontplofmomenten als we ons een dag allemaal echt dood irriteren aan elkaar, en iemand kan het niet meer binnen houden. Dan gaat het mis. Maar dat gebeurt ook eens in de zoveel tijd. Vind ik verder niet zo speciaal

Ik weet niet of ik op kamers wil wonen. Sowieso ben ik een pleegkind, dus er komt nog meer bij kijken dan bij een kind wat geen pleegkind is. Mentaal ben ik daar helemaal klaar voor. Maar van geld heb ik niet heel veel verstand. Poetsen is niet zo mijn beste ding, aangezien ik nooit veel hoef te poetsen. Mam zegt wel dat ik dat moet, maar dat moet dan uit mezelf komen. Nouja, ik ben de hele dag bezig, dus dan denk ik er niet aan. Dan kun je me beter gewoon opdrachten geven. Ik heb die discipline nooit echt gehad, dus dat zal dan meer aan mijn ouders liggen denk ik. Als ze me eerder die discipline hadden gegeven, dan had ik het misschien nu ook zelf beter ingezien om dingen uit mezelf te gaan doen.
Dus ja, op kamers wonen weet ik nog niet zo zeker. Ik voel me daar kwa geld en onderhoud enzo nog niet klaar voor. Mentaal wel. Ik wil hier eerlijk gezegd echt weg

Ik ga straks ook met mam en pap op vakantie. Maar ik ga ook een week op kamp. Dat gebeurt als we op vakantie gaan. Zo heb ik een paar daagjes met mam en pap, en verder nog een week zonder ze. Daar ben ik wel echt blij mee. Even weg van ze

Kwa visite: er zit een kindje van 10 bij waar ik een hele goede band mee heb. Dus die zal het helemaal niet leuk vinden als ik niets met hem ga doen. Nou vindt hij het gelukkig wel leuk om de dingen te doen die ik van plan was. Hij is enorm sterk voor een 10 jarige, en ik ben heel lenig. Dus we dagen elkaar op die gebieden altijd uit. Ik wilde vanavond dus ook echt gaan stretchen. Maar ook dansen, en dat vindt hij dan weer niet leuk.
Het is niet perse een ramp, maar mijn hele eigen planning gaat dan helemaal de soep in, en dat kan ik gewoon nier hebben

ik heb even het één en ander gemarkeerd, want ik denk dat je niet alles even goed en eerlijk bekijkt ( geeft niet, maar even vanuit een ander oogpunt nu

)
Je zegt in je OP dat het zo ervaart dat je ouders jou behoorlijk in de weg zitten. Het is inderdaad zo dat je die leeftijd hebt dat jullie verschillende denkwijze hebben. dat is niet erg, want iedereen mag zijn of haar mening hebben

maar op een aantal punten hebben jou ouders wel gelijk.
Dat jou ouders reageren met ~~blablabla~~ kan zijn omdat het regelmatig voorkomt dat je de boel probeert goed te praten, of een rede zoekt waarom het is zoals het is?? Want het is een feit dat pubers altijd gelijk hebben. En zo niet? Dan toch!

ik was er ook zo één O:)

Soms is het ook wel eens fijn voor je ouders als je niet gelijk in de verdediging schiet, maar hun gelijk geeft. ( i know, vaak is dat echt niet wat je wilt op dat moment maar wel even het beste )

Ik vind dat je heel bewust en gezond eet! Super +:)+

Mag menig jongere wel eens een voorbeeld aan nemen!
En dat je eventueel bereid bent jezelf in eigen voeding te voorzien, is ook goed!
Alleen hoop ik niet dat je deze houding ( het stukje ik ben al 17 ) in praktijk tot uiting brengt bij je ouders thuis. Want ik denk dat je het dan altijd zal verliezen, wat de discussie dan ook is.
Het kan toch niet zo zijn dat je ouders maar blij moeten zijn dat je bij hun aan tafel eet?

Een beetje poetsen is geen ramp. Meestal beperkt dat zich in het schoon en opgeruimd houden van je eigen kamer. No big deal toch?!
Maar heb je het in dat stukje nou over je biologische ouders, of je pleegouders? Is snap dat stukje niet helemaal. Wacht, ik schets mijn beeld even...
ik lees het stukje zo: je vind dat jou biologische ouders meer tijd en energie in jou hadden moeten steken, zodat je nu wat meer discipline in inzicht had in de dagelijkse taken die van jou verwacht worden? Zie ik het zo goed?
Want dan kan ik ook heel goed begrijpen dat je daarvan baalt, misschien zelfs teleurgesteld. Vraag dan aan je pleegmoeder of ze jou zou willen helpen daaraan te werken.

die wilt jou daarin vast helpen.

