Ik zet dit in een spoiler, omdat dit echt niet geschikt is voor jonge gebruikers.
Dus bij deze de waarschuwing. Dit is echt alleen voor 18+ en echt alleen als je denkt dat je het aan kan.
Wat in de spoiler staat gaat over het eerste beeld wat we tijdens de EMDR hebben behandeld.
Ik vind het gruwelijk spannend om dit te plaatsen.
Dus nogmaals. Alleen 18+ en alleen als je het aan kan.
Spoiler:
Een van mijn eerste herinneringen start met mijn zusjes samen. We waren aan het spelen in de woonkamer. Dat deden we heel erg veel. Mijn moeder was niet in de buurt op dat moment.
Mijn vader draaide nachtdiensten, daardoor was hij overdag veel thuis en dus veel in de buurt. Ik gok dat het zomer geweest moet zijn en dat wij met weinig kleding aan aan het spelen waren.
Iig. Mijn vader vroeg mij en mijn zusjes om op de bank te komen zitten want hij had iets speciaals voor ons. Hij had 3 bickpennen bij zich en we moesten de dop er af halen. En je raad het al. Met het dopje moesten we onszelf bevredigen. Ik was toen de tijd 4 jaar oud. Of misschien zelfs jonger. Ik weet het niet precies meer.
Hij vroeg of we het fijn vonden, waarop ik heb gezegt dat ik het niet fijn vond. Ik moest het nog maar even proberen was het antwoord. Ik weet nog dat ik het heel raar vond dat we dit moesten doen en het voelde niet goed. Ik heb toen mijn mond open getrokken en tegen mijn zusjes gezegd dat ze moesten stoppen met waar ze mee bezig waren. Ik vond het niet leuk, het voelde niet goed.
Mijn pa heeft toen wat laconiek gereageerd met "oke. Dan stop je er mee". Ik snap niet hoe ik dat voorelkaar heb gekregen. Misschien was ik wel zo duidelijk dat hij het accepteerde. Of was hij bang dat de buren het zouden horen. Ik weet het niet.
Dit was mijn meest traumatische beeld. Dit is het beeld waar ik mee begonnen ben met mijn eerste sessie. Ik kan het hier nu typen zonder in huilen uit te barsen. Wel wordt ik nogsteeds heel erg boos en gaat mijn hart sneller kloppen, zweethanden enz...
Hoe kan je als volwasse man dit in godsnaam je eigen kinderen aan doen. En het dan nog letterlijk in onze eigen handen duwen. Alsof wij dan zelf schuldig zijn aan wat WIJ gedaan hebben.
Mijn zusjes zijn iets jonger. Ik kan me goed voorstellen dat zij zich dit niet meer herinneren. We waren nog zo gruwelijk jong.