Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-17 15:58

sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-17 15:58

zijn hier mensen die wel meedoen met het sint-gebeuren,maar niet met de sint-myte?

mijn man heeft een half trauma overgehouden aan het sint-verhaal.
hij vond het vreselijk te weten dat zijn ouders hem jaren voorgelogen en (naar zijn gevoel) bedrogen hebben/hadden met een verhaal over een sint die niet bestaat.
dus dat wou hij niet voor zijn kinderen.

ergens kon ik hem daarin wel volgen.

maar toch is het gewoon een heel leuk feest en leuke tijd voor de kinderen.

dus hebben we geprobeerd om daar een middenweg in te vinden.

kids doen volop mee met het sint gebeuren,kiezen cadeautjes,gaan langs bij een sint die in een winkel in de buurt komt,gaan naar sint-feestjes,.....
maar vanaf het moment dat ze wat dingen beginnen vragen of begrijpen leggen wij het uit als 'het feest van sinterklaas' en daarom krijgen kindjes dan cadeautjes.
sinten zijn mensen die zich verkleden als sinterklaas,net als bv op carnaval,omdat kindjes dat leuk vinden.
dan kiezen ze bv hun cadeautje voor het sint-feest bij oma,zien ze dat ook aankomen met de post(online besteld),mogen ze naar de doos kijken,maar wordt gezegd dat ze het pas echt krijgen op de dag dat het het feest van de sint is en ze bij hun oma zijn.

vinden ze helemaal prima en is voor hen zo logisch als een klontje(de jongste snapt er nog niet alles van,die is er bijna 3).

in de buurt,familie,kennissenkring,.... is er niemand die het sint-verhaal anders brengt dan het standaard ding a-la 'de sint is de goeie man die over daken loopt met zijn paard,cadeautjes geeft aan brave kinderen,en alles weet' en krijgen we ook weinig begrip hiervoor.

vandaar de vraag hier.

nog mensen die het sint-gebeuren anders beleven/vieren dan het standaard sint-verhaaltje van het opgespelde fabeltje?

**Geplaatst**: 23-11-17 16:04

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 16:04

Ik volg inderdaad compleet die gedachtegang en heb zelf ook niet zo veel met Sinterklaas. Waarom zo'n verhaal opspelden?

Wat ik me wel afvraag, hoe gaat t op school als ze daar wel het 'standaard' Sint verhaal horen? Dikke kans dat ze roepen dat het niet echt is.
Zelf hoef ik hier nog lang niet serieus over na te denken waarschijnlijk, maar toch best interessant.

**Geplaatst**: 23-11-17 16:07

Geplaatst: 23-11-17 16:07

tengeltje11 schreef:
dan kiezen ze bv hun cadeautje voor het sint-feest bij oma,zien ze dat ook aankomen met de post(online besteld),mogen ze naar de doos kijken,maar wordt gezegd dat ze het pas echt krijgen op de dag dat het het feest van de sint is en ze bij hun oma zijn.

vinden ze helemaal prima en is voor hen zo logisch als een klontje(de jongste snapt er nog niet alles van,die is er bijna 3).

Ik begrijp dat je het op een andere manier benaderd, maar vind bovenstaande wel wat sneu. Waarom niet wat uitkiezen van een verlanglijstje en het als een verassing laten wat ze daadwerkelijk bij het feest gaan krijgen?

Er zijn veel mensen die het op een andere manier vieren, vaak gevoed door hun eigen beleving van die tijd toen ze klein waren.
Mijn kinderen geloven wel en wij gaan daarin mee, maar overdrijven het niet. We maken het niet bewust veel spannender ofzo. Mijn dochter (7) is erg fantasierijk en heeft nog geen twijfels. Zodra er twijfels ontstaan zal ze ze echt wel uitspreken en zullen wij haar gaan betrekken bij het geheim zodat haar jongere broertje nog even kan geloven. Zolang kinderen zelf willen geloven en nog niet toe zijn om die spannende en toch wat magische tijd te betwijfelen laten we het zo, als ze wel toe zijn aan de waarheid, dan mogen ze die weten.

