Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-03-16 17:35

Geplaatst: 09-03-16 17:35

Je kan een rechterlijke machtiging aanvragen ... gedwongen hulp ...
Maar daar zal geen enkele verslaafde blij van worden ...

Save a man from drowning, you are responsible to him for life ...

Klinkt trouwens alsof er meer aan de hand is dan enkel alcohol ...

**Geplaatst**: 09-03-16 17:39

Geplaatst: 09-03-16 17:39

Ben jij een verloren dochter van mijn schoonvader? Want het verhaal klinkt als twee druppels water. Alcoholabuses (en inderdaad meerdere keren gepakt voor rijden onder invloed), roken als een ketter (en daarnaast chronische longproblemen, hij hoest de hele dag met een vieze rochel

), zichzelf niet verzorgen, huis de grootste bende die je je kunt inbeelden..

Ik weet niet wat je hier het beste mee kunt doen. Wij proberen m'n schoonvader ook niet meer te pushen om te veranderen, want dan krijg je een tirade over je heen. We hebben zelfs geaccepteerd dat hij waarschijnlijk de 65 niet haalt -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-16 17:55

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-16 17:55

De gemeente had al een aanvraag binnen (van mijn zus) en zij hebben het bij de juiste afdeling neergelegd en nemen contact met ons op.

Sta momenteel in de wacht bij de laatste instantie die ik moet vragen naar de betalingsachterstand en het op automatische incasso zetten van de facturen. Ben die stomme muziekjes uit de wachtrijen nu wel een beetje zat, haha! Maar het eind van de lijst is in zicht

.
Qua financien viel de schade best mee (muv een belastingaangifte die een half jaar geleden gedaan had moeten worden en een dwangbevel wat we na een dikke 6 weken nog maar even gaan betalen.... Maar de huur en verzekeringen etc zijn in elk geval geregeld.

Probeer straks zijn pinpas en pincode even te scoren, of te overleggen of hij iemand heeft die hem thuis kan helpen met die betalingen, en dan is dat even klaar.

Dan is het wachten op het plan van de gemeente....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-16 17:59

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-16 17:59

Zoe_97 schreef:
ik vrees dat je niet veel kan doen eerlijk gezegd. Mijn vader was erg verslaafd aan de alcohol toen ik 14 was. Mijn ouders zijn hierdoor gescheiden, maar hij wilde zelf niet zien dat hij een probleem had. Pas toen ik het contact verbrak toen ik 16 was begon hij te beseffen dat hij een probleem had en heeft zelf hulp gezocht. hij heeft toen 4 maanden in ene afkickkliniek gezeten. Toen kwam hij eruit met volledige zin oor het leven weer terug (helaas is hij een week later aan iets compleet anders overleden, maar dat doet niet ter zaken).

Ik heb ook mensen gekend die zelf hun probleem echt neit zagen, maar verplicht opgenomen werden. Die kwamen buiten en dronken vrolijk verder. De persoon in kwestie moet echt zelf hulp willen of het gaat totaal geen zin hebben.

Helaas is mijn vader niet zo gevoelig voor het verbreken van contact. Mijn andere zus heeft al jaren geen contact meer met hem. En hij zegt wel dat hij dat jammer vind, maar hij doet er verder niets mee...
En ik heb het ook wel gezegd, maar ik heb dan toch last van een soort schuldgevoel. Ik ga er niet meer heen voor de gezelligheid, maar tot op heden los ik altijd wel de oliebol op als het de spuigaten uit gaat lopen. En dat hebben we ook als punt voor de gemeente. Ik heb nu die achterstallige administratie gedaan, maar dat blijf ik niet doen. Was puur om te voorkomen dat hij op straat terecht zou komen, maar bv de belastingaangifte... Daar begin ik dus echt niet aan. Het is een grote puinhoop, dus daar ben ik dan eindeloos mee bezig... En dan blijf ik ook bezig, want ik weet dat hij zelf niet gaat veranderen. Zeker niet als ik het voor hem blijf doen.

En op het moment kan hij het echt niet. Hij ziet heel slecht en kan de brieven en tekst op de computer ook echt niet lezen. Over een week heeft hij een afspraak bij de oogarts, dus hoop dat ze hem daar kunnen helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-16 01:21

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-16 01:21

Ik had alles uitgezocht, er moesten een aantal betalingen gedaan worden, dus ik proberen te bellen om dat te regelen.... Neemt niet op. Stuur dan dus een appje (schijnt dat hij die wel kan lezen, alleen antwoorden is lastig) hoe we dat het best kunnen doen, geen reactie (wel gelezen)...

Dus prima, ik heb het overzicht hier, van wat er nog betaald moet worden, en ik wacht wel tot er teken van leven komt. Ga er niet meer achteraan rennen hoor! Bovendien bleek dat hij voorlopig zijn huis niet uitgezet wordt, dus wat dat betreft is de druk van de ketel. De rest is toch echt zijn eigen verantwoordelijkheid!
Maar het is wel irritant... Hoe lui kan een mens zijn?!

