Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-18 00:30

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-18 00:30

zonnebloem18 schreef:
Oké misschien wel hard, maar de meeste meiden zouden het geweldig vinden als hun vriend(je) mee wilde naar de paarden. Of als hun vriend uit eigen initiatief zou bellen, hij heeft wel veel over voor jou.

Ander punt wat bij mij naar voren komt is, heb je wel genoeg tijd voor jezelf? Het komt op me over dat je eigenlijk behoefte hebt aan meer momenten voor jezelf, die kan je ook creëren door andere activiteiten terug te schroeven.

Oh, maar dat vind ik ook wel geweldig! Ik vind het juist hartstikke leuk om met hem dingen te doen met de paarden. We gaan samen wandelen met het paard, gaan binnenkort ook samen op vakantie naar zee met Billy. Ik vind het heus wel leuk maar niet altijd.
Het is ook niet zo dat ik me telkens erger wanneer hij belt.. maar als ik bijvoorbeeld een me - momentje heb en hij belt dan toevallig dan neem ik niet op en bel ik hem later terug want dan vind ik mijn me moment net even wat belangrijker.

Dat laatste is wel een mooi punt wat je aanhaalt. Ik denk dat ik inderdaad niet genoeg tijd heb voor mezelf. Ik ben door de week vooral heel druk met de verschillende afspraken, studie, ... En ja, activiteiten terug schroeven is voor nu niet echt een optie.

**Geplaatst**: 10-06-18 00:33

Geplaatst: 10-06-18 00:33

Dat je gesteld ben op je eigen ruimte is niet zo gek, zou zelf ook niet graag slapen bij iemand in bed. Maar het enige waar ik een beetje over val is de allergie voor de kat. Je zegt dat als hij een pufje neemt hij er geen last meer van heeft, maar is dat wel zo.
Heb zelf astma en wordt benauwd van sigaretten rook, ik neem dan een pufje en de benauwdheid valt dan wel weg. Maar merk het na twee dagen nogsteeds in mijn lijf dat ik hem moest gebruiken.

Ik liet bij mensen ook niet altijd weten dat ik er zo last van had km ze niet tot last te zijn. Dus weet je zeker dat je vriend hier niet meer last van heeft dan dat hij nu kenbaar maakt.

Maar voor de rest, als jullie beide gelukkig zijn, en je ongeveer hetzelfde in het leven staat zie ik niet wat er raar aan is. Misschien moet je gewoon eens een gesprek aangaan met je vriend en horen wat hij er van vind.

**Geplaatst**: 10-06-18 00:38

Geplaatst: 10-06-18 00:38

ik sluit me ook aan bij Joolien.

Dit klinkt niet als een jongen die bij jou past, het kost je allemaal gewoon teveel moeite. Bij de juiste zal je dat niet hebben, het gevoel dat je zelfstandigheid in het geding komt en de irritatie. Dan gaat het allemaal veel meer vanzelf en heb je het, even kort door de bocht gezegd, veel meer voor diegene over om aanpassingen en bepaalde conssessies te doen. Dat is die persoon dan gewoon waard en voor jou is het juist ontspanning in plaats van een "zekere tijdverspilling". Het is in ieder geval heel anders, niet vergelijkbaar met wat je nu ervaart.

Mijn relatie van nu bijna 7 jaar omschrijft men ook niet als "standaard". Wij trekken juist ontzettend naar elkaar toe maar voor ons werkt het echt perfect tot op de dag van vandaag. Dus ik zou me niet druk maken over wat andere zeggen of denken, totaal niet boeiend.

Ik zou dus ook zeggen dat je eerder eens naar je eigen gevoelens moet kijken dan checken of jouw manier van een relatie hebben met iemand wel oké is.

**Geplaatst**: 10-06-18 01:18

Geplaatst: 10-06-18 01:18

Ahum, je vind het gezelliger met je kat te slapen dan je vriend? Ik zou die relatie maar eens overdenken in jouw plaats.
En ik weet niet of je je vriend ook alle bezwaren van je hebt verteld die je in de op uit de doeken doet, maar als iemand zo over mij zou denken zou het dus doei en de mazzel zijn.
Die persoon staat bedroevend laag op je prioriteitenlijst. In ieder geval onder de kat...

**Geplaatst**: 10-06-18 01:25

Re: Graag alleen zijn tijdens relatie.. Wie herkent het?

