Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-10-16 17:11

Geplaatst: 21-10-16 17:11

Uitstellen is mijn tweede naam, voornamelijk met mijn schoolwerk...
Soms is het zo erg dat het eigenlijk al te laat is om nog ergens aan te beginnen en ik het helemaal niet inlever

Echt dra-ma... Gelukkig ben ik nu bezig met het laatste jaar van mijn studie.

Maar ook de gewone dagelijkse dingen zijn heel makkelijk uit te stellen in mijn hoofd

**Geplaatst**: 21-10-16 17:16

Geplaatst: 21-10-16 17:16

Femm_k schreef:
*knip*
Cowboy55 schreef:

Jij WEET wat je doen moet. Je schijft het hierboven zelf op. Je doet alleen nog niet datgene waarvan je weet dat je het zou moeten doen. Dat kan niemand je leren. Er zit voor jou geen kennisaspect meer aan, het is puur DOEN. Je doet het of je doet het niet.

Ja en daar zit het probleem: dat doen. Ik denk dat de extreme uitstellers de mentale kracht niet kunnen vinden door de chaos en onrust in het hoofd (tenminste daar heb ik last van, maar ik denk meer mensen hier).

Precies. Ik word zo gestrest, raak in paniek en denk dat het nooit meer goed komt(wat weer leidt tot teleurstelling en een onvoldoende voor die toets waar je zo hard een goed cijfer nodig had) dat ik me er niet toe kan zetten om dan maar echt te beginnen. Vervolgens word ik weer boos omdat ik, ipv te leren op Bokt ga zitten :')

en denk ik weer 'wat ben ik lui...' en stapelt zich het maar op...

**Geplaatst**: 21-10-16 17:39

Geplaatst: 21-10-16 17:39

Moonlight17 schreef:
Ik heb deadlines, prioriteiten en structuur nodig anders ben ik een uitsteller. Nu ik thuis zit is mijn hele deadline systeem, prioriteiten systeem en structuur dus weg. Vooral ben ik een talent in uitstellen van huishoudelijke klusjes, vind dat gewoon echt doodsaai. Ga ik dan weer naar het paard dan kan ik ineens alles perfect plannen en doen. Gelukkig geen extreem uitstel gedrag, maar regelmatig wel flink uitstel gedrag.

Hier herken ik mezelf volledig in. Zit al een tijdje thuis (lange vakantie plus de eerste weken van ons schooljaar geen stage mogen doen) en ik vind het nu echt moeilijk om eraan te starten. Ik wou woensdag mijn startprofiel voor de bachelorproef aanmaken. Vrij belangrijk, want zonder kan je niet afstuderen. Het staat nu nog steeds op mijn to do lijst. Er is wel iets afgevinkt, maar dat zijn eigenlijk meer de '2-minuten-taken'.
Bullet journaal ga ik eens bekijken. Misschien helpt dit wel. Heb altijd met een grote to do lijst gewerkt, en dan een kleine to do lijst per dag waarop ik de grote taken in kleinere taken verdeelde (grote was eigenlijk eerder om te visualiseren wat er nog niet allemaal klaar was). Ben voor gek verklaard door enkele vrienden, maar voor mij werkte dit.

**Geplaatst**: 21-10-16 17:40

Geplaatst: 21-10-16 17:40

Femm_k schreef:
Oke, nu weer even tijd om te reageren. Wowie, wat een reacties zeg!
Ik zie veel verschillende soorten uitstellers.. ik hoop dat we elkaar een beetje kunnen helpen met tips en tricks! Ik word echt helemaal gestoord van mezelf...

Cowboy55 schreef:
Ik ben rond jouw leeftijd ex-uitsteller geworden TS. Om dezelfde reden als Sheran beschrijft: meer verantwoordelijkheden. *knip*
Omdat ik geen slaaf wilde blijven van mijn eigen uitstellen heb ik toch maar dat eerste gedaan. En het niet-uitstellen is wat mij betreft daarna steeds makkelijker geworden.

Dus je hebt de knop in 1 keer omgezet? Of is dat een proces geweest? Hoe is dat gegaan bij jou?