Eigenlijk moesten die betalingen al gedaan zijn, maar als het afgelopen week gelukt was zou hij het incassobureau kunnen ontlopen. Dat is dus mislukt. En ik ga het sowieso niet voorschieten, dan zie ik mijn eigen centen nooit meer terug.

**Geplaatst**: 14-03-16 09:00

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 14-03-16 09:00

Heb je Humanitas benaderd? Wellicht dat zij iets kunnen betekenen. Al het financiële werk wat je nu doet/gedaan hebt bijvoorbeeld.

Heel veel sterkte.
Echt lovend voor jou dat je je zo in zet.
Het lijkt mij heel erg zwaar en frustrerend.
Maar hij kan het denk ik gewoon niet. Het wel kunnen zit vast ergens wel als programma op z'n harde schijf in de bovenkamer, maar ik heb het idee dat die harde schijf al zo lang geleden gecrasht is dat het bijna onherstelbaar is.

**Geplaatst**: 14-03-16 09:15

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 14-03-16 09:15

Buiten de praktische dingen die jullie al gedaan hebben ( gemeente inschakelen, betalingen op orde krijgen) is er wat jullie als 'kinderen' niet veel wat je kunt doen. Dit is werk voor professionals én je vader heeft geestelijke hulp nodig. Er zijn altijd redenen waarom mensen zo in de verloedering en rotzooi komen, en dit probleem los je niet op door het huis even uit te ruimen.
Ga in overleg met de hulpverleners en steun hen waar je kunt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 12:12

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 12:12

Het heeft de afgelopen dagen een beetje door gemodderd. Ik had de betalingen op orde, maar kon hem telefonisch niet bereiken om af te spreken hoe we dat gingen doen.
Eergister had hij een afspraak bij de cardioloog. Dat is niet gelukt omdat hij zich niet aan zou kunnen kleden fysiek gezien. Dus hij is gewoon niet gegaan.
Daardoor werd ik gebeld door mijn oma (zijn moeder) dat het echt niet goed ging. Dus ik heb gebeld, en hij was inderdaad niet naar de afspraak gegaan. Gistermiddag ben ik langs geweest voor zijn pinpas (net de betalingen gedaan), en om te vragen of hij de afspraak bij de oogarts dan wel ging redden vandaag. Zijn antwoord was direct 'nee', omdat hij vanaf de parkeerplaats het ziekenhuis niet haalt en de taxi gaat hem niet het hele ziekenhuis doorrijden.
Dus ik ga strak met hem naar de oogarts (anders gaat hij sowieso niet). Ik heb daar echt totaal geen zin in, maar als ik het niet doe, dan gaat ie niet, en hij ziet echt geen steek. Dus er moet gewoon wel wat mee. Dus dan moet ik maar even door de zure appel heen bijten. Vind het jammer dat we de cardioloog gemist hebben, ik had dan best gekund, als ik het maar geweten had.
Kijk, ik ga niet schoonmaken daar, of de hond uitlaten. Daar is geen beginnen aan, want dat red je niet met 1 of 2 keer in de week een uurtje wat doen. Maar ziekenhuisbezoeken zijn natuurlijk een ander verhaal. Dat weet iedereen van mij: in geval van nood, gewoon bellen, dan regel ik wat voor je, hoe erg ik ook een hekel aan je heb. Iedereen heeft recht op hulp in geval van nood.

Ook heb ik gister de huisarts gebeld. Helaas is zijn vaste huisarts afwezig, en de vervanger kent mijn vader overduidelijk niet. Ik kon de ernst van de situatie gewoon niet goed omschrijven, dus we hebben een huisbezoek afgesproken. Komende maandag komt de huisarts tussen de middag bij mijn vader langs.
Mijn vader vond het een goed idee. Ik heb het woord huisarts niet laten vallen, want daar kan hij niet zo goed tegen, maar heb het omschreven als een 'zorg specialist' die ons gaat helpen om een plan te maken.

Ik ben dus erg benieuwd wat er maandag gaat gebeuren... Op wat voor termijn er dan actie ondernomen wordt etc.

De situatie wordt echt met de dag erger op het moment. Hij is erg afwezig en krijgt niet alles mee wat je zegt heb ik het idee. Ik wilde gister zijn pinpas hebben, en ondanks het feit dat ik het tig keer zei, bleef hij maar met de rabo scanner rondlopen. Pas doen ik het had over pinpas, betaalpas en een beweging maken alsof ik een pinpas door een automaat haalde, toen pas viel het kwartje (na serieus een kwartier vragen waar zijn pinpas dan was). Out of the blue begint hij ineens cijfers op te noemen, 4 stuks, dus een pincode blijkbaar.

