Hij was vanmorgen vroeg om 4 uur al wakker door herrie van buren boven en wij hebben zo'n wakeup light die we waren vergeten uit te zetten.
Ik loop al dagen te springen om het hem te geven als cadeau. Dus hij was zelf aan het springen dat hij er niet meer van kon slapen. Ik werd zelf pas om 7 uur wakker. Toen kwam hij als een klein kind aan mijn bed stuiteren.
Ik had de spiraal in een doosje gedaan en die verstopt in een doos vol met sokken (inside grapje). In eerste instantie vond hij het doosje niet. Dus ik gezegt dat hij verder moest zoeken.
Hij was zo verbaast toen hij het doosje vond dat hij er helemaal stil van was. Hij moest ook bijna huilen van geluk. Echt super schattig. En ik kon alleen maar heel hard lachen. Hij is er mega blij mee, maar moet het ook wel even verwerken.
Ik groei er al een poosje naartoe natuurlijk en voor hem komt het als een grote verrassing. Hij was ook verbaast dat hij er al ruim 2 weken uit is en ik niks heb gezegt en hoe lang ik dit al gepland heb.
We hebben afgesproken dit verder prive te houden en pas te delen als ik echt zwanger ben.
Met mij gaat het verder goed. De hormonen gieren door mijn lijf heen dus kk heb heerlijke moodswings. Ook heb ik last van pijntjes die ik al geen 7 jaar meer heb gehad! Zo voelde ik laatst mijn ovulatie en ik heb toch een last gehad van mijn rug en buik. Maarja. Ik kon niks delen met mijn vriend natuurlijk
Verder gaat het emotioneel gezien eigenlijk heel erg goed. De relatie tussen mij en mijn ouders is wel weer redelijk nadat ik ze het heb verteld. Al is het onderwerp zelf daarna niet echt meer besproken. Ik merk dat ik, doordat ik gewoon het contact blijf zoeken, de vastigheid geef in de hele situatie.
Mijn zusje heb ik niks verteld en dat ga ik ook niet doen. Het is helemaal aan haar om dat zelf te delen met mijn ouders als zij daar klaar voor is. Ik ben niet de persoon om dat voor haar te bepalen. Misschien als ze een stuk verder is in de therapie dat ik het dan wel deel met haar. Maar dat zal pas zijn als zij er zelf dicht tegenaan zit om het te vertellen.
Ik wens je heel veel liefde en geluk toe in het nieuwe jaar! Dit was een zwaar jaar en er is nog genoeg te doen, maar je groei en je verwerking is fantastisch! Zo mooi!
We hebben het de laatste tijd erg gezellig samen, maar het is ook nog een beetje "onwerkelijk" allenmaal.
Ik heb gisteren mijn zorgverzekeringspakket aangepast an mijn wensen tav kraamzorg ed. Heel bijzonder.
Ook is mijn vriend helemaal op een roze wolk. Hij is er veel mee bezig werk ik. Ik zelf ook hoor. Daar niet van.
Daarnet gebeurde mij toch iets. Ineens out of the blue was ik misselijk en kwam er wat omhoog. Dat heb ik echt werkelijk nooit. Ik voel me verder ook helemaal niet ziek oid. Het was heel kort even. Toen het er uit was was het klaar.
Verder merk ik dat mijn hormonen als van ouds over de kop vliegen. Van happy naar sjaggo en alles er tussenin. Vind mijn vriend heeeeel erg leuk
Verder gaat het leven gewoon door. De kerstdagen zijn geweest. De familie op bezoek gehad. Mijn schoonmoeder heeft mij met mijn neefje gezien dus ze heeft lopen zeuren dat ik zelf kinderen moet krijgen. Ik ga daar alleen maar van met mn hakken in het zand. Maargoed.
Ik ben nooit zo van de "kijk mij eens een nieuwe start maken met het nieuwe jaar" typ. Ik vind het altijd een beetje onzin. Maar in dit geval gaat hij wel op ja!
Penny_Shadow
Berichten: 196
Geregistreerd: 02-08-17
Geplaatst door de TopicStarter: 15-01-18 12:36
Zo.
Het is al even geleden dat ik iets van mij het laten horen! Allenmaal nog een gelukkig nieuw jaar.
Normaal gesproken ben ik met oud en nieuw helemaal geen sentimenteel persoon, laat staan dat ik terug kijk naar was is geweest of "goede voornemens" aan neem. Maar dat was dit jaar toch wel anders.
Rond de klokslag van 12 uur voelde ik een enorme opluchting dat ik 2017 achter mij kan laten. En ik heb ook heel sterk het gevoel dat 2018 mijn jaar gaat worden. Ik ga er voor mijzelf voor zorgen dat 2018 helemaal gevuld is met positiviteit.
Om te beginnen heb ik afgelopen vrijdag mijn voorlopig laatste sessie bij de EMDR therapeut gehad. We hebben geen eens EMDR gedaan! We hebben zitten kletsen over hoe het nu gaat er war er allenmaal is gebeurd, hoe ik daar op terug kijk en hoe ik nu in het leven sta.
Ik ben zo blij dat ik weer overal kansen en mogenlijkheden zie.
Mijn vriend en ik hebben samen ook een hoop plezier. De relatie is sterk verbeterd nu het verlossende gesprek is geweest, maar zeker ook nu we samen een stap aan het zetten zijn richting een kindje. Het is een lang gekoesterde droom van ons beide. En ondanks dat er echt nog wel momenten zijn dat ik me afvraag of ik er wel klaar voor ben, bedenk ik me ook dat ik er nooit 100% klaar voor zal zijn (wie wel).
We hebben ook samen besloten dat 2019 het jaar gaat worden dat wij gaan trouwen. Of 09-01-2019 of 09-09-2019. Wij zijn in 2019 9 jaar samen op 09-01-2019 maar ik wil eigenlijk graag in de zomer trouwen. Dus vandaar 09-09.
Allenmaal mooie dingen in het vooruitzicht!
Laatst bijgewerkt door Penny_Shadow op 15-01-18 12:46, in het totaal 1 keer bewerkt
Cheers, dat 2018 inderdaad jullie jaar mag worden, een jaar met een nieuwe start naar een gelukkige toekomst, waar de trouwpartij in 2019 zeker al toe kan bijdragen!