Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-16 20:18

Geplaatst: 23-09-16 20:18

Ik was bang dat ze niet serieus zouden nemen en dan probeer je een andere manier

Maar als ik nu bekijk had ik het idd des tijds wel kunnen proberen. Ik zal het onthouden voor de volgende keer +:)+

**Geplaatst**: 23-09-16 20:23

Geplaatst: 23-09-16 20:23

uit de wei breken van je ponie is ook echt een reden voor een sa.

Maargoed ts, voor het leuke van het verhaal. Ik heb het mijn man wel eens voorgesteld, maar hij ziet er niks in. bummer!

Wij komen op feesten nog wel eens Tgirls tegen, en ik vind het helemaal geweldig, hij ook wel. Maar hij ziet zichzelf niet in een jurk

**Geplaatst**: 23-09-16 20:25

Geplaatst: 23-09-16 20:25

Ik zou mijn kinderen gewoon bij jullie laten komen hoor, en jullie zouden hier ook gewoon welkom zijn.

Qua vertellen aan de rest van familie en vrienden, ik persoonlijk zou daar niet te lang mee wachten. Hoe mensen reageren is sws niet te voorspellen. En als je het verteld, hou je alleen maar de "vaste"kern over. En dan geef je mensen de tijd om bij te draaien. Als je heel lang wacht, dan zij sommige mensen al zo bekrompen en hebben geen tijd en vermogen meer om er over na te denken.

Maar goed, dat ligt in mijn ogen wel aan hoe je nu met je familie en vrienden om gaat.

Vooral blijven genieten van elkaar, en voor van je dochter. Zij maakt haar eigen verhaal ervan in haar hoofd. En hoe het uitpakt zie je later wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 20:40

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 20:40

Kwa familie weten de ouders van mijn man het sinds kort. Mijn ouders gaan we het nog vertellen (moment uitzoeken zonder kleinkinderen, ouders hebben lastige tijd op het werk achter de rug, komen nu in rustiger vaarwater dus nu beter moment als eerder). Mijn jongste broertje (wordt dit jaar ook voor de zoveelste keer 25) weet het ook. Andere broers van mij weten het niet. Een schoonzus van een broer die het niet weet weet weer wel van de feestjes waar we heen gaan. Maar die broer van me is nogal stram in zijn meningen, vind niet alles oke en verwacht dat hij dat tijdens de kerst nog wel eens op tafel zou kunnen gooien. Van de andere kant gaat hij voor me door het vuur, lastig in te schatten wat hij ermee doet. Nog een andere broer van me heb ik niet heel veel contact mee.

Verder weet de broer van mijn man het niet, dat zou denk ik de laatste zijn, we verwachten geen enthousiasme zeg maar. In de vriendenkring zijn we in ieder geval blij met de reacties tot zover. Nieuwe vrienden kennen eerst de vrouwelijke kant, en daarna pas de mannelijke kant van mijn man (dat is ook nog wel een dingetje, veel vinden dat dan weer vreemd).

Echt fijn te lezen dat de meeste van jullie onze inzichten hetzelfde zien.

**Geplaatst**: 23-09-16 20:53

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 20:53

Om op je vraag terug te komen: als ik kinderen had dan zouden ze zeker bij jullie mogen komen. Zelfs de viervoetige kinderen (want die heb ik wel ;-)

) zouden mogen langskomen...

**Geplaatst**: 23-09-16 21:14

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 21:14

Wow, wat gaaf om te lezen dat jullie elkaar ook op deze manier (weer) gevonden hebben. Qua vertellen: ik zou het geen probleem vinden als een bevriend stel dit aan mij zou vertellen. Ik zou wel even aan het idee moeten wennen en heel nieuwsgierig zijn naar hoe de prinses er dan uit ziet en heel veel vragen stellen (da's een beetje een beroepsdeformatie).

Ik heb geen kinderen en kan ook niet inschatten hoe een kind dit zou beleven, dus daar kan ik niets over zeggen.

**Geplaatst**: 23-09-16 21:25

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 21:25

Heb veel T-girls in mijn kennisenkring en op een enkeling na houden ze het niet zozeer geheim maar vertellen ze het hun omgeving ook niet. Om diverse redenen. Ook die TS beschrijft.

Ik denk dat het meer in de openbaarheid willen treden van jouw man een voorzichtige stap is naar het voor altijd als een vrouw door het leven willen gaan, althans dat patroon herken ik wel uit mijn omgeving. Je moet jezelf afvragen of je dat wel wilt.