Ik hoop dat hij dat soort gedrag maandag ook laat zien. Want dat afwijkende gedrag en problemen met spraak zijn wel heel suggestief voor iets in de hersenen natuurlijk.
Daarom vind ik het prettig dat de huisarts naar zijn huis wilde komen. Ondanks dat hij de geschiedenis van mijn vader niet kent, is het dan direct duidelijk dat we echt snel wat moeten gaan doen, omdat het anders echt niet goed gaat.

Ben dus erg benieuwd op wat voor termijn ze iets kunnen, en waar ik dan aan moet denken. Ik zit dan een beetje met de hond. Die kan ik eigenlijk echt niet in huis hebben. Dan moet ik haar meenemen naar mijn studentenkamer, maar ik moet nu werken, in een andere stad. Ik kan dat dier dan toch niet de hele nacht alleen in een vreemde omgeving laten? Maar daar verzinnen we wel wat op. Desnoods maar een weekje in een pension tot er een andere oplossing is. Zal sowieso contact opnemen met de rasvereniging. Het nadeel is alleen dat de hond al een jaar of 10 is (groot ras) en slecht opgevoed aan de lijn (hij gaat immers vrij weinig uit). Dus adoptie in een gezin ofzo, ik denk dat er weinig animo voor is. Maar we zullen zien.

**Geplaatst**: 17-03-16 12:31

Geplaatst: 17-03-16 12:31

Dit klinkt als Korsakov. Het vergeetachtige vooral, het is immers aanverwant aan dementie. Alcoholisme is echt een ongelofelijke rotziekte, en het naarste is misschien nog wel dat er een grote kans is dat hij uiteindelijk weer gaat beginnen omdat de norm in onze samenleving is dat een paar borrels drinken de normaalste zaak van de wereld is.

Mijn mening? Opname gaat niet helpen. Ook niet als hij wel besluit dat hij het zelf wilt. Hij is duidelijk niet meer in staat om verantwoordelijke keuzes over zijn eigen leven te nemen en hij blijft misschien twee dagen in zo'n instelling voordat hij er weer vandoor gaat. Dat drinken gaat niet meer stoppen, dat zit er (imo) te diep in gesleten.

Ik vind het allang zo dapper en zo knap van je dat je de praktische zorg op je neemt. Het betalen van de rekeningen, het maken van afspraken in ziekenhuizen en bij huisartsen.. Dat is denk ik het enige wat jij voor je vader kan doen. Wat je zou kunnen doen is, zoals hierboven al gezegd, Humanitas inschakelen. Met een beetje geluk krijgt hij dan wat hulp om de boel in ieder geval in goede banen te leiden.

Wat betreft het huis... Wat zou zijn reactie zijn als je daar met een schoonmaakploeg op de stoep zou gaan staan en gewoon begint? Alles weggooien dat weg moet, alles opruimen, schilderen, schoonmaken.. Zou dat effectief zijn of denk je dat het de situatie alleen maar verergerd? Als het wel Korsakov gerelateerd is zou dat namelijk ook averechts kunnen werken.

Lastig. Ik vind in ieder geval dat je het heel knap beschrijft en dat je er nog aardig nuchter over blijft (no pun intended), voor zover dat kan in zo'n situatie.

**Geplaatst**: 17-03-16 12:34

Geplaatst: 17-03-16 12:34

Heel veel succes! ik vind t fantastisch dat je je zo inzet. Natuurlijk het is je vader en je ziet t als iets vanzelfsprekends gewoon omdat t nou 1x zo is, maar echt niet iedereen zou dit doen. Hopelijk krijgt hij nu de hulp die hij nodig heeft en komt er eindelijk rust in zijn leven maar ook in die van jou en van de familie.
Wat voor hond is het? Komt vast een oplossing voor en anders via bokt een oproepje doen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 12:42

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 12:42

Emmaa_ schreef:
Wat betreft het huis... Wat zou zijn reactie zijn als je daar met een schoonmaakploeg op de stoep zou gaan staan en gewoon begint? Alles weggooien dat weg moet, alles opruimen, schilderen, schoonmaken.. Zou dat effectief zijn of denk je dat het de situatie alleen maar verergerd? Als het wel Korsakov gerelateerd is zou dat namelijk ook averechts kunnen werken.

Lastig. Ik vind in ieder geval dat je het heel knap beschrijft en dat je er nog aardig nuchter over blijft (no pun intended), voor zover dat kan in zo'n situatie.

Op dit moment zou dat echt het einde zijn, als we nu zomaar alles zouden opruimen. Hij hecht echt aan de spullen, het is 'alles wat hij nog heeft'. Dus daar moet voor hem echt goede begeleiding bij komen. Nu zijn spullen weggooien is hetzelfde als je voor mijn ogen mijn hele familie en mijn dieren zou afslachten.
Tenminste, dat denk ik. En daar kan hij op dit moment ook echt niets aan doen, hij is gewoon ziek.