Geplaatst: 10-06-18 01:25

Ik vind n kat in bed ook veel gezelliger. Kleiner, knuffeliger, kun je gemakkelijker aan de kant leggen en als je ze zat bent zet je ze op de gang. Dat hoeft je met n vent niet te proberen

**Geplaatst**: 10-06-18 01:31

Geplaatst: 10-06-18 01:31

Ik snap het heel goed, maakt niet uit wie het is, als iemand mij stoort als ik even alleen wil zijn, ben ik ook geïrriteerd.. Dat zie ik ook niet zomaar veranderen, maar wie weet.. Ben de ware tot nu toe nog niet tegengekomen

**Geplaatst**: 10-06-18 01:48

Geplaatst: 10-06-18 01:48

Zoals ik je verhaal lees heb ik ook wel zoals een aantal andere Bokkers mijn twijfels over je relatie..

Ik denk dat je heel goed moet nadenken over of je überhaupt wil doorgaan met deze relatie, dit is natuurlijk helemaal jouw vrije keuze. Het is heel normaal dat een jongen aan het einde van een telefoongesprek zegt ik mis je, als je elkaar alleen in het weekend ziet. Maar de opmerking die je er dan bij geeft: 'ik zeg het omdat hij het min of meer van mij verwacht' dan denk ik dit zit niet 100% lekker. In een relatie hoor je dat spontaan te zeggen, niet omdat hij het verwacht.. Ik denk dat eerlijkheid hier een heel belangrijke rol in speelt naar hem toe. Want je schrijft: 'ik zeg ook maar dat ik hem mis, maar eigenlijk mis ik hem niet'? Weet hij dit ook überhaupt, ik zou het namelijk niet netjes vinden moest ik denken oh ze mist me, maar in werkelijkheid is het niet zo? Het lijkt me meer op een strijd en veel stress en irritatie.

Heb je inderdaad genoeg tijd voor jezelf, voel je je goed in de relatie enz.. En misschien is in gesprek gaan met je vriend en de aanknoop punten zeggen waar je tegenaan loopt.

(Het is zeker geen kritiek wat ik hierboven heb geschreven, maar meer de vraag van wil je zo verder wat volledig jouw eigen keuze is. En om ook even duidelijk te maken van dat dit ook aan je vreet. Dus mijn excuses als dit een beetje te hard / grof overkomt) Succes

**Geplaatst**: 10-06-18 02:08

Geplaatst: 10-06-18 02:08

Hmm. Wat ik lees is eigenlijk een meer negatieve toon ten opzichte van het hebben van een relatie (behalve het stukje waar je noemt dat je graag bij hem bent).
Ik herken een deel wel van mezelf, voordat ik mn huidige vriend leerde kennen.
Zag mn ex ook alleen in het weekend en naarmate de relatie vorderde wilde ik ook best af en toe een weekendje overslaan. Had mn studie en mn paarden en mn werk en vrienden. Druk zat!

Echter, nu ik echt mn maatje heb gevonden is dat echt veranderd.
Ook hij heeft het paardenvirus en we doen heel veel samen. En ik vind het heerlijk!
Extra rekening houden hoeft eigenlijk niet.. Althans, hij is makkelijk en heeft hetzelfde ritme als ik. Ook ik ben flexibel en kan me aanpassen.
Voor hemvind ik dat geen probleem. Bij mn ex vond ik t altijd wel moeilijk als ik weer eens eerder bij de paarden weg moest om avondeten te halen, terwijl hij met een maat was vissen.

Maar goed, ligt denk ik ook aan de persoon en misschien aan levensfase?

Als ik je startpost lees, denk ik wel: ben jij wel toe aan een relatie of ben je beter af met tijd vor jezelf en je eigen vrijheid.
Een relatie gaat op ten duur meer aandacht vereisen vrees ik (samenwonen, etc).
Ik sliep ook graag alleen, maar nu met mijn vriend slaap ik net zo graag. Alleen is nu zelfs heel onwennig. Bijna eng.
Tijd voor jezelf is belangrijk, maar toch merk ik nu ik een jongen heb gevonden waarmee ik kan lezen en schrijven, dat ik die tijd minder belangrijk vind.

**Geplaatst**: 10-06-18 02:27

Re: Graag alleen zijn tijdens relatie.. Wie herkent het?

