Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-16 07:44

Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-16 07:44

Gisteren had ik een discussie met iemand die ging over je sociale contacten zoals familie, vrienden en kennissen. Wat vinden jullie? Is het vanuit jezelf gezien 'verstandig' om je eigen leven te laten draaien om je sociale contacten en daar het grootste deel van je leven mee te vullen... Je levensdoel wordt dus jezelf omringen met anderen. Het gaat er niet om of het goed of fout is, want dit bepaald ieder voor zich. De vraag is of jij jezelf hierin kunt vinden?

**Geplaatst**: 18-09-16 07:48

Geplaatst: 18-09-16 07:48

Ik heb inmiddels op harde en zachte manier geleerd dat je laten bepalen door sociale contacten en anderen niet de manier is. -O-

en het bevalt me meer dat uitstekend om mijn eigen leven te vullen en daar hooguit wat aanvulling van anderen in te hebben. Ja het is veel leuker iets met meer mensen te doen. Maar mijn leven ervan af laten hangen nee dat doe ik niet meer. Vooral omdat je daarmee je eigen zelfstandigheid kunt verliezen ook en als de anderen niet voorhanden zijn je leven wel erg leeg is.

**Geplaatst**: 18-09-16 07:53

Re: Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst: 18-09-16 07:53

Ik vind mijn familie en vrienden heel erg belangrijk. Zie ze vaak en we zorgen voor elkaar.
Ik denk dat als meer mensen dat zouden doen we minder sociale voorzieningen nodig zouden hebben.
Tijd voor elkaar maken vind ik superbelangrijk. Het leven draait toch niet om jezelf alleen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-16 07:58

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-16 07:58

karuna schreef:
Ik heb inmiddels op harde en zachte manier geleerd dat je laten bepalen door sociale contacten en anderen niet de manier is.

en het bevalt me meer dat uitstekend om mijn eigen leven te vullen en daar hooguit wat aanvulling van anderen in te hebben. Ja het is veel leuker iets met meer mensen te doen. Maar mijn leven ervan af laten hangen nee dat doe ik niet meer. Vooral omdat je daarmee je eigen zelfstandigheid kunt verliezen ook en als de anderen niet voorhanden zijn je leven wel erg leeg is.

Ik denk ook wel dat je je wel heel afhankelijk op, wanneer bijna je volledige leven draait om je sociale contacten.

verootjoo: zorgen voor elkaar vind ik niet hetzelfde als je leven vullen met sociale contacten om je eenzaamheid op te lossen. Zorgen voor elkaar kan juist heel waardevol zijn.

Laatst bijgewerkt door Lindaonline op 18-09-16 07:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-09-16 07:58

Geplaatst: 18-09-16 07:58

Tsja, wat is verstandig en het goede om te doen met je leven? Dat bepaalt een ieder zelf en ik vind het lastig om daar een oordeel over te vormen. Het ligt ook helemaal aan hoe diegene er zelf in staat en hoe hij/zij zich gedraagt, naar mijn mening.

Stel dat diegene een enorm sociaal beest is en heel blij wordt van veel mensen om zich heen. Wat is er dan mis mee als diegene veel contact met anderen heeft en het belangrijk vindt om dat te handhaven? Waarschijnlijk trekt zo iemand automatisch ook veel contact aan

Wanneer iemand echter ontevreden is over iets in zichzelf en dit gaat opvullen door zich vooral op anderen te richten en niet op zichzelf, dan vind ik het een ander verhaal. Dan denk ik dat het een "bodemloze put kwestie" is en dan zou ik het diegene gunnen dat hij/zij (eerst) in het reine komt met zichzelf.

Ik gun het een ieder dat het hem lukt om zoveel mogelijk te leven naar zijn ware ik. Als dat met veel vrienden is, super! Als dat toch eigenlijk anders is, dan liever anders

Ik heb wel het idee dat we hier in het topic een stukje context/aanleiding van de vraag missen. Kun je iets aanvullen TS waar dit specifiek over gaat?