Ik zou het lekker bij de feestjes houden. Jammer dat je het je dochter verteld hebt. Een kinderpsycholoog heeft niet altijd gelijk. Denk dat je er heel goed rekening mee moet houden dat ze echt geen fijn leven krijgt als hij in het openbaar als vrouw gaat. Of zelfs maar alleen in huis. Haar held loopt wel ineens in vrouwenkleren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 21:36

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 21:36

Voor altijd als vrouw lijkt zover niet aan de orde te zijn, maar we kunnen beide niet in de toekomst kijken. Mijn man hecht voor nu ook erg aan zijn man-zijn, het is het ene of het andere, en beide is hij blj mee.

Op voor altijd vrouw zijn wil ik me nu ook niet op richten, maar als dat wel zo zou zijn ben ik alleen maar blij dat er nu bij onze dochter al iets over bekend is.

Dat meer in openbaarheid heeft ook een zakelijke achtergrond. Mijn man is ondernemer in hart en nieren en ziet overal een verdien-model in. Hij zoekt altijd mogelijkheden om geld aan hobby te verdienen, en daar valt dit ook onder.

En hij heeft er echt helemaal niets mee om als vrouw rond te lopen in bijvoorbeeld de supermarkt ofzo, dat past helemaal niet bij hem (alsdus wat ie zelf zegt). Dus dat held deel zal ze waarschijnlijk niet veel mee van doen krijgen. Maar goed, we kunnen niet in de toekomst kijken. Wel proberen we onze keuzes in banen te leiden waar ze zo min mogelijk negatiteit aan over houdt. Grote dingen wegen we lang voordat we er iets mee doen, we zijn ons bewust van de mogelijke gevolgen en hopen maar de juiste keuze te maken. Veel meer als dat kunnen we helaas niet doen.

**Geplaatst**: 23-09-16 21:51

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 21:51

Je zou jezelf de vraag kunnen stellen of je liever hebt dat men het van jullie zelf hoort of via via aan de weet komt. Uiteraard zullen er vrienden weg vallen, echter zit daar ook een "maar" aan vast. Je bent in ieder geval verzekerd van wie je echte vrienden zijn en jullie keuze's zonder verwijt respecteren en dat is eigenlijk wat telt...toch?
In ieder geval kun je dan relaxter zijn en zou, denk ik, meer gemoedsrust geven.
Zou er dan niet een "last" van jullie schouders vallen?

**Geplaatst**: 23-09-16 22:05

Geplaatst: 23-09-16 22:05

Zelf zijn wij ook heel open over dingen, dochter van 6 keek laatst mee naar tlc, over de transgenders, dan leggen we gewoon uit hoe dat zit, als ze ernaar vraagt. Het stuk over seks houden we nog heel oppervlakig, meer van wat denk jij zelf, eventueel een beetje sturen, als ze hele enge ideeën heeft.
Mijn kinderen zouden gewoon bij je over de vloer mogen, ze mogen uiteindelijk hun eigen menig vormen, net als met het geloof.

**Geplaatst**: 23-09-16 22:41

Geplaatst: 23-09-16 22:41

Freggle_Edge schreef:
Meid, geniet ervan!
en top dat jullie je kind niet belasten met alle info (waar ze toch niets mee kan) maar haar wel meegeven dat 'anders zijn' gewoon mag.
De wereld zou een stuk mooier zijn als iedereen een ander gewoon in zijn/haar waarde zou laten.

Maar dat geef je toch juist niet mee, je geeft mee dat als je anders bent dan andere je dat beter geheim kan houden

**Geplaatst**: 23-09-16 22:50

Geplaatst: 23-09-16 22:50

Gillbo schreef:
Freggle_Edge schreef:
Meid, geniet ervan!
en top dat jullie je kind niet belasten met alle info (waar ze toch niets mee kan) maar haar wel meegeven dat 'anders zijn' gewoon mag.
De wereld zou een stuk mooier zijn als iedereen een ander gewoon in zijn/haar waarde zou laten.

Maar dat geef je toch juist niet mee, je geeft mee dat als je anders bent dan andere je dat beter geheim kan houden

Precies.

**Geplaatst**: 23-09-16 22:52

Geplaatst: 23-09-16 22:52

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

No way. Ik zou alleen maar blij zijn. Blij dat er nog meer mensen zijn die doen wat ze zelf willen. Mijn zoon zijn lievelingskleur is roze,(en draagt prinsessenjurken)heel andere setting,maar wel op een leeftijd (bijna 6) waarop andere kinderen/mensen dat raar vinden. Gelukkig heeft hij daar sch*t aan,en dus zou ik eigenlijk alleen maar blij zijn met mensen zoals jullie in dat leven van mijn kind. Hoe meer iedereen zichzelf kan zijn,hoe een betere wereld om in op te groeien.

