Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-16 10:13

Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-16 10:13

Dat haar vader een ernstig ongeluk heeft gehad? $:\$

Wegens de vakantie is mijn dochter deze week bij mij (mijn ex en ik zijn gescheiden).
Zondag zou ze weer naar papa gaan,maar die ligt nu zwaargewond in een buitenlands ziekenhuis. Hij moet geopereerd gaan worden en mag voorlopig niet vervoerd worden naar Nederland.
Zelf ben ik me al rotgeschrokken (dit is altijd mijn grootste angst geweest,dat er zoiets zou gebeuren)
Maar hoe vertel ik het in hemelsnaam aan onze 9 jarige dochter?
Ik ben van plan het zaterdag of zondag te vertellen,zodat ze nog iets van een leuk weekend heeft. Aangezien ze hem ook niet zal kunnen bezoeken,wat toch vaak de eerste drang is die een kind heeft over haar ouders...
Ik wil haar sowieso een kaart of tekening laten maken.
Zijn hier mensen met tips of ervaringen?
Ik wil natuurlijk zo eerlijk mogelijk tegen haar zijn,maar alle horrorverhalen wil ik haar een beetje besparen...
Ik moet het zelf ook nog even laten zakken,omdat ik niet in mijn eigen heftige emotie wil reageren.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:16

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 06-05-16 10:16

Ik kan je niet helpen met je vraag.
Maar wil je wel graag sterkte wensen, want om te horen dat je ex een zwaar ongeluk heeft gehad is gewoon heel heftig :(:)

**Geplaatst**: 06-05-16 10:18

Geplaatst: 06-05-16 10:18

Ik zou er niet te lang mee wachten en rustig uitleggen wat er gebeurt is.
Sterkte!

**Geplaatst**: 06-05-16 10:19

Geplaatst: 06-05-16 10:19

Wat een emotie ondanks dat het je ex is, maar is zou niet wachten tot zondag met vertellen aan je dochter want ik denk dat ze maandag weer naar school moet.
Ik zou het morgenochtend vertellen zodat ze de hele dag heeft om vragen te stellen, tekening te maken enz.
Het niet erger maken dan het is maar ook niet bagatelliseren dat het allemaal wel mee valt, gewoon eerlijk vertellen, details hoeft niet.
En zeker ook aangeven dat jij ook erg geschrokken bent en dat er samen over kunnen praten.
En ook eerlijk vertellen dat ze nu niet naar papa kan en dat ze hem ook nog niet kan bellen.

Heel veel sterkte met vertellen

**Geplaatst**: 06-05-16 10:19

Geplaatst: 06-05-16 10:19

Poeh, heftige situatie, is het levensbedreigend?

Hoewel ik je redenatie van leuk weekend snap, zou ik het nu al vertellen. Ze kan dan tijdens het weekend in ieder geval nog bij je zijn / jou opzoeken / je vragen stellen.

Ik zou het gewoon vertellen. Papa heeft een ongeluk gehad met .... (auto/werk/vakantie/whatever). Daarom moet hij naar een ziekenhuis en geopereerd worden. Omdat het papa eerst wat beter moet zijn, voordat ze hem veilig naar Nederland kunnen transporteren, moet hij een tijdje in het ziekenhuis daar in XXXX blijven.

Geef erbij aan dat je zelf ook erg geschrokken bent. En als je in de mogelijkheid bent, probeer haar te laten bellen / skypen met haar vader. Wij hebben zoiets vorig jaar ook gehad. Maar dan een 10 jarig kind en zijn (oudere broer).

Bij ons was het ook net voor het weekend gebeurd. Zijn vader heeft het eerste het beste vliegtuig gepakt en we hebben vanaf het begin alles verteld. Ook op school, zodat ze er rekening mee kunnen houden.

Sterkte voor jou en je dochter

**Geplaatst**: 06-05-16 10:20

Geplaatst: 06-05-16 10:20

Maak er vooral geen geheim van, kinderen hebben veel mee door dan je denkt.
Vertel gewoon eerlijk dat papa een ongeluk heeft gehad en beter moet worden in een ziekenhuis.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:21

Geplaatst: 06-05-16 10:21

Poeh he dat is heftig.
Tekening maken is leuk, misschien kan die opgestuurd naar haar papa.

Ik zou vertellen dat iemand niet goed heeft opgelet en met haar papa een botsing heeft gehad.
Dat papa nu in het ziekenhuis ligt en allemaal knappe dokters voor hem zorgen.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:23

Geplaatst: 06-05-16 10:23

Ik zou ook niet wachten. Balen van het weekend. Maar da heeft het kind nog even de tijd om te wennen. Vragen te stellen etc.