Laatst bijgewerkt door dieseltje op 23-11-17 16:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-17 16:08

Geplaatst: 23-11-17 16:08

Wij zijn er best open over, ik haal ook gerust cadeautjes waar de meiden bij zijn. Maar mijn dochter gelooft er toch echt met heel haar hart in. Ze heeft van de week zelfs gedroomd dat ze de boot weer terug liet keren en Zielige Piet aan het troosten was :')

Dit is ook wel een leuk artikel erover: https://kiind.nl/geheim-van-sint/

Op haar school wordt trouwens niet het standaard Sintverhaal verteld en ook geen Sinterklaasjournaal gekeken, zij zit op de VS.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-17 16:09

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-17 16:09

ze kennen wel het 'verhaal' van sinterklaas (de 'heilige' man die vroeger speelgoed uitdeelde aan de kindjes waarvan de mama's en papa's geen centjes hadden om zelfs speelgoed te kopen),en naar wat ik hoor zijn er toch al heel wat 7-jarige kinderen die reeds weten dat de sint niet bestaat.

oudste is nu 5.
de sint komt ook langs in de school en de klas,daar krijgen ze ook speelgoed,eten sinterklaaskoeken,....,en dat vinden ze zo geweldig dat hij volgens mij,helemaal niet bezig is met een verhaaltje die hem opgespeld wordt.

op school horen ze ook verhaaltjes over een spin die een wandelingetje doet en een koe als vriendje krijgt ed. ook daar roepen de kindjes niet luidkeels bij 'dat zoiets niet kan of niet waar is'.
een kind heeft volgens mij gewoon voldoende fantasie om daar in mee te gaan,ook al weten ze dat het niet echt zo is.

denk ik....

@ dieseltje,sneu vind ik dat niet,en de kindjes evenmin.
als ze een cadeautje uitkiezen,ziet dat er toch gewoon net zo uit als een doos die ze niet mogen opendoen?ze lopen door een speelgoedwinkel en wijzen aan wat ze willen bv. dan komt die doos aan,weten ze dat ze het ook zullen krijgen,het verlangen wordt er naar mijn idee niet minder om.

**Geplaatst**: 23-11-17 16:10

Geplaatst: 23-11-17 16:10

ooh wat goed dat je dit topic opent.

onze oudste is nu 3 en wordt in februari 4 en ik loop wel wat tegen hetzelfde aan.
zelf helemaal geen trauma over gehouden, maar mijn vader wel.
als sint niet bestaat, zal god ook wel niet bestaan etc etc.

dus eerst dacht ik.. ik ga gewoon eerlijk zijn en inderdaad vertellen dat we met sinterklaas een verhaal naspelen van vroeger. maar kreeg inderdaad reactie, maar dat is dan toch zonde.

nu vooral voorgenomen het kind lekker te laten genieten, maar bij vragen gewoon eerlijk te zijn.
en dan de uitleg dat we het inderdaad zo vieren. en dat hij er vooral van gaat genieten

**Geplaatst**: 23-11-17 16:14

Geplaatst: 23-11-17 16:14

Ik vond sinterklaas toen ik een jaar of 3 was doodeng, dus heeft mijn moeder me verteld dat het gewoon een verkleede man was

Het jaar erna was ik dat weer helemaal vergeten, en sindsdien geloofde ik weer in sinterklaas maar vond hem ineens veel minder eng schijnbaar, ik kan me er zelf niet veel meer van herinneren.
Ik weet wel nog dat er geen mooiere tijd van het jaar was dan sinterklaas in die tijd. ‘s Avonds sinterklaasfilmpjes kijken, pieten spotten, het paard voeren met wortels in je schoen, het snoepgoed, ‘s ochtends opgewonden wakker worden en snel kijken of er een kado in je schoen lag, samen met klasgenoten sinterklaas vieren op school. Al die magie rondom sinterklaas ben je in een keer kwijt zodra je hoort dat ie niet bestaat. Ik had het nooit willen missen.
Ik vind dat je vriend nogal overdrijft. Sinterklaas moet je niet zien als een leugen, maar als een prachtig sprookje waar kinderen dolgelukkig van worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-17 16:18

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-17 16:18

maar het gevoel dat je als kind krijgt als je hoort dat de sint helemaal niet bestaat,kan je ook niet ontkennen,voor hem is dat niet overdreven,dat was echt het gevoel dat hij had toen zijn ouders hem dat vertelden,zo intens dat hij dat zijn kinderen niet wil aandoen.

hier bv in de omgeving 2 jongetje geweten van elk 8 jaar.
bij elk sint-feestjes weken ze niet van hun ouders.beiden aan het wenen,tranen met tuiten omdat ze doodsbang waren van de sint en zijn pieten....