Dat nuchtere, moet zeggen dat ik mezelf daar ook over verbaas. Maar ik weet dat emotioneel te betrokken zijn, averechts gaat werken. Dan heb ik er zelf nog meer last van. En de man zoals hij nu is, dat is mijn vader allang niet meer. Mijn vader was een trotse man, met aanzien en een goede baan. Nu is het echt een hoopje ellende. Ik hoop dat er iets kan gebeuren waardoor ik hem weer als mijn vader kan gaan zien. En dan misschien geen vader waar je heen gaat voor advies, maar wel een vader waar je gezellig op de koffie gaat en verteld wat je hebt gedaan die week.
Maar ik moet nu gewoon heel zakelijk en misschien wel hard zijn, maar anders komen we sowieso nergens.

jankawijnsma schreef:
Wat voor hond is het? Komt vast een oplossing voor en anders via bokt een oproepje doen?

Het gaat om een 10 jarige ridgeback. Echt een super lief dier, maar gewoon wat te energiek omdat ze niet aan haar trekken komt. Maar heel sociaal, zowel naar mens als hond, dus wat dat betreft geen probleem met plaatsing. Ik kan haar zelf alleen niet hebben omdat ik nooit thuis ben en dat kan ik ook niet maken naar dat dier. Noodopvang kan wel een paar dagen, dan moet ik gewoon even vrij nemen van studie en werk, dus stel dat mijn vader ergens heen moet waar de hond niet mee naartoe kan, dan vinden we daar wel wat op. Een oproepje op bokt is inderdaad een goed idee.

**Geplaatst**: 17-03-16 12:44

Geplaatst: 17-03-16 12:44

Heftig verhaal zeg!
Goed dat je de huisarts hebt ingeschakeld, dat is echt het beste wat je kunt doen

Het lastige is dat de gemeente niet zal handelen waarschijnlijk, jij lost het immers op. En zo lang er verder niemand last van heeft behalve hijzelf en hij niet op zoek is naar hulp, is er voor de gemeente (in hun ogen) geen probleem.

**Geplaatst**: 17-03-16 12:45

Geplaatst: 17-03-16 12:45

Emmaa's post kan ik mij ontzettend in vinden. Ik zou de post bijna zelf geschreven kunnen hebben.

Alles wijst helaas op Korsakov door drankmisbruik alleen zijn wij geen artsen en kan je via internet ook geen diagnose stellen.
'gewone' dementie kan natuurlijk ook altijd nog aan de orde zijn of andere psychische problemen.

Schoonmaakploeg zou ik niet doen. Hij is al heel erg in de war als ik jou zo lees, dat maakt het waarschijnlijk alleen maar erger. Met een beetje pech gaat hij zich dan van iedereen afsluiten en geen hulp meer aanvaarden omdat hij wantrouwig is geworden, dingen kwijt is, zich niet meer thuis voelt thuis enz.

De wegen die je nu bewandeld lijken mij de juiste. Ik hoop dat maandag de huisarts de ernst van de zaak inziet en verder doorpakt met onderzoeken en diagnosticeren van je vader zodat er gericht hulp kan komen.

Sterkte!

**Geplaatst**: 17-03-16 12:52

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 12:52

Indien de huisarts doorpakt is het nog maar de vraag of je vader niet direct opgenomen word. Ik wil je veel sterkte wensen, je ouders heb je niet voor het uitkiezen en je kinderen ook niet. Het is altijd een drama als iemand er zo aan toe is. Zorg dat je bij het gesprek met de huisarts bent en je zus ook want ze kunnen vaak mooi weer spelen. Vooral omdat dit een huisarts is die niet bekend is met je vader.

**Geplaatst**: 17-03-16 12:56

Geplaatst: 17-03-16 12:56

hij zal helaas niet zomaar worden opgenomen bigone,
daar zit een hele procedure aan vooraf voor je dwang kunt toepassen.
alleen als hij in een directe (niet indirecte) levensbedreigende situatie zit mogen ze hem 'meesleuren' zonder daarvoor eerst via de rechter te gaan.

je zou eigenlijk moeten hopen dat hij op dat moment zo verward is (en er niet uitkomt) dat de dokter geen keuze heeft dan hem direct te laten opnemen.

mijn moeder heeft midden in een delerium zelf 112 gebeld, die zijn in huis geweest, maar toen het puntje bij het paaltje kwam weigerde ze mee te gaan. Omdat oppervlakkig onderzoek (je mag namelijk ook niet zomaar ontkleed worden) geen levensbedreigende zaken liet zien (indirect meer dan genoeg) zijn ze weer vertrokken.

wel werd toen het hele circus opgestart om onder dwang een opname gedaan te krijgen. Drie weken later was het precies 2 dagen te laat toen ze met het bevel voor de deur stonden.