Eigenlijk heb ik de knop in 1x omgezet.....maar ik had mezelf op mijn werk ook ECHT diep in de shyte gemanoeuvreerd. Denk in de richting van een project van een paar ton met een verliesrisico van een paar keer dat bedrag. Als dat mis was gelopen was mijn eerste serieuze job geeindigd in een dikke 'fail' en was ik waarschijnlijk meteen buiten gesmeten.......niet zo handig in je eerste baan als je denkt dat je carriere gaat maken.

Ik had voor mijn gevoel dus echt geen keuze meer.

Wat ik daarna heb geleerd is dat je leven zoveel makkelijker wordt. Geen stress meer in de aanloop naar een deadline omdat je diep in je hart eigenlijk wel weet dat je dingen te lang laat liggen en dat je jezelf in de ellende aan het werken bent. Geen stress als het werk dan toch (met het pistool tegen het hoofd) op het allerlaatste moment geregeld moet worden. Geen stress meer omdat het eindresultaat vaak toch net iets minder is dan het was geweest als je er wel de tijd voor genomen had. Geen stress door jouw stress bij familie, partner, kinderen, andere mensen in je omgeving.

Maar eigenlijk zijn dit allemaal dingen die elke 'uitsteller' weet. Iedere (ex-) 'uitsteller' kent het verhaal dat hierboven staat. Misschien zou je kunnen zeggen dat ik cognitieve gedragstherapie op mezelf heb toegepast

Ik heb nog steeds wel eens losse dagen (zoals vandaag) dat ik 'niet op gang kom'. Maar ik hou de grote lijn in de gaten. In mijn werk heb ik in een jaar 5-6 momenten dat ik serieus aan de slag moet. Dat de hele club op mij zit te wachten en dat er best veel op het spel staat. En ik zorg er nu voor dat ik die actie die ik doen moet niet later doe dan dat ik diezelfde actie vorig jaar deed. Liefst nog een dag of twee eerder. Zo weet ik zeker dat ik niet in 'uitstel' terugval. En dan is het best een kick als je als ex-'uitsteller' vaststelt: Ha! De klus 2 dagen eerder in gang gezet dan vorig jaar! Goed gedaan jochie!

**Geplaatst**: 21-10-16 17:52

Geplaatst: 21-10-16 17:52

Femm_k schreef:
Cowboy55 schreef:

Jij WEET wat je doen moet. Je schijft het hierboven zelf op. Je doet alleen nog niet datgene waarvan je weet dat je het zou moeten doen. Dat kan niemand je leren. Er zit voor jou geen kennisaspect meer aan, het is puur DOEN. Je doet het of je doet het niet.

Ja en daar zit het probleem: dat doen. Ik denk dat de extreme uitstellers de mentale kracht niet kunnen vinden door de chaos en onrust in het hoofd (tenminste daar heb ik last van, maar ik denk meer mensen hier).

Maar (als ik het goed snap en bij mezelf herken) ontstaat een (groot) deel van die chaos en onrust omdat je weet dat je iets moet gaan doen.....en door die chaos en onrust kom je er niet aan toe. Dat is een beetje als de slang die zichzelf opeet zeg maar.

Ik noemde net al cognitieve gedragstherapie. Zoals de term al min of meer suggereert een rationele, niet zweverige gedragstherapie met meestal vrij snel succes. Je hoeft niet terug naar je kindertijd om het zo maar te zeggen.

Kan (voor sommigen) interessant zijn. Het gaat uit van wat je eigenlijk al weet maar geeft je een gedragsvariant die gewenster is.

**Geplaatst**: 21-10-16 17:55

Geplaatst: 21-10-16 17:55

@Cowboy55, in dat geval is dus bijna in een diepe put belanden een zegen geweest! Mijn probleem is dat ik nog steeds geloof dat ikzelf beter ben in de toekomst en dus ook de taak beter aan kan (ik denk dat ik dan fitter/uitgeruster/scherper oid ben). Soms is dat ook zo, omdat je er over na hebt kunnen denken, maar meestal is het dan net zo moeilijk als nu.

En vaak zelfs wanneer ik mijn zaakjes wel netjes heb geregeld, voel ik me nog schuldig en lui als ik niets doe. Misschien omdat mijn denken gewoon zo geconditioneerd is.