Laatst bijgewerkt door Corelli op 18-09-16 07:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-09-16 07:58

Geplaatst: 18-09-16 07:58

Ik zorg ook voor de beperkt aantal mensen die ik zie en spreek. Niet meer dan normaal. En sta ook klaar waar nodig, pas mijn dag er desnoods op aan. Maar het is niet meer alles in mijn leven waar ik omheen moet leven.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:02

Geplaatst: 18-09-16 08:02

BKonline schreef:
karuna schreef:
Ik heb inmiddels op harde en zachte manier geleerd dat je laten bepalen door sociale contacten en anderen niet de manier is.

en het bevalt me meer dat uitstekend om mijn eigen leven te vullen en daar hooguit wat aanvulling van anderen in te hebben. Ja het is veel leuker iets met meer mensen te doen. Maar mijn leven ervan af laten hangen nee dat doe ik niet meer. Vooral omdat je daarmee je eigen zelfstandigheid kunt verliezen ook en als de anderen niet voorhanden zijn je leven wel erg leeg is.

Ik denk ook wel dat je je wel heel afhankelijk op, wanneer bijna je volledige leven draait om je sociale contacten.

verootjoo: zorgen voor elkaar vind ik niet hetzelfde als je leven vullen met sociale contacten om je eenzaamheid op te lossen. Zorgen voor elkaar kan juist heel waardevol zijn.

Oh, het was me niet duidelijk uit je OP dat je dat bedoelde! Ervan afhankelijk zijn of vrienden worden met mensen om maar veel 'vrienden' te hebben lijkt me niet goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-16 08:02

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-16 08:02

De aanleiding van dit topic is een gesprek dat ik met iemand had over het wel of niet gelukkig kunnen worden wanneer je je leven richt op anderen om een bepaalde eenzaamheid op te vullen.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:03

Geplaatst: 18-09-16 08:03

De mensen die ik echt diep in ons leven toelaat, zijn mensen waarvan ik het idee heb dat ik ze 100% kan vertrouwen, die voor ons klaar staan en andersom.
En dan ga je heus wel een keer op je b*k, maar ook daar leer je weer van voor een volgende keer.
Helaas is gebleken dat familie niet altijd wil zeggen dat men het beste met je voor heeft en dat soms de missie juist het tegenovergestelde lijkt te zijn.
Familie gaat voor mij om die reden dan ook niet persé via bloed, maar kun je ook heel goed zelf kiezen.

Mijn man en ik hebben een aantal zeer goede vrienden.
Sommige spreken we dagelijks, andere iets minder, maar als er iets is, weten we dat er op elkaar gerekend kan worden.
Dat vind ik persoonlijk belangrijker dan 100 oppervlakkige vriendschappen te hebben.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:04

Geplaatst: 18-09-16 08:04

Denk dat je gelukkig moet zijn met jezelf. De rest is een mooie aanvulling.

Edit: wat KBK zegt, mooi verwoord.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:11

Geplaatst: 18-09-16 08:11

Dat is voor iedereen anders denk ik. Mijn man vindt het vreselijk om sociale contacten te hebben en heeft ze niet nodig zegt hij. Hij ziet dan ook nauwelijks mensen buiten ons gezin en collega's om.
Ikzelf ben juist sociaal ingesteld en ben diep ongelukkig als ik geen contacten heb.
Voor mijn man moeilijk te begrijpen want ik heb hem toch?
Ik zie de contacten niet als opvulling van leegte maar ik voel mij gewoon fijn als ik verschillende contacten heb en leuke dingen kan doen met vriendinnen. Mijn man zit liever thuis. Inmiddels hebben wij onze weg hierin gevonden.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:28

