Bokt.nl

Aranel schreef:

Sommige posts hier lees ik toch wel met een zucht hoor.. typisch de maatschappij van nu, 'als je mijn kind met 1 vinger aanraakt ben je nog niet jarig en ga ik naar de politie'. Wellicht bedoelen jullie het helemaal niet zo, maar ik krijg er zo'n beeld bij van 'mijn kind doet niets fout en hoeft niet gestraft te worden'.
Wat is er in hemelsnaam mis met het kind even vastpakken, uit de situatie halen en toespreken?
Toen ik nog op de psz werkte deden wij dat ook wel eens. Kind 1 of 2 keer waarschuwen, gaan ze dan nog een keer over de schreef dan zetten we ze op een stoeltje met uitleg waarom. Daarna het gesprek aangaan voor zover dat lukt.

Bij sommige (lees: de meeste) kinderen werkt het niet om te zeggen 'dat mag je niet meer doen hoor'.

spatter schreef:

Grappig, dat er standaard van uit wordt gegaan dat X wat mankeert en dat de ouders ook met de handen in het haar zitten.

Ik heb veel vaker gezien dat ouders lachen met het gedrag van hun kind want zo'n dapper stoer knulletje is toch leuk en trouwens , anders maakt hij een scene van en dan sta je als ouder voor l"l.
Bij veel van die kinderen schort er gewoon wat in de opvoeding.
Ouders voeden niet op, waar ook bij hoort op tijd naar bed en 3 Umaaltijden per dag.
Onder het mom het kind bepaalt zelf wel zo'n beetje wat het wel en niet wil.

Aranel schreef:

Sommige posts hier lees ik toch wel met een zucht hoor.. typisch de maatschappij van nu, 'als je mijn kind met 1 vinger aanraakt ben je nog niet jarig en ga ik naar de politie'. Wellicht bedoelen jullie het helemaal niet zo, maar ik krijg er zo'n beeld bij van 'mijn kind doet niets fout en hoeft niet gestraft te worden'.

Citaat:

Wat is er in hemelsnaam mis met het kind even vastpakken, uit de situatie halen en toespreken?

Citaat:

Bij sommige (lees: de meeste) kinderen werkt het niet om te zeggen 'dat mag je niet meer doen hoor'.

Froukje schreef:

Tussen de perfecte opvoeding en zorgen dat je zoon of dochter een ander kind niet in elkaar mept zit natuurlijk nog een gigantisch gat.

Er zullen echt kinderen zijn die wat mankeren, maar het grootste gedeelte wordt gewoon niet opgevoed.

En daarbij, ook een adhd'er/autist/vul zelf in, hoort geen andere kinderen te bijten, slaan en schoppen. Die kun je óók gewoon leren hoe het moet, maar ja, dan moet je er wel wat energie insteken.

Aranel schreef:

Sommige posts hier lees ik toch wel met een zucht hoor.. typisch de maatschappij van nu, 'als je mijn kind met 1 vinger aanraakt ben je nog niet jarig en ga ik naar de politie'. Wellicht bedoelen jullie het helemaal niet zo, maar ik krijg er zo'n beeld bij van 'mijn kind doet niets fout en hoeft niet gestraft te worden'.
Wat is er in hemelsnaam mis met het kind even vastpakken, uit de situatie halen en toespreken?
Toen ik nog op de psz werkte deden wij dat ook wel eens. Kind 1 of 2 keer waarschuwen, gaan ze dan nog een keer over de schreef dan zetten we ze op een stoeltje met uitleg waarom. Daarna het gesprek aangaan voor zover dat lukt.

Bij sommige (lees: de meeste) kinderen werkt het niet om te zeggen 'dat mag je niet meer doen hoor'.

gekoppaard schreef:

Wie kan mij helpen met het volgende. Mijn zoontje van 3 jaar gaat sinds hij bijna 1 jaar oud is 1 x per week naar de kinderopvang (KDV). Sinds kort 2 dagen, aangezien hij zich thuis verveelt en ook als voorbereiding op de basisschool. Mijn zoontje een vrolijke knul, sociaal, wel verlegen bij vreemden en een echt mama-kindje. Vorig jaar is een ander kindje (laten we die even X noemen) bij hem in de groep gekomen. X is een jaar jonger dan mijn zoontje maar een echte pain in the ass. X terroriseert de gehele groep. Slaat, duwt, bijt en trapt kindjes zonder reden. Mijn zoontje heeft dus al een keer een week rondgelopen met het gebit van X in zijn rug. Ik heb hier ook direct melding van gemaakt bij de leidsters en destijds (vorige zomer) werd al aangegeven dat dit kindje inderdaad ongewenst gedrag vertoonde en dat er meerdere ouders over klaagden.

