Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Askja schreef:Dat taboe vind ik wel meevallen HC. Alternatieve relatievormen worden juist meer bespreekbaar, en in die zin 'normaler'. Zie ook het door mij aangehaalde artikel. Daarin wordt polyamorie serieus neergezet als relatievorm naast andere relatievormen, zonder spottende/veroordelende ondertoon.
Of het de voorkeur van een 'heel grote groep' betreft, dat betwijfel ik. Ik krijg wel de indruk dat veel polyamoristen dat graag zo zien, omdat ze van mening zijn dat alle mensen in wezen polyamoreus zijn. En dat geloof ik persoonlijk niet - als dat zo was, dan was het allang de norm geworden.
josien_m_ schreef:Ik zie het als een geaardheid. Je voelt in jezelf de mogelijkheid tot het voelen van liefde voor meer dan één mens. Of je er wel of niet iets mee doet en of je vindt dat het (cultureel) past, is een kwestie van keuze. Ik vind het geen seksuele voorker, het gaat niet om seks maar om relaties.
Askja schreef:Ik krijg wel de indruk dat veel polyamoristen dat graag zo zien, omdat ze van mening zijn dat alle mensen in wezen polyamoreus zijn. En dat geloof ik persoonlijk niet - als dat zo was, dan was het allang de norm geworden.
Huertecilla schreef:josien_m_ schreef:Ik zie het als een geaardheid. Je voelt in jezelf de mogelijkheid tot het voelen van liefde voor meer dan één mens. Of je er wel of niet iets mee doet en of je vindt dat het (cultureel) past, is een kwestie van keuze. Ik vind het geen seksuele voorker, het gaat niet om seks maar om relaties.
Je hebt helemaal gelijk. Het is exact hetzelfde als homo- of bisexualeit. Ook dat echter wordt in de volksmond volop sexuele voorkeur genoemd.
studiemiep schreef:Van mij mag iedereen een relatie in de vorm gieten die ze zelf willen (als beide partijen er maar gelukkig mee zijn). Helaas is het volgens mij nog relatief vaak zo, dat de ene partij zich "gedwongen"voelt zich aan de wensen van de andere te passen (en dan bedoel ik niet monogaam) omdat ze anders de ander kwijt raken. En dat vind ik wel een no-go
Huertecilla schreef:Askja schreef:Ik krijg wel de indruk dat veel polyamoristen dat graag zo zien, omdat ze van mening zijn dat alle mensen in wezen polyamoreus zijn. En dat geloof ik persoonlijk niet - als dat zo was, dan was het allang de norm geworden.
Je gaat hierbij volstrekt voorbij aan alle andere samenlevingsvormen in de vele culturen welke de mensheid gekend heeft en kent.
Zelfs serieel sexclusief mono is een minderheidsvorm en daarbij niet erg succesvol.
Net zo goed als om het even welke andere vorm maar net zo min als om het even welke andere zaligmakend.
Dat het in onze westerse maatschappij in grote meerderheid de geldende norm is, komt defacto neer op het opleggen ervan.
De agressie waarmee door menig Bokster gereageerd wordt naar alles wat niet sexclusief mono is, maakt het waarschijnlijk dat dit door hun partners volstrekt onbespreekbaar wordt ingeschat. Zowel vooraf als gaandeweg. Wees er maar blij mee.
Ik kan me levendig herinneren hoe agressief er gereageerd werd op mijn eerlijkheid hierover naar een potentiële relatie. Echt volstrekt onlogisch uithalen want imo heeft vooraf eerlijk níets negatiefs mmar zelfs dát was al een leberale denkstap te ver.
Maar goed, deze gaat NIET over wat goed/beter is.
Deze draad gaat over wie wél open/poly leeft. Logisch dat er door die personen in positieve zin informatie over gedeeld wordt.
Als je dat niet aankan, lees dan niet
Bonna schreef:Ik vind het trouwens wel leuk dat HC zijn verhalen hier deelt. Als iedereen op dit forum te pas en te onpas topics mag openen over hun (mono) relatie, dan mag hij, nota bene in een topic over niet exclusieve relaties, toch ook gewoon zijn verhaal doen.
