Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-04-18 02:47

Geplaatst: 05-04-18 02:47

Ik kijk wel

Laatste keer bij mijn Oma. Zij was al een week niet meer bij bewustzijn. Elke dag kwam ik bij haar en ook kort voor haar overlijden was ik bij haar, dat was zo heftig, de manier van ademen en de geluiden.. Toen ze overleden was, zag ze er zo vredig uit, dat maakte het helemaal goed voor mij.
Heb haar ook nog gewoon aangeraakt in de kerk.

Maar bij personen die ik niet zo goed ken/ geen familie zijn, zou ik niet gaan kijken.

**Geplaatst**: 05-04-18 02:59

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 02:59

Hier helaas al best veel mensen verloren. Ik heb altijd gekeken, ook als iemand wat verder weg staat of juist dichtbij. Van kinds af aan al. Ik vind het persoonlijk een prettig idee, omdat ik dan echt afscheid kan nemen. Bij mijn oma ook geholpen met aankleden en opmaken etc. (heb een oom die dit werk doet, dus daardoor kon dit allemaal).

**Geplaatst**: 05-04-18 03:13

Geplaatst: 05-04-18 03:13

Het ligt bij mij heel erg aan de persoon, wat voorn band ik met diegene heb gehad.

Toen mijn overgroot opa overleed wou ik wel in de kist kijken maar vond m'n moeder me te jong dus dat heb ik toen niet gedaan.

Bij mijn opa heb ik het wel gedaan omdat ik geen afscheid van hem heb kunnen nemen en ik zo'n goede band met hem had (ik was meer bij hem dan bij mijn ouders en hij was ook de enige die tot me door kon dringen)

Een paar jaar terug is een vriendin van me overleden en daar heb ik niet in de kist gekeken omdat ik het op de een of andere manier niet kon.

**Geplaatst**: 05-04-18 04:37

Geplaatst: 05-04-18 04:37

MusicIsLife schreef:
Bij mijn oma ook geholpen met aankleden en opmaken etc. (heb een oom die dit werk doet, dus daardoor kon dit allemaal).

Iedereen mag altijd helpen, dat word juist meer en meer aangespoord omdat het heel goed kan zijn voor de verwerking.
Heel veel mensen denken dat het mogen helpen bij wat dan ook een privilege is maar dat is echt niet zo, alles wat een nabestaande wil is in principe mogelijk.
Wij hebben bij mijn moeder alles zelf gedaan en mijn vader en ik hebben haar geëscorteerd tot de oven in het crematorium.
Alles kan, alles mag en niks is vreemd

**Geplaatst**: 05-04-18 05:27

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 05:27

Ik kijk niet.
Bij mijn oma kregen we de kans er niet voor. Maar dat had ik sowieso niet hoeven zien.
Bij mij opa heb ik ook niet gekeken. Hoewel hij er zeer goed bij lag en zelfs een kleine lach had, heb ik daar totaal geen behoefte aan.

**Geplaatst**: 05-04-18 05:52

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 05:52

Helaas ook te veel mensen dicht om mij heen verloren. Ik kijk altijd, is voor mij stukje respect tonen en afsluiting. Ik zie vaak dat de pijn uit het gezicht is verdwenen en dan voel ik het ook zo, geen pijn voor m'n naaste meer. Bij mijn zus heb ik haar make up en haar haar gedaan. Wilde dat graag omdat ik wist hoe ze het altijd had. En zo kon ik ook nog zo veel mogelijk nog even bij haar zijn.