Geplaatst: 18-09-16 08:28

Ik ben best actief op social media. Maar ik heb enkel vrienden toegevoegd die ik daadwerkelijk ook ken. En daar zijn er toch wel aantal die ik juist leren kennen hebben via de hond en de leuke wandelingen die we organiseerde via social media. En een stuk of 6 zijn echte goede vrienden geworden. Van ons beide trouwens dat is juist het leuke eraan. Of mijn leven ervan afhangt absoluut niet. Maar met een ploegen baan zit je toch wel een beetje in de wereld ipv enkel op het werk of bij de paarden. Ik ben wel van het principe werk en privee gescheiden houden. Dus buiten het werk wil ik mijn colleag's dan ook niet zien. Want leer maar eens nieuwe mensen kennen als je niet meer op school zit. En waarvan de interesses gelijk lopen. Oja ik ben ook kinderloos bewust . Dus via de kids komen er ook geen nieuwe contacten. Ik kan precies kiezen welke mensen ik kan toelaten en welke praatjes ik liever kwijt dan rijk ben.
Is toch handig.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:31

Geplaatst: 18-09-16 08:31

Ik heb niet zoveel sociale contacten nodig. En me laten leven heb ik 10 jaar laten doen door mijn expartner en dat gebeurt nooit, maar dan ook nooit meer. Ook niet door vrienden.

Ik ben verder heel graag alleen, dan kan ik beter nadenken. Eenzaam voel ik me nooit, ook niet als ik wekenlang alleen ben. De behoefte om mijn leven met mensen te vullen heb ik dan ook niet.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:32

Geplaatst: 18-09-16 08:32

Ik ben sociaal, heb ook genoeg contacten, maar heb weinig behoefte om daar dagelijks/wekelijks mee bezig te zijn momenteel

Betekend niet dat ik er niet voor opensta, als iemand mij appt of vraagt af te spreken dan ga ik er vaak wel in mee

met alle plezier! Maar zelf ben ik nu vooral heel erg met mijzelf, mijn paard en mijn werk bezig.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:34

Re: Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst: 18-09-16 08:34

Ik denk dat het voor iedereen verstandig is om te investeren in een goed vangnet voor als het minder goed met jezelf gaat. Hoe groot dat vangnet dan is en hoe dat contact er dan uitziet lijkt me voor iedereen anders.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:42

Geplaatst: 18-09-16 08:42

Tja, ik heb een paar mensen om me heen die heel belangrijk voor me zijn, maar... zij bepalen niet wie ik ben en wat ik doe. Dat kan ik namelijk prima zelf

Dat kan overkomen alsof ik met niemand rekening houd, maar dat is zeker niet zo

ik bepaal alleen zelf met wie, wanneer en hoe vaak. Ik laat me zeker niet leven door een ander

Met uitzondering van mijn man, is er niemand met wie ik dagelijks contact heb. Maar er zijn er wel een aantal bij die ik meerdere keren per week spreek. Maar ook een aantal heel goede vriendinnen die ik niet vaak spreek, maar als ik ze spreek is het altijd weer goed

Voor mij is het ook belangrijk dat het van beide kanten komt, want waarom zou ik energie steken in mensen die niet bereid zijn om dat ook andersom te doen? Ook al is dat bijvoorbeeld familie?
We wonen dan ook bewust niet té dicht bij familie.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:43

Geplaatst: 18-09-16 08:43

Xjosee schreef:
Ik denk dat het voor iedereen verstandig is om te investeren in een goed vangnet voor als het minder goed met jezelf gaat. Hoe groot dat vangnet dan is en hoe dat contact er dan uitziet lijkt me voor iedereen anders.

Wat een bijzondere manier van denken? Selecteer je dan mensen op hoeveel ze kunnen betekenen als vangnet?
Dan kon je nog wel eens bedrogen uit komen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-16 08:46

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-16 08:46

Een vangnet is heel belangrijk. Dit heb ik zelf in mijn leven en daarnaast bied ik dat zelf ook aan aan anderen in mijn omgeving. Het geeft een goed gevoel er voor anderen te kunnen zijn.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:49

Geplaatst: 18-09-16 08:49

Daar heb ik mijn neus dus ook in gestoten, bij narigheid leer je je vangnet en mensen wel kennen. Denk je de boel daarin aardig ok te hebben. Als je dan echt omhoog zit geven ze niet thuis. Nu heb ik een beperkt vangnetje waar ik wel op kan bouwen. Maar niet als vangnet maar als vriend. En als ik daar niet mee uit de voeten kan vraag ik verder. Bv bokt dan desnoods maar vreemden vragen. Of ik betaal de hulp desnoods als ik het kan missen.