die ouders hebben beiden na dat jaar beslist hen te vertellen dat de sint niet bestond,omdat ze het niet meer konden vonden dat hun 8-jarige zonen als de dood bleven voor een simpele verklede sint en piet....

je weet nooit op voorhand hoe je kind zal reageren op het sint-gedoe.
de ene 3-jarige krijst tranen met tuiten als hij op de schoot van de sint gezet wordt,de andere vindt het fantastisch.
kindjes hier vinden het nog steeds enorm magisch en leuk,het hele feest van de sint waarbij je overal cadeautjes krijgt en zelf uit kan kiezen wat je wil,.... maar er zijn gewoon geen fabeltjes bij.

toen ik zelf kind was,vond ik het ook heerlijk om mijn schoen te zetten,.....maar de tijd die ik mij herinner,wist ik al heel goed dat de sint niet bestond.toch zetten wij nog onze schoen,elke ochtend vol spanning gaan kijken of er iets in lag of niet. de spanning en de beleving heeft niets te maken met al dan niet geloven dat die sint en zijn pieten echt bestaan volgens mij.

**Geplaatst**: 23-11-17 16:30

Geplaatst: 23-11-17 16:30

tengeltje11 schreef:
ze kennen wel het 'verhaal' van sinterklaas (de 'heilige' man die vroeger speelgoed uitdeelde aan de kindjes waarvan de mama's en papa's geen centjes hadden om zelfs speelgoed te kopen),en naar wat ik hoor zijn er toch al heel wat 7-jarige kinderen die reeds weten dat de sint niet bestaat.

Eigenlijk vind ik dit best wel een goed alternatief zo. Gewoon het verhaal uitleggen en dat we het daarom vieren. Geen teleurstelling, en toch een feestje

**Geplaatst**: 23-11-17 16:33

Geplaatst: 23-11-17 16:33

Hier laten we het op een natuurlijk beloop. We dwingen ze niet om te geloven maar zolang ze geloven gaan we daarin mee. Nu een 11jarige die vorig jaar twijfelde maar het allemaal veel te leuk vond en mee deed met haar jongere zusje. Nu is ze wel stellig dat sinterklaas niet bestaat en zegt ze dank je wel voor de kadotjes tegen ons als dr zusje het niet ziet. Maar 's avonds roept ze wel het hardst dat ze sinterklaasjournaal wil kijken. Voor alle kinderen jong en oud is het een magische en mooie periode. Of ze nu geloven of niet.

Ik denk dat er ook heel wat leed voorkomen als ze niet plompverloren tegen twijfelende kinderen zeggen dat sinterklaas niet bestaat of ze jaren lang echt dwingt te geloven. Lijkt me veel beter als ze (zodra ze daaraan toe zijn) op een kinderlijke manier worden meegenomen in de historie en de leuke traditie die hieruit ontstaan is om ter ere van een oude heiligman de kinderen een mooi feest te geven. Waarom zou daar dan een trauma uit kunnen ontstaan?

**Geplaatst**: 23-11-17 16:36

Geplaatst: 23-11-17 16:36

Ik denk dat het inderdaad goed is om het per kind te bekijken en er geen al te groot spannend gebeuren van te maken.
Ik was vroeger zo'n kind als hierboven beschreven, doodsbang voor Sinterklaas en Zwartepiet, altijd brullen.
Dat was inmiddels zo ver opgebouwd dat die restspanning bleef, ook toen ik wist dat hij niet echt was.
En nog loop ik er liever met een boog omheen als ik meneer tegenkom in de stad oid. :Y)

Maar je hebt ook kinderen die het prachtig vinden, inderdaad een (positieve) rijke fantasie hebben en er geen last van hebben.

Ik vind het wel mooi beschreven op die link, gewoon het feest vieren, met de leuke spanning en gezelligheid,
maar idd niet die bijkomende stress van paarden op de daken

, mensen in huis, en alles wat er nog bij komt kijken.

**Geplaatst**: 23-11-17 16:42

Geplaatst: 23-11-17 16:42

8nnemiek schreef:
Ik vond sinterklaas toen ik een jaar of 3 was doodeng, dus heeft mijn moeder me verteld dat het gewoon een verkleede man was
Het jaar erna was ik dat weer helemaal vergeten, en sindsdien geloofde ik weer in sinterklaas maar vond hem ineens veel minder eng schijnbaar, ik kan me er zelf niet veel meer van herinneren.
Ik weet wel nog dat er geen mooiere tijd van het jaar was dan sinterklaas in die tijd. ‘s Avonds sinterklaasfilmpjes kijken, pieten spotten, het paard voeren met wortels in je schoen, het snoepgoed, ‘s ochtends opgewonden wakker worden en snel kijken of er een kado in je schoen lag, samen met klasgenoten sinterklaas vieren op school. Al die magie rondom sinterklaas ben je in een keer kwijt zodra je hoort dat ie niet bestaat. Ik had het nooit willen missen.
Ik vind dat je vriend nogal overdrijft. Sinterklaas moet je niet zien als een leugen, maar als een prachtig sprookje waar kinderen dolgelukkig van worden.