**Geplaatst**: 21-10-16 17:59

Geplaatst: 21-10-16 17:59

Oh is het een "aandoening" :oo

zo herkenbaar dit, ik ben een uitsteller wat gevolg is dat ik nu al 3 kwart jaar extra over mijn opleiding doe als gepland omdat ik bepaalde opdrachten niet durf uit tw voeren door ook combinatie met faalangst. Ik ken mezelf ook erg goed en heb enorm veel zelfreflex, wordt vaak ook enorm gefrustreerd daardoor omdat ik heel goed dongen kan aanpakken en doorpakken, maar dan meestal bij een ander of dingen wat makkelijk voor me is -O-

maar grip op me zelf krijgen ho maar...

**Geplaatst**: 21-10-16 18:05

Geplaatst: 21-10-16 18:05

Silver_Fox schreef:
@Cowboy55, in dat geval is dus bijna in een diepe put belanden een zegen geweest!

Yup. Nou is een 'carriere' ook maar relatief. Er zijn belangrijkere dingen. Maar toen voor mij niet, dus het was een goede motivator. Een soort van 'Als je dit doet mag je een ijsje 2.0' zeg maar.

Silver_Fox schreef:
Mijn probleem is dat ik nog steeds geloof dat ikzelf beter ben in de toekomst en dus ook de taak beter aan kan (ik denk dat ik dan fitter/uitgeruster/scherper oid ben). Soms is dat ook zo, omdat je er over na hebt kunnen denken, maar meestal is het dan net zo moeilijk als nu.

En vaak zelfs wanneer ik mijn zaakjes wel netjes heb geregeld, voel ik me nog schuldig en lui als ik niets doe. Misschien omdat mijn denken gewoon zo geconditioneerd is.

Oh maar dat broeden, dat doe ik ook! Dan moet er een plan of project en beleidsstuk uitgewerkt worden en daar kan ik weken over denken. En zo vormen zich hoofdlijnen.....en zijstapjes.....en langzaamaan zinnen en hoofdstukken. En ALS ik dan eindelijk achter het toetsenbord ga zitten rolt het er vrij snel uit.

Maar.....dan moet je jezelf wel dwingen om ook echt na te denken over de materie. En veel reacties die ik hier gelezen heb (de hele dag Netflix kijken bijvoorbeeld of in bed liggen) duiden er niet op dat zich geniale gedachten of zelfs maar gewone gedachten vormen. Dat lijkt meer op vegeteren. Doe ik ook graag hoor

.....in het weekend of 's avonds na tienen......juist omdat er geen druk meer op staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 18:57

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 18:57

Lalidan schreef:
Misschien dan eens tijd om te stoppen met jezelf dingen te beloven en jezelf teleur te stellen?
*knip* Maar van de hele dag tegen jezelf vechten is nog geen mens beter geworden!

Thanks voor de peptalk! Hier kan ik wat mee

Emmaa_ schreef:
Ik kan me wel voorstellen dat je als militair niet zomaar naar de arts wil stappen, maar ik heb er wel ontzettend veel baat bij gehad.

Ik zal er over nadenken

laraxXxemma schreef:
Daarnaast ook last van het feit dat ik weet dat ik heel veel aan kan. Als ik wil haal ik 9ens, kan ik cum laude mn diploma halen, kan ik naar de Uni.. Maar ik doe het niet. Ik weet donders goed, als ik mn tijd er in steek kan ik veel meer, ik doe het alleen niet. *knip*

Jaa en dit vind ik dus ook het meest vervelende aan mijn uitstelgedrag!!

Eelmo schreef:
*knip*
Ik moet nu ook eigenlijk buffelen voor de tentamens van volgende week.. Maar "ik haal het toch niet".
Bullet journal klinkt nuttig. Alleen worden to do lijstjes bij mij altijd langer en langer en langer En dat demotiveert ook behoorlijk.

Dit is zo herkenbaar! Soms gaf ik het af en toe maar op inderdaad.