TS, wees maandag vooral duidelijk in wat je allemaal niet voor hem kunt betekenen. En zwijgzaam over wat je allemaal wel voor hem doet. Je hebt liever niet dat de huisarts de conclusie zou trekken dat hij het thuis wel zal redden mits jij er bovenop zit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 13:09

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 13:09

Nee precies. Dat vroeg de huisarts ook aan de telefoon, wat wij voor hem deden. Dus ik heb gezegd dat mijn zus in het buitenland woont en ik fulltime in een andere stad studeer. Dat is ook allemaal echt zo hoor, maar het toeval wil dat ik nu een paar weken weinig onderwijs heb, dus bij mijn moeder ben (die in dezelfde stad woont als mijn vader). En daardoor kan ik nu wat eten langsbrengen en hem naar de arts rijden. Maar dat is normaal echt geen optie. Heb nauwelijks een avond vrij, dus ik kan die zorg er echt niet bij hebben.

Heb hem net gebeld, omdat ik hem om 1 uur op ga halen voor het bezoek aan de oogarts. En ja hoor, meneer was zich aan het verslapen... Het is zo voorspelbaar. Als ik er voor het eind van de middag moet zijn bel ik altijd eerst, anders ligt ie sowieso in zijn nest.
Heb wel een sleutel van het huis, dus ik kan er wel in mocht dat nodig zijn.

Maar als je de woning ziet en ruikt, dan besef je meteen dat dit echt niet kan. In combinatie met zijn 'mobiliteit'... Het is echt geen optie meer. En het is best snel gegaan. Ik had het er gister met mijn moeder over, maar in december en januari heb ik nog contact met hem gehad via de telefoon en zijn we langs geweest, maar toen had hij niet die spraak problemen.
Toen mijn oma me van de week belde viel het haar pas op, en zij spreekt hem wel vaker dan ik, dus dat gedoe met die spraak is pas enkele weken.

Ben benieuwd straks, ga over een half uurtje rijden, dus we gaan het zien of hij dan netjes klaar staat en wat ze bij de oogarts gaan doen. Heb geen idee waarvoor de afspraak precies is. Controle, onderzoek, therapie instellen? Ik heb geen flauw idee.
Stiekem hoop ik dat de oogarts het ook opvalt dat mijn vader gek doet (ookal is het niet zijn vakgebied) en dat hij nog andere dingen in gang kan zetten met bv de neurologie afdeling oid? Heb geen idee hoe dat in het ziekenhuis werkt, behalve dat het allemaal altijd eindeloos duurt....

**Geplaatst**: 17-03-16 13:14

Geplaatst: 17-03-16 13:14

Jemig, wat een ontzettend gecompliceerde situatie. Knap dat je het allemaal zo hebt kunnen verwoorden. Kan me voorstellen dat je er aan onderdoor gaat..

Er worden hier al goede adviezen gegeven. Wat betreft huisarts, dit is vaak de eerste stap. Echter moet je vader dan ook echt mee naar de huisarts om beoordeeld te worden, tenzij je kan regelen dat de huisarts op huisbezoek komt. Dit gaat vaak in eerste instantie voornamelijk om het fysieke te beoordelen. Wat je zou kunnen doen, is contact opnemen met de praktijkondersteuner van de huisarts. Deze gaan namelijk dagelijks op huisbezoeken en hebben korte lijnen met wijkteams/wijkcoaches en andere organisaties die in dergelijke gevallen veel kunnen betekenen. Via een praktijkondersteuner kan er een maatschappelijk werker/wijkcoach op worden gezet. Diegene is bekend met dergelijke problematieken en is zeer goed op de hoogte van de sociale kaart en welke wegen er bewandeld moeten en kunnen worden om je vader ofwel uit de situatie te halen (waarvan ik de kans klein acht, hiervoor moet eerst een rechtelijke machtiging worden uitgesproken), ofwel begeleiding en ondersteuning te bieden aan je vader (dergelijke situaties zijn vaak een uiting van onverwerkte problemen uit het verleden) en het beter leefbaar maken van zijn thuissituatie.

Zelf denk ik dat de eerste stap gezet moet worden door aansluiting te vinden bij jouw vader (door een professional) en helder te krijgen waar de problemen zijn begonnen, om vervolgens een plan van aanpak te maken (uiteraard samen met jouw vader en het systeem) om helder te krijgen welke stappen gezet moeten gaan worden om de situatie aan te pakken. Daarbij moet jouw vader ook instemmen met deze hulp en het probleem gaan (h)erkennen.

Verder ga ik mij niet uitlaten over Korsakov of andere problematiek en/of diagnoses. Dit zijn altijd gevaarlijke uitspraken om te doen, vind ik. Dit moet echt beoordeeld worden door iemand die de situatie goed in kaart heeft kunnen brengen en jouw vader en het gehele systeem heeft leren kennen. Ondanks je gedetailleerde berichten, is dit niet aan ons om 'online' een conclusie of diagnose te stellen.
Wat betreft het overvallen met een schoonmaakploeg, vind ik een lastige. Door iemand zo te overvallen en diegene letterlijk te ontnemen waar hij zich aan vastklampt, bereik je op de langere termijn niets. Het probleem moet bij de kern worden aangepakt. Het vieze huis en de slechte zelfverzorging is een resultaat van onderliggende problemen die niet zijn verwerkt.

