Bokt.nl

xyzutu2 schreef:

Ik zou je als het om aangifte gaat ook niet laten leiden door wat anderen hiervan vinden, zolang je zeker weet dat je vader vanaf nu nooit meer slachtoffers zal maken. Als je 100% zeker weet dat je vader zich nooit meer aan andere kinderen zal vergrijpen (familie, buurkindjes of wie dan ook) dan is er echt wel wat voor te zeggen om voor je eigen gemoedsrust te kiezen en je familie intact te laten. Aangifte doen is helaas een veel langduriger en slopender proces dan alleen even langs de politie gaan en een formuliertje invullen, het kan jaren van je leven gijzelen, dus dat krijg je als slachtoffer dan ook nog eens over je heen.
Wel moet je er rekening mee houden dat eigen kinderen krijgen de zaak weer een heel eigen dynamiek kan geven. Het zou zomaar kunnen dat zodra je eigen kinderen hebt je absoluut niet wilt dat die ooit nog contact met hun opa hebben. Dan komt het geheim net zo goed naar buiten, omdat je andere familieleden dan aan de hand van jouw reactie waarschijnlijk ook wel kunnen inschatten wat er gebeurd is. Dus wacht je met het geheim openbaren tot dan zodat je tot die tijd rust hebt, of verzet je die pionnen nu al zodat je daar als je kinderen hebt daar niet meer over na hoeft te denken en alles voor iedereen al duidelijk is?

Dat is gelukkig een zorg voor later; als het nu beter is voor jou om het geheim te houden, dan zou ik dat gewoon doen.
De enige vraag die dan wel open blijft, is: als je voor geheimhouding kiest, kun je dan 100% garanderen dat je jouw vader door die geheimhouding niet in staat stelt om nieuwe generaties kinderen (familie of buurmeisjes of anderen) te misbruiken?
Als je niet precies weet wat je vader met zijn tijd doet en hij nog steeds in contact komt met kinderen, dan is geheimhouding helaas geen optie meer. Dat betekent trouwens niet dat je dan meteen als slachtoffer aangifte moet doen, maar dan moeten de mensen die nu nog wel 24/7 bij hem leven weten dat ze uiterst alert moeten zijn op grensoverschrijdend contact bij eigen of andermans kinderen.