Silver_Fox schreef:
@Femm_k wat ben ik blij dat je dit topic hebt geopend. Ik zit er de laatste tijd ook echt mee en ik word ook niet goed van mezelf. Ik heb het altijd al gehad hoor, maar op school gaat zoiets nog wel prima. Maar ik denk dat je er rond onze leeftijd meer en meer tegen aan gaat lopen. Toch wel fijn dat ik niet de enige ben gezien alle reacties.

Jaaa ik loop er gewoon meer en meer tegenaan, en ik wist zeker dat een hoop mensen hier last van hebben. Hier kunnen we tips uitwisselen en het haalt de 'schaamte' wat omlaag denk ik. Bedankt voor je tips overigens! Ga er zo gelijk even naar kijken.

JoskaH schreef:
Precies. Ik word zo gestrest, raak in paniek en denk dat het nooit meer goed komt(wat weer leidt tot teleurstelling en een onvoldoende voor die toets waar je zo hard een goed cijfer nodig had) dat ik me er niet toe kan zetten om dan maar echt te beginnen. Vervolgens word ik weer boos omdat ik, ipv te leren op Bokt ga zitten en denk ik weer 'wat ben ik lui...' en stapelt zich het maar op...

I feel you.. :(:)

Cowboy55 schreef:
*knipperdeknip*
Ik noemde net al cognitieve gedragstherapie.

Eigenlijk heb ik de knop in 1x omgezet.....maar ik had mezelf op mijn werk ook ECHT diep in de shyte gemanoeuvreerd. Denk in de richting van een project van een paar ton met een verliesrisico van een paar keer dat bedrag. Als dat mis was gelopen was mijn eerste serieuze job geëindigd in een dikke 'fail' en was ik waarschijnlijk meteen buiten gesmeten.......niet zo handig in je eerste baan als je denkt dat je carriere gaat maken. Ik had voor mijn gevoel dus echt geen keuze meer.

Maar (als ik het goed snap en bij mezelf herken) ontstaat een (groot) deel van die chaos en onrust omdat je weet dat je iets moet gaan doen.....en door die chaos en onrust kom je er niet aan toe. Dat is een beetje als de slang die zichzelf opeet zeg maar.

Hmm ja zo ver durf ik het niet te laten komen maar wel lekker dat je die knop om hebt kunnen zetten! Je hebt helemaal gelijk hoor, ik moet eigenlijk die 'giftige' gedachte juist gebruiken als 'tegengif' tegen mijn uitstelgedrag! Niet teveel omwegen willen nemen maar rechttoe rechtaan beredeneren: wat levert me dit gedrag me op? En dat andere gedrag? Waar kies ik voor? Huppakee! (zie je

ik weet het wel, haha!)

Cowboy55 schreef:
Dat lijkt meer op vegeteren.

Femke heeft een glas wijn, haar laptop: ik ga nu even alle tips tot mij nemen en alles op een rijtje zitten.

Voor alle uitstellers:
Dit topic is voor jullie een teken!!! Aan de slag, met je uitstelgedrag! HUP HUP HUP!!!! $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-10-16 18:59

Geplaatst: 21-10-16 18:59

Morgen start ik ermee.

(

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 19:00

BeSen schreef:

Morgen start ik ermee.

( )

Nee, nu!

Wat kan je nu al doen, waardoor je een ieniemienie stapje verder komt??

**Geplaatst**: 21-10-16 19:06

Geplaatst: 21-10-16 19:06

Toevallig nu niet heel veel ~~}>

**Geplaatst**: 21-10-16 20:42

Geplaatst: 21-10-16 20:42

BeSen schreef:

Morgen start ik ermee.

( )

Opmerking van de dag! +:)+

**Geplaatst**: 21-10-16 21:52

Re: (Extreem) uitstelgedrag, wie nog meer?

Geplaatst: 21-10-16 21:52

Doet me denken aan een plaatje wat ik ooit zag:
Aanvoerder: "Wat willen wij?!"
Menigte: "Niet meer uitstellen!"
Aanvoerder: "En wanneer willen we dat?!"
Menigte: "Morgen!!!"

**Geplaatst**: 21-10-16 21:58

Re: (Extreem) uitstelgedrag, wie nog meer?