Ik wil je heel veel sterkte en succes toewensen. Ik hoop van harte dat er voor jullie een omslagpunt gaat komen, je vader zich open en begeleidbaar opstelt en er een positieve verandering plaats kan gaan vinden voor zijn algehele gezondheid.

**Geplaatst**: 17-03-16 13:15

Geplaatst: 17-03-16 13:15

Jeetje ts wat ben jij een topmens! Je vader zou blij met je moeten zijn z'n mensen als jij zijn er maar weinig...

Als je hem wilt helpen zal hij eerst zelf geholpen moeten willen worden anders blijft het kringetje rond gaan ook bij een eventuele opname
Want eenmaal uit die stabiele situatie van een opname kliniek vallen ze vrijwel direct weer terug in het oude gedrag

Alcohol maakt meer kapot dan je lief is helaas alleen ziet een alcoholist dat zelf niet hoevaak je het ook blijft zeggen
En hoe meer ze verliezen hoe erger dat het word

Is het misschien een idee om met stickers te werken
Je geeft m een x aantal stickers in 3 verschillende kleuren bv rood geel en groen
Rood mag weg geel misschien en groen moet blijven
Die dingen leggen jullie apart en dan gaan jullie gewoon t huis leeg ruimen en dan kun jezelf nog altijd dingen apart houden (zonder dat hij dat weet) waarvan jij/jullie denken dat wilt hij echt graag houden maar weet niet meer dat hij t heeft
En kranten enz mag hij in 1 doos doen en die mag die bewaren de rest gaat gewoon weg

Die dingen wat jij dan achter gehouden hebt bied je hem na een tijdje aan als een soort van "beloning"

Geloof dat ze dit zo deden bij mensen die ook een verzamel dwang hadden hier kwam ook een psygoloog bij overigens
Misschien kan je daar dan iemand voor vinden die jou/je vader d'r bij wilt begeleiden/ondersteunen
Weet alleen niet of dit n programma was in nl of de

Zorgen dat er schoonschip komt alles verven en eventueel nieuwe meubels of de meubels pimpen
Zodat hij wat uit die negatieve spiraal komt
Ik weet niet hoeveel tijd/zin je hebt om hier tijd en energie in te steken hoor
Maar misschien proberen dan wekenlijks bij hem langs te gaan om eens te stofzuigen en n doekje door de keuken te halen
Zodat hij gaat ervaren dat een schoonhuis veel prettiger is

En dan overleggen ivm zijn pinpas geef hem weekgeld bv 20€ en alle rekening via automatische incasso laten lopen zodat je daar weinig omkijken na hebt schrijf voor jezelf op wat er niet automatisch gaat en doe dat dan handmatig
En boodschappen eens per week halen (samen) hij mag alles kopen (uiteraard binnen t budget) behalve drank hier mag hij 3 liter van kopen of dat nu bier is of wijn of whatever zodat hij elke dag 500ml drank heeft
Zuipt hij de eerste dag alles al op heeft hij pech...
En dan die dag dat je komt neem je iets van die dingen mee dat je hebt uitgezocht tijdens het opruimen van z'n huis

Ik ben van mening dat je een persoon met een dergelijke verslaving bijna moet behandelen als een klein kind

Zorg ervoor dat je niet alles van hem afneemt zo ook zijn drank en rook waren want dan gaat hij gegarandeerd rare dingen doen
Van dat weekgeld kan hij kiezen 3 pakjes shag of alcohol en op is op
Wilt hij meer geld geen probleem maar dan moet hij wel wachten tot jij of je zus tijd heeft om met hem na de winkel te gaan en dan word er ook geen alcohol of rook waren gekocht

Zo denk ik d'r over maar heb verder weinig ervaringen met dit soort verslavingen en dan ook nog z'n puinhoop van z'n leven
Ook de gezondheid klachten zijn 90% door de drank probeer m echt duidelijk te maken als dat hij mindert met drank dat hij minder na t ziekenhuis hoeft voor dergelijke onderzoeken want klaarblijkelijk is hij daar ook wel klaar mee

Als hij dadelijk niet klaarstaat gaat hij maar lekker in z'n pyjama mee... Doen we met de kids ook niet aangekleed smorgens daar had je een half uur de tijd voor dan lekker in de pyjama na school
Je bent toch zeker niet gek
En een beetje oogarts kan een persoon wel inschatten hij is arts en heeft zich specifiek laten opleiden tot oogarts maar de basis is van alle artsen t zelfde

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 13:21

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 13:21

De stickers hebben we geprobeerd, maar dan gebeurd er gewoon helemaal niets. Hij wil namelijk alles houden, of alles nog een keer doorlezen (wat hij dus niet kan, maar goed). Dus dat gaat dan echt in een slakkentempo. Na 2 maand stickeren mochten we een kapotte bouwlamp weggooien, en een doosje met kranten....

