Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-16 17:08

Geplaatst: 27-09-16 17:08

Even voor de goede orde:

Het 'ware' is cultureel bepaald.

'Ware liefde' is een ideaal waar je verder je eigen waarde aan kan hechten.

'Ware liefde' houdt niet per defenitie, hooguit als cultureel ideaal, sexclusief monogaam in. Het is geen biologisch -, geen chemisch exclusief fenomeen.

Je kan je ware liefde, OMDAT die de ware liefde voor jou is, ook lol in de wei aan de overzijde gunnen.

Kortom geniet van je eigen keuzes. Van wat je zelf 'het ware' vindt. Als feit echter bestaat het niet; het is cultuur.

Laatst bijgewerkt door Huertecilla op 27-09-16 17:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-16 17:09

Geplaatst: 27-09-16 17:09

Helaas kan ik geen relatie hebben met mijn ware liefde. Het lijkt letterlijk alsof het lot een spelletje speelt. "Kom, laten we twee mensen koppelen om vervolgens de timing zo slecht mogelijk te laten zijn".

Maar serieus: niets doet meer pijn dan een grote liefde hebben en niet met diegene kunnen zijn.

Maar: ik ben verdergegaan met mijn leven. Ik heb een hele lieve vriend van wie ik heel veel houd. Ik zie mijn toekomst zeker met hem.

Maar die ander... ik zal hem nooit los kunnen laten. En dat doet nog altijd vreselijk veel pijn.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 27-09-16 17:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-16 17:10

Geplaatst: 27-09-16 17:10

Nu bijna een jaar samen en super gelukkig. De eerste relatie waar ik echt bij heb dat ik wil trouwen en kinderen wil krijgen.
Ik ken niemand die mij zo fijn kan laten voelen als mijn vriend. Hij geeft mij het zelfvertrouwen wat ik soms mis.Ik denk echt dat hij de ware is. En net zoals jij hoop ik dat ik mijn hele leven naast hem wakker word.

Laatst bijgewerkt door Lau op 27-09-16 17:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-16 17:13

Geplaatst: 27-09-16 17:13

Ik heb mijn ware liefde van het station af gehaald

We raakte aan de praat en na een paar treinreizen verder is hij gelukkig nooit meer weg gegaan

Dit is van ons beide onze eerste echte en ondertussen 3,5 jaar al een fijne relatie

**Geplaatst**: 27-09-16 17:13

Geplaatst: 27-09-16 17:13

Als vanaf mijn 16de hotel de botel op mijn man. Heeft 3 jaar geduurd voor het 'aan' was. Maar inmiddels ben ik 36 jaar, hij 45 jaar, hebben we 17 jaar een relatie, waarvan 11 jaar getrouwd, hebben 2 kinderen en nog steeds dolgelukkig en monogaam!

Hij is echt de liefde van mijn leven en dat is ook wederzijds.

Iedereen moet doen wat hij/zij wil en waar hij/zij zich goed bij voelt. Ik zag en las ook die topics over niet-monogame relaties etc. Ik moet er niet aan denken mijn man te moeten delen en hij denkt er net zo over. Maar dat wil niet zeggen dat het voor anderen niet kan werken. Leven en laten leven.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:13

Geplaatst: 27-09-16 17:13

Ik ben al ruim 7 jaar samen waarvan bijna 6 jaar samenwonend, ben niet getrouwd maar hoop dat nog wel een keer te doen. Mijn vriend is bijna 30, ik 27. De ware is hij zeker, wil heel graag oud worden met hem.

Ja ruzie zeker wel vaker dan 1x gehad maar zolang je blijft praten kom je al een heel eind. En ik kan gewoon mezelf zijn bij hem dat vind ik heel fijn.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:15

Geplaatst: 27-09-16 17:15

Resistance schreef:
Helaas kan ik geen relatie hebben met mijn ware liefde. Het lijkt letterlijk alsof het lot een spelletje speelt. "Kom, laten we twee mensen koppelen om vervolgens de timing zo slecht mogelijk te laten zijn".