Kwa familie kom ik niet ver, een oude vader van 82 die langzaam geestelijk wat problemen begint te krijgen en een zus die me niet meer wil zien en spreken vanwege een voor iedereen onbegrijpelijke reden. En beiden wonen verder weg ook.

Verder twee goede vrienden en een beperkt sociaal netwerk in de directe omgeving. Overigens allemaal mensen die alleen zijn en lichamelijke mankementen vertonen en allemaal hun eigen vangnet in de loop van de tijd zijn kwijtgeraakt en nagenoeg geen of helemaal geen familie hebben. We helpen elkaar daar waar we kunnen. Zo heb ik vorige week met mijn wat minder fitte lijf iemands tuin staan strimmen. Is er een meneer die heel soms de lange dingen van mijn heg weghaald of regelt iemand hulp op thuiszorg gebied aan iemand die dat weer niet zelf kan. En heb ik de sleutel van iemands woning die geestelijk en lichamelijk belabbert is en regelmatig valt. En bij activiteiten mensen die je dan spreekt maar verder niet veel ziet.

Zie daarnaast voldoende om me heen mensen die geleefd worden en in spagaat zitten omdat hun sociale netwerk aan alle kanten aan ze trekt en dingen verwacht en vraagt, maar als diegene dan eens zelf hulp nodig hebben geven ze niet thuis.

**Geplaatst**: 18-09-16 15:53

Re: Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst: 18-09-16 15:53

Ik moet er niet aan denken.
Altijd mensen om me heen, hell no.
Ik werk met mensen, en ik vind dat ontzettend leuk. Maar na een uurtje ben ik pleite. door naar de volgende en thuis kom ik lekker thuis bij mijn vriend. Ik heb geen grote familie en ook geen vriendenkring waar ik bij op de koffie ga. Gewoon af en toe winkelen, lunchen, bellen en lekker appen met elkaar vind ik meer dan prima. We hebben eht allemaal druk

Opzich is het wel slim om je je hele leven in een sociaal netwerk in te bouwen, want dan kunnen zij voor je zorgen mocht er iets met je gebeuren. Moet je wel zorgen dat het echte vrienden zijn en niet mensen die het leuk vinden om iets samen met je te doen in je goede tijden maar zodra er iets is zijn ze weg.

Anyway, nee ik ben meer een dierenmens als ik eerlijk ben. Daar kan ik me elke dag met liefde mee omringen. Ook uren bij zijn zonder ook maar 1 negatief gevoel.

Bij mensen moet je altijd oppassen. Ze kunnen bewust liegen, bedriegen, maskers opzetten, manipuleren, chanteren, herrie maken, je irritatie grenzen opzoeken, onredelijk zijn, onrechtvaardig zijn, egoistisch zijn, irreel zijn en noem zo maar op.
Mensen hebben veel meer emoties en gedragingen die bijvoorbeeld dieren niet hebben. Dieren zullen nooit bedriegen of tegen je leren, zich anders voordoen dan ze zijn. Dat maakt het voor mij een stuk eerlijker en waardevoller om met dieren te zijn dan met mensen. Je moet altijd opletten en overal doorheen zien te prikken.

**Geplaatst**: 18-09-16 17:03

Geplaatst: 18-09-16 17:03

Voor mij zijn sociale contacten toch wel een van de belangrijkere dingen in het leven! Alleen (of alleen contact met collega's of vage kennissen)zou ik er maar weinig aan vinden.

Toen het een periode niet goed met me ging, zijn het die contacten geweest die me er letterlijk en figuurlijk doorheen gesleept hebben.. Wat overigens niet wegneemt dat ik ook kan genieten van een avond alleen op de bank of een dagje alleen shoppen.