Geplaatst: 10-06-18 02:27

Ik begrijp je helemaal hoor. Heb precies hetzelfde hoe meer klef iemand word hoe afstandelijker ik word lijkt het wel. En dat ik mis je terug zeggen heb ik ook echt, zeg het wel maar eigenlijk mis ik nooit echt iemand. Geniet gewoon van m’n eigen leven en vind het zeker gezellig dingen samen te doen zowel met vriendje/familie/vrienden maar heb nooit echt gevoel dat ik iemand mis als ze weg zijn. Maar zeg het uiteraard tegen iedereen terug omdat het toch verwacht word. Bij mij betekend het zeker niet dat ik minder van ze houd. Maar begrijp je dus helemaal.

**Geplaatst**: 10-06-18 03:07

Geplaatst: 10-06-18 03:07

Heel herkenbaar en daarom ben ik ook vrijgezel

Maar zonder dollen ik snap je maar ben van mening dat het niet een geheel gezonde relatie is.
Ik ben van mening (en vanuit hetgeen ik zie bij vrienden) dat alles wat jij nu hebt opgeschreven in grote lijnen wegvalt op het moment dat je wel de 'ware' tegenkomt.
Dus ik zou deze relatie voor jezelf nog eens goed onder de loep nemen.

**Geplaatst**: 10-06-18 03:18

Geplaatst: 10-06-18 03:18

Sorry, maar ik vind heel je post gewoon puur egoïstisch overkomen.
Ik weet dat het mischien hard is dat ik het zeg...

Maar je irriteren als hij je belt in je me-time?
Tuurlijk kan je nood hebben aan je me-time, maar dan kan je het hem nog laten weten dat je even tijd voor jezelf nodig hebt en dat je hem ‘s avonds belt. Bespaart jou irritatie en hem verdriet dat jij niet opneemt...

Schijt hebben aan zijn allergie??
Want ja, zoals andere ook zeggen, dat 1e pufje kan heel goed zijn dat hij dat 2dagen later nog voeld... En zo’n pufje moet je eigenlijk niet zo verdomd makkelijk over doen, ik ken genoeg astma patiënten met allergieën die er alles aan doen om die rotzooi niet in te moeten nemen... En het excuus een dekentje leggen? Kan je zeggen, werkt dus niet... dekens vervangen? Mwah, afhankelijk hoe ernstig de allergie is: werkt wel.

Jaloers zijn op zijn nutteloos rondhangen als je lesgeeft?
Het is niet omdat JIJ zo’n druk leven hebt en geen tijd voor jezelf wilt nemen dat hij daar ter plaatse klusjes moet gaan doen hè... Tenslotte komt die mee voor jou en vermoed ik dat hij niks met paarden heeft verder? Draag hem op handen en voeten dat die dat doet i.p.v. hem zo af te kraken...

Ik zie je doodgraag zeggen irritant vinden?
Mag ik je eropwijzen dat je hier ooit spijt van gaat krijgen

...
Ik kan je als vrachtwagenchauffeur (risicovol beroep) melden dat jou, maar ook zijn, leven veel sneller eindigen kan dan je je beseft. En geloof mij, maar vooral nabestaanden van verkeersongelukken heeeel goed: op zo’n moment heb je spijt dat je je er aan ergerde, dat je het niet terug gezegd hebt... Je moet je leven niet laten leiden door angst, maar als je je daar aan irriteert vraag ik mij oprecht af wat hij wel voor jou betekent...

Eigenlijk zie ik vooral in je post: ik wil, ik wil, ik wil, hij heeft pech, mijn wil moet wet zijn en hij mag zich aanpassen of oprotten. Met op het einde een beetje goed over hem te zeggen zodat je niet afgebrand word...

Ik snap oprecht dat je me-time nodig hebt. Ik snap dit als geen ander. 3/4 relaties zijn bij mij ook stuk gelopen hierop. Maar heel eerlijk? Als je van hem houd schroef je met alle plezier wat van je activiteiten terug. 1h lesgeven per week minder bevoordeeld? In het weekend in samenspraak, als jullie samen zijn, een half uur op je gemak alleen iets gaan doen om tot rust te komen...