Maar serieus: niets doet meer pijn dan een grote liefde hebben en niet met diegene kunnen zijn.

Maar: ik ben verdergegaan met mijn leven. Ik heb een hele lieve vriend van wie ik heel veel houd. Ik zie mijn toekomst zeker met hem.

Maar die ander... ik zal hem nooit los kunnen laten. En dat doet nog altijd vreselijk veel pijn.

ergo, je bent polyamoreus.. ook al is je grote liefde niet bereikbaar, je houd van je huidige partner en kunt daarmee je leven delen. de ander zal altijd een plekje in je hart hebben, maar dat zegt niet dat je daarmee je huidige partner ook maar iets tekort doet, of dat je iets te kort bij hem komt.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:17

Geplaatst: 27-09-16 17:17

Of ik nu samen ben met 'de' ware liefde? Nee, dat geloof ik niet. Ik geloof niet dat 'de' ware liefde bestaat.

Of ik nu samen ben met 'een' ware liefde? Dat geloof ik zeker. Ik wil met mijn partner samen oud worden, kindjes krijgen, later in een bejaardentehuis met kleedjes over onze benen uren Yathzeeën

**Geplaatst**: 27-09-16 17:19

Geplaatst: 27-09-16 17:19

verootjoo schreef:
Ik

Citaat:
Ik kan best onzeker zijn als ik in de toekomst denk omdat je zo vaak hoort dat mensen vreemd gaan, je relatie ''normaal'' wordt en de liefde die je nu nog voor elkaar voelt weg is. Of dat je verliefd wordt op een ander, terwijl je nog in een relatie zit. En dan zeggen ze het is maar wat je ermee doet, maar toch. Ik zou enorm onzeker worden als mijn vriend verliefd wordt op een ander..

Ik ben er van overtuigd dat een relatie met elkaar hebben ook een keuze is. Je kan op een gegeven moment minder voor elkaar gaan voelen en dat is ook normaal. Je kan ervoor gaan kiezen dan uit elkaar te gaan, of juist elkaar opnieuw ontdekken en verder te gaan met je relatie. Je kan verliefd worden op een ander en daarvoor gaan, of dan juist weer meer energie steken in je eigen relatie. Net welke keuze je maakt.

Wij hebben nu al jaren een relatie en dat gaat met ups en downs. Maar we blijven opnieuw kiezen voor elkaar en niet voor een ander

En daarnaast is er ook nog zo iets als héél veel houden van. Dat is voor mij veel meer waard dan dat tijdelijke 'spannende' in het begin als een relatie nog pril is. Ik ben heel blij met een stabiele fijne relatie waarbij je precies weet wat je aan elkaar hebt. Ik wil niet delen met een ander, omdat ik bang zou zijn dat het daarop stuk zou lopen. Ik heb genoeg aan hem alleen.

Verder verwoord Duke heel mooi mijn gevoelens.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:26

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 17:26

Wat een fijn topic

ik begon langzaam aan te denken dat vreemdgaan normaal is.. Terwijl ik dit persoonlijk 1 van de ergste dingen vind die je kan doen. En momenteel wordt er over gesproken alsof het hip is. Voor mij is het een taboe.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:28

Geplaatst: 27-09-16 17:28

Fair schreef:
Wat een fijn topic ik begon langzaam aan te denken dat vreemdgaan normaal is.. Terwijl ik dit persoonlijk 1 van de ergste dingen vind die je kan doen. En momenteel wordt er over gesproken alsof het hip is. Voor mij is het een taboe.

vreemdgaan is voor mij een absolute no-go, evenals voor mijn partner.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:29

Re: Een relatie met je ware liefde

Geplaatst: 27-09-16 17:29

Ik ben alleen maar blij om dat te horen. Ik dacht inmiddels dat ik bijna de enige was.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:33