Ik ben het hier ook wel mee eens. Inderdaad een prachtige tijd als je er nog in gelooft.
Ook nooit trauma's over gehouden aan dat het niet waar was.
Op gegeven moment kwam je op een leeftijd dat je niet meer geloofde, maar dan was het juist weer spannend om tegen kleine neefjes/nichtjes mee te spelen dat hij wel bestond terwijl jij al zo "groot" was dat je wel beter wist.
Het verschilt dus ook wel per kind hoe de beleving is...

**Geplaatst**: 23-11-17 16:52

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 16:52

Hier niet getraumatiseerd. Volgens mij heb je dan als ouders echt iets verkeerd gedaan

Mijn ouders hebben nooit gelogen over iets en ik geloofde er toch heilig in. Ook als een van het langst :')

Je hoeft niet te liegen, je kan gewoon meegaan in de fantasie van het kind. En op een gegeven moment begrijpt het kind het heus wel dat het niet echt is en gaat hij vanzelf vragen stellen en zal hij zelf ontdekken hoe het zit.
Dan hoef je hem niet te traumatiseren, ben je altijd eerlijk geweest en heeft je kind een leuke sinterklaastijd gehad

**Geplaatst**: 23-11-17 17:06

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 17:06

Wij hebben het ook aan onze oudste verteld dat sinterklaas van vroeger is en dat het nu een verkleedfeest is.
Wij zijn gelovig en onze zoon had een kerstman gezien en was vol overtuiging dat die ook cadeautjes bij ons kwam brengen. Toen hebben we hem verteld dat de kerstman niet echt is en dat wij ergens anders aan denken met kerst. Maar dat sinterklaas ook niet echt is, maar dat het een man van vroeger is en dat we nu net doen alsof hij echt is.
Hij is nu bijna 7 en twijfelt nog steeds of wij wel de waarheid spreken ;-)

Hij heeft laatst nog een dik half uur bij de sloot gestaan met zn vriendinnetje (die ook weet hoe het zit) om te kijken of er ook pakjes aan kwamen drijven ;-)

Ergens weet hij prima dat het niet echt is, maar in deze tijd van het jaar twijfelt hij er aan, en eigenlijk gelooft hij dat sinterklaas en vooral de pieten wel echt zijn

**Geplaatst**: 23-11-17 17:08

Geplaatst: 23-11-17 17:08

Ik vond Sinterklaas prachtig. De tijd dat ik geloofde waren de mooiste novembes/decembers van mijn leven. Ik geloofde heilig. Heb nog bij mijn eigen opa als sint op schoot gezeten en had niks door :')

Toen ik begon te twijfelen heeft mijn moeder het uitgelegd. Omdat ze nooit echt met geweld mij hebben proberen te overtuigen, zag ik dit totaal niet als liegen. Ben mijn ouders dankbaar voor die magische tijd. Als ik kinderen krijg, horen ze bij mij over sinterklaas en dat ie bestaat. Neemt niet weg dat kinderen die niet geloven net zo hard kunnen meegenieten.

**Geplaatst**: 23-11-17 17:12

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 17:12

Mijn zoontje was 4 toen hij er zelf achter kwam. Ik vertelde inderdaad het achterliggende verhaal en dat we dat nu nog vieren. Wel heb ik gezegd dat sommige ouders graag willen dat hun kinderen wel geloven,en dat dat aan hen is om het te vertellen. Hij mag altijd naar de juf om erover te praten als hij daar behoefte aan heeft. Tot nu toe gaat dit super goed.

**Geplaatst**: 23-11-17 17:13

Geplaatst: 23-11-17 17:13

Mijn ouders hebben altijd gelijk gezegd dat ze zelf de cadeau's kochten. Mijn vader werkte er tenslotte hard voor dus dat mochten wij best waarderen. We wisten daardoor ook al gauw de waarde van spullen. En niet "vanzelfsprekend" cadeau's krijgen voor iedereen.
Verder hebben ze nooit gestuurd in het verhaal. Dus we geloofden omdat we zelf geloofden wat we hoorden.

