Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-16 19:10

Geplaatst: 23-09-16 19:10

Meid, geniet ervan!
en top dat jullie je kind niet belasten met alle info (waar ze toch niets mee kan) maar haar wel meegeven dat 'anders zijn' gewoon mag.
De wereld zou een stuk mooier zijn als iedereen een ander gewoon in zijn/haar waarde zou laten.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:12

Geplaatst: 23-09-16 19:12

Ik begrijp dat jullie voorzichtig zijn en eigenlijk geef ik jullie groot gelijk. Ik zou het dus ook niet verder vertellen. Mensen gaan kletsen en zijn kortzichtig. Voor volwassenen is dat niet zo'n punt maar een meisje van 8 wil je daartegen beschermen.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:18

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 19:18

Als ik het zo lees heeft je dochter twee liefhebbende ouders en dat is veruit het belangrijkste!
Het is heel jammer dat je anno 2016 nog altijd op je tenen moet lopen als je wat anders bent dan de massa.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 19:19

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 19:19

Eloya schreef:
Nu vraag ik mij af, is het alleen een hobby van je man? of is hij later ook van plan om echt in transitie te gaan, hormonen, operatie etc. want hobby of in transitie gaan vind ik wel verschillende levels.

als je man, en haar vader ook over wil gaan om in het dagelijks leven straks al vrouw te gaan leven. dan zou ik haar hier wel voorzichtig in meenemen. ik had alleen niet aan een meisje van 8 een "geheim" mee opgezadeld en de kern van de feestjes verteld.

Wel fijn voor jullie dat de relatie nu zo goed is

Nee, daar zijn geen plannen voor. Ze heeft mijn man ook niet als vrouw gezien en daar zien we ook geen reden toe op dit moment. Als ze daar zelf mee zou komen dan zouden we het wel laten zien (gezicht). Mijn man kleedt zich thuis ook wel eens als vrouw. Daar proberen we haar niet mee te confronteren, maar geheel uit te sluiten is het niet in de toekomst.

We hebben ervoor gekozen om het haar nu te vertellen omdat dat ons zo aangeraden is. Juist nu heeft ze een leeftijd waarop ze het weet, maar daar verder niets mee doet, niet over na denkt als zijnde iets vreemds. Beetje hetzelfde als bij nudisten, daar praat je op school over het algemeen niet over, maar toch is het heel gewoon.

Ik vind het jammer dat het topic nu zo op onze dochter richt, dat is mijn insteek niet. Die keuze is bewust gemaakt. Het gaat erom: vertel je dit aan vrienden, ook aan de vrienden die zelf een dochter hebben waarmee mijn dochter een goede vriendschap heeft?

Ik neig naar een niet vertellen, maar zie graag hoe jullie dat zien.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:19

Geplaatst: 23-09-16 19:19

Ik vind het eerlijk gezegd heel goed dat jullie het haar verteld hebben. Acceptatie kweken kun je op verschillende manieren doen, en aan kinderen meegeven dat papa gewoon een rok aan mag lijkt me heel gezond. Wat als een van je kinderen of een vriend(innet)je van je kind transgender blijkt? Dan wil je graag dat jouw kind daar op een goede en accepterende manier mee omgaat en dat later ook weer meegeeft aan anderen.

Ik zie dit ook niet per se als een seksueel ding. Ik vind het meer een uitgelezen kans om mensen dingen te leren over genderdiversiteit. Ik zeg niet dat je man transgender is, maar het hangt er nauw mee samen. Er is dan wel een gay pride elk jaar, maar ondertussen is het bar slecht gesteld met de acceptatie.

EDIT: aan veel anderen vertellen zou ik wellicht ook niet doen. Wel kun je eens het gesprek openen over dit soort onderwerpen om eens te zien wat zij ervan vinden. Dat voelt veiliger.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:21

Geplaatst: 23-09-16 19:21

Geweldig! Wat leuk dat jullie daar zoveel plezier in hebben.

En kinderen, kinderen hebben zoveel meer door dan wij volwassenen willen dat ze door hebben. Open bespreken en het niet ingewikkelder maken dan het is. niet.