**Geplaatst**: 05-04-18 06:38

Geplaatst: 05-04-18 06:38

Ik kijk altijd. Van kinds af aan heb ik dat zelf mogen kiezen, en ik heb het altijd ‘prettig’ gevonden.
Voor mij geldt ook,zoals sommigen hier al aanhalen, dat ik het dan echt kan afsluiten:
Deze persoon leeft niet meer, het is voorbij.
Maar ook kan ik liefdevol kijken naar het lichaam dat een heel leven heeft meegemaakt hier op aarde,met zijn/haar geliefden. Ik ‘bedank’ het lichaam nog een laatste maal voor alle mooie hereinneringen die ik aan die persoon mag hebben.
Als ik terugdenk aan een overleden dierbare,zie ik veelal nooit het beeld voor me van iemand in de kist,maar gewoon hoe diegene bij leven was. (Ik kan het beeld van de opgebaarde me nog wel voor de geest halen als ik daar bewust aan denk)

Mijn dochter was 8 toen mijn opa overleed en ook zij heeft er zelf voor gekozen te willen kijken. Ik vond haar jong,maar pienter genoeg om dat zelf te beslissen. Ze is nu 11 en ze heeft er nog steeds geen spijt van. Voor haar is het ook een stuk verwerking.

**Geplaatst**: 05-04-18 07:37

Geplaatst: 05-04-18 07:37

Bij mensen die heel dicht bij mij staan kijk ik wel. Bij mijn broer, opa's en oma's wel gekeken. Maar bij bv een oude buurman niet

**Geplaatst**: 05-04-18 07:40

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 07:40

Normaal gesproken doe ik dat wel bij familieleden als dat mogelijk is, maar bij mijn opa was dat duidelijk een vergissing. Dat beeld krijg ik bijna niet meer van mijn netvlies af $:\$

**Geplaatst**: 05-04-18 07:40

Geplaatst: 05-04-18 07:40

Twee opa's zijn overleden voordat ik 2 jaar was, dus daar weet ik niets van. Eén oma toen ik 6 was, en toen ben ik ook niet naar de begrafenis geweest. Dat vonden mijn ouders te heftig voor me.
Andere oma was ik begin 20, die heb ik wel gezien denk ik, maar ik weet dat niet eens meer. Het is dus in ieder geval niet zo dat dat het laatste beeld is dat ik me kan herinneren van haar.
Mijn vader heb ik vlak na zijn overlijden gezien in het ziekenhuis. Hij overleed onverwacht, dus ik kon er niet op tijd zijn. Daarna ook nog in de kist gezien, geen enkel probleem mee.
Mijn moeder was ik bij het overlijden bij, en ook bij het wassen en aankleden en heb ik geholpen in de kist te leggen. Respect voor de mensen die dit dagelijks doen! Dat is zwaar werk, met 2 mensen een letterlijk dood lichaam van 60-70 kilo of meer in een kist tillen en dat ook nog een beetje netjes moeten doen ook...

Verder bij een goede vriendin die jong aan kanker overleed ook gekeken.

Het is ook een zekere vorm van respect tonen, nog één keer 'dag' zeggen. Ook voor de nabestaanden kan dit helpen, dat ook anderen nog even gedag willen zeggen.

Mensen die verder weg van me staan doe ik het meestal niet, maar dat hangt er ook van af hoe druk het is en hoeveel mensen iemand nog willen zien. Als er 150 man langs de kist wil sta ik mijn plek wel af aan iemand die er meer behoefte aan heeft. Als er maar 10 man zijn, doe ik het wel, al is het de buurman 6 huizen verderop. Maar dan dus om de nabestaanden te tonen dat de overledene gerespecteerd werd.

**Geplaatst**: 05-04-18 07:52

Geplaatst: 05-04-18 07:52

Polly schreef:
MusicIsLife schreef:
Bij mijn oma ook geholpen met aankleden en opmaken etc. (heb een oom die dit werk doet, dus daardoor kon dit allemaal).

Iedereen mag altijd helpen, dat word juist meer en meer aangespoord omdat het heel goed kan zijn voor de verwerking.
Heel veel mensen denken dat het mogen helpen bij wat dan ook een privilege is maar dat is echt niet zo, alles wat een nabestaande wil is in principe mogelijk.
Wij hebben bij mijn moeder alles zelf gedaan en mijn vader en ik hebben haar geëscorteerd tot de oven in het crematorium.
Alles kan, alles mag en niks is vreemd

Absoluut! Alles kan, mag en ze kijken nergens vreemd van op. Heel fijn is dat.