Geplaatst: 21-10-16 21:58

Je hoeft er niet wat aan te doen, je kunt het ook gaan accepteren. Ook geen ramp als je daar morgen pas mee begint. Of volgende week.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 22:03

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 22:03

Haha ja dat plaatje ken ik wel!

Nies_ schreef:
Je hoeft er niet wat aan te doen, je kunt het ook gaan accepteren. Ook geen ramp als je daar morgen pas mee begint. Of volgende week.

Kan, maar als je daardoor in de knoei raakt met je studie of werk dan is dat niet altijd te beste tactiek.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:36

Geplaatst: 21-10-16 22:36

Eclair98 heeft ook mijn probleem perfect omschreven:

eclair98 schreef:
Ik meld me ook, schoorvoetend. [...] Ik ben heel erg perfectionistisch en onzeker, dus dan stel ik het uit om de eventuele teleurstelling te voorkomen.

Femm_k schreef:
Kana schreef:
Het grappige aan dit soort kreten is altijd dat je de mensen die zich hierin herkennen kunt onder verdelen in mensen waarbij het stiekem eigenlijk wel heel erg meevalt(net als mensen die roepen een depressie te hebben wanneer ze een verdrietig zijn), en mensen waarbij het algehele leven en de mentale gesteldheid er echt onder leidt.

Zit je in categorie 2, dan is een gesprek met een psycholoog echt geen gek idee.

Ja klopt er zijn inderdaad 2 categorieën. Bij mij is het zo erg dat ik mede door mijn uitstelgedrag vorig jaar een burn-out heb gekregen. Ik heb al eens eerder bij een psycholoog gelopen maar ik vind mijn problemen 'niet erg genoeg' om er weer heen te gaan. Ondanks dat ik continu in conflict ben met mezelf haha.

Is dit ook niet een soort van uitstellen, TS?

Bang door afwijzing of falen waardoor je het maar niet doet, terwijl je stiekem eigenlijk wel weet dat het moet.
__

Aan een bulletjournal ben ik sinds het begin van dit jaar ook begonnen. Prachtig mooi, leeg boekje gekocht voor 'n paar euro. En wat staat er in? "Agenda 2016-2017" en een doorgekraste pagina. Als ik het doe, wil ik het goed doen... en goed doen is zo lastig, daarom stel ik het uit.

**Geplaatst**: 21-10-16 23:59

Re: (Extreem) uitstelgedrag, wie nog meer?

Geplaatst: 21-10-16 23:59

Ik ben ook een vreselijke uitsteller.

Vorig jaar maart begonnen met schilderen in huis. Ik heb het nog steeds niet afgewerkt, omdat ik altijd denk dat doe ik later wel.

Ik moet al 1,5 jaar een nieuw identiteitsbewijs halen.

Sinds maart moet ik al een afspraak maken bij de huisarts.

Ik heb ongeveer een maand uitgesteld om eten te gaan halen voor mijn kikkers (niet dat ze zonder eten zaten hoor, maar heb graag voldoende in huis).

Maar ook dagelijkse dingen stel ik uit. Als ik moet gaan douchen, als ik naar bed moet, de tv uitzetten om te gaan slapen, opstaan.

Ik kan nog wel even doorgaan zo.

Tips heb ik helaas niet echt, wel heb ik geleerd om 1 ding tegelijk te doen en op mijn werk gaat dat aardig goed. Buiten het werk niet.

**Geplaatst**: 22-10-16 00:19

Geplaatst: 22-10-16 00:19

Ik heb het vooral als ik ergens heen moet bellen, ik haat bellen, waarom weet ik niet :')

Of dingen moet uitprinten enzo of internet bankieren. Wat ik nooit uitstel is, zodra ik uit bed kom, dat ik ga eten haha en douchen/tandenpoetsen. Ik ben altijd boos als ik erg honger heb.

**Geplaatst**: 22-10-16 00:52

Re: (Extreem) uitstelgedrag, wie nog meer?

Geplaatst: 22-10-16 00:52

Mensen mensen mensen... ik ben nu 32 en ik had op mijn 22e al kunnen zijn waar ik nu ben.

Tien jaar over mijn studie gedaan, want grote dingen als een scriptie schrijven stelde ik uit. Pas als derdejaars bij een vereniging gegaan terwijl ik al aan het begin wist dat ik erbij wilde, maar ik stelde het uit. Tot mijn 26e nooit een bijbaantje gehad, want ik stelde het uit.