Geplaatst: 27-09-16 17:33

Je verwart vreemdgaan met een open relatie of polyamorie/polygamie.
Vreemdgaan is achter de rug van je partner om en buiten de gemaakte afspraken om, voor de een is dat al flirten waar het voor de ander een verhouding is zonder medeweten van de partner en vele gradaties ertussen en eromheen.
Open relatie/poly is juist met medeweten en instemming van de 'eerste' partner en in alle openheid en eerlijkheid naar alle betrokken partijen.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:34

Geplaatst: 27-09-16 17:34

Of één ware liefde bestaat weet ik niet.
Ik ken mijn man al langer , maar nu zes jaar samen waarvan 5 getrouwd en twee Kids.
Het begin had ik voor mijn gevoel ook mijn (verboden) liefde niet afgesloten maar inmiddels kan ik toch wel zeggen dat ik het niet beter had kunnen treffen.
Ik moet niet meer denken aan een ander en zie ons al als rollator terroristen oud worden

**Geplaatst**: 27-09-16 17:35

Geplaatst: 27-09-16 17:35

He lekker een positief relatie topic

Hier in januari mijn vriend leren kennen en over een paar maandjes gaan we samenwonen. Misschien best snel, ik zal het normaal niet snel doen maar het voelt gewoon goed + het is logistiek fijner omdat we 91km uit elkaar wonen.
Best wel, heel erg, mega gelukkig dus

**Geplaatst**: 27-09-16 17:36

Geplaatst: 27-09-16 17:36

Lor1, ik weet zeker wel het verschil

ik had het nu over vreemdgaan en ging op helemaal niemand in, het was gewoon een mededeling wat ik een aanvulling vond voor dit topic.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:38

Geplaatst: 27-09-16 17:38

Fair schreef:
Wat een fijn topic ik begon langzaam aan te denken dat vreemdgaan normaal is.. Terwijl ik dit persoonlijk 1 van de ergste dingen vind die je kan doen. En momenteel wordt er over gesproken alsof het hip is. Voor mij is het een taboe.

Precies. Ik hoor het ook overal... het ergste vond ik nog iemand die trouwde en ging inmiddels al vreemd en diegene was ook op de bruiloft. Net huis gekocht en bergen schulden. 3 weken erna kwam het uit... wat een ellende.

Wij zijn 13 jaar geleden getrouwd. De stelletjes op onze bruiloft zijn nagenoeg allen weer uit elkaar. Vind het schrikbarend. Ook nu om ons heen vele relatieproblemen.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:38

Geplaatst: 27-09-16 17:38

Geen idee of maar 1 persoon je 'ware' liefde kan zijn.

Zo'n 20 jaar geleden vroeg mijn buurjongen of ik mee ging stappen.
Hij nam een neef mee en ik een vriendin.
Vriendin en buurjongen kregen een relatie.
En neef en ik ook. Nu 19,5 jaar verkering waarvan 16,5 jaar getrouwd.

Natuurlijk zijn we het niet altijd eens met elkaar.
Meestal praten we het uit. Sommige meningsverschillen komen we niet uit.
En dat moeten we dan maar accepteren.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:40

Geplaatst: 27-09-16 17:40

Jaaaaaa hier meld ik me ook heel graag

!

Wij zijn bijna 7,5 jaar samen, wonen al meer dan 6 jaar samen en kennen elkaar al vanaf groep 6 :')

..
Ik was op dat moment al hoteldebotel, hij niet, ik heb nog een heel schattig kaartje liggen waarop ik hem verkering vraag en hij mij afwijst _O-

.. De aanhouder wint zeg ik altijd

.. Ik ben 26, hij 27 en ik geloof niet dat ik ooit nog zo gelukkig ga worden met een ander als met hem.