Hij vroeg inderdaad om een slof sigaretten tijdens de laatste boodschappen. Hij heeft 2 pakjes gekregen voor deze week. Ik rook zelf ook, dus het niet halen is dan ergens ook wel hypocriet. Daarbij, denk ik, dat op dit moment het niet handig is als ik zelf ga beslissen wat hij wel en niet mag. Het laatste wat ik wil is dat het nu gaat escaleren omdat hij ineens moet afkicken van iets. Heel eerlijk, op 40 jaar roken maakt die ene peuk nu even niet uit. Mijn doel is nu om hem gemotiveerd te houden tot maandag, en dan een plan te gaan maken.

Stap zo maar in de auto, hopen dat de auto een beetje meewerkt, haha! En dan op naar het ziekenhuis... Ben benieuwd wat er uit gaat komen. Hoop iets waar ze een beetje vlot wat mee kunnen (bv staar. Heeft ie eerder gehad en dat is vrij goed te behandelen).

**Geplaatst**: 17-03-16 13:22

Geplaatst: 17-03-16 13:22

wat gentle zegt is ten dele zeer nuttig, kwa opruimen van de woning vooral.
als dit echter niet lukt op dit moment, dan zou ik daar nu ook nog niet op pushen, want je moet hem wel zoveel mogelijk op je hand houden om hem hulp te kunnen laten aanvaarden..

vrijwillig onder jou curatele zou ook goed zijn..

het enige dat je absoluut niet meer zomaar kan doen in dit stadium (voor zover ik het zo lees), is hem beperken in de alcoholinname of vooruit een x aantal liter per week geven.

als er sprake is van een chronische alcoholvergiftiging (en zoals het leest lijkt dat het geval), dan kan plotseling niets meer hebben en krijgen tot zulke heftige verschijnselen (delerium tremens) leiden dat een op de tien mensen daaraan overlijd. Over hoe om te gaan met de hoeveelheden alcohol, zou ik met zijn huisarts bespreken.

**Geplaatst**: 17-03-16 13:30

Geplaatst: 17-03-16 13:30

Qwa roken en drank oke dat moet je hem ook zeker niet afnemen dat zeg ik ook niet
Maar probeer het wel geleidelijk aan te minderen
Ik rook zelf ook en rook ook n pakje op n dag
Kan goed zonder (denk ik) maar als iemand me gaat verplichten dan zou ik ook "boos" worden

Probeer hem echt duidelijk te maken dat je bv over 14 dagen komt en dan dingen wilt zien met sticker
Alles wat niet gestickerd is gaat weg het is dus kiezen of delen...
Vraag hem eens hoe hij z'n toekomst ziet voor z'n kinderen en later klein kinderen
Ga hem spiegelen ik weet zeker dat hij hoopt dat jullie gezond en gelukkig zijn
Als hij dat dan zegt kun je dat dus terug koppelen in de trant van "ik ben gezond en gelukkig maar als ik nu de alchohol leer kennen en ik raak d'r aan verslaaft ben ik over x jaar net zoals jij nu en een x jaar later kan ik niks meer zelf of ben ik zelfs dood, leven mijn kinderen zonder (gezonde) ouders op jonge leeftijd zoals ik nu ik wil studeren zodat ik een goede toekomst heb en mijn kinderen later kan geven maar ik wil zoveel energie en tijd in jou steken omdat ik bezorgd ben over jou/je gezondheid dat maakt me kapot! Ik wil dat we over 10 jaar samen na de speeltuin kunnen gaan ik met m'n kids en jij met je kleinkinderen, of samen leuke spelletjes doen aan de keukentafel zoals wij vroeger! En niet dat ze hun opa nooit hebben leren kennen..."
Maar of dat zin heeft weet ik eigenlijk ook niet of dat het zelfs averechts werkt

Zo blijft hij in die negatieve spiraal van ongelukkigheid... Een huis doet zoveel Qwa emoties en uiteindelijk gedrag
Heb zelf laatst allemaal nieuwe meubels gekocht omdat ik me niet meer lekker voelde (plus geen zin meer had in t opruimen want al die meubels zagen er rommelig uit in m'n hoofd)in ons huis op de een of andere manier
Dus toen hebben we allemaal nieuwe meubels gekocht en heerlijk ik voel me weer helemaal op m'n gemak en wil ook weer echt dat t opgeruimd en netjes is

Klinkt natuurlijk heel raar maar het is wel zo

Als je hulp nodig hebt met het opruimen/schrobben/poetsen en opknappen van z'n huis wil ik best helpen(mits het niet in Friesland of Drenthe is:+ ) stuur dan maar even een Pb

**Geplaatst**: 17-03-16 13:38

Re: Verslaafde vader wil geen hulp, wat te doen?

Geplaatst: 17-03-16 13:38

GentleGiant, daar ben ik het niet mee eens moet ik zeggen. Ik denk dat mensen die op dit stadium zijn niet meer kunnen nadenken over een gelukkige toekomst. Als hij al zegt dat hij graag kleinkinderen wilt zien en zijn kinderen gelukkig wilt maken, dan vermoed ik dat het een manipulatief spelletje is.

