Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-01-18 23:43

Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst door de TopicStarter: 29-01-18 23:43

Vanaf welke leeftijd zouden jullie je kinderen meenemen naar een begrafenis?

Momenteel zitten wij in de fase dat wij hier over moeten nadenken.

**Geplaatst:** 29-01-18 23:47

Geplaatst: 29-01-18 23:47

C.a. 8, afhankelijk ook van de relatie tussen kind en overledene. Bij directe familie (vader/ moeder/ broer/ zus zou jonger ook al wel kunnen, al hebben kinderen jonger dan 4 meestal geen idee wat er gebeurd/ aan de hand is en duurt het vooral erg lang voor ze waarbij je ze beter niet mee kan nemen. Zekers ook als de band verder is doe je het kind en de rest er een groter plezier mee ze niet mee te nemen.

Sterkte met het verlies.. :(:)

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 29-01-18 23:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 29-01-18 23:48

Geplaatst: 29-01-18 23:48

Ligt aan de relatie tot de overledene en hoe het kind is met dergelijke heftige zaken
Het ene kind kan het op 8 “aan” en de andere is er op 16jarige leeftijd nog niet klaar voor

Zou het dus echt per kind bekijken er zijn zelfs genoeg volwassen mensen die het echt niet aankunnen om welke reden dan ook

Freedom's Total Eclipse S dressuur (DE)
Freedom's Shadow2 S dressuur (DE) Z2+17
Freedom's Alona avalon B dressuur
Freedom's Gentlegiant's Lancelot

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-01-18 23:49

Geplaatst door de TopicStarter: 29-01-18 23:49

Gaat om band oma / kleinzoon. Is bijna 7 jaar

Edit: gelukkig nu nog niet aan de hand maar binnen nu en enkele weken wel.

Edit2: bij mijn opa (dus overgrootopa) hebben we hem niet meegenomenm dat was 2 jaar terug. We werden raar aangekeken door familieleden dat wij hem niet mee hadden genomen.

**Geplaatst:** 29-01-18 23:56

Geplaatst: 29-01-18 23:56

Ik heb enkele weken geleden de begrafenis van mijn opa meegemaakt en mijn nichtjes van een jaar of 6 waren daar bij en dat leek me wel gepast.
Ze begrijpen dan heus al wel wat er gebeurt, leren hoe een begrafenis in elkaar zit en hoe verschillend mensen erop reageren.
Bij ons trokken ze grote ogen toen de as werd verstrooid en hadden ze een heel mooie tekening gemaakt voor mijn oma (inclusief begrafenisondernemer met hoge hoed en een gigantisch kruis

)

**Geplaatst:** 29-01-18 23:58

Geplaatst: 29-01-18 23:58

Ik heb eens met oma-kleinzoon/dochter relatie naar een begrafenis geweest en ik moest op die kids letten. Heb geen tijd om te rauwen gehad. De oudste was 8 en dat was wel te doen, die had het ook wel door, was netjes stil maar er was geen sprake van verdriet/rauwen. De jongste, 5,5 had het allemaal niet door en vond het vele stilzitten alleen maar heel vervelend dat hij begon te klieren. Je wil niet de persoon in de zaal zijn die zijn kind onder de dienst steeds moet zeggen dat hij moet stilzitten. Uiteindelijk begonnen de mensen naast me de jongste maar pepermuntjes te voeten zodat hij stil bleef.

**Geplaatst:** 29-01-18 23:59

Geplaatst: 29-01-18 23:59

Bij mijn moeder heeft onze zoon van toen 3.5 het hele ziekteproces meegemaakt en ook na het overlijden is hij steeds bij mij geweest terwijl ik bij mijn ouders in huis was.
Hij is niet mee geweest naar de uitvaart maar dat was meer voor mij omdat ik het heel moeilijk had met mezelf en ik heb toch wilde beschermen.
Hij heeft het er nog vaak over op een positieve manier, ik zou het precies hetzelfde doen als ik het over kon doen. Hij zat bij mijn opgebaarde moeder op een krukje hele verhalen te vertellen.