Maar hem zo afkraken op een forum, “fouten” alleen bij hem zoeken?
Nee, dan moet je je eens goed afvragen of je wel verder wilt in deze relatie en hem niet eerder ziet als een goede vriend omdat hij je rots in de branding is. Soms zijn personen beter af als vrienden dan als koppel. En daar is niks mis mee...

Ook ik had deze punten ooit in een relatie, na heel lang twijfelen en eens goed praten met mijn toenmalige vriend hebben we er een punt achter gezet, en nu zijn we mega goede kameraden. Maar met mijn huidige vriend? Ik kan niet wachten om hem terug te zien als het weekend is. Wij genieten van elke seconde dat we elkaar onderweg tegen komen en elkaar een fractie van een seconde zien. En dit terwijl ik bij al mijn vorige relaties blij was dat ik werken mocht gaan de hele week..:

Behoefte hebben aan me-time is volledig normaal, maar de rest en de manier waarop ? Nee, echt niet in mijn ogen, dan is hij niet de juiste...

**Geplaatst**: 10-06-18 03:34

Geplaatst: 10-06-18 03:34

PerleB schreef:
Hoihoi iedereen,

Graag had ik iets met jullie gedeeld, gaande over mijn relatie die ik heb. Ik heb een relatie met een fijne jongen, hij is twee jaar ouder dan ik. We hebben nu ongeveer 1 jaar en een half een relatie. Ik studeer nog, hij werkt. We wonen allebei nog thuis en we hebben beide het paardenvirus en dat is wel erg leuk!

Ik heb momenteel een druk leven. Ik ga voltijds naar school, train mijn paard voor wedstrijd, ga babysitten, geef paardijles (ong 7u per week). Mijn dagen zijn echt goed gevuld. Dag in dag uit. Daar ben ik blij om, ik ben geen stilzitter. Ik vind het fijn als mijn agenda vol staat maar dat houdt wel in dat ik het fijn vindt om af en toe niks te doen in mijn eentje. Gewoon even alleen zijn en genieten. Oh, ik vind het dan zo fijn om echt mijn eigen ding te doen. Daarnaast ben ik een zelfstandige persoon, die goed haar plan kan trekken en niet zo veel nood heeft aan steun/bemoeienis van andere personen. Ik doe graag mijn eigen ding en ben daar tevreden mee.

Dan nu.. Waar ik wat tegenaan loop in mijn relatie. Tjah, het is niet echt tegen aan lopen. Eerder mezelf afvragen of het wel ‘normaal’ is? En of andere bokkers zich hier ook in herkennen?
Het gaat om het volgende: ik krijg er niet echt juist geformuleerd dus ik geef een aantal voorbeelden in de hoop dat jullie het zo een beetje begrijpen:

- als ik tv aan het kijken en hij belt mij, voel ik gelijk lichte irritatie opkomen. Grr, laat me gewoon rustig tv kijken, nu dat ik dat eens kan. Meestal neem ik dan niet op en bel ik hem terug voor dat ik ga slapen.

- Als we aan het telefoneren zijn en het einde van het gesprek nadert zegt hij meestal ‘ik mis je’ en ‘je t’aime of ik zie je doodgraag’. En ik zeg dan ook wel tegen hem ‘ik mis jou ook.’ Maar als ik echt eerlijk ben, zeg ik dat meer omdat hij dat verwacht van mij. Het voelt bijna ‘verkeerd’ aan om tegen hem te zeggen dat ik hem mis want ik mis hem eigenlijk helemaal niet. Ik vind mijn dagen alleen goed zo. Daarnaast vind ik het zo geforceerd overkomen om elke keer na het bellen ‘ik zie je graag’ te zeggen.. Voor mij is dat niet nodig. ‘Daag, tot morgen’ is voor mij wel genoeg.

- Ik slaap heel graag alleen. Heel het (tweepersoons)bed voor mij alleen en niemand waar ik rekening mee hoef te houden in de ochtend. Geen gevecht met het deken, geen frustratie omdat hij mij bijna uit bed duwt, geen klef gedoe voor het slapen..