Ik weet intussen van mezelf dat ik het wel kan. En dan bedoel ik niet uitstellen maar aanpakken. Routine, daar gaat het om. Bij dingen als schoonmaken is het heel gemakkelijk: op den duur wordt je huis te smerig voor woorden en moet je wel. De week daarna moet je sterk zijn en zeggen: ik ga vandaag weer schoonmaken. De week daarop doe je het weer en dan wordt het al routine.

Als het om grote klussen gaat, wordt het moeilijker. Beloon jezelf vooral niet. Als je studeert, leg na het ontbijt je boek open. En leg je smartphone weg natuurlijk. Doe maar gewoon uit. Heb je aan het eind van de middag toch bijna niet gestudeerd, beloon jezelf dan niet. Ga desnoods nog 's avonds studeren. Als je dat elke dag volhoudt, komt er wel weer vaart in - dat is het moment om jezelf alsnog te belonen en de avond gewoon weer vrij te houden.

Als het om iets 'engs' met mensen gaat - ik heb Asperger en ken dat heel goed - dan zit er weinig anders op dan de consequenties in je hoofd op een rij te zetten. Is het me waard om dit-en-dat te missen, alleen maar om de confrontatie uit de weg te gaan? Dat maakt het nog steeds niet gemakkelijk, maar wel doenelijker.

En: goed voorbeeld doet goed volgen. Als je één ding hebt aangepakt, zie je ineens al minder zwaar tegen dat andere ding op. Eindelijk eens die hele zwijnenstal uitspoelen! Maak daar gebruik van, al moet je wel zorgen dat je niet - ik noem maar wat - die berg ongeopende mails afwerkt in de tijd dat je eigenlijk moet koken.

Overigens had ik deze reactie niet kunnen geven als ik op tijd naar mijn nest was gegaan - ik ben nog lang niet van deze kwaal genezen.

**Geplaatst**: 22-10-16 01:28

Geplaatst: 22-10-16 01:28

Yep ik ben wat bepaalde dingen betreft een uitsteller, ik moet echt een to-do listje maken om alles gedaan te krijgen, en zelfs dan glipt er vanalles door heen....
Ik moet bijvoorbeeld al meer dan een jaar naar de dokter voor een niet verdwijnend kwaaltje, maar alleen al het erheen bellen.... Ik ben zo extreem bang dat ik iets raars zeg of doe, dat ik het gewoon niet durf. En ja, je moeder laten bellen terwijl je 24 bent....

Ook rekeningen blijven liggen tot het laatste moment, opruimen (van mn slaapkamer) stel ik uit tot ik geen vloer meer of bureau meer zie, en afspraken maken ben ik ook niet erg goed in.
Het helpt helaas ook niet mee dat mijn vriend ook een superuitsteller is....
Ik heb momenteel geen werk en wacht op een procedure om een opleiding te starten, dus ik heb niet erg veel omhanden, wat het eigenlijk nog erger maakt.... Ik ben wel zeven dagen per week klusjes aan het doen op stal, ik kook vaak bij ons thuis en ik help m'n moeder met het huishouden, maar al die andere dingen, ik weet het niet, ik kom er op mijn manier niet aan toe, niet dat ik het niet belangrijk vind, ik baal er zelf ook ontzettend van, maar me er daadwerkelijk toe zetten is ontzettend moeilijk.
Ik volg voor tips

**Geplaatst**: 22-10-16 01:42

Geplaatst: 22-10-16 01:42

Helaas zo ontzettend herkenbaar.. Het zit mijn studie echt in de weg, en ik heb geen idee hoe ik er mee om moet gaan.

Hopelijk vind ik hier wat tips

**Geplaatst**: 22-10-16 01:56

Geplaatst: 22-10-16 01:56

Ik meld me ook. :wave:

Reageren op dit topic stelde ik ook uit, hoe ironisch.