Je mag anders zijn, je mag plezier hebben in dit soort dingen. Leg het gewoon zo uit dat zij voetballen misschien helemaal niet leuk vind en haar vriendinnetje tennis en zo iedereen dingen heeft die ze wel en niet leuk vinden en dat dit mag. Weinig mensen vinden crossdressen leuk, maar ze zijn er wel en dat mag. Misschien vind zij iets niet doorsnee wel leuk, nou dat is dan zo ongeveer hetzelfde

Tof hoor, ik hou van mensen die zichzelf durven zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 19:21

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 19:21

Oja, thuis draagt mijn man mijn kleding. We hebben dezelfde maat (ook schoenen).

**Geplaatst**: 23-09-16 19:22

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 19:22

Een kind is zelf zo vrij met denken als de ouders zijn.

Wanneer ouders bepaalde denkwijze en leefwijze er op na houden, neemt het kind dit grotendeels over. Maar het zit in het kind zelf hoe gevoelig zij of hij is voor commentaar van de omgeving.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:27

Geplaatst: 23-09-16 19:27

Denk dat je het goed aanpakt zoals je het nu doet. En sinds wanneer mag je een kind geen geheim vertellen? Alsof een kind daar onder lijdt? Er zijn zo veel geheimen. Ik vond als kind ooit een boek van Karl Marx in de boekenkast. "Sommige mensen kunnen niet zo veel hebben en worden bang als ze weten dat wij dat boek hebben, dus zeg maar niet tegen iedereen", zei mijn moeder toen. Nou, schouders opgehaald en nooit iemand verteld, tot nu dan

Niet echt iets dat mij heeft gebrandmerkt voor het leven zeg maar.

Ik zou niet echt bang zijn dat iemand je man zomaar herkent. En als ze hem herkennen.... Tja dan is dat maar zo toch?

Edit: en trouwens, al die kinderen die niet tegen hun klasgenootjes mogen zeggen dat sinterklaas niet bestaat, zijn die dan ook getraumatiseerd?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 19:31

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 19:31

@ onder andere eenitraM: Dat is wat ons ook is verteld. En ook dat de meeste kinderen zoiets liever weten als dat ze er achter moeten komen. Als je er achter komt is het iets vreemds, iets wat je blijkbaar niet mocht weten en dus heel raar is. Dat geeft vraagtekens, ook over eigen identiteit. Want als papa niet kan zijn wie hij is, waarom zou het kind zich dan wel mogen uiten? En als wij zoiets geheim houden voor het kind, waarom zou het kind dan met een genant probleem nog wel bij de ouders terecht kunnen?

De vrienden die het weten reageerden trouwens allemaal heel tof. Niemand had het verwacht, maar iedereen vind het oke. Sommige hebben foto's gevraagd, een aantal hebben hem "live" gezien. Allemaal hebben ze nog hetzelfde gezegd: Voor ons is hij nog steeds dezelfde persoon. En dat is ook zo. Dat is ook de reden dat ik hem zo accepteer en leuk vind. Hij is zij en zij is hij. Ik houdt van de persoonlijkheid, en daar doet dit niks aan af, voegt zelfs toe, want van een gelukkig mens kun je alleen maar meer houden.

Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

**Geplaatst**: 23-09-16 19:36

Geplaatst: 23-09-16 19:36

eenitraM schreef:
Een kind is zelf zo vrij met denken als de ouders zijn.

Wanneer ouders bepaalde denkwijze en leefwijze er op na houden, neemt het kind dit grotendeels over. Maar het zit in het kind zelf hoe gevoelig zij of hij is voor commentaar van de omgeving.

Ik ben het hier mee eens. Ook ik vind het positief dat jullie haar hebben ingelicht op haar niveau. Dat zal ook best spannend geweest zijn voor jullie.

