He volgende moment probeerde ik te remmen maar tevergeefs. De klap was oorverdovend, en direct dacht ik dat ik in een boze droom zat en zo wakker zou worden. Maar ik was hartstikke wakker. Toen ik stil stond raakte ik direct in paniek. Mijn hand en knie deden de meeste pijn. De auto rookte en ik rook een rare lucht, dus ik wilde zsm de auto uit, ook al wist ik dat dat niet slim was. Gelukkig ging de deur nog open. De 2 mannen die er ook reden en stonden waren uit de auto gesprongen en kwamen mij en de andere bestuurder helpen. Maar er was chaos en ze lieten me alleen soms, dat vond ik verschrikkelijk.
Gelukkig kwam de man die in de zijstraat stond weer terug en hielp me zijn auto in. Hij was ook redelijk in shock, hij zag het voor zijn neus gebeuren en kon er niet over uit dat ze me niet had gezien. Ik begon gelijk te twijfelen of ik mijn lampen wel aan had. Uiteraard was dat het geval.
Eenmaal in de andere auto merkte ik dat mn hand gebroken, ik kon m niet bewegen. Ik moest rechtop zitten maar toen ging ik bijna out, daarna moest ik overgeven. Wat voelde ik me ellendig
Ook toen was ik even alleen en raakte ik nog meer in paniek. Ik heb geschreeuwd om hulp. Gelukkig bleven er toen wel mensen bij me.De ambulance kwam redelijk vlot, ik kreeg een infuus (poeh daar maakte ik me druk om maar het viel onwijs mee). Gelukkig was mn verloofde er ook snel, die heb ik op een helder moment zelf gebeld, ik wilde niet dat hij zich nog meer ongerust zou maken als iemand anders hem zou bellen.
In de ambulance kwam de schok pas echt en ik moest onwijs huilen. Niet heel gek natuurlijk. Ik kreeg een zuurstofbrilletje omdat mn ribbenkast zo'n klap had gehad van de gordel. Uiteraard werd mn hoofd ook vast gezet omdat nek-en rugproblemen mogelijk waren. Al die tijd was ik goed bij, maar het was redelijk onwerkelijk, het ritje met de ambu en binnen gereden worden in een trauma kamer. Ik kijk veel eh-programma's, en nu lag ik er zelf.
Ik werd op zo'n plaat gelegd met mn hoofd vast maar damn, dat was onwijs afzien. Mn achterhoofd deed gruwelijk veel pijn door die plank, ik werd er naar van. Het duurde allemaal ook aardig lang, ik had pijnstilling maar dat werkte niet echt.
Gelukkig bleek na de ct-scan van mn nek en rug en rontgen van mn ribben en borstbeen alles in orde, alleen mn hand is dus stuk. Ik kon er niet over uit. Zo'n harde klap en dan slechts een gebroken hand en kneuzingen over mn hele lijf. Ik blijf er veel mee bezig omdat ik wil proberen er geen trauma aan over te houden. Maar het blijft bizar dat ik er zo goed vanaf ben gekomen. Vooral als ik zie hoe de auto eruit ziet. Ik heb echt 36 engeltjes bij me in de auto gehad...
Mijn auto...
De bende.
Hier staat een filmpje van de auto's.
https://112twente.nl/6mh6ZpKy
Mijn hand + morfine hoofd
En mn paarse gips voor nu.
Wat fijn dat de schade 'beperkt' is. 
Mijn hemel wat heb jij een boel engeltjes op je schouders gehad. 
Voor altijd in mijn hart, ik hou van jullie