- Ik heb ook een kat en ik vind het helemaal geweldig als die bij mij in bed ligt. Lekker knus, met mijn hand op zijn buikje in slaap vallen. Heerlijk. Mijn vriend is jammer genoeg allergisch aan katten en vind het dus absoluut niet leuk als ik de kat in mijn bed laat slapen. Ja, het is mijn bed. Mijn bed, mijn regels. Ik vind het moeilijk om hierin rekening met hem te houden, want dat die kat in mijn bed slaapt is mijn ding, iets wat ik leuk vindt en daar heeft hij zich maar aan te passen (hij heeft overigens wel een puffer op het nachtkastje voor als hij een allergische aanval zou krijgen)

- In het weekend geef ik vast privéles en het komt wel eens voor dat hij dan mee moet komen kwestie van organisatie. Maar oh wat vind ik dat verschrikkelijk. Terwijl ik les sta te geven, zit hij op zijn mobiel te tokkelen of loopt hij wat doelloos door de stallen. Ik kan me daar verschrikkelijk aan ergeren. Wat dan precies? Het feit dat hij op mij staat te wachten? Het gevoel dat ik iets nuttig aan het doen ben en hij niet? Of omdat hij dan op mijn vingers staat te kijken? Ik zou liever hebben dat hij er dan niet bij is en dat ik gewoon mijn ding kan doen zonder dat ik schuldgevoelens krijg.

We zien elkaar enkel in het weekend en heel eerlijk? Ik vind dat harstikke goed zo. Voor mij mag er soms wel een weekje tussen zitten. Ik geniet volop van mijn (drukke) week en stiekem kijk ik er soms wel een beetje tegenop om het weekend te starten samen met hem. Als ik nog maar denk dat hij zaterdagavond zou komen, dan voel ik toch wat wrang in mijn lichaam. Misschien omdat ik dan rekening moet houden met iemand? Of omdat ik dan niet meer kan doen waar ik zin in heb? Het is vaak een tegenstrijdigheid in mijn hoofd. Maar als hij er dan eenmaal is, dan hebben we een super fijn weekend samen. Echt waar. Dan doen we de leukste dingen samen! We gaan regelmatig samen op wandel met mijn paard. Ik kan zo hard met hem lachen en we passen ook wel goed samen. Hij is een beetje mijn rots in de branding op moeilijke momenten, geeft mij vaak goede raad en kan wel voor rust zorgen in mijn hoofd. Samen met de vriendengroep beleven we gezellige momenten die ik voor geen goud zou willen missen. En soms kijk ik naar hem en denk ik.. potverdekkie wat een lekker stuk en die is lekker van mij!

We krijgen als koppel vaak de opmerking uit naaste omgeving dat we een 'abnormale' relatie hebben. Bijvoorbeeld als er een feestje is, moet ik regelmatig afzeggen omdat ik wedstrijd heb de dag erna of omdat ik moet babysitten, studeren, ... en dan gaat hij wel gewoon naar het feestje. Ik vind dat dat moet kunnen. Geen melig klefgedoe voor mij. Ieder moet zijn eigen ding kunnen doen zonder dat daar een heel drama van gemaakt moet worden. We kunnen eigenlijk heel goed zonder elkaar zeg maar (hij iets minder goed dan ik). Ik hoef tijdens een etentje of tijdens een feestje niet de hele tijd rond zijn nek te hangen, ik hoef niet elke dag met hem aan de lijn te hangen, ik hoef niet te weten wat hij op een dag gedaan heeft (want dat is meestal toch hetzelfde).. Andere vinden dit blijkbaar niet normaal.. Ik weet niet.. De relatie die ik nu heb is qua vrijheid en eerlijkheid ontzettend puur en fijn. Ik zou niet anders willen. Opzich kan het me niet echt schelen wat andere hierover vinden maar omdat ik zo vaak die opmerkingen krijg, begin ik er nu toch wel over te twijfelen.

Oh, en voor dat ik heel bokt over me heen krijg dat ik egoïstisch zou zijn, … Ik heb niet echt het gevoel dat ik egoïstisch ben maar dat ik gewoon vrede heb met mezelf en dat ik graag van rustige momomenten alleen geniet. Ik denk dat ik gewoon een persoon ben met veel autonomie, die tijd en ruimte voor zichzelf nodig heeft.

Ik vraag me af of andere bokkers zich hier misschien ook in herkennen? Moesten er nog vragen/opmerkingen zijn, graag opbouwend dan!