Heb er jammer genoeg ervaring mee.

**Geplaatst**: 17-03-16 13:39

Geplaatst: 17-03-16 13:39

Emmaa_ schreef:
GentleGiant, daar ben ik het niet mee eens moet ik zeggen. Ik denk dat mensen die op dit stadium zijn niet meer kunnen nadenken over een gelukkige toekomst. Als hij al zegt dat hij graag kleinkinderen wilt zien en zijn kinderen gelukkig wilt maken, dan vermoed ik dat het een manipulatief spelletje is.

Heb er jammer genoeg ervaring mee.

Daarom zeg ik d'r ook bij dat ik niet weet of het werkt of zelfs averechts werkt
Dat zou je moeten doorspreken met de huisarts of psygoloog zoals alles wat je zou gaan willen doen Qwa veranderingen want je wilt niet dat hij nog dieper in de put zakt

**Geplaatst**: 17-03-16 13:41

Geplaatst: 17-03-16 13:41

Vrijwillig onder curatele kan niet zomaar. Dit moet worden onderzocht en uiteindelijk worden uitgesproken door een kantonrechter. Wanneer iemand onder curatele staat, betekent dit dat de persoon handelingsonbekwaam is, wat neer komt op dat die persoon weinig keuzevrijheid heeft. Curator is dan wettelijk vertegenwoordiger en neemt de beslissingen. Ook mag diegene niets ondertekenen, dit moet allemaal gebeuren door curator. Mijn ervaring is dat dit zelden goed is voor het systeem.

In deze situatie lijkt mij een mentorschap of bewindvoering een veel betere optie. Ik denk dat het zeer belangrijk is dat persoon in kwestie het gevoel heeft gehoord en serieus genomen te worden. Door een goede samenwerkingsrelatie te kunnen bewerkstelligen, is het cruciaal om eerst aansluiting te vinden bij de persoon in kwestie. Het belangrijkste is om eerst in- en overzicht te krijgen in de aard en de ernst van de problemen alvorens dergelijke grote stappen te ondernemen.

Daarbij is mijn ervaring dat het mentorschap of het bewind beter uitgevoerd kan worden door een buitenstaander (hiervoor zijn genoeg zeer goede organisaties) die een objectievere kijk heeft op de zaken dan dat deze rol wordt ingevuld door directe familie.

Wat betreft de tips van Gentlegiant, denk ik dat dit al veel te ver gaat voor je vader. Door hem voor het blok te zetten, zal hij eerder verder wegzakken in sociaal isolement. Mijn ervaring is wanneer familie gaat controleren, dat ze voedsel of andere dingen dan wel (tijdelijk) elders verstoppen. Dit doen mijn cliënten ook. Het appartement lijkt op het eerste oog keurig, maar vieze pannen en voedsel dat over de datum is, wordt in kledingkasten verstopt e.d.
Ik zou eerder gaan zitten op het aanbrengen van wat meer dagstructuur, zodat hij in een gezonder ritme komt. Meer in het hier en het nu, ipv leven in het verleden met alle negativiteit. Positief prikkelen hierin is erg belangrijk.

**Geplaatst**: 17-03-16 13:43

Geplaatst: 17-03-16 13:43

Ik herken een heleboel dingen in het verhaal. Alleen was bij mijn (biologische) vader geen sprake van alcoholmisbruik maar van een stevig trauma en een persoonlijkheidsstoornis (wat ook niet zo raar is als je als vierjarig jongetje in een jappenkamp terechtkomt).

Mijn vader kon niet functioneren in een gezinssetting. Twee huwelijken op de klippen gelopen, daarna nog twee relaties die strandden. Hij was 72 toen hij overleed aan een hartstilstand. Drie van zijn kinderen, waaronder ik, hadden toen geen contact meer met hem.

Bij de uitvaart viel het mij op dat er zo veel buren waren. Dat kon hij namelijk wel: hij was goed in sociale contacten met mensen die geografisch nabij waren. Dat had hij geleerd. Met familieleden kon hij dat niet omdat hij het nooit geleerd had.

En dat is wat ik ook een beetje terug zie in jouw verhaal TS. Je vader heeft altijd met iemand anders in een huis gewoond. Nu heeft hij een hond, ik begrijp wel waarom die absoluut niet weg mag. Je vader geeft zelf ook aan dat hij graag bij je moeder of bij jou zou willen wonen. Is het niet een idee om dit eens te bekijken? Uitzoeken of er een situatie mogelijk is waarbij hij niet alleen woont en iemand anders permanent voor hem zorgt? Het maakt het misschien ook makkelijker voor je vader om het op deze manier in te kleden als hij ergens opgenomen moet worden.

Sterkte. Ik vind het heel knap van je dat je dit wil aanpakken en oplossen.