Ik heb overigens bij mijn ouders bij allebei niet geholpen. Mijn moeder lag na een hele heftige operatie al 3 weken op de intensive care. Zij had een enorme operatiewond op haar buik en dijen. Daarnaast bont en blauw van alle infusen. Dat vond ik te heftig.
Mijn vader is op een avond overleden aan een hartstilstand en heeft de hele nacht naast het bed gelegen. Zijn lichaam was in slechte staat en moest gebalsemd worden. Dat vond ik wat heftig.

Wel hebben we bij beide na de crematie hun leven gevierd met een hapje en een drankje in een restaurant en dat gaf een fijne afsluiting.

**Geplaatst**: 05-04-18 07:57

Geplaatst: 05-04-18 07:57

Ik doe het meestal wel als de kist open is, niet altijd.

De ene keer ben ik blij dat ik gekeken heb en de andere keer niet.
Mijn oma en tante waren beide niet meer zichzelf door de slopende ziekte. Maar eenmaal overleden en opgebaard waren hun het zelf weer. Met dat beeld kon ik me heel goed herinneren hoe ze waren.
Bij mijn vader die nog niet zo oud was (57) en plotseling was overleden aan de gevolgen van acuut hartfalen heb ik heel lang spijt gehad dat ik gekeken heb. Het was gewoon mijn vader niet

Hij was ook gevallen en zijn halve hoofd was een grote bloeduitstorting.

Bij mijn opa ben ik bij zijn overlijden geweest. Tijdens de condoleance was de kist ook open. Maar moet wel zeggen dat hij er als allermooiste van alle bij lag. Echt net alsof hij sliep. Je zou hem zo over zijn bolletje aaien en zeggen dat hij wakker moest worden.

Helaas nog vele andere mee gemaakt. Soms bleef de kist gesloten, maar soms maakte het minder indruk als je keek. Geen idee waarom eigenlijk want waren echt niet allemaal mensen die niet dichtbij stonden.
Bij de oma van mijn man heb ik niet gekeken, die wilde ik herinneren zoals ze was. Niet hoe ze er in de kist opgebaard lag. Geen idee waarom, gewoon een gevoel dat ik niet wilde kijken.

**Geplaatst**: 05-04-18 07:58

Geplaatst: 05-04-18 07:58

Ikzelf heb het 3 x moeten doorstaan: Pa, Ma, en een collega van mij (die vorig jaar nog was overleden) Geen fijn gezicht.

**Geplaatst**: 05-04-18 08:01

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 08:01

Ik heb toen ik 7 was een keer een verongelukt meisje gezien (van 6) en dat krijg ik nu (22 jaar) nog steeds niet uit mijn gedachten. Heb daarna nog een keer mijn opa gezien maar vond ik echt niks. dus toen laatst mijn oma overleed (2 jaar terug) wilde ik haar niet zien. Helaas bleven mensen op mij inpraten en heb ik het toch gedaan. Heb er weer weken nachtmerries van gehad.

**Geplaatst**: 05-04-18 08:03

Geplaatst: 05-04-18 08:03

Ik kijk wel.
Maar dat komt ook omdat ik zeer veel mensen ben verloren. Maar ook met regelmaat dode mensen ben tegen gekomen in mijn werk. Vaak op niet zulke prettige manieren... dus opgebaard liggen ze er meestal wel netjes bij.

Mijn vader is lange tijd heel erg ziek geweest. Hij had kanker en ging van een gespierde bouwvakker van 120kg naar een klein grijs mannetje van nog geen 40 kg.
Ik heb hem natuurlijk elke dag gezien, verzorgd en ook zelf afgelegd op het eind. Dus voor mij was het een bekend beeld.
Maar ik weet dat heel veel mensen die mijn vader lang niet hadden gezien maar wel naar de rouw kamer kwamen erg in paniek raakten omdat ze zo schrokken van hoe hij eruit zag.
Ik voelde (bij een enkeling na) niet de behoefte die mensen van tevoren te waarschuwen... als ze wat vaker op bezoek waren gekomen waren ze niet zo geshockeerd geweest