Liefs,
PerleB

Ik ben hélemaal voor “me-time” in een relatie en ik kan hier een ongelofelijk lang verhaal over typen, maar dit zou mij echt enorm tegen de borst stuiten.
Ik begrijp dat je waarde hecht aan je rituelen, je kat bij je in bed en dergelijke. Maar we hebben het op dit punt wel over iemand zijn gezondheid en welzijn.

ik heb zelf een kattenallergie en een kat op een dekentje laten slapen ipv in het bed zelf is hartstikke leuk, maar zou voor mij echt geen biet uitmaken.

Een kat in dezelfde ruimte (vooral de slaapkamer!) is voor mij al genoeg om continu te niezen, benauwd te raken en me ellendig te voelen. Het zou voor mij daarom ook echt super kwetsend zijn als hierin geen rekening gehouden wordt door mijn vriend, want ik voel me op zo’n moment oprécht belabberd en lichamelijk ziekig. Als hij dan zou zeggen “ja sorry maar ik hou van mijn kat in bed en zo doen we dit nu eenmaal” zou ik daar wel echt even goed over moeten denken. Vooral als het zo gebracht wordt als het hier getypt staat, dat zou voor mij dus wel echt egoïstisch overkomen.

Ik lees sowieso wel een aantal dingen in je verhaal waarvan ik denk “me-time ben ik 100% voor, ieder moet zn eigen ding kunnen doen” .. Maar sommige dingen vind ik dan wel weer een beetje vreemd en doen me denken dat je niet écht verliefd op hem bent.
Maar wat dat betreft is het al laat en reageer ik morgen misschien nog eens

**Geplaatst**: 10-06-18 04:44

Geplaatst: 10-06-18 04:44

Hier iemand aan de andere kant. Ik heb een man die graag alleen is. Hij mist me oprecht niet als ik een week met vriendinnen weg ben of met mn ouders op vakantie ga. En ja dat vertelt ie me letterlijk. Was dat de eerste keer leuk om te horen? Nee. Voelt dat voor mij nog steeds gek? Ja. Maar hij is dol op me een uiteindelijk als we elkaar na een week weer zien vindt ie het toch ook wel weer heel fijn dat ik weer terug ben.

Andersom, ik heb ook leren alleen te moeten zijn. En daarin is deze relatie heel goed voor mij geweest. Ik lig inmiddels al weer een paar week alleen in bed en vind het stiekem heerlijk, geen gesnurk en gedraai naast me :))

(hij ligt op zolder, ik ben zwanger en houd hem wakker met mijn niet zo'n subtiele gedraai

)

Dus opzich snap ik je me time, ik snap oprecht dat je dat nodig hebt. Daarom ga ik bv ook eigenlijk altijd eerder dan mijn man naar bed zodat hij nog even lekker een uurtje of wat beneden voor zichzelf heeft. Ik weet dat hij dat nodig heeft om de dag van zich af te laten glijden.

Maar ik vind wel de toon van je bericht heel negatief. 'Schijt' hebben aan een allergie? Je irriteren daar hij zegt dat hij je mist? (ik app mijn man na 11 jaar relatie nog steeds elke avond dat ik m mis als wij bij elkaar vandaan zijn) en je irriteren als hij mee is naar jou lessen? (Mijn man vind het alleen maar leuk als ik eens een keer met hem mee ga naar zijn hobby, en dan heb ik echt niks met z'n hobby, je doet dat omdat je weet dat de ander dat leuk vindt).

Ik denk echt dat je goed bij jezelf ten rade moet gaan of deze jongen is wat jij nodig hebt en of jij in je huidige levensstijl ruimte hebt voor een relatie. Me time is absoluut belangrijk maar het moet niet ten koste gaan van de ander.

Communicatie is ook hierin de sleutel. Sluit hem niet buiten omdat je me time nodig hebt, betrek hem er bij en leg uit wat en waarom je dat voelt. Daar heb je meer aan dan de irritatie bij jezelf op te bouwen tot de bom barst.

**Geplaatst**: 10-06-18 05:49

Re: Graag alleen zijn tijdens relatie.. Wie herkent het?

Geplaatst: 10-06-18 05:49

Wow, die kat op bed met allergie, goed wetende dat je vriend allergisch is, dat is er zooo over.

Een puffer is een noodoplossing, geen dagdzgelijkse oplossing. Als mijn vriend zoiets zou doen (ik ben ook allergisch voor katten), dan zou ik weigeren daar nog te slapen. Met allergie kan een kat in de slaapkamer echt niet. Je standpunt is echt zo immens egoïstisch, dat ik gewoon sprakeloos ben..