Wat betreft anderen, dat ligt uiteraard moeilijk en ik denk niet dat er echt een pasklaar antwoord voor is, wat je best wel of niet doet. Uiteindelijk, in een ideale wereld, zou je jezelf moeten kunnen uiten zoals je bent zolang je er anderen geen kwaad mee doet. Op dit vlak zal je zeker ouders tegenkomen die hun kind bij je dochter gaan weghouden omdat ze denken dat het een slechte invloed gaat hebben, er gaan zeker mensen zijn die je man een freak gaan noemen, er gaan ook vast mensen zijn die jullie gaan vermijden. Je dochter gaat imo zeker met vooroordelen moeten afrekenen. Maar moet je daarom jezelf gaan wegsteken? Dat denk ik niet. Hoe anderen met jullie omgaan, ligt in hun handen. Je kan enkel zelf open en eerlijk zijn en jezelf en je gezin zo weerbaar mogelijk maken. En allicht gaan er ook mensen zijn die jullie positief gaan verbazen.

Ik zou dus stilaan open kaart gaan spelen.

Over je laatste vraag: ik heb geen kinderen, maar als ik er één zou hebben en een klasgenootje zou in een gezin leven zoals het jouwe? Ik denk dat ik jou wel om meer uitleg zou vragen, niet om je je te laten verantwoorden, maar meer om het te kunnen plaatsen en uit te leggen aan mijn eigen kind. En uit nieuwsgierigheid ook :))

**Geplaatst**: 23-09-16 19:39

Geplaatst: 23-09-16 19:39

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Zeker niet. Maar veel mensen zijn anders.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:40

Geplaatst: 23-09-16 19:40

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Ik heb geen kinderen, maar nee, dit is voor mij absoluut geen reden om van jullie weg te blijven. Als het wel een reden zou zijn, zou ik het erg bekrompen vinden van mezelf. Ik vind het ook niet iets wat ik van tevoren zou moeten weten. Wel iets waar ik misschien wat meer over zou willen weten als ik het via mijn kind zou vernemen (afhankelijk met wat voor verhaal die thuis komt).

**Geplaatst**: 23-09-16 19:42

Geplaatst: 23-09-16 19:42

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Nee, absoluut niet. En al zou ik het niet weten en er later achterkomen dat het wel zo was, ook prima. Als mijn kind zou zien dat bij jullie thuis papa een rok en mama een broek aan heeft, dan zou ik netjes uitleggen dat dat iets van bij jullie thuis is, bij papa en mama zijn er immers ook andere "regels" dan bij opa en oma.
Of je een goede ouder voor je kind bent, dat merk ik wel aan ons contact onderling. En ik ga er vanuit dat als mijn kind bij jou is, je daar ook goed voor bent. En wat jij/jullie thuis doen... Dat is aan jullie zelf.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:44

Geplaatst: 23-09-16 19:44

Ik denk dat je een heel eerlijk verhaal hier verteld, en ik waardeer het ook dat ik een kijkje in jullie leven heb gekregen omdat ik me hier simpelweg niet zoveel bij voor kan stellen.

Als ik dan heel eerlijk reageer, na de openingspost dacht ik gelijk: als ik kinderen had, en die zouden met jou dochter willen spelen, en ik wist dit, zou ik het proberen te voorkomen. Zoals ik al zei kan ik me weinig voorstellen bij jullie gevoelens hierover, en daardoor zegt mijn gevoel me gelijk (heel veroordelend, ik weet het!): geen veilige plek voor andere kinderen.

Maar goed, dan lees ik verder, krijg ik dus wat meer zicht op jullie leven en manier van leven, en dan schaam ik me ook wel weer voor die gedachte. Want jullie lijken me ook weer hele gewone mensen in jullie gewone leven. Dus hoezo, geen veilige plek?

Waarom plaatst ik deze reactie? Omdat ik denk dat veel mensen zo denken. Oordelen, en pas bij meer info schamen en terugkrabbelen.

Als je het dus zou vertellen, denk ik dat je het niet tussen neus en lippen door moet doen, maar veel informatie moet geven. Dat stelt mij dus wel gerust.

Hoe andere kinderen gaan reageren als ze hier achter komen, daar ben ik wat minder gerust op. Kinderen zijn keihard.