Ook wij hebben zeker hele moeilijke periodes doorstaan, en dat druk ik nog zacht uit.. Onder andere de periode waarin mijn paard heel erg ziek was, daar een peesblessure bij kreeg en als kers op de taart ik mijn knie brak bij en val van haar toen we eindelijk weer mochten rijden.. Hij heeft me altijd door dik en dun gesteund, ondanks de toren hoge rekeningen van de DA, 5 keer per dag naar stal om aan de hand te wandelen (deed hij ook met liefde als ik zelf niet kon). Ik mag flink in mijn handjes knijpen dat ik een vriend heb die 100000% achter mijn hobby staat, ook al is het niet zijn hobby en ook al heeft het 1,5 jaar lang bijna alleen voor ellende gezorgd.

Dus ja.. Ik geloof zeker in ware liefde, en dat je echt alles kan doorstaan, als je allebei maar blijft vechten voor elkaar en nog belangrijker; elkaar door dik en dun steunt..

**Geplaatst**: 27-09-16 17:41

Geplaatst: 27-09-16 17:41

Ik heb nu bijna een jaar een relatie met mijn "ware liefde". Hij komt uit Ecuador, ik uit Nederland, en we hebben elkaar hier ontmoet op een salsa feestje (hij woonde al 2 jaar in Amsterdam).

De enige "struggle" die wij hebben doorstaan is zijn stakkerige ex. Dat mens hield maar niet op met hem bellen, appen, mailen, etc. Zelfs nadat hij haar overal geblokt had wist ze nog op een andere manier contact met hem te krijgen (met een ander telefoonnummer, etc). Het is zelfs zo erg geweest dat we bijna uit elkaar gingen omdat hij niet duidelijk genoeg naar haar was. Toch is onze liefde groot en sterk genoeg om dit te kunnen doorstaan, het is ten slotte niet zijn schuld dat zij zo obsessed met hem is (hij is ook een ontzettend lekker ding natuurlijk

).

We wonen inmiddels samen en we hebben het al uitgebreid gehad over onze toekomst: trouwen in Spanje, twee of drie kindjes.. Maar het duurt nog wel een paar jaar voordat we dit uiteraard waar gaan maken. De mensen uit onze omgeving vinden ons ook heel erg bij elkaar passen. Ik heb me nog nooit zo lekker gevoeld in een relatie en ik zou nooit meer anders willen! We hebben dezelfde passie (dansen, salsa), en we geven samen les. We zijn gek op dieren en hij vindt paarden "wel leuk" en zou zelf graag een paard met mij willen kopen (yay for me!). Ik kan me geen lievere man wensen dan hij

**Geplaatst**: 27-09-16 17:42

Geplaatst: 27-09-16 17:42

Of hij de ware is durf ik niet te zeggen, dat weet ik pas als ik dood ben :Y)

Maar ik ben nu al 3,5 jaar happy met mijn vriend die ik ondertussen alweer 4 jaar ken

We weten wel beide dat dit wel een relatie is met toekomst, dus huisje boompje beestje

**Geplaatst**: 27-09-16 17:42

Geplaatst: 27-09-16 17:42

Daar zat ik ook aan te denken TS. Waar zijn de happy couples :')

Heel eerlijk, mijn ware liefdes zijn /waren mijn viervoeters

maar mijn vriend mag er ook wezen hoor, en die heeft er helemaal vrede mee

Na 2 en half jaar zijn we nog steeds helemaal heppiedepeppie. Bij ons eigenlijk heel snel gegaan, binnen een maand hadden we verkering en na 2 jaar wonen we al bijna samen. Klikte vanaf het begin eigenlijk al zo goed, ondanks dat we allebei heel verschillend zijn maar we halen het beste in elkaar naar boven blijkbaar :')

Ondanks dat ik er niet tegen kan dat hij een ochtend mens is, en ik zijn humor soms niet uit kan staan _O-

ik krijg de hele dag herman finkers grappen maar mijn hoofd terwijl ik zelf meer houd van Hans teeuwen humor. Maar goed, kleinigheidjes. Het is en blijft mijn aapie

**Geplaatst**: 27-09-16 17:43

Geplaatst: 27-09-16 17:43

Fair schreef:
Lor1, ik weet zeker wel het verschil ik had het nu over vreemdgaan en ging op helemaal niemand in, het was gewoon een mededeling wat ik een aanvulling vond voor dit topic.