Tjah, en die planning?? :')

Kop op meid!

je hebt vakantie.
Wat maakt het uit dat je een ventje van 10jaar even bezig moet houden.
Je vertelt zelf dat je een goede band hebt met hem.
Ga lekker een ijsje halen met hem

**Geplaatst**: 30-07-18 21:11

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 30-07-18 21:11

Ik vind het knap dat jij je bewust bent van je gebrek aan discipline maar vind ook dat stap 2 is om hier dan iets aan te veranderen.
Probeer ook je ouders te laten zien dat je wel je best doet. Koop een kalender, maak een plan, hou je eraan. Zo kan je ook bewijzen dat je heus niet niks doet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 23:06

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 23:06

Divers schreef:
Ik vind het knap dat jij je bewust bent van je gebrek aan discipline maar vind ook dat stap 2 is om hier dan iets aan te veranderen.
Probeer ook je ouders te laten zien dat je wel je best doet. Koop een kalender, maak een plan, hou je eraan. Zo kan je ook bewijzen dat je heus niet niks doet.

Ja daar hebben we het vandaag over gehad

Dus ik denk, wanneer we er weer over kunnen praten, dat we dat ook gaan doen

**Geplaatst**: 30-07-18 23:21

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 30-07-18 23:21

Ik herken me heel goed in je hoor. Ben inmiddels 20 en het gaat echt over/ wordt minder :')

. Heeeel af en toe betrap ik mijzelf er zelfs nog op dat ik ook geïrriteerd raak tegenover mijn ouders om niks. Nu scheelt het dat ik me heel vaak terug kon trekken op mijn kamer om even rustig te worden. Ik heb juist vooral dat ik heel veel werk en een heel druk leven heb waardoor ik mij thuis graag terugtrek, als mijn ouders dan veel van me vragen thuis dan kan ik hier snel geïrriteerd van raken..
Maar je bent dus echt niet de enige en ik denk dat het gewoon al heel goed is dat je er zo mee bezig bent en dat je het ergens echt wel vervelend vindt. Bij mij hielp het ook vaak als ik geïrriteerd raakte om dan even iets te gaan doen waardoor ik mijn irritaties vergat.

**Geplaatst**: 31-07-18 13:02

Geplaatst: 31-07-18 13:02

Heel normaal.

Ik merk dat onze dochter (bijna 20) dit ook een beetje heeft (gehad). Ze uit dit ook gewoon netjes wat wij heel fijn vinden. Soms vergeten we iets te melden en dan hoort ze het heel laat, snap voor haar dat dat dan helemaal niet leuk is. Laatst was dat toen de schilders kwamen en ik reageerde daar toen niet zo goed op helaas. Ze wil graag voorlopig nog thuis blijven wonen en dat vinden wij heel gezellig, we doen toch wel iets goed denk ik.

Wel is het gewoon aanpassen aan elkaar. Wij vinden het weer fijn om te weten of ze thuis eet en of slaapt. Dat vergeet ze ook wel eens te melden waar wij dan geen stampei over maken. Woon je op kamers dan geeft dat wel een wat vrijer gevoel.

Praat er over met je ouders. Praat over jouw gevoel zonder verwijtend te zijn richting je ouders, daar komen de mooiste gesprekken van.

**Geplaatst**: 31-07-18 18:31

Geplaatst: 31-07-18 18:31

Voor praten moeten je ouders er wel voor open staan anders geeft het enkel meer irritatie.
Ik heb het vroeger opgekropt omdat ik niet verwachtte dat ik een zinnig gesprek zou gaan krijgen, ben toen kort voor mijn 18e op kamers gegaan. Dat was voor mij een prima oplossing.

