Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-17 22:23

De laatste goede dag

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-17 22:23

Naar aanleiding van een film die ik gezien heb (ik weet niet meet welke, sorry) waarin gesproken werd over ‘the last good day’ die iemand heeft kwamen er allerlei LGD uit het verleden die ik met mensen én dieren heb gehad boven borrelen en dacht ik verrek, zouden meer mensen dit herkennen?
‘Toevallig’ een heel gezellig bezoekje brengen of krijgen, een goed gesprek met iemand hebben of een mooie wandeling samen maken en dan ineens blijkt het dat dat allemaal niet meer mogelijk is, dat er op welke manier dan ook een definitief afscheid komt.
Een tijd daarna valt je, bij mij in elk geval, die laatste goede dag te binnen.
Onbewust heb je een heel mooi afscheid gehad en kun je daarop terug kijken.

**Geplaatst**: 13-12-17 22:37

Geplaatst: 13-12-17 22:37

Is dat niet uit The fault in our stars? Ik heb het boek ooit gelezen en daar ging het over the last good day, volgens mij in ongeveer dezelfde context, maar het is al even geleden, dus ik weet het niet zeker.

Ik herken het. Recent heb ik een van mijn katten moeten laten inslapen en een week eerder lag ik nog gewoon op de bank Netflix te kijken en lag zij op mijn schoot om telkens wanneer ik haar niet aaide verwijtend naar me te kijken. Het is een heel klein stom iets, maar dat was zo'n speciaal gevoel, gewoon de kat die mijn aandacht opeiste terwijl ze normaal nooit aangehaald wilde worden. Heel bijzonder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-12-17 22:43

Geplaatst door de TopicStarter : 13-12-17 22:43

Dat bedoel ik dus. Naderhand komt zo’n moment ineens heel helder weer boven drijven. Ik kan er inmiddels troost uit putten of onrust mee afsluiten. Heb zelfs al verschillende keren meegemaakt dat ik me er op het moment zelf sterk van bewust ben en dan neem ik het bewust sterk in me op.

**Geplaatst**: 13-12-17 23:20

Geplaatst: 13-12-17 23:20

Dinsdag 22 november zijn mijn vriend, zijn broer en ik pannenkoeken wezen eten bij opa en oma. Dat wilden ze graag want ze vinden dat altijd zo gezellig

we hebben een superleuke avond gehad, allemaal een berg pannenkoeken weggestouwd waar je U tegen zegt en lekker een toetje gegeten. We hebben herinneringen opgehaald (mijn vriend en ik zijn 10 jaar samen en daarvoor kende ik zijn opa al) en veel gelachen.

De dag erna is opa geheel onverwachts overleden. Niemand zag het eigenlijk aankomen. En ondanks dat dat super verdrietig was, zijn we zo blij dat we de avond ervoor nog zo’n leuke avond gehad hebben bij ze, nog totaal in het ongewisse van wat er de dag erna zou komen.

**Geplaatst**: 13-12-17 23:41

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 13-12-17 23:41

Jeetje Warboel, dat is ook heftig. Dat onverwachtse...

Ik had met een vriend heel leuk contact over een auto. Ging mijn eerste autootje kopen en hij was erg blij met mijn keuze (Peugeot 205). Had ook een Daihatsu cuore overwogen, maar hij was heel opgelucht dat ik daar uiteindelijk niet voor was gegaan, want je moest minstens 70 zijn als je daarmee wilde rijden :p

Hij is paar weken erna omgekomen bij een ongeluk.

Maar elke keer als ik in de auto zat (en ook nu, terwijl ik een andere auto heb) moet ik aan hem denken

en lachen vooral om die opmerking..gek, maar ook fijn!