Bij mijn schoonvader en jaar eerder is hij er na het overlijden helemaal niet meer bij geweest maar dat vond ik minder prettig.

Natuurlijk heeft hij mijn verdriet gezien maar dat mag best, we praten er nog veel over.

->minder aanwezig voor modzaken, graag een collega benaderen voor dringende zaken<-

~sterk en betrokken tot het laatst~ 1958-mama-2016
kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

**Geplaatst:** 30-01-18 00:00

Geplaatst: 30-01-18 00:00

Opzich kan een kind van 7 wel mee denk ik maar het is echt kind afhankelijk

Ik zou het echt bekijken hoe hij reageerd op het overlijden en de dagen erna dus wel even een backup regelen als oppas

De ene 7 jarige kan het allemaal aan en de andere is compleet van slag en overstuur

Dat mensen commentaar hebben zegt meer over hun dan over jou als ouder zijnde jij kent je kind het beste en zult ook zelf kunnen bepalen wat hij op dat moment wel of niet aan kan

Mijn opa is overleden toen ik 7 was ben mee gegaan na de begrafenis maar was destijds geen beste keus en achteraf gezien hadden mijn ouders het niet gedaan maar ze dachten dat ik als nuchter meisje het wel aan kon
Heb er echt maanden lang slecht van geslapen enz

Overigens zou je het ook zelf aan hem kunnen vragen gewoon een open gesprekje met wat er gaat gebeuren enz ik vind dat zelf wel belangrijk met kinderen
Zodat het kind ook weet wat hem “te wachten staat” zodat hij niet overrompeld word met gevoelens

Freedom's Total Eclipse S dressuur (DE)
Freedom's Shadow2 S dressuur (DE) Z2+17
Freedom's Alona avalon B dressuur
Freedom's Gentlegiant's Lancelot

**Geplaatst:** 30-01-18 00:01

Geplaatst: 30-01-18 00:01

Je kunt ook beslissen je kind (eerst) alleen mee te nemen naar het condoleren.
Daarna kun je alsnog beslissen wat je doet.

Sommige mensen worden totaal niet gehinderd door enige vorm van intelligentie.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:02

Geplaatst: 30-01-18 00:02

Ik ben meegeweest naar de begravenis van een oom toen ik 8 was, bij de volgende was ik 12 die was van mijn overgrootoma, beide had ik niet echt een relatie mee. Was ook echt een nuchter kind.

Je kunt dit het beste zelf inschatten, ene kind gaat er beter mee om dan de ander. Het is een goede gelegenheid je kind te leren dat dood gaan ook een deel van het leven is. Mijn vader overleed toen ik 12 was en mijn moeder zei altijd dat ze blij was op een manier dat het niet de eerste begravenis/crematie was die we moesten mee maken.

Van een ruin kan je eisen, aan een hengst kan je het vragen en bij een merrie moet je 3-voudig schriftelijk verzoek indienen.

Riding: The art of keeping the horse between you and the ground.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-01-18 00:06

Geplaatst door de TopicStarter: 30-01-18 00:06

Hij weet dat ze ziek is en niet beter wordt. Ook weet hij dat het steeds slechter gaat. Wij gaan nu regelmatig met hem naar haar toe.

Het punt is nu dat hij er nu al over aan het nadenken is. Wij praten er wel met hem over. Hij is een slechte slaper die over heel veel dingen nadenkt. Vandaar onze twijfel. Wij zijn bang dat hij er meer last van krijgt als wij hem wel meenemen.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:07

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 00:07

Misschien moet je het hem gewoon uitgebreid uitleggen en dan hem vragen wat hij wil. Het kan ook een mooie afsluiting voor hem zijn. Maar hij moet er geen nachtmerries van krijgen natuurlijk.