**Geplaatst**: 10-06-18 07:01

Re: Graag alleen zijn tijdens relatie.. Wie herkent het?

Geplaatst: 10-06-18 07:01

Ik begrijp je helemaal. Hier al 9 jaar een relatie maar nog steeds veel behoefte aan me-time. We wonen samen maar mijn man is veel aan het werk dus ik ben vaak alleen thuis. Heerlijk! De paarden zijn mijn hobby en hij gaat een enkele keer mee.
Ik krijg regelmatig commentaar op onze relatie maar eerlijk, ik moet er niet aan denken om een man te hebben die van 9-17 werkt, altijd thuis is en om me heen hangt

**Geplaatst**: 10-06-18 07:57

Geplaatst: 10-06-18 07:57

Ik vind het ook niet zo gezond.
Zelf heb ik een relatie gehad met iemand die ook bergen me-time nodig had, voor mij niet leuk want ik mistte hem, en hij raasde maar door met zijn leven.
Nu heeft hij een ander, en ineens is hij elk moment wat maar vrij is bij haar.
Voor mij een teken dat ik echt zijn ware niet was, en ja ik vind het heel erg dat er nu ineens wel tijd vrijgemaakt kan worden, wat voor mij zogenaamd niet ging.
Ik zou zeggen kap ermee, en zoek een partner die je liever in je bed hebt als je kat.
Iemand waar je bij wil zijn, waar je die kat met liefde voor de kamer uit bonjourt in plaats van dat arme jong verplicht een puffer op zijn nachtkastje te hebben liggen.

**Geplaatst**: 10-06-18 08:01

Re: Graag alleen zijn tijdens relatie.. Wie herkent het?

Geplaatst: 10-06-18 08:01

Tip. Neem een relatie met een vrachtwagenchaffeur

Ik heb nu 2.5 jaar relatie met een geweldige vent die mij in alles steund (andersom ook hoor

) maar ik vind het ook geen probleem als hij een week van huis is haha. Hij doet ook nog aan honkbal. Dat betekend vrijdagavond en heel zondag ook weg. Maar we houden nogsteeds heel erg van elkaar

**Geplaatst**: 10-06-18 08:04

Geplaatst: 10-06-18 08:04

Ik sluit me aan bij de bokkers die twijfelen of hij echt de juiste is voor jou. Ik herkende mezelf namelijk heel erg in je post als ik kijk naar eerdere 'relaties' (ik zet ze tussen haakjes want ze duurde nooit lang door de irritaties die opbouwden :')

) daardoor had ik wel wat bedenkingen toen ik mijn huidige vriend leerde kennen maar dat gevoel van me time is heel erg geslonken. En de irritatie die jij omschrijft voel ik nooit echt. Dat lijkt me ook niet gezond. Of je deelt ze niet waardoor ze te groot worden of mss geef je onbewust toch minder om hem dan je beseft?

Tuurlijk is het goed om eens tijd voor jezelf te nemen. Dat doe ik zeker ook nog wel. En het is heerlijk om de tv een avondje voor mezelf te hebben. Maar geef dat idd aan. Dan hoef de ander niet onzeker te zijn en kun je rustig te tijd pakken. Ik had het niet verwacht maar ik heb zelfs m'n grote passie weleens afgezegd om tijd met m'n vriend te hebben. Dat achte ik voorheen als ondenkbaar.

**Geplaatst**: 10-06-18 08:06

Geplaatst: 10-06-18 08:06

TS, je bent absoluut niet de enige. Ik had dat kunnen schrijven... Ook daardoor twijfels aan de relatie, vooral omdat ik denk dat ik hem te kort doe.
Niet dat het samen niet leuk is, maar omdat ik ook graag even alleen ben, alleen wil slapen en graag lekker lang alleen bij de paarden ben....