**Geplaatst**: 13-12-17 23:56

Geplaatst: 13-12-17 23:56

Behoorlijk verhaal, petje af voor diegene die het leest

Op 4 juli 2015, een dag nadat ik de sleutel had gekregen voor mijn nieuwe huurhuisje waar mijn vriend uit Engeland en ik in samen gingen wonen, ging ik samen met mijn vader, moeder en broer het huisje opruimen, schonmaken etc. We hadden een hele fijne ochtend, toen bij mijn ouders thuis een heerlijke lunch gehad waarna mijn broer naar huis ging. Mijn moeder ging achter de pc zitten te Facebooken etc. Heb een paar minuten met haar gepraat en ging toen naar boven naar mijn kamer toe.

Enele minuten later hoorde ik een harde bons, paar seconden later hoor ik mijn vader in paniek mijn naam roepen. Snel naar beneden gerent, naar de studie kamer en zie daar mijn moeder op de grond liggen, armen en benen gestrekt omhoog. Heb 112 gebeld, moesten gaan reanimeren. Mijn vader begon, ik heb snel het huis geruimt, onze autos van de oprit gereden en toen mijn vader over genomen. Kort daarna kwam er een vrouw naar binnen die via HartAlarm (?) een berichtje had ontvangen. Zij heeft mij toen over genomen.

Enkele minuten later kwam de ambulance ter plaatse. Naar het ziekenhuis gebracht, toen naar Groningen. Enkele operaties gehad, toen in Augustus weer naar plaatselijk ziekenhuis verplaatst waar ze vervolgens op 10 augustus overleden is na de gevolgen van een gescheurde aneurysma in haar hersenen, longontsteking en diverse andere complicaties.

In deze hele periode was ze wel wakker maar niet meer aanspreekbaar / reageerde niet op prikkels. Soms leek het alsof ze ons herkende, bepaalde blik in de ogen, andere keren was het gewoon.. leeg..

Behoorlijke heftige periode dus, maar ontzettend veel steun gehad van mijn vriend, familie en vrienden. En ondanks dat de 4 juli die zo mooi begon zo'n ontzettend tragish einde had, denk ik er nog steeds met fijne herinneringen aan terug.

Ze was zo ontzettend blij voor me die dag, zo trots dat ik nu mijn eigen plekje had (Enkele maanden daarvoor relatiebreuk na bijna 8 jaar, verloofd, koophuis en alles die hij hield) en op mijn vriend dat hij naar Nederland kwam.

Ik denk nog dagelijks aan haar en heb gelukkig vele fijne herinneringen

**Geplaatst**: 14-12-17 00:06

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 00:06

Jeetje Felinde, wat heftig ook dat er nog zo’n lange tijd tussen heeft gezeten zeg! Maar kan me wel voorstellen dat het een fijn gevoel geeft dat je weet dat ze trots op je was

**Geplaatst**: 14-12-17 13:45

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 13:45

Wat een heftige verhalen allemaal!
Ik herken het ook. Er zat een best drukke periode aan te komen en mijn opa was al een tijd ziek, dus ging ik toch de betreffende dag mee, want de weken erna zou ik geen tijd hebben. Hij had een longontsteking en samen met dementie was hij behoorlijk warrig dus echt gesprekken enzo hadden we niet, maar je kon in zijn ogen zien dat hij ons herkende die dag op sommige momenten, wat hij ook niet altijd meer deed.
Achteraf gezien ben ik zo blij dat ik die dag mee ben gegaan. Twee dagen later is hij namelijk overleden.

**Geplaatst**: 14-12-17 13:50

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 13:50

De laatste keer dat ik mijn moeder zag was kort, gehaast en waren we allebei gestrest, helaas. Gelukkig zijn er verder vooral goede momenten om op terug te kijken, maar die laatste keer blijft toch hangen.