Van een ruin kan je eisen, aan een hengst kan je het vragen en bij een merrie moet je 3-voudig schriftelijk verzoek indienen.

Riding: The art of keeping the horse between you and the ground.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:10

Geplaatst: 30-01-18 00:10

Wescha schreef:
Het punt is nu dat hij er nu al over aan het nadenken is. Wij praten er wel met hem over. Hij is een slechte slaper die over heel veel dingen nadenkt. Vandaar onze twijfel. Wij zijn bang dat hij er meer last van krijgt als wij hem wel meenemen.

Ik denk dat hij er meer last van kan krijgen als je hem thuis laat.
Hij ziet wat er gebeurt en hoe het gaat, en kan er daardoor met jou over praten.
Als je hem thuis laat, heeft hij geen idee wat er gebeurd is, en kan hij zelf dingen gaan bedenken.
En kinderen zijn heel goed in het invullen van ontbrekende dingen met hele enge dingen.

tralalalaaaaa

**Geplaatst:** 30-01-18 00:14

Geplaatst: 30-01-18 00:14

met het kind zelf in gesprek gaan, je zult immers wel op de een of andere manier uit moeten leggen dat er iemand niet meer is.. En dan zonder te sturen het kind laten aangeven wat hij/zij wil.

ik had een buurmeisje van 6 jaar oud toen mijn vader plots overleed.. Ze wilde persee afscheid nemen van Ome Kees.. Haar moeder wist niet zo goed of ze dat nu wel of niet wilde doen. Maar het meisje had inmiddels een tekening gemaakt van het huis en ons daarin en van mijn vader die erboven zweefde en had speciaal een steen gezocht buiten (echt nog een grote met een een of andere mooie ader erin).. En die wilde ze persee op de kist leggen.. niet in de kist, maar op de kist.. daar was ze heel stellig in.

En zo is het ook gebeurd.. Naderhand toen iedereen weg was heeft de begrafenisondernemer de steen en het tekeningetje eraf gehaald, want blijkbaar mag je wel iets in de kist meebegraven, maar niet op de kist.. De tekening is in de loop der jaren ergens tijdens een van de verhuizingen verdwenen.. de steen heb ik nog altijd op een plank liggen.

thuishouden als een kind er echt bij wil zijn, zou ik niet doen. Immers dat zal ergens altijd gaan knagen, want de herinnering dat je wilt maar niet mag en je dus een laatste kans ontzegt wordt is tamelijk sterk.. dan kan het beter tegenvallen en het kind daarna goed opvangen.. dan dat je niet mag.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:15

Geplaatst: 30-01-18 00:15

Wescha schreef:
Hij weet dat ze ziek is en niet beter wordt. Ook weet hij dat het steeds slechter gaat. Wij gaan nu regelmatig met hem naar haar toe.

Het punt is nu dat hij er nu al over aan het nadenken is. Wij praten er wel met hem over. Hij is een slechte slaper die over heel veel dingen nadenkt. Vandaar onze twijfel. Wij zijn bang dat hij er meer last van krijgt als wij hem wel meenemen.

Ik was ook 7 toen mijn oma overleed na een ziektebed van een paar maanden.
Ik ben wel bij de begrafenis geweest en kijk daar nu ook heel fijn op terug. Mijn oma en ik waren 2 handen op 1 buik.
Ik was ook echt een piekeraar en praatte ook heel veel, maar dat is denk ik juist goed.
Daardoor kon ik het wel kwijt, ik kropte het niet op.

Het enige waar ik een hele nare herrinnering aan heb is de laatste keer dat ik bij oma op bezoek ging.

Mijn oma was al een poos ziek en zag er ook echt slecht uit. Ongeveer een week voor haar overlijden besloot ze dat ze mij nog een keer wilde zien. Omdat ze wilde dat ik haar zo zou herinneren.
Alleen Ik wist dat dit de laatste x was. En vond het zo enorm heftig. Mijn tranen rollen mij nu ik er over type nog over mijn wangen. Ze hebben mij schreeuwend en huilend van haar af moeten trekken.