Naar het najaar toe en gedurende de winter wilde mijn zoontje steeds minder graag naar het KDV. Vanmorgen heb ik hem weer helemaal overstuur moeten brengen. Maar dat is nog niet alles… Hij heeft gisteren zo’n 2 uur overstuur liggen huilen, werd vannacht wakker huilend en gillen “ik wil niet naar de kindjes” en vanmorgen werd hij ook weer zo wakker en heeft hij gehuild tot ik hem daar heb moeten laten. Wanneer ik weg ben geeft de leiding aan dat hij snel rustiger wordt, en meestal gaat ie na 5 minuten zelf spelen. Als ik hem ophaal is ie rustig en verteld ie meestal dat het wel leuk was.

Aangezien zijn reacties steeds heftiger worden heb ik vanmorgen de leidsters aangesproken omdat het naar mijn mening wel degelijk met X te maken heeft. Zij gaven aan weinig te kunnen doen op dit moment. Er zijn gesprekken met de ouders van X en X is onderzocht op het KDV voor gedragsstoornissen. Dit hebben ze niet kunnen vaststellen. KDV heeft nu schijnbaar wel aan de ouders aangegeven actie te verwachtten omdat X anders niet meer welkom is op de opvang. Maar dit brengt op korte termijn geen oplossing voor mijn zoontje. Ik heb vandaag getracht contact op te nemen met de locatiemanager, maar die is natuurlijk net op vakantie. Aangezien een waarnemend locatiemanager ook geen actie zal ondernemen aldus de leidsters heb ik nogmaals met hen gesproken. Zij gaven aan:
- X beinvloedt de gehele groep. Als hij een goede dag heeft, heeft de groep dat ook, en dus ook andersom;
- Betreffende leidster had in haar 28 jaar als leidster nog nooit een dergelijk kind meegemaakt;
- X absorbeert vaak zoveel aandacht dat er weinig aandacht voor de andere kinderen overblijft.
- Verzochten mij om een officiële klacht in te dienen, dat kon hen namelijk ook helpen.

Mijn zoontje moet nog zo’n 2 maanden naar het KDV, en dat is niet lang meer, maar naar mijn mening kan het niet zo zijn dat hij nog 2 maanden dusdanig tegen zijn wil erheen moet gaan. Als het gedrag enkel zou zijn dat hij mij moet missen (mama-kindje) zou dit wel erg heftig zijn in mijn ogen, naar mijn moeder, mijn zusje, zijn papa is het allemaal geen probleem. Hoe zouden jullie dit aanpakken? En kan ik een oplossing eisen van het KDV? Indien ze niet met een oplossing komen ga ik mijn kind toch maar eraf halen denk ik. Ik wil niet dat ie helemaal getraumatiseerd raakt, zeker als ie straks elke dag naar school gaat. Maar dan wordt die overgang natuurlijk ook weer extra groot. Misschien hebben jullie een oplossing?

Citaat:

Ik denk dat ik echt giftig zou worden op dat joch.
Zou hem gelijk stevig beet pakken en zeggen dat hij daar mee kan stoppen en dat ik anders HEEL erg boos wordt.

Shadow0 schreef:

Dat ligt er dus aan hoe dat gebeurt. Ik heb geen enkele moeite met een zachte hand die een kind fysiek maar vriendelijk een andere kant op stuurt. "Kom, laat Y maar even met rust, dan gaan wij de bekers vast klaar zetten." Prima redirectie.
En als je een kind uit een situatie moet verwijderen, dan kun je ook gewoon hand pakken (of arm als het niet kan) en een kind verwijderen uit de situatie.

Maar de eerste die het vastpakken hier noemde schreef dit:

Citaat:

Ik denk dat ik echt giftig zou worden op dat joch.
Zou hem gelijk stevig beet pakken en zeggen dat hij daar mee kan stoppen en dat ik anders HEEL erg boos wordt.