Ik lees hier lekker mee met alle mooie verhalen

**Geplaatst**: 14-12-17 14:19

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 14:19

De laatste keer samen de kerstboom optuigen met mijn beste vriend. Achteraf zijn laatste week thuis en zijn laatste kerst voordat de kanker hem uiteindelijk fataal werd. Iedereen was, onze vrienden, mijn ouders en onze peetouders. Het was ook de dag dat we iedereen hadden verteld van onze afgezegde verloving... Maar het was zo fijn om met zijn allen bij elkaar te zijn. Toen hij in het ziekenhuis lag bleef hij het continue maar over die dag hebben en dat we dat jaar het overnieuw zouden doen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-17 14:27

Re: De laatste goede dag

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-17 14:27

Het is maar goed dat we op die dag niet weten wat komen gaat, toch? Intens kunnen opnemen wat er gebeurt, genieten.
Dingen zeggen en afsluiten, zomaar zeggen dat je van iemand houdt omdat dat boven komt borrelen.
Dit topic heb ik niet speciaal aangemaakt voor mensen of dieren die zijn overleden overigens.
Soms gaat iemand verhuizen bijvoorbeeld en daarna heb je geen contact meer maar die ene goede dag.. die blijft en geeft je een fijn gevoel.

**Geplaatst**: 14-12-17 14:31

Geplaatst: 14-12-17 14:31

Het is inmiddels zo'n 20 jaar geleden dat mijn opa overleed.
Mijn opa en oma waren dat jaar 40 jaar getrouwd. We zijn daarvoor met de hele familie naar eurodisney geweest, en hadden toen nog een keer een avond feest met de hele familie. We zijn met zijn allen uiteten geweest, volgens mij bij een of ander pannenkoekenrestaurant.

De dag erna was mijn opa overleden. Totaal onverwacht; hij was niet ziek, niet eens oud (73) Gewoon niet meer wakker geworden die ochtend.
Bizar, dat het hele feestgebeuren blijkbaar een soort afscheidsfeest was achteraf. Mijn ouders vieren daarom zulke dingen altijd groots met de hele familie. Het kan elke keer weer de laatste keer zijn. Nu ik dit typ besef ik dat je echt moet genieten met de tijd die je met je familie en vrienden hebt en dat het belangrijk is om mijlpalen te blijven vieren. Mijn voornemen.

**Geplaatst**: 14-12-17 14:47

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 14:47

Pasen dit jaar. De hele schoonfamilie bij elkaar. Iedereen gezond. Iedereen vrolijk. Achteraf hoorde ik dat mijn schoonzus al wel wat last van pijnen had. De kanker bleek verwoestend, agressief en heel snel te zijn. Vier maanden later haar begrafenis. Een moeder van 48, twee nog jonge kinderen (11 en 15)... mijn man die zijn zus verliest. Mijn lieve schoonmoeder die haar jongste dochter naar het graf brengt. De familie niet meer compleet. Sinterklaas dit jaar was het eerste familie samenzijn na haar begrafenis. Het is nu anders. Er is iemand niet meer... Die Pasen van 2017 was de laatste keer dat de familie compleet bij elkaar was. En dat besef ik heel goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-17 14:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-17 14:49

Goed voornemen, verootjoo

. Op zo’n dag kun je soms heel bewust alles wat er gebeurt in je zitten opnemen, herken je dat? Ik heb het zelfs meegemaakt dat ik wíst dat dit de laatste keer zou zijn. Janken op het eind van de dag door dat hele zekere ‘weten’ en het besef om wat er komen ging in de nabije toekomst zonder dat daar andere signalen van waren.
Maar tegelijkertijd blij dat ik het mocht weten zodat ik me van elk detail van de dag bewust was.

**Geplaatst**: 14-12-17 14:59

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 14:59

Ik had het twee jaar geleden vlak voor kerst. Ik had mijn opa al een paar maanden niet gezien (denk 3 ofzo) en hij belde me op dinsdagavond op, of ik zin had om dat weekend langs te komen. Hij belde me normaal nooit en ik zou hem sowieso een paar dagen later met kerst zien, maar ben op zondagmiddag toch even langs gegaan. We hebben toen anderhalf uur ofzo zitten babbelen, hij heeft nog een grapje gemaakt over een konijn eten met kerst en toen zijn we naar huis gegaan. Hij is die middag met z'n vrouw naar het strand gegaan en heeft daar een glaasje port gedronken en 's avonds zijn mijn tante en haar man langsgegaan. Hij heeft toen meerdere keren gezegd dat hij zo'n fijne dag had gehad, en die nacht rond 5 uur is hij overleden.