Dus tja.. alsnog goed nadenken aan wie je het verteld, en sowieso veel uitleggen, ik denk dat dat mijn conclusie en tip voor je is. En ik hoop dat ik je niet kwets met mijn eerlijkheid, want zoals ik al zei schaam ik me best voor mijn eerste gedachten. Toch denk ik wel dat het een reëel beeld geeft.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:46

Geplaatst: 23-09-16 19:46

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Ik zou mijn kind aanmoedigen om te gaan met mensen die zo zonder vooroordelen zijn en waar iemand zo zichzelf mag zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 19:49

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 19:49

zorro schreef:
Ik denk dat je een heel eerlijk verhaal hier verteld, en ik waardeer het ook dat ik een kijkje in jullie leven heb gekregen omdat ik me hier simpelweg niet zoveel bij voor kan stellen.

Als ik dan heel eerlijk reageer, na de openingspost dacht ik gelijk: als ik kinderen had, en die zouden met jou dochter willen spelen, en ik wist dit, zou ik het proberen te voorkomen. Zoals ik al zei kan ik me weinig voorstellen bij jullie gevoelens hierover, en daardoor zegt mijn gevoel me gelijk (heel veroordelend, ik weet het!): geen veilige plek voor andere kinderen.

Maar goed, dan lees ik verder, krijg ik dus wat meer zicht op jullie leven en manier van leven, en dan schaam ik me ook wel weer voor die gedachte. Want jullie lijken me ook weer hele gewone mensen in jullie gewone leven. Dus hoezo, geen veilige plek?

Waarom plaatst ik deze reactie? Omdat ik denk dat veel mensen zo denken. Oordelen, en pas bij meer info schamen en terugkrabbelen.

Als je het dus zou vertellen, denk ik dat je het niet tussen neus en lippen door moet doen, maar veel informatie moet geven. Dat stelt mij dus wel gerust.

Hoe andere kinderen gaan reageren als ze hier achter komen, daar ben ik wat minder gerust op. Kinderen zijn keihard.

Dus tja.. alsnog goed nadenken aan wie je het verteld, en sowieso veel uitleggen, ik denk dat dat mijn conclusie en tip voor je is. En ik hoop dat ik je niet kwets met mijn eerlijkheid, want zoals ik al zei schaam ik me best voor mijn eerste gedachten. Toch denk ik wel dat het een reëel beeld geeft.

Dank je wel. Een heel fijn antwoord dat stof tot nadenken geeft

Dit is trouwens ook precies de reden dat ik miijn vraag hier stel. Ik kan naar een forum gaan waar "gelijkgestemden" zijn, maar daar kan ik er niet achter komen hoe anderen, die er echt helemaal buiten staan, erover denken. Ik vind het fijn om al jullie eerlijke vragen en opmerkingen te lezen.

Laatst bijgewerkt door _TS op 23-09-16 19:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-16 19:50

Geplaatst: 23-09-16 19:50

Anoniem schreef:
_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Ik zou mijn kind aanmoedigen om te gaan met mensen die zo zonder vooroordelen zijn en waar iemand zo zichzelf mag zijn.

Idem.

Had iedereen maar die gedachte. Dat zou de wereld zo veel mooier maken.

**Geplaatst**: 23-09-16 19:53

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 19:53

Ik probeer maar te denken dat ook mensen die niet zo ruimdenkend zijn hun plaats hebben in de diversiteit en dat het ook ruimdenkendheid vraagt om met deze mensen om te gaan

**Geplaatst**: 23-09-16 19:54

Geplaatst: 23-09-16 19:54

_TS schreef:
Terug naar de kern: Zou iemand van jullie jullie eigen kind bij ons kind weg houden als je dit zou weten?

Nee, absoluut niet. En jullie kind zou net zo welkom zijn bij ons.

Uiteindelijk filteren dit soort dingen zichzelf ook wel uit. Misschien zijn er ouders die er problemen mee hebben, maar dat is hun probleem. Het is echt best wel een goede levensles voor je kind dat soms mensen uit je leven weggaan omdat ze dingen die je doet afkeuren, maar dat dit hun gemis is want voor die paar die wegrennen komen er veel anderen voor terug die je wel accepteren zoals je bent.