**Geplaatst**: 31-07-18 18:47

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 31-07-18 18:47

Heel normaal idd, heb het zelf ook gehad op jouw leeftijd, heel snel geirriteerd door alles en iedereen. Bij mij is het de afgelopen twee jaar ook minder geworden, maar het gebeurd nog steeds (ook omdat ik sowieso een beetje een heethoofd kan zijn soms, als kind zijnde al :')

). Vooral de afgelopen paar maanden, alleen niet door mijn ouders, maar omdat we iemand in huis hebben wonen die erg veel ruimte inneemt en geen gevoel voor privacy heeft waardoor terugtrekken op mijn kamer ook geen nut heeft. Ik merk nu dus soms weer even die frustratie van toen ik nog vol op puber was.

Wat voor mij hierbij wel wat helpt is mediteren, maar dat helpt niet voor iedereen. Het helpt mij om wat rust te creeeren en daarom niet bij ieder dingetje in de stress te schieten. Andere dingen om eventueel de stress te uiten als sporten ofzo kan ook misschien wat helpen.

**Geplaatst**: 31-07-18 21:17

Geplaatst: 31-07-18 21:17

LoveGlove schreef:
Ik weet niet of ik op kamers wil wonen. Sowieso ben ik een pleegkind, dus er komt nog meer bij kijken dan bij een kind wat geen pleegkind is. Mentaal ben ik daar helemaal klaar voor. Maar van geld heb ik niet heel veel verstand. Poetsen is niet zo mijn beste ding, aangezien ik nooit veel hoef te poetsen. Mam zegt wel dat ik dat moet, maar dat moet dan uit mezelf komen. Nouja, ik ben de hele dag bezig, dus dan denk ik er niet aan. Dan kun je me beter gewoon opdrachten geven. Ik heb die discipline nooit echt gehad, dus dat zal dan meer aan mijn ouders liggen denk ik. Als ze me eerder die discipline hadden gegeven, dan had ik het misschien nu ook zelf beter ingezien om dingen uit mezelf te gaan doen.
Dus ja, op kamers wonen weet ik nog niet zo zeker. Ik voel me daar kwa geld en onderhoud enzo nog niet klaar voor. Mentaal wel. Ik wil hier eerlijk gezegd echt weg

Sommige mensen hebben dat gewoon niet. Hoe hard ouders ook hun best doen. Ik heb vrijwel geen interne structuur. Daarom woon ik op mezelf maar heb ik iemand die wekelijks komt poetsen. Ik weet van mezelf dat ik die structuur niet in mezelf ga vinden. Door het uit te besteden ontstaat er regelmaat. Een externe stok achter de deur om op te ruimen, zodat een gepoetst kan worden.

Geen kwestie van wilskracht, of aangeleerd hebben, ik heb het gewoon niet. Kunnen mijn ouders niks aan doen.

**Geplaatst**: 31-07-18 21:47

Geplaatst: 31-07-18 21:47

Shiloh schreef:
LoveGlove schreef:
Ik weet niet of ik op kamers wil wonen. Sowieso ben ik een pleegkind, dus er komt nog meer bij kijken dan bij een kind wat geen pleegkind is. Mentaal ben ik daar helemaal klaar voor. Maar van geld heb ik niet heel veel verstand. Poetsen is niet zo mijn beste ding, aangezien ik nooit veel hoef te poetsen. Mam zegt wel dat ik dat moet, maar dat moet dan uit mezelf komen. Nouja, ik ben de hele dag bezig, dus dan denk ik er niet aan. Dan kun je me beter gewoon opdrachten geven. Ik heb die discipline nooit echt gehad, dus dat zal dan meer aan mijn ouders liggen denk ik. Als ze me eerder die discipline hadden gegeven, dan had ik het misschien nu ook zelf beter ingezien om dingen uit mezelf te gaan doen.
Dus ja, op kamers wonen weet ik nog niet zo zeker. Ik voel me daar kwa geld en onderhoud enzo nog niet klaar voor. Mentaal wel. Ik wil hier eerlijk gezegd echt weg

Sommige mensen hebben dat gewoon niet. Hoe hard ouders ook hun best doen. Ik heb vrijwel geen interne structuur. Daarom woon ik op mezelf maar heb ik iemand die wekelijks komt poetsen. Ik weet van mezelf dat ik die structuur niet in mezelf ga vinden. Door het uit te besteden ontstaat er regelmaat. Een externe stok achter de deur om op te ruimen, zodat een gepoetst kan worden.

Geen kwestie van wilskracht, of aangeleerd hebben, ik heb het gewoon niet. Kunnen mijn ouders niks aan doen.