Bij mij is het een combinatie van faalangst, niet kunnen plannen en daardoor geen motivatie "want het gaat toch niet lukken". (en zo moet ik niet denken want dan lukt het niet blablabla, weet ik, maar zo voelt het wel en dat helpt niet) Vooral met schoolwerk en dingen die ik moeilijk vind heb ik het. Op sommige (vrije) dagen is het zo erg dat ik letterlijk alles uitstel en dat is gewoon drama.

Als ik eenmaal bezig ben gaat het wel maar het beginnen....

Hopelijk kan ik uit dit topic wat nuttige tips halen

Volgende week donderdag begint mijn proefwerkweek en ik ben even blijven steken in mijn planning

nu is ermee verder gaan helemaal lastig want ik het voelt als een enorme berg werk en ik weet niet waar ik nu moet beginnen

To do lijstjes maken werkt perfect... Maar op een gegeven moment schoof ik alsnog alles van dat lijstje voor me uit. De volgende fase was dat ik het opschrijven van iets uitstelde.

Laatst bijgewerkt door Incroyable op 22-10-16 02:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-10-16 01:58

Geplaatst: 22-10-16 01:58

Ik stel qua school meestal niet zoveel uit, maar huishoudelijke klusjes/hond uitlaten/konijnen verschonen/uit bed komen.......
Ben dan ook 9 vd 10 keer later dan afgesproken.

Wbt school helpt het mij enorm om structuur aan te brengen. To do lists en globale weekplanningen zijn mijn redder in nood. Als ik iets moet doen en ik weet waar ik aan toe ben, kan ik zo uren achter elkaar werken. Als ik echter geen duidelijkheid voor mezelf creeër ben ik na een jaar nog niet begonnen.
Dat stukje duidelijk maken voor mezelf heeft ook tijd gekost, hoe kan ik zus en zo het best opschrijven/onthouden. Maar het scheelt (bij mij) een jas.

Leren plannen is denk ik toch wel het aller belangrijkste en moeilijkste wat je 'nodig' hebt. En niet dat ook uitstellen :')

**Geplaatst**: 22-10-16 02:32

Re: (Extreem) uitstelgedrag, wie nog meer?

Geplaatst: 22-10-16 02:32

Mijn uitstelgedrag is hier ook echt een groot probleem. Ik word er zelfs verdrietig en boos van, en teleurgesteld in mezelf. Maar ik kan zoooo slecht die knop om zetten.. Ik heb gewoon totaal geen zelfdiscipline.

Even wat voorbeeldjes;
- Ik heb al weken geleden kaartjes gekocht om naar familie/vrienden toe te sturen. Maar ze ook echt gaan schrijven en opsturen? Nahh, dat doe ik binnenkort wel een keer.

- Ik loop er al maanden tegenaan te hikken dat ik weer moet beginnen met sporten. Alle excuusjes op een rij: 1. doe ik wel als ik voor een paar week in Nederland ben. 2. Ik wil genieten van mijn tijd in Nederland dus zodra ik straks weer gesetteld ben in Nieuw Zeeland ga ik echt beginnen met sporten! 3. Mijn harloopschoenen liggen nog in Nederland dus moet wachten tot die opgestuurd zijn en dan ga ik echt beginnen! 4. Het is nu steeds zulk slecht weer en ik heb geen geld voor de sportschool dus ik wacht tot het wat beter weer is kan ik lekker buiten hardlopen! En nu, het is mooi weer, ik heb mijn hardloopschoenen, maar nog steeds ben ik niet aan het sporten. God wat baal ik van mezelf...

-Opruimen. Er ligt nu al meer dan een week een grote stapel schoon wasgoed naast mijn bed, het ligt letterlijk tussen mijn bed en de kast in. Maar opruimen? nahh dat doe ik straks wel.

-In- en uitgaven bijhouden. Ik geef veel te veel geld uit en heb een heel mooi boekje liggen waar ik al mijn in en uitgaven in bij kan houden. Maar omdat ik dat per week kan doen weet ik het steeds een week uit te stellen onder het mom van; ik begin Maandag. En dan is er op maandag altijd wel een excuus om het niet te doen.

Ja. Beschamend, en ik word zo ontzettend moe van mijzelf. Mocht iemand hier tips voor hebben of bijvoorbeeld een goed boek weten over dit onderwerp. Dan hoor ik het heel erg graag.