**Geplaatst**: 05-04-18 08:17

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 08:17

Toen ik 6 jaar was ben ik bij mijn opa gaan kijken die na een lang ziekte bed kwam te overlijden. Mijn opa had een kunstgebit maar toen hij was overleden hadden ze dat kunstgebit niet in gedaan, dat gaf voor mij een heel eng beeld. Zijn lippen waren dus naar binnen gevallen.. Dit vergeet ik nooit meer en sinds die ben ik ook echt wel heel bang voor overledene omdat er dat zo eng uit zag.
Op mijn 13e overleed mijn tante haar heb ik ook gezien maar nog steeds was ik erg bang, aanraken etc hoeft niet. En het liefst ging ik in de deuropening staan.
Een paar jaar later overleed mijn buurjongen door een auto ongeluk, eerst waren mijn ouders gaan kijken die vertelde mij dat hij net lag te slapen. Toen zei ik dat ik wel op een afstandje wilde kijken maar dat kamertje was heel erg klein wat inhield dat de deur direct dicht moest (warme dag) en je stond op nog geen meter van de jongen vandaan. Was ook niet echt een fijne ervaring..
En sinds dien ben ik nooit meer gaan kijken bij iemand.. Mijn oma is 2 jaar geleden overleden maar ik ben zo bang geworden omdat de eerste keer z'n slecht ervaring was dat ik het niet meer wil.

**Geplaatst**: 05-04-18 08:26

Geplaatst: 05-04-18 08:26

Tot nu toe kijk ik altijd wel, ben ik van jongs af aan een beetje aan gewend. Bij een broertje van een klasgenoot op de basisschool hebben we met een groepje nog bij hem op bed gezeten met chips en tv en daarna gingen we de kist schilderen. Best raar om daar nu over na te denken maar toen was dat helemaal niet raar. Maar ik heb (gelukkig) nog weinig familie verloren en ik denk dat dat toch weer heel anders is en dat je dan echt op je gevoel af moet gaan. Kan me ook goed voorstellen dat mensen juist niet willen kijken.

**Geplaatst**: 05-04-18 08:35

Geplaatst: 05-04-18 08:35

Nooit gekeken totdat een Molukse collega van mij door een hersenbloeding overleed. Voorafgaand aan de begrafenis werd iedereen langs de open kist gedirigeerd. De bedoeling was om bloemblaadjes of reukwater bij de overledenen in de kist te leggen.
Voor mij zag ik dat mensen echt aan die persoon zaten, kussen, hand vastpakken oid. Gelukkig was de rij lang genoeg om aan het idee te wennen en uiteindelijk toch een paar bloemblaadjes gestrooid. Uiteindelijk bleek het allemaal toch niet zo eng wat ik van te voren dacht.
Bij de begrafenis stond de kist de hele dienst open en goed zichtbaar opgesteld. Sinds die tijd vind ik het idee niet eng meer maar ligt het aan de relatie die ik met de persoon had of ik kijk.

**Geplaatst**: 05-04-18 09:52

Geplaatst: 05-04-18 09:52

Ik heb redelijk wat uitvaarten mee gemaakt. Zowel van oud als jong. Bij een buurjongen van mij ( toen 18 ) heb ik niet gekeken. Bij de rest wel. Zowel zieke mensen, als mensen die verongelukt zijn. Sommige lagen er wat schokkend bij, anderen niet. Gelukkig kan ik dat beeld redelijk los laten. Het is het laatste moment dat je de persoon nog kan zien.

**Geplaatst**: 05-04-18 10:05

Geplaatst: 05-04-18 10:05

Ik heb bij 3 overleden vrienden wel gekeken. Waarvan ik er bij 2 wel spijt had achteraf ( hadden beide een ongeluk gehad)

Bij mij opa's en oma's waren de kisten allen dicht. Keuze van de familie. Al was ik daar denk ik ook niet gaan kijken.