Maar jij bent vast wat ouder dan de TS. Ik begrijp dat je haar een hart onder de riem probeert te steken maar ik denk dat het beter is om het eerst te proberen en dan pas eventueel tot de conclusie te komen dat je het niet kan.

**Geplaatst**: 31-07-18 22:03

Geplaatst: 31-07-18 22:03

Ik wist dat op mijn 17de ook al hoor. Op die leeftijd zat er al een jaar of 7 proberen en falen op. En veroordeelde ik mezelf er bovendien op die leeftijd enorm voor.

Ik begin het pas sinds een paar jaar te accepteren. Als mij ruim 10 jaar zelfhaat bespaard had kunnen worden, doordat iemand tegen mij destijds had gezegd... “meis... maak je niet druk... sommige mensen zitten zo gewoon niet in elkaar, daar kun je niks aan doen”.... had dat enorm gescheeld.

Ook ik heb trouwens ooit mijn ouders de schuld gegeven dat ze het mij niet hadden aangeleerd. Maar dat hebben ze écht wel geprobeerd. Het zit er gewoon niet in.

Wat overigens niet moet zeggen dat je dus maar moet opgeven en niks meer moet proberen. Maar in plaats van hetzelfde riedeltje blijven proberen en falen, is het nuttiger op zoek te gaan naar alternatieven die je écht helpen!

Ik zeg overigens ook niet dat TS ook zo is. Maar wel dat het nuttig kan zijn voor haar om dat uit te zoeken, over na te denken, whatever.

**Geplaatst**: 31-07-18 22:06

Geplaatst: 31-07-18 22:06

De generatiekloof! En die kan enorm groot zijn...praat er eens over met je oiders en vraag hun jou meer eigen verantwoording te geven, dat je daar enorm aan toe bent en dar je graag hun adviezen hebt, maar er dan zelf graag naar vraagt....krijg je een andere communicatie van die voor jou prettiger is en je ouders hierdoor juist vertrouwen in je krijgen..

Ik was met 17 al het huis uit en zorge zelfstandig voor mij zelf, dus snap je jij bent vast ook al volwassen.

**Geplaatst**: 31-07-18 22:32

Geplaatst: 31-07-18 22:32

Shiloh schreef:
Ik wist dat op mijn 17de ook al hoor. Op die leeftijd zat er al een jaar of 7 proberen en falen op. En veroordeelde ik mezelf er bovendien op die leeftijd enorm voor.

Ik begin het pas sinds een paar jaar te accepteren. Als mij ruim 10 jaar zelfhaat bespaard had kunnen worden, doordat iemand tegen mij destijds had gezegd... “meis... maak je niet druk... sommige mensen zitten zo gewoon niet in elkaar, daar kun je niks aan doen”.... had dat enorm gescheeld.

Ook ik heb trouwens ooit mijn ouders de schuld gegeven dat ze het mij niet hadden aangeleerd. Maar dat hebben ze écht wel geprobeerd. Het zit er gewoon niet in.

Wat overigens niet moet zeggen dat je dus maar moet opgeven en niks meer moet proberen. Maar in plaats van hetzelfde riedeltje blijven proberen en falen, is het nuttiger op zoek te gaan naar alternatieven die je écht helpen!

Ik zeg overigens ook niet dat TS ook zo is. Maar wel dat het nuttig kan zijn voor haar om dat uit te zoeken, over na te denken, whatever.

Agreed

Succes met je ouders TS!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-18 23:16

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-18 23:16

Indestal schreef:
De generatiekloof! En die kan enorm groot zijn...praat er eens over met je oiders en vraag hun jou meer eigen verantwoording te geven, dat je daar enorm aan toe bent en dar je graag hun adviezen hebt, maar er dan zelf graag naar vraagt....krijg je een andere communicatie van die voor jou prettiger is en je ouders hierdoor juist vertrouwen in je krijgen..

Ik was met 17 al het huis uit en zorge zelfstandig voor mij zelf, dus snap je jij bent vast ook al volwassen.

