Tot onze trouwdag.
Op 4 augustus 2018 zijn we getrouwd. Het enige - en dan bedoel ik ook echt énige - wat mijn vriend die dag moest meebrengen, waren de trouwringen. Al de rest had ik zelf meegenomen (naar mijn ouders) of was al op de locatie. Ik ben event manager en heb graag alles zelf in handen, dus voor mij was het al heel wat dat hij de ringen zou meenemen. Maar hij wou het zo graag, dus goed dan maar.
Ik had dus wel kunnen verwachten dat hij de ringen niet gewoon zou meebrengen.
Dus aan het begin van de ceremonie kwam mijn kleine neefje heel schattig de ringen brengen.
Na een aantal prachtige speeches van vrienden en familie, kwam het moment om de ringen uit te wisselen. Dus mijn neefje komt weer naar voren... maar de ringen zaten niet in het doosje. Je ziet mij al denken "appelflap je moest EEN ding doen."
Dus mijn vriend zegt: "waar zijn de ringen dan? Ga ze maar zoeken!" Mijn neefje rent weg en ik blijf heel ongemakkelijk staan, want wtf is er aan de hand?
Maar...
dan...
blijkt...
dat...
hij...
ALPACA'S HEEFT INGEHUURD OM DE RINGEN TE BRENGEN
Ja, je ziet het goed. Mijn vriend had de bloemist extra bloemen laten leveren voor de alpaca's die bij de andere boeketten pasten En iedere alpaca had een tasje rond z'n nek met daarin een ring.
Omdat de alpaca's nog een uurtje bleven, moesten we natuurlijk nog foto's met hen maken
En mijn favoriete foto: mijn gezicht aan het einde van de ceremonie toen we richting onze wedding planner (en mijn collega/vriendin) liepen, toen ik besefte dat ik haar al 3 maanden lang iedere dag zie en ze dit voor me geheim heeft gehouden
High five omdat het hen gelukt is om het geheim te houden
Dus eh, nou ja, laat ons zeggen dat ons huwelijk op een goede manier gestart is. Maar ik moet wel eens heel diep nadenken over een manier om dit te overtreffen.