Dat is intimiderend en heeft alleen maar als effect om een kind angst aan te jagen, niet om het uit de situatie te halen.

En als je dat met opzet bij een ander kind doet (speciaal naar het KDV toe om er te gaan zitten, en dan op deze manier ingrijpen) maakt het dat wel tot mishandeling.

Aranel schreef:

Sommige posts hier lees ik toch wel met een zucht hoor.. typisch de maatschappij van nu, 'als je mijn kind met 1 vinger aanraakt ben je nog niet jarig en ga ik naar de politie'.

gekoppaard schreef:

Voor mij is de kogel door de kerk. Ik heb hem al officieel afgemeld bij het KDV. Want ja die maand opzegtermijn loopt natuurlijk gewoon door. Ik ga hem zsm aanmelden bij de PSZ en de rest zal zich wel een weg vinden. Ik heb gelukkig nog veel verlofdagen opstaan.

Ik zal zelf niet die ouders van X aanspreken. Ik denk niet dat dat veel brengt. Ofwel ze doen hun best en het lukt echt niet, ofwel het zal niet boeien. Ik hoop dat eerste en ik wens ze er veel succes mee. Maar mijn zoontje hoeft er geen last meer van te hebben.

kwita schreef:

Luister , ik zou die andere ouders zeker wel aanspreken. nu is hij nog klein....over een aantal jaar zijn ze verder van het pad af!

want het is een veronderstelling dat het ze niets interesseert, het kan ook een leermoment zijn voor jou en hun.

spatter schreef:

Ik weet niet hoor.
Ouders willen blijkbaar tegenwoordig allemaal een speciaal kind en als de opvoeding er bij bungelt moet de medische wereld het maar oplossen.
Is hier in deze streek misschien erger als elders.

Mijn zoon zat op de lagere school in een klas van 25 leerlingen en hij was de enige die geen Ritalin kreeg.
Alle kinderen kregen bijlessen .
Je gaat mij niet vertellen dat al die kinderen echt wat mankeerde.

1 kind kreeg enorm veel medicatie, was ook een zeer lastig kind met veel onaangepast gedrag.
Maar hij kwam wel iedere dag met 1.5 liter cola naar school en ontbijten thuis deed hij niet.
Ook een gewoon boterhammetje kreeg hij niet mee naar school.

Ik woon 2 huizen af van wat ooit een kinderopvang was.
Daar werden kinderen vanaf baby in pyama binnen gebracht smorgens om 7 uur en gingen om 6 uur in pyama weer naar huis.
Hadden bij de opvang al gegeten en hun hele dag gehad.
In het weekend werden die kinderen verwend want dan zagen papa en mama ze pas eens echt.
Opvang maakte de kinderen zindelijk, zagen de eerste stapjes en hoorde de eerste woordjes.
Kinderen bleven vaak naar deze opvang toe gaan tot ze oud genoeg waren om een sleutel om hun nek te krijgen en alleen thuis mochten blijven na school tot hun ouders om 6 uur thuis kwamen.
Of ze een boterhammetje smeerden voor school, hadden die ouders geen kijk op want die waren om 7 uur de deur uit naar werk.

Wat voor start geef je dan je kind mee en waarom neem je dan een kind?
Vaak bleef het dan ook nog bij 1 kind, eenzaam leventje tussen volwassenen thuis waar ouders in het weekend ook nog zelf willen hobbyen want ze hebben de hele week hard gewerkt.

Dit was/is wel Belgie maar de irritante slecht opgevoede kotertjes die toaal niet luisterde naar hun ouders en aan de gordijnen bleven trekken en zeuren om aandacht als moeders in gesprek was, heb ik gewoon in Nederland gezien.

Ik zei vroeger al.
Laten mensen eerst eens een hond nemen en als ze die al niet kunnen opvoeden, laten ze dan nooit beginnen aan kinderen.
Hoeveel mensen hebben een opgevoede hond?

Ik ben misschien fel en dat ben ik altijd geweest over deze zaken.
Ik riep het al voordat ik kinderen had en toen zeiden ze ; Wacht maar tot je ze zelf hebt.
En toen ik ze had riep ik het nog en toen was het; Wacht maar tot ze beginnen te puberen.
Nou, die tijd hebben we inmiddels ook wel gehad.