Wat je zelf al zegt. Het noet even bezinken. Dat moet bij haar ook. Anders stelt ze zich er op in dat ze baar haar vader gaat, blijkt dat ineens niet zo te zijn

**Geplaatst**: 06-05-16 10:25

Geplaatst: 06-05-16 10:25

rumay schreef:
Wat een emotie ondanks dat het je ex is, maar is zou niet wachten tot zondag met vertellen aan je dochter want ik denk dat ze maandag weer naar school moet.
Ik zou het morgenochtend vertellen zodat ze de hele dag heeft om vragen te stellen, tekening te maken enz.
Het niet erger maken dan het is maar ook niet bagatelliseren dat het allemaal wel mee valt, gewoon eerlijk vertellen, details hoeft niet.
En zeker ook aangeven dat jij ook erg geschrokken bent en dat er samen over kunnen praten.
En ook eerlijk vertellen dat ze nu niet naar papa kan en dat ze hem ook nog niet kan bellen.

Heel veel sterkte met vertellen

Sluit me hier volledig bij aan. Vooral 's morgens vertellen !!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-16 10:28

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-16 10:28

Natuurlijk ben ik emotioneel,ookal is hij mijn ex

we zijn 10 jaar samen geweest en hebben samen een dochter. Ik ben ook meer emotioneel over hoe mijn dochter hier mee om moet gaan,dan ik zelf.
Ik ben gewoon erg geschrokken en in combinatie met het feit dat hij in het buitenland is,maakt het voor haar ook erger.

Het is niet levensbedreigend,hij heeft wel even kritiek gelegen op de intensive care,maar is inmiddels stabiel.
Bellen mag hij niet,hij ligt helemaal vast in een stellage en mag absoluut niet bewegen. (Hij heeft o.a gebroken ruggenwervels en zal daaraan geopereerd moeten worden als hij daar stabiel genoeg voor is)

Wat rocamor zegt vind ik ook wel waar,dat ze nog even de tijd heeft om mij op te zoeken als ik het haar nu vertel.
Dat neem ik ook mee in mijn overweging.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:29

Geplaatst: 06-05-16 10:29

Ik heb soortgelijk iets mee gemaakt op 14 jarige leeftijd.
Mijn moeder had een ongeluk gehad, en ik kwam thuis en zie daar mijn moeder met een zwart oog en een enorme tulband aan verband op haar hoofd (Schedel was zichtbaar, dus toen gehecht).
Mijn vader heeft mij niet gebeld, en niets verteld toen hij de deur open deed dus daar stond ik oog in oog met mijn moeder die er ernstig bij lag.

Ik had gewenst dat mijn vader mij had gebeld dat er "iets ergs" aan de hand was, en bij binnenkomst het me had verteld.

Ik raad dan ook aan, z.s.m. te informeren en het zo goed mogelijk uit te leggen....

**Geplaatst**: 06-05-16 10:30

Geplaatst: 06-05-16 10:30

Ik zou persoonlijk geen opmerkingen maken over hoe het ongeluk heeft plaatsgevonden.
Ook niet om haar te troosten. Iemand heeft niet opgelet, zoals luuntje heeft geopperd, roept allerlei vragen op die je niet kunt beantwoorden zonder verder dingen te verzinnen. Het wordt dan verwarrend als het verhaal in de loop van de dagen/weken duidelijk wordt, of wanneer het helemaal misgaat en er iets heel anders was.

ik zou dat in het midden laten, tenzij je weet wat er gebeurd is en hierover vragen wilt beantwoorden.

Gewoon rustig aan tafel gaan zitten met haar en zeggen dat mama iets belangrijks moet vertellen.
Papa heeft een ongeluk gehad en moet een tijdje in het ziekenhuis blijven.

de vragen komen dan vanzelf en die kun je dan stuk voor stuk tackelen met de antwoorden die het beste passen.

Het kan zijn dat je een 'oh, dus ik moet voorlopig dan hier blijven' is. waarop je met ja en een dikke knuffel kunt antwoorden.. dan is dat voor dat moment voldoende en komen er misschien nog andere vragen..

