Gelukkig na 4 maanden weer iets gevonden maar in die tijd helaas een hoop 'schulden ' bij beide ouders opgebouwd.
We hebben helaas beide weinig uren dus het nooit heel ruim gehad. Beide ouders kregen een vast bedrag per maand om hun af te betalen en elke maand komen wel precies rond.
Nu willen we heel graag trouwen volgend jaar en willen we heel graag een kindje. Dat kost natuurlijk wel allemaal een hoop geld. Nog meer motivatie om keihard naar een andere baan te zoeken. Nu sprongen we vorige week ook bijna letterlijk een gat in de lucht toen mijn vriendin werd aangenomen bij een grote sportwinkel. 38 uur stuk meer salaris dus een grote vooruitgang.
Ook krijgt mijn vader nog 1 keer "zijn maandbedrag " en dan zijn we uit de schulden.
o wat waren we blij. Eindelijk sparen eindelijk een beetje normaal leven. Eindelijk echt de bruiloft kunnen gaan plannen.
Door al deze problemen zit ik al een hele tijd niet lekker in mn vel. De geld problemen brengen een hoop stress. Eindelijk zouden we daar vanaf zijn.
Tot dat gisteren een van onze auto's er mee op hield

De auto die we van onze zwager gekregen hebben (hij heeft hem geërfd )
Maar door die tweede auto kon mijn vriendin wat verder van huis zoeken voor een andere baan en hebben we helaas echt twee auto's nodig.
De auto is helaas reddeloos verloren dus er moet een andere komen.
Gisteren meteen met onze zwager op pad geweest en auto's gekeken.
Hij wil de auto met alle liefde voorschieten maar het geld moet uiteraard wel terug betaald worden.
En nu. Ik kan alleen maar huilen.
Er is echt even ergens iets geknapt.
We waren eindelijk van die schulden af. Eindelijk echt iets kunnen opbouwen.
Nu moeten we dus beslissen hoeveel we willen lenen.
Mijn gevoel roept nu koop een rammelbak van 800 euro maar mijn verstand is bang dat die over twee maanden er ook mee op houdt.
Ik zie het gewoon echt niet zitten om weer maandenlang aan t afbetalen te zijn.
Waarom dit topic?
Vooral om het gewoon even van me af te schrijven