**Geplaatst**: 05-04-18 10:13

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 10:13

Als de kist open is kijk ik altijd wel.
Of het nu gaat om iemand die dicht bij mij staat of iemand waar ik alleen voor de familie kom condoleren.

Nu heb ik ook geen enkel naar gevoel bij overleden mensen. Heb zelf een zorgopleiding en destijds ook geleerd om mensen af te leggen na de dood.
Daardoor kan ik vrij goed emotioneel afstand nemen, iets wat mij wel helpt bij mensen die verder van mij af staan.

**Geplaatst**: 05-04-18 10:28

Geplaatst: 05-04-18 10:28

Nee, ik kijk niet. Veel gewerkt met joodse mensen waarbij het gezicht meteen afgedekt wordt na overlijden. Het is niet respectvol om naar iemand te kijken en te beoordelen als men niet terug kan kijken en iets zeggen.
Ik ben het daar mee eens en mijn kinderen weten ook dat ik dit voor mijzelf ook niet wil.
Met mijn man ben ik toen wel meegelopen naar de kist van zijn vader, waar ik hem voelde verstijven.
Bleek dat men na de autopsie het draad waarmee zijn mond dichtgemaakt was nog zichtbaar was.
Dat overtuigde mij helemaal en toen mijn moeder overleed , heb ik haar een kus gegeven toen ze weggleed en niet meer gekeken.
Prompt krijg je dan mensen die je perse willen laten kijken, kom maar het is niet eng, ze ligt er zo mooi bij , en niet te overtuigen dat het niets met eng zijn te maken heeft maar met respect.

**Geplaatst**: 05-04-18 10:51

Geplaatst: 05-04-18 10:51

Ik kijk altijd, dat helpt mij met afscheid nemen en uit respect van de wens van de familie/overledene.

De eerste keer was ik 6 jaar oud en ik ben nu 43, ik heb gemiddeld 3 a 4 crematies/begrafenissen
per jaar en dat worden er alleen maar meer naarmate je ouder wordt.
Ik ben het wel gewend en vind het niet erg of emotioneel, zelfs bij mijn eigen vader niet. (het was mijn vader niet meer die daar lag).
En ja mensen liggen er mooi bij en sommige mensen niet....

Part of life, geboorte en de dood....

**Geplaatst**: 05-04-18 11:04

Geplaatst: 05-04-18 11:04

Ik heb nu twee keer een uitvaart met open kist meegemaakt en ik vond het beide keren niet prettig. Hoe goed een persoon er ook uitziet, het blijft een naar gezicht vind ik.

Bij mijn vader hebben we de kist dichtgehouden, omdat hij een 'dodenmasker' op had. Hij leek in de verste verte niet meer op mijn vader. Mocht mijn moeder ooit komen te overlijden, dan gaat de kist waarschijnlijk ook dicht, aangezien mijn zus ook niet zo van het open kist gebeuren is.

Dit is wel een heel persoonlijk gevoel denk ik. De een vind het fijn om nog één laatste blik op de overledene te kunnen werpen, de ander wil iemand juist liever levend herinneren en niet stil en bleek in een kist.

**Geplaatst**: 05-04-18 11:26

Re: Bij een overledene in de kist kijken?

Geplaatst: 05-04-18 11:26

Bijna 16 jaar geleden zijn 3 bekenden van mij overleden bij een fataal auto ongeluk. Ik ben destijds meerdere keren geweest om afscheid te nemen en heb bij alledrie in de kist gekeken,achteraf gezien had ik misschien beter niet kunnen kijken. Omdat ze geen van allen meer waren zoals ik ze gekend had.

Bij de opa en oma van mijn man heb ik volgens mij niet gekeken, ik kan het mij in ieder geval niet meer herinneren.

Toen mijn oma overleed, heb ik wel gekeken, haar aangeraakt en ook nog een kus op haar voorhoofd gegeven. Zij lag er ontzettend vredig bij,net alsof ze gewoon heerlijk lag te slapen en elk moment wakker kon worden.