Mar_jolijn schreef:Even advocaat van de duivel (bijna letterlijk): jij weet dus van te voren niet of je contact zoekt met een zakkenroller, een overvaller of een man die zijn eigen dochtertje en een buurmeisje van drie verkracht, gewurgd en in stukken heeft gesneden (even super plastisch, I know, maar even om mijn punt te maken)?
Ik probeer heel erg een open mind te houden bij dit topic, maar ik vind dat heel moeilijk merk ik..
Want ik ben het met je eens dat als het een klein vergrijp is, iemand een kans verdiend. En ja waar trek je de grens... lastig lastig lastig..
Als ik het op mezelf betrek; ik ken iemand die veroordeeld is voor jarenlang misbruik en verkrachtig van 3 minderjarige meisjes (ik ben zelf niet misbruikt hoor, maar ik was er wel in betrokken op een afstand, ik heb ook tegen hem getuigd), en ik zag dat hij zelfs nadat dat algemeen bekend was, nog steeds een profiel had op hyves/facebook en dat we gemeenschappelijke vrienden hadden. Ik werd instant misselijk. Die man is niet meer dan de grootste fout in zijn leven. Die man gunde (en gun) ik het ergste in de wereld, en niet gezellig en begripvol facebooken met allerlei bekenden van mij. Ik had daar moeite mee. En die meiden waarschijnlijk nog veel meer (voor 1 was dat de druppel om in te storten) Denk jij wel eens aan de slachtoffers van je penpalls?
Je kan in principe alles van iemand te weten komen. Je kunt sowieso op de site zal al zien welk misdrijf ze hebben gepleegd, en vanuit daar kun je door naar de site van de staat waarop je nog meer informatie kan vinden. En vaak kun je ook googlen op hun naam, vaak kun je dan ook nog wel informatie vinden.
Maar nee, ik kijk daar idd niet zo naar. Zoals ik al zei: ik praat met de mens nu, niet met de mens toen.