Ah, ik dacht het oa sloeg op het polytopic, mijn excuses.

Overigens ben ik niet samen met mijn 'ware', degene waarvan ik dacht dat het de ware was heeft me tot 2x toe verlaten op dezelfde manier en toen was ik er wel een beetje klaar mee.
Ondanks dat hou ik nog steeds heel veel van haar, ook al zie ik steeds meer in dat ik me heel erg moest wegcijferen in onze relatie en alles op haar manier moest.

**Geplaatst**: 27-09-16 17:47

Geplaatst: 27-09-16 17:47

Ondanks dat ik niet geloof in ware liefde, omdat ik van mening ben dat een relatie teveel veranderende factoren kan hebben waar je vooraf geen weet van hebt..

Ik heb morgen een half jaar een relatie met mijn meisje. Ze past perfect bij me, accepteert mijn flaws en vice versa en kunnen ook beiden daarmee dealen. We wonen dan ook vanaf 1 oktober officieel samen omdat het zo goed voelt. :):)

Ik wil haar nooit meer kwijt en ik zie een onwijs mooie toekomst met haar naast me! Ze maakt me elke dag weer gelukkig!

We hebben inmiddels alweer genoeg dingen meegemaakt, maar wat mij betreft hoeft dat niet online.

**Geplaatst**: 27-09-16 18:02

Geplaatst: 27-09-16 18:02

Ik was 19 September een jaar samen met de jongen die ik zie als mijn grote liefde. Ik heb twee serieuze relaties achter de rug waarbij ik minimaal 3 jaar ben samen geweest met mijn teonmalige partners maar als ik bekijk hoe mijn relatie nu is met deze jongen/man. Dan waren de vorige echt een giller.
natuurlijk voelde het toen ook heel serieus en echt en was ik ook echt wel verliefd, alleen nu weet ik dat er zoveel meer bestaat dan gewoon 'samenzijn'.

Het voelt ook alsof ik mijn vriend al jaaaaren ken en we ook al jaren samen zijn. Dat gevoel heb ik ook bij mijn paard haha.

We lijken ontzettend op elkaar, nooit egdacht dat dat zou werken:P

Hij heeft ook helemaal geen onbesproken jeugd gehad en komt niet uit het warmste nest dat ik me kan voorstellen en ikzelf heb ook niet een familie waar iedere schoonzoon van droomt. maar het werkt.
We wonen nog niet officieel samen, maar zijn al wel een hele tijd (vanaf december vorig jaar) heel veel samen. Sinds augustus wonen we samen in een tijdelijke woning, en is het handiger voor mij vanwege mn werk om bij hem te zijn. Dit is ook wat we beide willen.

Ook hebben we al heel wat moeten doorstaan. Mn vriend is zijn baan kwijt geraakt, zijn/ons huis en moesten per direct iets anders zien te vinden wat ontzettend veel stress oplevert.
Inmiddels heeft ie weer een nieuwe baan waar hij het niet echt naar zijn zin heeft dus is ie savonds vaak moe. Momenteel zijn we ook nog heel druk bezig met het krijgen van een huurhuis, wat ook nog niet zomaar even voor elkaar is. Ik ben daarnaast bezig om samen met een collega een bedrijf op te zetten maar dat loopt nog niet zoals het ons was voorgeschoteld. levert ook stress op.

En al met al is mijn gevoel voor hem echt niet veranderd. Ik ben heel erg dol op hem, en hecht veel waarde aan zijn oordeel en mening.

Ik heb echt de behoefte om veel met hem samen te zijn en het leven ook samen door te komen. Dat had ik eerder niet terwijl ik met mijn vorige vriend ook wel sprak over samenwonen. Maar daar vondik het ook heerlijk om alleen te zijn.