**Geplaatst**: 23-11-17 17:16

Geplaatst: 23-11-17 17:16

tengeltje11 schreef:
zijn hier mensen die wel meedoen met het sint-gebeuren,maar niet met de sint-myte?

mijn man heeft een half trauma overgehouden aan het sint-verhaal.
hij vond het vreselijk te weten dat zijn ouders hem jaren voorgelogen en (naar zijn gevoel) bedrogen hebben/hadden met een verhaal over een sint die niet bestaat.
dus dat wou hij niet voor zijn kinderen.

ergens kon ik hem daarin wel volgen.

maar toch is het gewoon een heel leuk feest en leuke tijd voor de kinderen.

dus hebben we geprobeerd om daar een middenweg in te vinden.

kids doen volop mee met het sint gebeuren,kiezen cadeautjes,gaan langs bij een sint die in een winkel in de buurt komt,gaan naar sint-feestjes,.....
maar vanaf het moment dat ze wat dingen beginnen vragen of begrijpen leggen wij het uit als 'het feest van sinterklaas' en daarom krijgen kindjes dan cadeautjes.
sinten zijn mensen die zich verkleden als sinterklaas,net als bv op carnaval,omdat kindjes dat leuk vinden.
dan kiezen ze bv hun cadeautje voor het sint-feest bij oma,zien ze dat ook aankomen met de post(online besteld),mogen ze naar de doos kijken,maar wordt gezegd dat ze het pas echt krijgen op de dag dat het het feest van de sint is en ze bij hun oma zijn.

vinden ze helemaal prima en is voor hen zo logisch als een klontje(de jongste snapt er nog niet alles van,die is er bijna 3).

in de buurt,familie,kennissenkring,.... is er niemand die het sint-verhaal anders brengt dan het standaard ding a-la 'de sint is de goeie man die over daken loopt met zijn paard,cadeautjes geeft aan brave kinderen,en alles weet' en krijgen we ook weinig begrip hiervoor.

vandaar de vraag hier.

nog mensen die het sint-gebeuren anders beleven/vieren dan het standaard sint-verhaaltje van het opgespelde fabeltje?

Wij konden het niet opbrengen te liegen tegen onze dochter en hebben haar van jongsaf verteld dat Sinterklaas een spelletje is, maar dat iedereen net doet alsof ie echt is. Eén Sinterklaas vond ze wel een "hele echte", zoals ze dat zei: dat was de kinderarts op school die dat jaar voor Sint speelde. :')

**Geplaatst**: 23-11-17 17:27

Geplaatst: 23-11-17 17:27

Mijn moeder heeft ook nooit tegen ons willen liegen en daar ben ik altijd heel blij om geweest.
We vieren nog steeds altijd feest met pakjes met sinterklaas, maar van jongs af aan wist ik al dat het een spel was.
Ik pakte in mijn kleuter tijd ook alles in wat los en vast zat zodat iedereen ineens zijn puntenslijper ed kwijt was, tot we op pakjesavond alles weer uit gingen pakken. :')

Mijn vriendje in de klas was altijd heel bang en ik weet nog dat hij dan onder mijn stoel kroop omdat ik niet bang was.
Ik zag ook gewoon dat het een verklede vader was van een van de medeleerlingen en de pieten waren vaak ook wel te herkennen.
Van mijn moeder mocht ik het niet aan andere kindjes vertellen omdat sommige ouders willen dat ze denken dat het echt is, ik heb dat nooit begrepen, maar heb het ook nooit verklapt.
Tegen mijn vriendje zei ik altijd dat hij niet bang hoefde te zijn en dat hij ooit wel zou weten waarom.

Mijn neefje heeft het trouwens wel verteld in de klas.

Ik snap nooit hoe mensen kunnen vinden dat het iets toevoegt voor een kind.. hoe kan een leugen ooit iets positiefs zijn?

**Geplaatst**: 23-11-17 17:39

Geplaatst: 23-11-17 17:39

SparklingApp schreef:
Mijn moeder heeft ook nooit tegen ons willen liegen en daar ben ik altijd heel blij om geweest.
We vieren nog steeds altijd feest met pakjes met sinterklaas, maar van jongs af aan wist ik al dat het een spel was.
Ik pakte in mijn kleuter tijd ook alles in wat los en vast zat zodat iedereen ineens zijn puntenslijper ed kwijt was, tot we op pakjesavond alles weer uit gingen pakken.