Als ze er direct heen wilt, kun je vertellen dat dat op dit moment niet kan omdat papa nog niet terug is in Nederland, omdat ze hem daar nog even moeten houden.. Daarmee leidt je dan eigenlijk haar vraag in 'waarom'.. Waarop je iets over de operatie kunt vertellen.

stukje bij beetje aan de hand van haar eigen vragen invullen, dan kun je zelf bepalen hoeveel over een bepaald onderwerp maar je overvoert haar niet met informatie over dingen waar ze niet bij stilstaat nu, of misschien geen behoefte aan heeft om nu te weten.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:31

Geplaatst: 06-05-16 10:31

Ik zou het niet pas zondag vertellen, maar iets eerder al, dan heeft ze ook tijd om te wennen aan het idee dat ze wat langer bij jou zal blijven en het te verwerken voordat ze weer naar school moet.
Verder niet erom heen draaien maar gewoon zeggen hoe/ wat er gebeurt is en als ze vragen heeft deze eerlijk beantwoorden. Een kind van 9 weet vaak al meer dan we denken, en uit emoties zou ze erg booskunnen reageren, helemaal wanneer je de waarheid mooier probeert te maken dan dat het is.. Natuurlijk hoef je niet de gehele waarheid te vertellen, zolang het maar geen leugens zijn.

Samen huilen mag, en laat haar ook meedenken in wat ze voor haar vader wilt doen/ maken. Wil ze een kaart kopen of zelf maken? Wilt ze een foto bij de kaart sturen of niet? En moet dat dan een recente foto zijn die jullie speciaal gaan maken, of een foto waarbij ze haar tekening/ kaart maakt, of juist een foto van haar met dr vader?

Heel veel sterkte in elk geval toegewenst, ik hoop dat haar vader snel naar nederland vervoerd kan worden.
Het is voor mij ook 1 van de grootste nachtmerries die zou kunnen gebeuren, vreselijk dat het nu jou waarheid is, en nog in het buitenland ook.. :(:)

**Geplaatst**: 06-05-16 10:38

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 06-05-16 10:38

Ik zou niet wachten met vertellen maar het z.s.m. doen om jullie kindje de kans te geven om vragen te stellen en het te verwerken voor ze maandag weer naar school moet. Als je het wat eerder vertelt weet ze het al een paar dagen voor ze weer naar school moet en zit ze misschien wat minder erg in de emotie als wanneer je het pas het weekend zou vertellen.

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen, heftig als je ex zo'n ongeluk heeft gehad en ook als je dit aan je dochtertje moet vertellen.

**Geplaatst**: 06-05-16 10:44

Geplaatst: 06-05-16 10:44

Ik begrijp heel goed dat je even de tijd nodig hebt om het te kunnen vertellen aan je dochter. Maar vraag jezelf ook af of je je morgen echt zo anders voelt als vandaag. Het maakt waarschijnlijk niet veel uit, het is hoe dan ook moeilijk en verdrietig.
Stel het niet te lang uit, je dochter mag best jouw emoties zien, niks mis mee. Ze voelt nu ook wel aan jou dat er iets is, dat is nog vervelender voor haar en maakt het juist beladen.
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 06-05-16 10:45

Geplaatst: 06-05-16 10:45

Zelf zou ik het zo snel mogelijk vertellen. Je kind is 9 en merkt aan jou ook wel dat er iets aan de hand is en ik vind ook eerlijk gezegd dat ze het recht heeft om dit zo snel mogelijk te weten. Het is tenslotte wel haar vader.
Vertel hoe het is en wat jij weet en heb je er zelf een emotie bij laat die ook gewoon zien. Je dochter mag tenslotte best zien ook al zijn papa en jij niet meer samen dat het jou wel wat doet.
Sterkte met het vertellen!

**Geplaatst**: 06-05-16 10:50

Geplaatst: 06-05-16 10:50

Vertellen, meteen en zonder al te veel nare details.
Hoe jong ook, een kind zal ook moeten ervaren dat dit bij het leven hoort en dat verdriet niet verstopt moet worden. Blijf zo rustig als je kan, hou het drama beperkt.
Sterkte!

**Geplaatst**: 06-05-16 10:50

Geplaatst: 06-05-16 10:50

Vertellen dat papa een ongeluk heeft gehad en in het ziekenhuis ligt. Geen horrorverhalen vertellen, als ze vragen heeft gewoon eerlijk beantwoorden. Om ermee om te gaan zou iets voor papa kunnen maken

**Geplaatst**: 06-05-16 10:54

Geplaatst: 06-05-16 10:54

Begin vooral met de melding dat er geen levensgevaar is. Eerst de situatie van dit moment en dat het herstel al gaande is. Daarna pas het hoe en waarom en de verwachtingen van het verloop. En natuurlijk wat ze nu voor hem kan doen met een mooie tekening ofzo. Anders bestaat de kans dat al de meest dramatische scenario's door haar hoofd gaan en dat wil je juist niet

**Geplaatst**: 06-05-16 11:02

Geplaatst: 06-05-16 11:02

Ik zou het zo spoedig mogelijk vertellen. Je dochter voelt heus wel aan dat er wat loos is. Ik snap dat je je kleine meisje wil beschermen tegen de nare dingen van het leven, maar ook die horen erbij.