Nu ik ouder ben begrijp ik wel dat mijn oma dat wilde. Zij wilde mij juist leed besparen. En mooie herrinneringen geven. Maar ik heb juist nu deze herrinnering.
En dat is toch ondanks het begrip een beetje een nare bijsmaak

Laatst bijgewerkt door daantjuhhh op 30-01-18 00:16, in het totaal 1 keer bewerkt

Andoy's legacy: M1 + 10 http://www.wanicare.com

**Geplaatst:** 30-01-18 00:16

Geplaatst: 30-01-18 00:16

Ik was 6 toen mijn oma overleed en ben ook bij de begrafenis geweest. Was een open kist, dus ik heb mijn oma ook dood gezien. Ik heb een tekening in haar kist mogen leggen en heb haar aangeraakt. Ik had een hele sterke band met mijn oma en heb ook het hele ziekteproces meegemaakt. Ik had het mijn ouders nooit vergeven als ik niet op deze manier afscheid had kunnen nemen.
Bij ons werd er ook niet ontwijkend over de dood gedaan, mij is toentertijd ook vertelt dat het eraan zat te komen.
Ik weet natuurlijk niet hoe jullie er verder in staan en hoe je zoon is, wat ie aankan, wat ie snapt, maar mijn ervaring is, zowel bij mij als bij anderen, dat kinderen op die leeftijd niet gek zijn en heel goed dingen kunnen begrijpen. En ja, verdriet is er altijd, maar dat lijkt me ook niet meer dan logisch

Ieder einde is een nieuw begin :-)

**Geplaatst:** 30-01-18 00:16

Geplaatst: 30-01-18 00:16

Kind van 6 en zijn oma, zeker meenemen. Dam begrijpen ze toch echt al Eem boel.

Ik was 4 (ook oma) mijn broertje anderhalf jaar jonger.

[LZP] Getrouwd dankzij bokt
''Pak m'n hand maar''
spelvouten worten mede mogeluk gemaakt door mein moobiel

excuses voor het ongemak
[BB-HK] [VOLG] konijnenparadijs in de maak!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-01-18 00:20

Geplaatst door de TopicStarter: 30-01-18 00:20

Bij mijn opa heeft hij een afscheidscadeau gemaakt. Paar dagen na de begrafenis zijn wij naar zijn kamer geweest. Doordat deze leeg was, wist ons zoontje het is goed. Daar heeft hij het nog over.

In gesprek gaan doen wij zeker. Al vind ik het lastig om uit te leggen.

Hij heeft oma niet gezond gekend. Ze is zijn hele leven al ziek en het voelt voor hem dus niet als oma. Dat zegt hij ook. Hij verstaat haar niet en heeft nog nooit met haar kunnen spelen.

Je kan het tenslotte maar èèn keer doen.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:22

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 00:22

Ja ik zou veel met hem praten. En vooral luisteren.
Laat hij merken dat hij erbij wil zijn dan meenemen. Laat hij doorschemeren er niet bij te willen zijn dan niet meenemen

Andoy's legacy: M1 + 10 http://www.wanicare.com

**Geplaatst:** 30-01-18 00:24

Geplaatst: 30-01-18 00:24

Mijn zoon heeft mijn moeder de laatste dagen van heel nabij meegemaakt. Mijn partner had nachtdienst en ik durfde eigenlijk niet thuis te blijven uit angst te laat te zijn dus we zijn bij mijn ouders op zolder gaan slapen.
De ochtend voor haar overlijden heeft hij haar nog geknuffeld en "slaap lekker" gezegd. Wij stonden erachter te janken maar hij wou niet weg zonder iets te zeggen.