**Geplaatst**: 18-09-16 17:09

Geplaatst: 18-09-16 17:09

Zo te lezen sta ik er anders in dan de meeste hier. Ik ben erg onafhankelijk. Alleen zijn vind ik heerlijk. Ik word echt niet gelukkig van iedere week/weekend met al onze vrienden afspreken. Een weekend met de dieren en een goed boek vind ik genieten. Er zijn maar een heel klein aantal mensen belangrijk voor mij en voor hen ga ik door het vuur. Maar als ik mag kiezen tussen een feestje op vrijdag of met de hond op de bank. Dan is dat een makkelijke keuze.

Sta er hetzelfde in als RoyceMack. Mensen hebben altijd een agenda. Nee doe mij maar lekker dieren om mij heen.

**Geplaatst**: 19-09-16 19:00

Geplaatst: 19-09-16 19:00

Wendy schreef:
Xjosee schreef:
Ik denk dat het voor iedereen verstandig is om te investeren in een goed vangnet voor als het minder goed met jezelf gaat. Hoe groot dat vangnet dan is en hoe dat contact er dan uitziet lijkt me voor iedereen anders.

Wat een bijzondere manier van denken? Selecteer je dan mensen op hoeveel ze kunnen betekenen als vangnet?
Dan kon je nog wel eens bedrogen uit komen...

Je hebt me aan het denken gezet, fijn. Ik was zelf nogal verbaasd over je reactie. Ik had nooit verwacht dat iemand mijn reactie een bijzondere manier van denken zou vinden. Ik ben zelf maatschappelijk werker (in opleiding). Wij worden momenteel getraind op het zoeken, begeleiden en coachen van bewoners en hun netwerk om als vangnet te dienen. Ik merk hierin dat ik mij dat idee al volledig eigen heb gemaakt, maar hierin merken we inderdaad nog weerstand vanuit de persoon die ondersteuning zoekt.

Om het op mezelf te betrekken. Het is zeker niet zo dat ik mensen uitzoek op "bruikbaarheid". Wel is het zo dat ik mij er bewust van ben dat het voor mij in verschillende opzichten belangrijk is om contact met mensen te houden. Ik kan goed mezelf vermaken en heb ambities op verschillende vlakken. Ik zou daarom goed een persoon kunnen zijn die daar tijd in steekt. Echter ben ik mij ervan bewust dat dat oke is, zolang het goed met mijzelf gaat. Maar als er iets is (hoe groot of klein ook) zou ik het wel missen om familie en vrienden te hebben die mij kunnen suporten. Daarom zorg ik er nu bewust voor dat ik contact met belangrijke mensen onderhoud en hen ook steun. En dit levert over en weer natuurlijk meer op dan alleen een sociaal vangnet, maar dat is ook een belangrijke motivatie.

**Geplaatst**: 19-09-16 19:04

Re: Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst: 19-09-16 19:04

Ik vind mensen over het algemeen niet leuk dus nee. Voor mij is dat geen levensdoel. Eerder een straf.

**Geplaatst**: 19-09-16 19:11

Re: Sociale contacten als levensdoel

Geplaatst: 19-09-16 19:11

Ik ben iemand die het geluk van anderen vaak boven mijn eigen geluk verkiest en dus regelmatig iets doet/deed voor iemand anders terwijl ik daar zelf geen behoefte aan heb/had. Voor mijn naaste familie heb ik daar tot op de dag van vandaag geen problemen mee: zij zijn me zeer dierbaar en ik krijg er heel veel voor terug. Echter heb ik mijn neus gestoten aan wat men 'vrienden' noemt en laat ik niet zo snel 'vrienden' meer toe. Natuurlijk heb ik een aantal zeer goede vrienden en vriendinnen, maar ik laat me niet leven door mijn vrienden. Toen ik mijn vrienden heel hard nodig had was een groot deel er niet en dat ben ik zeker niet vergeten, mijn vriendengroep is dan wel heel schaars op dit moment, maar dit zijn wel mensen die er écht voor me zijn en het dus waard zijn om tijd/aandacht aan te besteden. Als je een keer zoiets meemaakt verandert je kijk op vriendschap heel erg.