Vertel eerlijk wat er gebeurd is en hoe het met haar vader is, maar treed niet teveel in detail. Daar kan zo'n kind niks mee. Wees er gewoon voor haar, laat merken dat ze best mag huilen en dat er ruimte is voor alle vragen die ze heeft. Maar wees ook niet verrast als ze in eerste instantie wat afstandelijk reageert. Dan heeft ze gewoon even tijd nodig om het nieuws te verwerken. Geef haar die ruimte ook.

Hoe is het contact met de oma's en opa's, kunnen die nog wat voor jou en je dochter betekenen?

Heel veel sterkte voor jou, je dochter en voor je ex... :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-16 11:36

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-16 11:36

Bedankt voor alle tips.
Ik ben er zelf al wat rustiger en rationeler onder, ik ga het haar straks vertellen.
Ik weet de details van het ongeluk,dus ik kan haar vragen zonodig beantwoorden. Het enige wat we nog niet weten is wanneer hij naar Nederland komt en wanneer ze hem kan zien. Ook weet ik niet wanneer de operatie gaat plaatsvinden -dat is nog niet bekend- en hoe haar vader hier uit gaat komen. Maar ik denk niet dat ze me die laatste vraag al gaat stellen.

Goed idee om bij of op de tekening een foto van haar te doen!
Contact met opa's en oma's is gelukkig heel goed. De moeder van mijn ex zal onze dochter erg veel opvangen.
Hopelijk kunnen we ook op de lange termijn alles op de rit houden. Ik neem aan dat hij niet over een week weer beter is dus ik zal ook moeten gaan nadenken en om de tafel moeten over alle praktische zaken op de langere termijn.

**Geplaatst**: 06-05-16 11:38

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 06-05-16 11:38

Heb je enig idee of zijn ouder(s) hem zullen gaan opzoeken? Want dan kan je dochter misschien met hem mee.

Ik weet niet in welk buitenland hij ligt. Maar wellicht mag hij wil bellen als hij een oortje inheeft ofzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-16 12:14

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-16 12:14

Z'n moeder zal er heen gaan zo nu en dan, tot nu toe mag hij alleen weinig bezoek hebben en mogen er nog geen kinderen mee.
Wel heb ik net bericht gehad dat hij maandag geopereerd gaat worden. Ook is inmiddels duidelijk dat hij overal gevoel heeft en naar alle waarschijnlijkheid na revalidatie weer zal kunnen lopen.

Ik ben blij dat ik mijn dochter nu wat meer antwoorden kan geven.

**Geplaatst**: 06-05-16 12:28

Re: Hoe vertel ik een kind van 9..?

Geplaatst: 06-05-16 12:28

Ik ben het met voorgaande berichten eens. Direct vertellen en vooral ook de waarheid vertellen. Je hoeft niet tot diep in de details te vertellen, maar wel wat er is gebeurd en hoe het nu verder gaat. Het maakt niet uit als ze daarna met vragen zit. Zorg er gewoon voor dat je er bent om ze te beantwoorden en haar te steunen.

**Geplaatst**: 06-05-16 12:33

Geplaatst: 06-05-16 12:33

Persoonlijk zou ik het haar wel nu vertellen en niet afwachten tot zondag.

Ze verheugd er zich misschien wel op om naar haar vader te kunnen gaan en dan krijgt ze op het laatste moment te horen dat het niet gaat omdat papa een ongeluk heeft gehad.

Het haar vertellen is heel erg moeilijk, maar probeer het in jip en janneke taal uit te leggen. Ze begrijpen echt meer dan jij denkt.
Ga daarna bv een mooie tekening, brief met haar maken voor papa. Als het nog kan geef deze aan oma mee, of anders samen versturen.

En echt ik weet hoe moeilijk het is. Ik moest mijn zoon van toen 6 jaar moeten vertellen dat zijn opa was overleden (is wel wat anders dan vader) maar erover beginnen is net zo moeilijk.

Maar voorkom dat ze het perongeluk opvangt of van iemand anders hoort.

Heel veel sterkte!