->minder aanwezig voor modzaken, graag een collega benaderen voor dringende zaken<-

~sterk en betrokken tot het laatst~ 1958-mama-2016
kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

**Geplaatst:** 30-01-18 00:26

Geplaatst: 30-01-18 00:26

Ik was 4 jaar bij mijn eerste begrafenis. Was een tante van mijn vader. Zij was verstandelijk gehandicapt, en kon weinig praten na een hersenbloeding maar ohhh wat was ze lief!

Elke dag schoof ik een stoel bij de kist om te kijken naar tante .... en babbelde over hoe ik haar lieve kusjes zou missen.

Heb er nooit last van gehad, en denk dat het een mooie leeftijd is om mee te beginnen. Kinderen zijn nog zo puur.
Ben ook nooit bang geweest om overleden mensen te zien. Misschien dat mijn “ervaring” op die jonge leeftijd daar ook aan heeft bijgedragen.

Een jongen van 7 zal ik zeker weten meenemen naar het afscheid van zijn oma. Laat hem dat ook een stukje invullen hoe hij dat fijn vindt.

Gibbie’s 2020; de dood in de ogen gekeken

VOLG: Revalidatie na koliekoperatie
Voor onze paardenavonturen https://www.instagram.com/1991leane/
Gibalia

Velvet
Lorna

I like to open the microwave when 1 second is left. Feels like I'm a Bomb Defuser. :')

**Geplaatst:** 30-01-18 00:27

Geplaatst: 30-01-18 00:27

Wij hebben bijna 2 maanden geleden afscheid moeten nemen van mijn oma. Haar achterkleinkinderen waren er allemaal bij. Ze variëren in de leeftijd van 3 tot 14. Ze waren allemaal super gek op haar. Alle kinderen hadden ook een tekening voor haar gemaakt en zelf bij haar in de kist gelegd. Ze vonden het geen van allen naar om haar te zien in de kist. De achterkleinkinderen kregen ook een taakje voor wie wilde, van het dragen van de bloemen tot het neerzetten van de foto op de kist tot het aansteken van de kaarsen. Het was heel mooi en alle kinderen hebben het er positief over. Ik denk dat het heel goed is voor het afscheid nemen. Bij het laten zakken van de kist hebben ze ook bloemblaadjes op de kist gestrooid.

Vinur Fluguson van de Hooge Vorssel, Gir fra Fiskimadur en Saethor fra Wespurt.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:30

Geplaatst: 30-01-18 00:30

Ik ben toen ik 4 was ook bij de uitvaart van mijn opa geweest. Dat opa er niet meer was snapte ik niet echt, maar ik kan me nog steeds delen van een aantal toespraken herinneren. Ik denk dat ik het vooral vreemd zou hebben gevonden als ik nu terug zou kijken en er dan niet bij geweest zou zijn.

**Geplaatst:** 30-01-18 00:38

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst: 30-01-18 00:38

Ik zou met 7 en een oma zeker meenemen

Zeker als de band goed is.
Met een goede band en nog (veel) jonger zou ik ook nog wel wat proberen te regelen met het bijwonen van een stukje van de ceremonie.

Ook voor kinderen is een stukje afsluiting belangrijk voor het verwerken.

Jip en Elmo mijn hemel op aarde, Duvel en Estor mijn stars in heaven

Om vreugde te kunnen vermenigvuldigen, moet men haar delen
Je kunt de richting van de wind niet veranderen, wél de stand van de zeilen.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-01-18 01:39

Re: Vanaf welke leeftijd kind meenemen naar begrafenis

Geplaatst door de TopicStarter: 30-01-18 01:39

Voor de duidelijkheid: de band is dus niet goed. Dit omdat oma zijn hele leven al ziek is waarvan een half jaar heel erg en de laatste maand snel gaat. Hij heeft nooit met haar kunnen spelen en praten/ verstaan is ook lastig. Hij vind het ook niet zo leuk om naar haar toe te gaan

Wie is er online