Het is allemaal zo toevallig geweest dat het bijna niet meer anders kon. Was zo blij dat hij op die manier zijn einde kon vinden, nog even naar zijn favoriete plek en iedereen die hij al een tijd niet had gezien nog even bij elkaar gehad. Hij is 87 geworden, bijna 88, dus ook een mega respectabele leeftijd.

**Geplaatst**: 14-12-17 15:06

Geplaatst: 14-12-17 15:06

een hele tijd geleden werd mijn opa 80 en we hadden een groot feest. 1 van zijn vrienden was ook op het feest. Mijn zus was aan het filmen en zoomde extra in op de vriend, achter de camera zei ze nog (hoorbaar) 'voor als hij er later niet meer is'... hij is een week later overleden...

Een week voor het overlijden van mijn moeder, heb ik spontaan een dag vrij genomen om met haar naar de Ikea te gaan. Ze was al erg ziek, maar we hebben vreselijke lol gehad. Achterna besef ik pas hoeveel die dag voor mij heeft betekend...

**Geplaatst**: 14-12-17 15:26

Re: De laatste goede dag

Geplaatst: 14-12-17 15:26

Ik wil mijn momenten niet hier op bokt delen, maar ik wil je wel bedanken TS dat je mij er weer even bij stil laat staan.
"Achter elke traan van verdriet schuilt een glimlach van herinneringen"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-17 17:31

Re: De laatste goede dag

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-17 17:31

Ik hoop dat je terug kunt kijken op meer dan 1 goede dag

**Geplaatst**: 14-12-17 17:42

Geplaatst: 14-12-17 17:42

Wat een ontroerende verhalen

Ik woon op kamers, ben veel weekenden bij m'n ouders en daar hebben we honden. Waaronder 1 hele oude, die uiteindelijk maar liefst 13 jaar en 10 maanden heeft mogen worden. Elke keer als ik daar kwam en elke keer als ik wegging nam ik altijd een speciaal moment om haar even te knuffelen met goed in gedachten dat het wel eens de laatste keer kon zijn.
2 weken geleden kwam het zo uit dat ik ineens de hele middag heerlijk voor de kachel heb zitten knuffelen met desbetreffende hond, en ook een heel gesprek met mijn ouders heb gevoerd over wat te doen in geval van overlijden. En ook weer afscheid genomen met een uitgebreide knuffel. Nou je raad het al... week daarna hond overleden

ik ben er helaas (of gelukkig?) niet bij geweest maar heb het toch mooi af kunnen sluiten met deze herinnering.

En ooit had ik een vriendje die uit het buitenland kwam en voor onbepaalde tijd in NL woonde voor werk. Ergens tussendoor zou hij enkele weekjes terug naar zijn thuisland gaan om lekker even wat tijd door te brengen met familie en vrienden en om zaken te regelen zodat hij langer kon blijven. Wij die laatste dag nog gezellig bij elkaar geweest, toch even afscheid met wat traantjes omdat we elkaar wel een tijdje moesten missen. Toen ie een week weg was vertelde hij me dat hij nooit meer terug zou komen want hij was zo gelukkig om weer thuis te zijn en besefte ineens hoe vreselijk hij NL vond... Nooit heb ik hem weer gezien. Ook een dag die ik me minuut voor minuut nog voor de geest kan halen en nooit meer zal vergeten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-17 21:51

Re: De laatste goede dag

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-17 21:51

Memories: jij hebt wel een heel toepasselijke gebruikersnaam voor dit topic

Het kan zomaar zijn dat er nooit gesprekken zijn over wanneer zo’n dier er niet meer is. Dat jullie dat toevallig toen bespraken, in alle rust, met de hond erbij voor de kachel vind ik ook bijzonder.
Tuurlijk weet je dat zo’n dier oud is en niet nogeens 10 jaar erbij zal plakken maar toch. Zo’n dag is een kado.