**Geplaatst**: 23-09-16 23:02

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 23:02

Nee hoor, je leert een kind dan helemaal niet dat het eng is of gek omdat ze het niet met Jan en alleman moet delen. Toen ik 7 was zat ik heel trots te vertellen tegen een vriendinnetje dat m'n vader een kunstgebit had. Mijn vader was iets minder enthousiast en vertelde me dat ik dat niet met iedereen hoefde te delen. Daar heb ik geen trauma aan over gehouden.

Als ik kinderen had zou ik er geen problemen mee hebben om ze bij jou te laten spelen. Ik heb het hele proces van transgender van dichtbij meegemaakt, de man van m'n beste vriendin is nu een vrouw. Ik heb er geen moeite mee. Ik was wel een beetje verbaasd dat het toch heel gauw geaccepteerd was allemaal.

**Geplaatst**: 23-09-16 23:04

Geplaatst: 23-09-16 23:04

Cookies schreef:
Nee hoor, je leert een kind dan helemaal niet dat het eng is of gek omdat ze het niet met Jan en alleman moet delen. Toen ik 7 was zat ik heel trots te vertellen tegen een vriendinnetje dat m'n vader een kunstgebit had. Mijn vader was iets minder enthousiast en vertelde me dat ik dat niet met iedereen hoefde te delen. Daar heb ik geen trauma aan over gehouden.

Als ik kinderen had zou ik er geen problemen mee hebben om ze bij jou te laten spelen. Ik heb het hele proces van transgender van dichtbij meegemaakt, de man van m'n beste vriendin is nu een vrouw. Ik heb er geen moeite mee. Ik was wel een beetje verbaasd dat het toch heel gauw geaccepteerd was allemaal.

Zou je dan van vriendjes en vriendinnetjes van je kind ook vragen om het geheim te houden?
Ik val meer over het geheim houden dan dat het mij iets interesseert welke feestjes je gaat. Ik zou eerder moeite hebben met doorgesnoven party animals

**Geplaatst**: 23-09-16 23:10

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 23:10

Nee dat zou ik niet vragen. Ik zou denk ik ook het woord geheim niet gebruiken. Dat maakt het dan weer als iets heimelijks/stiekems. En dat wil je dan ook weer niet lijkt me.

**Geplaatst**: 23-09-16 23:16

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 23:16

We waren er niet bij toen ze het aan het kind verteld hebben, dus ik denk niet dat het heel zinnig is om over de verwoording en het vertellenaan het kind op zich te discussiëren. En het is net die verwoording die een bepaald gevoel en begrip creëert bij het kind en je kan daar enorm in nuanceren. Bovendien is het gebeurd en niet omkeerbaar, maar aan ts haar posts te lezen betwijfel ik dat ze er een zwaarwichtige geheim van hebben gemaakt.

**Geplaatst**: 24-09-16 03:00

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 24-09-16 03:00

Dat jouw man graag in vrouwenkleding loopt is prima. Maar ik zou er niet mee naar buiten treden om bv naar de supermarkt te gaan. Er gaat geheid over geroddeld worden. Jullie kunnen dat wel handelen, maar jullie dochter zal er mee gepest worden. Kinderen zijn keihard en als er iets is waarmee je 'anders' bent, word je de pispaal.

Die feestjes, prima, mijn ding is het niet maar ieder moet dat zelf weten.
En of ik mijn kinderen bij jullie zou laten spelen? Dan zou ik jullie eerst persoonlijk willen leren kennen. Ik zou het niet leuk vinden als mijn kinderen, zonder dat ik het eerst weet, met een 'prinsessen-papa' geconfronteerd worden.

**Geplaatst**: 24-09-16 07:31

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 24-09-16 07:31

@ storm, dus jij weet precies wat er zich achter de voordeur afspeelt van al de vriendjes en vriendinnetjes van jouw kinderen?

Knap

Man ik wist soms niet eens waar ze woonden laat staan wie hun ouders waren.

**Geplaatst**: 24-09-16 08:15

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 24-09-16 08:15

Ik weet het niet hoor, ik kan mij jullie dillema hierin levendig voorstellen.

Ja kinderen kunnen kortzichtig en keihard zijn, maar dat zijn veel volwassenen nu eenmaal ook, dus waar doe je goed aan?
Doe je mee aan die kortzichtigheid en hou je het zo veel mogelijk achter gesloten deuren, of doe je er juist open over en laat je het integreren in het dagelijkse leven.

Ik denk wel dat half/half niet echt werken gaat; zoals ik het las, is er zelfs al een speciale fb pagina voor de vrouwelijke kant van je partner, ik weet niet hoe meer je "out in the open" kan komen als met zoiets, dus waarom dan toch nog over "geheimen" spreken met je kind?
Intolerantie en bekrompenheid is overal, bij groot en klein, wellicht is het dan beter om er maar vol gas in te duiken en er vooral zelf op alle fronten heel open en eerlijk over te zijn en te blijven...