Verder hoop ik dat we de discussie over het wel of niet beter zijn van poky VS. monorelaties weer naast ons neer kunnen leggen. Volgens mij is er namelijk niemand in dit topic die dat daadwerkelijk vindt
anjali schreef:Maar in vrijwel alle culturen waar men meerdere partners mag hebben,is het dan de man die dat mag en de vrouw niet.Dat is dan wel wat oneerlijk.
Citaat:Alhoewel ik absoluut niet meer dan 1 man zou willen,daar zou ik geeneens tijd voor hebben.
anjali schreef:@huertecilla: maar ik weet maar 1 voorbeeld van vrouwen die officieel meer maanen mogen hebben en dat is een tribale stam in Zuid-India, waar 1 vrouw dan huwt met meerdere mannen,maar dat zijn dan allemaal broers van elkaar.het schijnt dat daar een vrouwentekort is en dat lossen ze dan zo op,waarbij de kinderen,het bezit etc. dan toch allemaal in de familie blijft. O. ik zie dat ik een typefout heb gemaakt maar dat laat ik staan want het is denk ik een Freudiaanse verspreking!!
anjali schreef:Maar huertecilla,hoe zou jij het erfrecht dan anders willen regelen?
anjali schreef:@Huertecilla, wie krijgt jouw vermogen dan als jij (of een andere polyamoreuze vader) overlijdt?Bij Pablo Picasso heeft dat tot enorme problemen bij de nabestaanden geleid.
anjali schreef:Dan is dus die vrouw voor wie je een testament hebt gemaakt en die de helft van je woning heeft je officieuze echtgenote.
Jildau schreef:Was oprecht benieuwd hoe je dat doet met wonen bijvoorbeeld maar goed.
Huertecilla schreef:Jildau schreef:Was oprecht benieuwd hoe je dat doet met wonen bijvoorbeeld maar goed.
Net als met echtgenoten zijn er alternatieven voor het begrip wonen. Tenslotte woon je waar je bent toch?!
Zo heb ik eens op een zeilboot ´gewoond´ als ik niet bij een vriendin ´woonde´. Was een groot probleem want voor de gemeente had ik geen vaste woon of verblijfplaats. Hoppa; weer een voorbeeld van een verplicht concept.
Bonna schreef:Huertecilla schreef:
Net als met echtgenoten zijn er alternatieven voor het begrip wonen. Tenslotte woon je waar je bent toch?!
Zo heb ik eens op een zeilboot ´gewoond´ als ik niet bij een vriendin ´woonde´. Was een groot probleem want voor de gemeente had ik geen vaste woon of verblijfplaats. Hoppa; weer een voorbeeld van een verplicht concept.
Dat is wel zo HC, maar ik snap de vraag en de interesse wel goed. Voor veel mensen is waar ze wonen wel meer dan alleen de plek waar ze zijn, en hechten ze ook aan een eigen plekje. Die kan je natuurlijk op meerdere locaties hebben maar niet iedereen voelt zich daar prettig bij.
Voor mij was dit, samen met het aspect 'tijd' wel degelijk een struikelblok in mijn poly relatie. Voor een van de partners was kwaliteit iets wat toch ook vooral in 'tijd' werd uitgedrukt en dat werd op den duur echt te lastig. Ik wilde namelijk niet verplicht mijn tijd exacy 50/50 verdelen, omdat dat voor mij praktisch haast onmogelijk was, terwijl dat voor een van hen wel iets was wat nodig was. Geen probleem natuurlijk, maar op relationeel vlak pasten we dus niet bij elkaar.
Om dit in context te plaatsen: ik denk dat dit in ons geval maar zijdelings te maken had met het feit dat er nog 'een ander' was. Ook als ik een monorelatie gehad zou hebben met die persoon was het waarschijnlijk stuk gelopen op 'tijd'. Ik heb veel behoefte aan 'eigen-tijd'(waarin niet al is bepaald wat ik moet/ga doen) terwijl die persoon vooral veel samen wilde doen. Dat zou ook gaan botsen want dan is er nooit genoeg tijd.
Huertecilla schreef:@Jildau: geinteresseerd? Echt? Je begint al met problemen te zien terwijl je ruimschoots positieve info hebt!
Welnu, wees gerust; de betrokkenen ervaren vooral voordelen.