Mijn vriendje in de klas was altijd heel bang en ik weet nog dat hij dan onder mijn stoel kroop omdat ik niet bang was.
Ik zag ook gewoon dat het een verklede vader was van een van de medeleerlingen en de pieten waren vaak ook wel te herkennen.
Van mijn moeder mocht ik het niet aan andere kindjes vertellen omdat sommige ouders willen dat ze denken dat het echt is, ik heb dat nooit begrepen, maar heb het ook nooit verklapt.
Tegen mijn vriendje zei ik altijd dat hij niet bang hoefde te zijn en dat hij ooit wel zou weten waarom.

Mijn neefje heeft het trouwens wel verteld in de klas.
Ik snap nooit hoe mensen kunnen vinden dat het iets toevoegt voor een kind.. hoe kan een leugen ooit iets positiefs zijn?

Je hoeft toch niet te liegen tegen je kind om het te doen geloven? Maar je hoeft m.i. ook niet gelijk uit jezelf te gaan vertellen hoe het helemaal precies in elkaar zit. Laat het kind er gewoon zelf achter komen

**Geplaatst**: 23-11-17 17:47

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 17:47

Super TS, al ik nu kinderen zou krijgen had ik het ook zo gedaan, zat ik laast nog aan te denken.

Mijn kinderen hebben geen trauma ( heb het ze zelf laten ontdekken, nooit over gelogen als ze vragen stelden ) . En mijn jongste ( nu 10 ) geoofde vanaf zijn 7e soms wel , soms niet , afhankelijk van het jaargetijde. Nu alweer 2 jaar helemaal niet.

De oudste is 21, daar is het ook vanzelf gegaan. Zij vond het een prachtig geheim dat we samen hadden.

Maar ik zou het nu altijd brengen als een mooi verhaal van vroeger waar we een feest van hebben gemaakt en ga dat mijn inderen aanraden om bij hun eigen kinderen wel te doen.

**Geplaatst**: 23-11-17 17:52

Geplaatst: 23-11-17 17:52

Mooie benadering ts! Denk dat ik zoiets ook ga doen bij mijn dochter. Denk dat ze alsnog veel plezier heeft in alle activiteiten. Vond als kind de hele Sint-periode verschrikkelijk. Die Sint en pieten vond ik maar eng. Wil voor mijn dochter het iets luchtiger benaderen.

**Geplaatst**: 23-11-17 17:53

Geplaatst: 23-11-17 17:53

Ik zie het niet als een liegen, maar als een verhaal. Mijn dochter gelooft ook heilig dat zeemeerminnen bestaan.
Ze gelooft dus wel, maar ik ga haar niet koste wat kost het verhaal ophangen. Als ze twijfelt praat ik daarover met haar. Ik zal dan niet vertellen dat hij wel bestaat.
Bij mijn zoontje weet ik nog niet wat ik ga doen. Hij is nu 3 en doet enthousiast met zijn zus mee, maar echt begrijpen doet hij het nog niet. Maar hij heeft autisme en kinderen met autisme kunnen soms heftig reageren op dingen als Sinterklaas. Als ik merk dat hij er last van heeft, vertel ik wel gelijk dat het niet echt is.

**Geplaatst**: 23-11-17 18:41

Geplaatst: 23-11-17 18:41

Ik doe hetzelfde als TS, mijn zoon is nu 5 en vroeg hoe het zit met Sinterklaas en waarom we het vieren en dat heb ik op dezelfde manier uitgelegd als TS.
Mijn man en ik lagen vanaf het begin al op 1 lijn hierover. Mijn zoon weet ook dat wij, ouders en de familie cadeaus kopen voor Sinterklaas om het te vieren.
Mijn dochter is nog te jong om het te begrijpen en is alleen nog bezig met de cadeaus die ze dan gaat krijgen en de gezelligheid die erbij hoort, daar ga ik verder nog geen uitleg over geven.

**Geplaatst**: 23-11-17 18:46

Re: sint-verhaal versus kinderen?

Geplaatst: 23-11-17 18:46

Ik was ook blij dat mijn zoontje er zelf achter kwam. Heb helemaal niets met dat gelieg. Mijn dochtertje is nu 3,5,haar vertel ik op een bepaalde manier ook al een beetje wat. De rest volgt vanzelf. En die magie, hebben ze nu net zo goed hoor! Het hele verhaal leven ze intens mee.