Mijn ouders denken juist van niet _O-

Maar ze kennen me op dat gebied niet 100%
Ik heb namelijk veel meer in me zitten dan wat er nu uitkomt, omdat mam me helemaal aan het pamperen is, en ik zelfstandig niet heel veel hoef te doen.
Toen ik vorig jaar voor het eerst met de trein ging, was mam veel banger dan ik, omdat ze dacht dat ik het niet zou kunnen :')

Ik ga niet zeggen dat ze zich geen zorgen mag maken hoor. Het is mijn moeder. Moeders maken zich nou eenmaal zorgen over hun kinderen. Dat ga ik niet van haar wegpakken. Maar ik stel haar wel altijd gerust van: het komt echt wel goed. Maak je maar geen zorgen. Ik kan dit

Dat helpt altijd wel een klein beetje met haar vertrouwen in mij, omdat ik 100% in mezelf vertrouw

**Geplaatst**: 01-08-18 00:15

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 01-08-18 00:15

Heel veel is volgens mij al gezegd, maar waar ik toch ook nog even op terug wil komen: de pil.
Je gaf aan na deze strip te willen stoppen maar je moeder daar niet blij mee zal zijn. Je kan ook naar de huisarts gaan en vragen om een andere pil, dat kan aardig wat verschil maken.

Ik vind het knap hoe je dit oppakt.

Als je eenmaal op kamers zit red je je vast wel hoor, het is niet dat je dan de enige op de wereld bent en niks meer aan iemand kan vragen of zo. Zeker als je huisgenoten hebt.

**Geplaatst**: 01-08-18 10:09

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 01-08-18 10:09

Je bent pleegkind, las ik...je ouders zijn heel voorzichtig met je, alles voor hun tijd proberen ze nu zo goed mogelijk voor je uit te stippelen...ze gunnen je alle geluk en denken dat je hierbij misschien meer hulp nodig hebt dan andere kinderen? Betuttelen is natuurlijk nooit goed, maar een liefdevolle verzorging met dito voorzichtigheids waarschuwingen is ook betrokkenheid en zoals je al zegt, ze is je moeder....dankbaar gebruik van maken...

Als je ouder bent, snap je haar en heb je nog steeds een liefdevolle schat van een moeder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-18 10:40

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-18 10:40

marachels schreef:
Heel veel is volgens mij al gezegd, maar waar ik toch ook nog even op terug wil komen: de pil.
Je gaf aan na deze strip te willen stoppen maar je moeder daar niet blij mee zal zijn. Je kan ook naar de huisarts gaan en vragen om een andere pil, dat kan aardig wat verschil maken.

Ik vind het knap hoe je dit oppakt.

Als je eenmaal op kamers zit red je je vast wel hoor, het is niet dat je dan de enige op de wereld bent en niks meer aan iemand kan vragen of zo. Zeker als je huisgenoten hebt.

Ja, ik ben al eens met de pil gestopt, en dat beviel me toen enorm goed. Dus nu wil ik dat weer. Nu komt het goed uit dat ik hem nog slik, omdat ik vakantie en op kamp ga, hoewel ik wel aan het einde van de vakantie waarschijnlijk wel ongesteld ga worden. Het is iig niet op kamp, en daar ben ik blij mee

Indestal schreef:
Je bent pleegkind, las ik...je ouders zijn heel voorzichtig met je, alles voor hun tijd proberen ze nu zo goed mogelijk voor je uit te stippelen...ze gunnen je alle geluk en denken dat je hierbij misschien meer hulp nodig hebt dan andere kinderen? Betuttelen is natuurlijk nooit goed, maar een liefdevolle verzorging met dito voorzichtigheids waarschuwingen is ook betrokkenheid en zoals je al zegt, ze is je moeder....dankbaar gebruik van maken...

Als je ouder bent, snap je haar en heb je nog steeds een liefdevolle schat van een moeder.

Mam heeft dat ook gezegd. Het is zorgelijker om voor mij te zorgen dan voor haar eigen kinderen. En dat snap ik helemaal. Met mij moet ze ook voorzichtiger zijn. Ik ben een heel gevoelig persoon. Als je al een beetje je stem opheft naar mij, kan ik al gaan huilen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-18 11:23

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-18 11:23

Ik zit te denken. Wat komt er allemaal kijken bij het op kamers gaan?

**Geplaatst**: 01-08-18 11:50

Re: Heel snel geïrriteerd

Geplaatst: 01-08-18 11:50

je kan ook een spiraaltje nemen he als je toch anticonceptie wilt, daar zitten veel minder hormonen in dan in de pil.

**Geplaatst**: 01-08-18 11:51

Geplaatst: 01-08-18 11:51

LoveGlove schreef:
Ik zit te denken. Wat komt er allemaal kijken bij het op kamers gaan?

Vooral veel geld :Y)