Wil ik dan ook nog wel bij vermelden, dat het de laatste jaren wel lijkt, alsof de mens steeds intoleranter wordt naar elkaar toe; toen ik een puber was, waren andere vormen dan alleen de traditionele relaties, heel normaal. Ik ben dan ook opgegroeid met dit heel normaal te vinden, maar het lijkt tegenwoordig wel of er een flinke stap terug is gegaan in de tijd wat dit betreft, heel jammer!

**Geplaatst**: 24-09-16 08:21

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 24-09-16 08:21

Als ik kinderen zou hebben zou ik ze echt niet weghouden bij jullie. Maar zou dan wel de vraag hebben wat voor een vrouwenkleding, dit omdat je het hebt over sexy prinsessenkleding ik vind het bijvoorbeeld te ver gaan als je man in een string door huis loopt als mijn kind er komt spelen.

Verder zou ik eerlijk zijn naar de mensen in jullie omgeving, het kan altijd zijn dat iemand anders reageert maar vaak is dat even de schrik en moet het even bezinken.

**Geplaatst**: 24-09-16 08:22

Geplaatst: 24-09-16 08:22

Je vraag gaat over vrienden en familie.

Als we goede vrienden zouden zijn of familie zou het mij geen donder uitmaken.
Echter met een kind, net als hier gebeurd,zou ik wel bezorgd zijn en het Veel moeilijker vinden om het te plaatsen.

Wij hebben een kind in de klas met 2 papa's. Nu vinden de meeste dat echt leuke gasten en worden ze dus super geaccepteerd. Als dit nou ouders zouden zijn die sociaal minder sterk zouden zijn, zou dat voor de acceptatie echt andere gevolgen kunnen hebben.
Het kind heeft ook een heel aansprekend gezicht en dat werkt ook positief.

Daarmee wil ik dus zeggen dat elk geval op zich staat.

Laatst bijgewerkt door sneeuwpop op 24-09-16 08:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-09-16 08:42

Geplaatst: 24-09-16 08:42

Misschien zou het een kwestie van gewenning zijn, maar als ik terug denk aan toen ik kind was had ik het waarschijnlijk de eerste keer behoorlijk shocking gevonden als ik bij iemand anders een man in een jurk zou zien. Ik zou ook zeggen of out in the open of het zoveel mogelijk voor jezelf houden en dan ook je man niet in vrouwen kleding laten lopen als er andere kids langskomen want als de ouders het niet weten en het kind met zo'n verhaal thuis komt kan het ook weer in eerste instantie schrikken zijn voor die ouders.

Ik zou mn kind wel bij jullie laten spelen, maar na tekst en uitleg of als je het makkelijk wilt maken laat je je man toch man zijn als er andere komen? En om wat voor vrouwen kleding gaat het inderdaad? Ik zeg dit nu zoals ik het vroeger denk ik als kind zou hebben ervaren als ik het opeens zou zien.

**Geplaatst**: 24-09-16 08:42

Geplaatst: 24-09-16 08:42

Toen ik nog klein was kreeg ik ook te maken met een (ver) familielid die travestiet was. Omdat er niet geheimzinnig over gedaan werd, vond ik het prima wat diegene deed. Hij verkleedde zich als vrouw, omdat hij dat leuk vond - werd er gezegd. Later, toen ik wat ouder was, kreeg ik te horen dat dat betreffende familielid graag een vrouw wilde zijn en dat hij zich zou laten opereren. Dat vond ik even een gek idee, want waarom zou je wat anders willen zijn dan hoe je geboren bent, maar uiteindelijk kon ik zelfs op die leeftijd al bedenken: als hij daar gelukkig van wordt, waarom niet (toch hebben we het tot de dag van vandaag onderling nog steeds over 'hij' en 'hem' en zijn gewone voornaam). Maar er is nooit een geheim van gemaakt en ook niet als 'dat moet je niet aan anderen vertellen, want die begrijpen dat niet' gebracht. Gelukkig maar, want ik had als klein meisje al twee grote geheimen waar ik mee moest dealen en waar ik jaren lang last van had (één ervan was van een net zo onschuldig niveau als het travestieten-verhaal). Een klein kind moet je gewoon niet met geheimen opzadelen. Het is zoals het is en als kind hoeven ze inderdaad niet alles te weten.

**Geplaatst**: 24-09-16 09:02

Geplaatst: 24-09-16 09:02

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Zou van heel erg veel afhangen.
Ik zou het iig niks vinden als mijn kind bij jullie is en je man loopt in vrouwenkleding of dat er vage figuren op bezoek komen.
Dat laatste is ook bij de andere ouders...
ik wil weten met wie mijn kind in contact komt.