**Geplaatst**: 23-09-16 20:00

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 20:00

Leuk
En iedereen zijn hobby.
Ik wist alleen niet dat je tegenwoordig zo makkelijk een schaduw account kan krijgen.

**Geplaatst**: 23-09-16 20:09

Geplaatst: 23-09-16 20:09

Hoezo, heb je er ook een nodig, Tobbes?

Als je iets te vertellen hebt waarvan het voor jou belangrijk is dat je dat anoniem kunt doen, krijg je toch altijd "makkelijk" een SA?
Lastige keuze, TS. Ik zou het -denk ik- niet zo gauw aan vrienden/kennissen vertellen, dat jullie dochter het op een goede manier te horen heeft gekregen is het belangrijkste.. De buitenwereld (ver)oordeelt snel en graag en verhalen worden zó snel verdraaid, en dan kan je niet meer terug... Ik zou het toch wat in de privésfeer houden, het is iets van jullie, en wat de rest ervan denkt zou eigenlijk niet uit moeten maken.. Hoe meer je verteld hoe meer je je later misschien moet gaan verantwoorden tegenover mensen die het er niet mee eens zijn, en dat kan het positieve aspect best neerhalen.. (ik heb ook zat hobby's waar mijn beste vrienden niet van weten, niet alles hoeft gedeeld te worden

)

Laatst bijgewerkt door _l_amanda_l_ op 23-09-16 20:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-09-16 20:09

Geplaatst: 23-09-16 20:09

Nou ja weet je, mijn ouders hadden altijd de slaapkamer deur open en dat was heftiger om te zien dan te horen wat jouw dochter te horen krijgt. Je dochter zou welkom zijn hier, ik heb erger gezien haha. Ik zou niet heel snel aan mensen die wat conservatiever zijn maar wel zeer belangrijk voor mij wat je hobby is. Gewoon houden bij dat hij graag af en toe zijn vrouwelijke kant ontdekt. Of gewoon niet melden als hij er verder niet mee naar buiten gaat, pas als die plannen concreter worden kun je altijd mensen inlichten.

Of als je dochter verteld dat papa wel eens graag een prinses is, is dat ook niet heel vreemd hoor. Menig vader heeft veel voor de dochter of zoon over en ik heb mijn vader ook wel eens knalroze nagels bezorgd. Zo gek zullen andere ouders dat niet vinden als je dochter het zo zegt.

**Geplaatst**: 23-09-16 20:14

Geplaatst: 23-09-16 20:14

_l_amanda_l_ schreef:
Hoezo, heb je er ook een nodig, Tobbes?
Als je iets te vertellen hebt waarvan het voor jou belangrijk is dat je dat anoniem kunt doen, krijg je toch altijd "makkelijk" een SA?
Lastige keuze, TS. Ik zou het -denk ik- niet zo gauw aan vrienden/kennissen vertellen, dat jullie dochter het op een goede manier te horen heeft gekregen is het belangrijkste.. De buitenwereld (ver)oordeelt snel en graag en verhalen worden zó snel verdraaid, en dan kan je niet meer terug... Ik zou het toch wat in de privésfeer houden, het is iets van jullie, en wat de rest ervan denkt zou eigenlijk niet uit moeten maken.. (ik heb ook zat hobby's waar mijn beste vrienden niet van weten, niet alles hoeft gedeeld te worden )

Nou, had zelf destijds een aangemaakt om wat advies te winnen toen mijn pony nogal uit de weibrak. Alleen werd toen des tijds heel moeilijk over gedaan. Dus tja dan val ik daar wel over.
Al is problemen van uitbreken ondertussen wel gelukkig goed opgelost

**Geplaatst**: 23-09-16 20:16

Re: Mijn man is een T-Girl.....

Geplaatst: 23-09-16 20:16

Je moet voor een SA ook eerst toestemming vragen bij een modje..