**Geplaatst**: 10-06-18 08:17

Geplaatst: 10-06-18 08:17

Oh het is alsof ik mezelf hoor. Ik heb dit precies zo, maar mede om deze reden ben ik al 10 jaar vrijgezel. En als ik ooit weer iemand zou ontmoeten dan zou dit een LAT relatie zijn. Nooit meer dat ik ga samenwonen met een man. Ik hecht heel erg aan mijn eigen dingen, eigen vrijheid, beslissingen etc.
Ik denk dat je je af moet vragen of je echt wel gelukkig bent in deze relatie. En als dit echt zo is, is je vriend dit ook? Hoe zien jullie de toekomst? Wat wil hij in de toekomst? En jij? Blijven LATten? Als jullie hier beiden vrede mee hebben is het prima maar dan moet je hier ook open over kunnen praten en jouw irritaties ook kunnen bespreken met hem.

**Geplaatst**: 10-06-18 08:24

Geplaatst: 10-06-18 08:24

Kuggur schreef:
Ahum, je vind het gezelliger met je kat te slapen dan je vriend? Ik zou die relatie maar eens overdenken in jouw plaats.
En ik weet niet of je je vriend ook alle bezwaren van je hebt verteld die je in de op uit de doeken doet, maar als iemand zo over mij zou denken zou het dus doei en de mazzel zijn.
Die persoon staat bedroevend laag op je prioriteitenlijst. In ieder geval onder de kat...

Dat dus.

Stel jezelf ook eens de vragen 'Wat haal ik nu uit mijn relatie?' En 'Wat wil ik in de toekomst met deze relatie?'. Is hij degene met wie je oud wil worden ts?
Het komt over alsof je hem nu wel leuk vindt voor erbij, maar ,zoals kuggur al zegt, hem totaal onbelangrijk vindt.

**Geplaatst**: 10-06-18 08:26

Geplaatst: 10-06-18 08:26

Dat tijd voor jezelf lekker is kan ik mr helemaal voorstellen, maar ik zie in jouw post eigenlijk helemaal niet terug dat je hem graag ziet

Hem met de kat laten slapen vind ik onverantwoordelijk, je kan dood gaan in je slaap van een astma of allergieaanval..

**Geplaatst**: 10-06-18 08:38

Geplaatst: 10-06-18 08:38

Hmm, ts heb jij jezelf zo volgepland dat je hoofd ook helemaal vol is?

Ondertussen woon ik samen met mijn vriend maar hiervoor had ik wel regelmatig lichte irritaties als ik en druk was en weinig tijd voor mezelf had. Dan had ik ook geen zin in telefoon of Skype.

Je vriend heeft niet gekozen voor zijn kattenallergie, jij wel voor je vriend.
Hij is er alleen in het weekend dus 2 daagjes zonder minet is niet zo erg.

Verder is het misschien handig om te kijken waar je toch wat kunt snijden in je activiteiten, als ik je verhaal lees denk ik dat je toch teveel hooi op je vork hebt genomen.

Probeer gewoon ff wat ademruimte te pakken, druk zijn is niet erg maar je klinkt als te druk.

En ja, ik herken of iig herkende mezelf in jouw verhaal. Gelukkig heb ik ook een zelfstandige lieve vriend en plannen we bewust af en toe even een dagje voor onszelf in.

Ik werk wisselend en soms zie ik hem een paar dagen alleen naar als hij slaapt.
Key is om goede afspraken te maken en te blijven communiceren

**Geplaatst**: 10-06-18 08:42

Geplaatst: 10-06-18 08:42

Als je nog niet zo lang samen bent en jullie hier zo erg in verschillen heb ik het gevoel dat jullie misschien niet goed bij elkaar passen. Sommige mensen hebben gewoon meer behoefte aan knuffelen en samen zijn dan een ander. Als ik je schema zo lees zou ik ook blij zijn als ik je een keer zie en zou ik ook de nacht door willen brengen want wanneer kun je elkaar daarna weer zien?

Ik moet er ook niet aan denken dat als ik mijn man bel dat hij bij de gedachte al geïrriteerd raakt

**Geplaatst**: 10-06-18 08:46

Geplaatst: 10-06-18 08:46

Ik ben ook iemand die graag alleen is. Heb ook echt me-time nodig om op te laden. Maar toen ik mijn huidige man ontmoette, kwam ik iemand tegen waarbij ik zo mijzelf kon en kan zijn, dat ik hem gewoon de hele dag om me heen kan hebben. Ik ga mee met Joolien. Als je de juiste persoon ontmoet is mijn ervaring, dan heb je die irritaties niet. Of althans, niet in de mate die jij ervaart.